Fjölnir - 01.01.1843, Qupperneq 66

fiG
XIII. Tvær Æfisögur útlendra merkismanna, útgefnar
afliiim íslenzka bókmentafélagi. I. Franklins æli. II. Jarfur
maíiur í sveit. Kaupmannahöfn 1830. 8. 159 ldss.
XIV. SótðSÍ-öf íinnba Sernum frd Sóíjanm’ J£>aíbórð=
fpni. álattpmannaíjefn. 1839. 16.139 blss.
XV. Sagan af Hrafnkeli Freysgoða. Utlgivet af P.
G. Thorsen, og Konráð Gíslason. Köbenhavn, 1839.
34 + 54 blss.
hefir verið tilgángur útgjefendanna, að sína hina
fornu íslenzku í fieini niind, sem Jicír hjeldu rjettasta, og
var [icssi saga tekjin til útgjefníngar fremur eínhvurri ann-
arri ckkji að eíns firir þær sakjir, að hún er stutt og áður
óprentuö, heldur og hins vegna, að handritin eru öll í
ómerkara lagji, eínkum að allri stafsetníngu , svo að út-
gjefcndurnir voru sjálfráðir firir þeím í þeírri greín , enn
öðru hafa þeír ckkji dirft sig að breíta. Mindum orðanna
er jafnvel ekkji alstaðar snúið til hins rjettasta ínáls. jþol-
mindaðar sagnir (verba passivae formae) œtti að emlast
á sk; ris (37,8) ætti að vera ríss (firir rís-r); vili ('23fi)
er firsta persóna núlegs tfina í afleíðingarhætti, og á að
vera vilja; mfjri (384, 397) ætti að vera prcntað m/jrr,
samkvæmt bendíngu frá Dr. Schévíng til útgjefendanna
í skrifuðum athugasemdum, eíns og merr (nú merí), sömu-
leíðis eyrr (nú eyri), Mœrr (Sunnmeerr, Norðmœrr í
IXoreígji); slíkt hið sama á að brcíta veidi (3217) í veidr,
eins og hei'ör (nú lieiöt) , flœör (aðfall sjáar) , festr (nú
festi), helgr (t. a. m. örskotshelgr), og fleíri; hefir þetta
niðurlag haldizt allt til þessa dags í orðunum reyöur,
brúöur (þó þetta síöara orð hreítist öðru visi í fleírtölunni),
og í mörgum kvennmanna nöfnum; Hrafnketill, (þorketill,
o. s. frv., er eldra enn Hrafnkell, jþorkell, og þvíumlíkt;
ne einn er eldra og upphaflegra enn neinn; aldreigi er
ekkji rjett, og ætti að vera aldri eða aldrigi; (líka finnst
aldre, aldregi, aldregin, aldrigin); kom, komt (í [lálegri
tíð af koma) er ekkji eíns fornt og kvam, kvamt (í fleírt.