Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1899, Page 94

94
viðkomandi málsaðilar þættust vanhaldnir með þá
gjörð, skyldi þeim standa opið að skjóta málinu til
yfirréttarins.1 *
Eins og sjá má er dómur þessi á þá leið að
það mátti búast við miklum þrætum og ófriði út af
honum. Þar er ákveðið að Gottrup skyldi skila
öllu aftur, er hann hafði gjört upptækt, og það í
jafngóðu standi, bæði jörðum og fiskibátum. Það
liggur í augum uppi að út úr þessu gat orðið mikill
vafningur, og eigi síður út úr þvi hve miklar tekjur
mætti ætla af fiskibátunum. Það var svo sem auð-
vitað að Gottrup mundi vefja þetta og snúa á alla
vegu eftir því sem hann frekast gæti og gjöra sem
minst úr skuldinni. Auk þess hafði Gottrup meðan
Oddur var i Kaupmannahöfn gjört af sér eitt skamm-
arstrykið enn, sem ekki var neitt minst á í dómn-
um. Oddur átti Ritsbúðir hinar fornu og i þeim
töluvert af varningi. Rauf þær af veðri á útmán-
uðum 1728, en Gottrup gekk þar hispurslaust að
gózinu og lét virða sér það alt, að sögn með góðum
kjörum.3 Mátti því fullvel búast við að Oddur
ygldi brúnir við heimkomu sína og fitjaði upp á ný
málaferli. Ofan á þetta alt saman bættist að Gott-
rup var farinn að komast i kröggur sakir hófieysu
sinnar. Misti hann allmikils í við það að hann 1728
varð að láta af hendi Húnavatnssýslu við Bjarna
skólameistara Halldórsson. Var því að lokum alls
ekki ugglaust um útsvörun sektafjárins af hans hálfu
og afhendingu gózins.
Oddur kom ekki út sumarið 1730 þvi hann hafði
1 Æfisaga Odds eftir Jón Grunnviking.
* Anníll séra Þórðar Þórðarsonar í Hvammi. Landsbókas.
nr. 5593, 4to.