Eimreiðin - 01.01.1919, Blaðsíða 25

EIMREIÐINI
25
Smákvæði.
I. Hvíldardagur.
Frá klukkunum út yfir engið
ómar hljómbylgja sterk.
En bóndinn ljáinn sinn brýnir
og börnunum skipar verk.
Prédikun flutt er fyrir
fáment heyrendalið
um ágæti auðæfa þeirra,
sem ejrða’ ekki mölur og ryð.
En bóndinn skákina skefur.
Pað skapi hans lætur dátt,
að þræla’ inni andlausu elju,
er auranna tignar mátt.
II. Fannir.
Eg veit það ekki — og veit það þó,
hvort vorið bræðir allan snjó:
Það sér ei skafla i Surtshelli
og svikur afl við Snæfelli.
Eg á fannir, inst og efst,
og ylinn þigg, ef færi getst.
En önnur hefir hraunsteins börk
og hina tryggja jökulmörk.
Báðar fela og feyja sjóð,
sem fegri’ er og dýrri’ en bestu ijóð:
Hin innri neista af elsku guðs,
hin efri korn af visku guðs.
Aðalst. Sigmundsson,
frá Árbót.