Óðinn - 01.07.1926, Blaðsíða 27
Ó Ð I N N
75
gjaldkeri. Hitti Ólafur hann einu sinni á götu i
Kaupmannahöfn og sagði honum, hvað hann
hefði fyrir stafni, og svo ástæður sínar, og lán-
aði Halldór honum þá nokkurt fje, sem ólafi
kom að góðu haldi.
Árið 1919 tókst Ólafi loks með miklum erfið-
ismunum, að koma
hjer upp prent-
: myndagerð, og :
sýndi það sig þá
bráðlega, að fyrir-
tækið var ekki ó-
timabært, heldur
þvert á móti nauð-
synlegt, enda þótt
það bæri sig illa
fyrstu árin. Og
reyndar mun það
ekkert gróðafyrir-
tæki vera orðið enn
sem komið er, þó
mikill munur sje á
því nú og á byrj-
unarárunum, og er
það áhuga og dugn-
aði ólafs Hvanndals
að þakka, að fyrir-
tækið hefur haldist
: uppi erfiðasta :
reynslutimann og
er nú komið yfir
hann. En örðug-
leíkarnir voru marg-
ir, segir Ó. H., ekki
síst rafmagnsleysið
fyrstu árin, og varð
þá að sæta lagi, að
ná í sólarljósið til
að vinna við.
Ólafur Hvanndal
er æltaður úr Borg-
arfirði, sonur Jóns Ólafssonar í Galtavík, d. 1921,
og er mynd hans og æfiágrip í Óðni 1922. Móð-
ir Ólafs var Sesselja Þórðardóttir frá Innra-Hólmi,
Sleindórssonar, af Deildartunguætt, alsystir Bjarna
heitins frá Reykhólum. Hún dó 1901, og brá þá
Jón faðir Ólafs húi um hríð, en Ólafur hafði þá
stundað sjómensku öðru livoru um nokkur ár
á þilskipum frá Reykjavík og hjelt hann þvi
áfram um hríð. Síðan lærði hann trjesmíði hjá
Samúel Jónssyni, og fjekk þar sveinsbrjef. Stund-
aði svo trjesmíðar um hiíð, en fór til Kaup-
mannahafnar 1907, gekk þar á teikniskóla, en
lærði jafnframt glerskillagerð, og var fyrsti mað-
urinn, sem við hana fjekst hjer heima. Hann
kom heim 1908 og fjekst hjer um tíma við trje-
smiði og skiltagerð,
en fór til Khafnar
aftur um haustið og
tók þá að læra
: prentmyndagerð, :
eins og áður segir.
Hann er yfir höfuð
: mjög listfengur :
maður, hefur skor-
ið út í trje, fengist
nokkuð við að mála
o. s. frv.
Þegar hann kom
heim hingað 1911
og gat ekki komið
fram áformi sínu
um prentmynda-
gerðina, tók hann
að fást við ýmisleg
störf, var m. a. túlk-
ur þýskra ferða-
manna, og á stríðs-
árunum, 1914—’19,
rak hann umboðs-
sölu, og segir hann,
að það fyrirtæki sitt
hafi stutt að því, að
hann gat loks kom-
ið upp prentmynda-
gerðinni. Mörgum
þótti hann nokkuð
kvikull sem ekki
þektu hann vel.
En hugur hans hef-
ur altaf snúið að
því, að koma hjer upp nýjum iðngreinum, og í
prentmyndagerðinni hefur hann orðið hjer for-
gangsmaður og komið upp þarflegu fyrirtæki.
Hefur hann nú tvo pilta i kenslu, svo að þessi
iðngrein þarf ekki að deyja hjer út aftur, eða
lenda í höndum erlendra manna.
%
Ólafur Hvanndal.