Fjölnir - 01.01.1843, Síða 55

55
ALMIRKVI Á SÓLU í VÍNARBORG 8da DAG
JÚLÍMÁNAÐAR 1842.
(Eptir Schumacher stjiirnuspckjíng. Schumuchers Jarbuch
fiir 1813.)
1 birjun jþessa árs glæildist aptur með mjcr Iaunguti sú,
cr jeg Jialði aliö um lángan aldur, að fá að sjá almirkva
á sólu, að minnsta kosti cínu sinni á æfi minni. ÍSú þurfti
jcg ckkji nema að ferðast til Vínarborgar til að gjeta sjeð
svo sjaldgjæfan atburð, og konúngur veítti mjcr af náð
sinni fararleífi og nægjilegt skotsilfur.
3>egar jeg kom í Vínarborg, var mjer feíngjiun til
umráða turn sá, er Ijósbrjóturinn (Refraktor) stendur í;
það cr ágjæt sjónpípa áttfætt, cr hinn nafnfrægji Frauen-
hofcr hefir smíðað, og mátti jeg nota hana eínn sem hezt
jeg gat. jþað var áður fundiö mcð rannsóknum, að turnar
háskólakirkjunnar, er stendur í grend við stjörnuhúsið,
mundu bcra af, svo þessi staður væri sá eínn, er jjiaðan
mætti sjá allan sólmirkvann úr stjörnuhúsinu, og [)ví hafði
herra Littrow sínt mjer [)á góðvild, að fá mjer þenna turn
til umráða. Deígjinum firir sólmirkvann flutti haun sig
sjálfur með hinar sjónpípurnar í urtagarðinn svo kallaðan,
til að athuga [>ar Jtenna firirburð , ásamt nokkrum öðrum
innlendum og útlendum stjörnufræðíngum. Jeg þurfti ekkji
að hafa annann viðbúnað , enn láta búa til handa mjer
fáeín sólgler skjærri enn þau, er þar voru áður, og búa
svo um, að halda mætti á jiciiu í hendi sjer í stað þess
að festa [)au á sjónpípuna, því svo voru [>au hægri til
umskjipta; í [)eím var að sjá sólmindina næstum hvíta,
svo að eíns sló á hana blárri slikju.