Þingvallafundartíðindi - 01.01.1888, Síða 5
5
hvettu þingm. til að haida fundinn. Til
hins þingm. (J. Ó.) gátum vjer náttúrlega
ekki snúið oss í pessu efni, par sem hann
var suður í Rvík. Árangurinn af þessu
varð, að sjera L. boðaði til fundar, og skal
jeg leyfa mjer að lesa upp helztu atriðin
úr fundargjörðinni:
»Var talað um afstöðu pingmannsins
gagnvart stjórnarskrármálinu á alp. 1887.
Lýsti pingmaðurinn yfir pví, að stefna
sín í pví máli væri alveg óbreytt, eins
pótthann hefði eigi álitið aðferð pá heppi-
lega, að halda pví fram í frumvarps-
formi, með pingrofum og aukapingum,
og í pessu væri eingöngu sú breyting
fólgin, er honum væri borin á brýn að
hafa sýnt í stjórnarskrármálinu. En
nokkrir fundarmenn mæltu alvarlega á
móti ávarpsforminu, en voru eindregið
með að halda fram frumvarpsformi á
málinu.
Var síðan gengið til atkvæða um,
hvorri stefnunni fundurinn vildi fylgja,
og greiddu að eins atkvæði peir, sem
kosningarrjett höfðu til alpingis. Var
eptir ósk pingmannsins haft nafnakall
við atkvæðagreiðsluna, og voru 29 með
frumvarpsformi, 4 greiddu ekki at-
kvæði, og pingmaðurinn einn með ávarps-
formi.«
Eins og jeg bæði get bórið um af viðtali
við menn par eystra og auðsætt er af
fundare'jörðinni, er pað eindreginn vilji
Sunn-Mýlinga, nema sr. Lárusar, að haida
pessu máli hiklaust áfram ping eptir ping,
unz pað er komið í æskilegt horf, og pá
yfirlýsing flyt jeg til h. fundar frá sam-
sýslungum mínum.
Magnús Helgason kvaðst vilja lýsa af-
stöðu Arnesinga í stjórnarskrármálinu, og
væri pað peim mun nauðsynlegra, sem
peir hefðu haft tvo pingmenn, er báðir
hefðu greitt atkvæði móti stjórnarskrár-
frumv. á síðasta pingi. Hann kvaðst að
vísu játa, að undirbúningsfundur í Arness-
sýslu í fyrra vor hefði gefið peim nokkra
ástæðu til að greiða pannig atkvæði á pingi,
af pví að fundurinn hefði verið með ávarpi,
en hann kvaðst verða að geta pess, að
fundurinn hefði verið fámennur, og annað
hitt, að pað hefði ekki verið tekið fram,
hvernig ætti að fara að, ef ávarpið gengi
ekki fram á pingi. f>egar frjettist í fyrra
sumar um atkvæði pingmannanna á pingi, pá
hefðu margir orðið gramir yfir pví, og nú
sæist ljóst, hver væri vilji almennings í
stjórnarskrármálinu. Af 25 kjörmönnum
voru 20 eindregnir með og skoruðupeir á
pingmennina að leggja niður umboð sitt,
ef peir vildu ekki framvegis framfylgja
stjórnarskrármálinu, og af peim 5, er voru
í móti að skora á pingm. að leggja niður
umboð sitt, voru tveir alveg með að halda
málinu áfram, en að eins prír algjörlega
á móti.
Jön Jakobsson: Jeg er einn af peim
fulltrúum, sem kosinn hef verið úr sýslu,
er á minnihlutamann á pingi. í fyrra
voru nokkuð skiptar skoðanir í Skaga-
fjarðarsýslu um petta mál, mest vegna
hins vonda árferðis, sem pá var, og, eins
og gengur, dró nokkuð úr áhuga manna.
Nú er að vísu allur porri Skagíirðinga
einhuga um, að nauðsyn beri til að end-
urskoða stjórnarskrána, og á fundi 10. júlí
í sumar voru allir sammála um pað; en
skoðanirnar urðu nokkuð deildar um að-
ferðina; en niðurstaðan varð pó, að meiri
hlutinn áleit nauðsynlegt að halda mál-
inu fast fram á næsta pingi, pó að af
pví leiddi aukaping, og taldi mjög óbeppi-
leg áhrif málsins á síðasta pingi, eins og
fundargjörðin af Sauðárkrók sýnir. A
pessum fundi var sampykkt tillaga um,
að J>ingvallafundurinn sendi konungi bæn-
arskrá um að leggja stjórnarskrárfrumvarp
fyrir næsta ping, en jafnframt var sam-
pykkt til vara að skora á alpingi að
halda málinu áfram á næsta pingi í líka
stefnu og frumvörpin á pingunum 1885
—87 fara fram á, ef bænarskránni væri
ekki sinnt, og sömuleiðis ef Jpingvalla-