Eimreiðin - 01.07.1895, Blaðsíða 4

84
Um skólabreytingarmálið.
(Brjef til ritstjóra Eimreiðarinnar.)
Þú biður mig að segja þjer álit mitt um samband Möðruvalla-
skólans og latínuskólans og um skólabreytingarmálið í heild sinni.
Það er jeg fús á að gjöra, en flýtisverk verður á þessurn rniða,
því tíminu leyfir mjer ekki að rita langt nje rækilega um þetta
mál, er jeg tel eitt hið merkasta af málurn þeim, sem eru á dag-
skrá hjá oss.
Þegar rit Boga Th. Melsteðs »Um menningarskóla« kom út
1888, ritaði jeg alllanga grein í Norðurljósið um tillögur hans og
tók þar fram, að jeg teldi heppilegast, að æðri almennir mennta-
skólar væru aðeins tveir á landinu, Reykjavíkurskóli með 7 bekkj-
um og Möðruvallaskólinn með 3 bekkjum, er svöruðu algjörlega
til þriggja hinna neðri bekkja Rvíkurskóla, þannig að þar væri
kennt öldungis hið sama, og sömu skoðunar er jeg enn. Þetta
hefur þá breytingu í för með sjer að þvi er latínuskólann snertir,
að þar verður að bæta við einurn bekk að neðan, er svari til
undirbúningskennslu þeirrar, sem nú er heimtuð, en inntökuskil-
yrði ættu að vera hin sömu og nú eru við Möðruv.skólann, svo
námstíminn lengist eiginlega ekki neitt. Breytingu þessa tel jeg
til stórbóta. Það er hvað mest áríðandi, að undirstaðan sje rjett
lögð. Þegar undirbúningskennslan er í ólagi, eins og opt vill
verða, getur hún orðið mörgum nemanda fremur til ógagns en
nota, og til þess að koma í veg fyrir slíkt, liggur það ráðið beinast
við, að skólinn taki sem fyrst við nemandanum, leggi undirstöðuna
sjálfur.
I þrern neðstu bekkjum skólans má ekki kenna gömlu málin,
og verður því að fækka tímum í þeim að miklum mun, en þess
þykist jeg fullviss, að kunnátta nemenda í þeim færi ekki minnk-
andi ,að því skapi, því kennslan kærni auðvitað að langt um
meiri notum, þegar hún byrjaði ekki fyrri en nemendurnir heíðu
náð allmiklum andlegum þroska; þær eru strembnar latínska og
gríska »grammatíkin« fyrir óþroskuð börn, ekki sízt þegar þær
eru alveg ómýktar af kennaranum, og góð má kennslan vera, marg-
falt betri en tíðkazt hefur hjer á landi, ef þær eiga ekki fremur
að sljóvga en skerpa barnsandann. Þetta finnst mjer að gömlu
mála mennirnir ættu að sjá og taka undir með prófessor Gertz,