Eimreiðin - 01.01.1919, Síða 10

10
SKIFTING' LÁÐS OG LAGAR
[EIMREIÐIÍf
vera leifar af jarðskorpunni, eins og hún var á sjávar-
botni fyrir ævalöngu, en eru nú hálendi, hafa menn ráðið,
að jörðin hafi rýrnað um 12—20 kílómetra í þvermál
síðan á krítar-tímabili, en það er síðasta tímabilið á
mesozóisku jarðöldinni, og eru miljónir ára síðan. En þá
eru ýmsir ágætir fræðimenn á þeirri skoðun, að jörðin
hafi ekki einu sinni rýrnað nándarnærri svo mikið.
M. J.
Úti á köldum steini.
Döpur situr ekkja ein
úti’ á köldum steini,
er að harma horfinn svein,
hvíslar svo í leyni:
»Harma’ eg dána drenginn ininn
— dáinn vonum minum.
Hreif hann burtu heimurinn
hnefarétti sinum.
Treg eru orð um arfa þann.
Unni’ eg forðum manni.
Ekki fékk eg eiga hann.
Erfði sveininn granni.
Vinurinn fór i fjarlæg lönd,
fanst eg rjúfa trygðir;
helft af minum hug og önd
hreif í duldar bygðir.
Hefir ástlaust hjónaband
hjarta þjakað mínu.
Grét eg oft við gráan sand
geðraun þá og pinu.