Dagblaðið Vísir - DV - 29.07.1982, Blaðsíða 12

12
DV. FIMMTUDAGUR 29. JtlU 1982.
Otgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjómarformaður og útgáfustjórl: SVEINN R. EYJÓLFSSON.
Framkvœmdastjórl og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON.
Rltstjórar: JÖNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM.
Aðstoðarritstjórí: HAUKUR HELGASON.
Fróttastjórí: JONAS HARALDSSON.
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON.
Ritstjóm: SÍOUMÚLA 12-14. SÍMI 86611. Auglýsingar: SÍDUMÚLA 33. SÍMI27022.
Afgraiðsia, áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLT111. SÍMI27022.
Simi ritstjómar 86611.
Setning, umbrot, mynda-og plötugerð: HILMIR HF., SÍÐUMÚLA 12.Prontun: ÁRVAKUR HF.,
SKEIFUNN119.
Áskriftarvorð á mánuði 120 kr. Verð í lausasölu 9 kr. Helgarblað 11 kr. _
Davíðskan
Meö borgarstjórann í broddi fylkingar var nýr meiri-
hluti í Reykjavík ekki nema fjórar vikur að brjóta niður
mikilvægustu þætti stefnubreytingarinnar, sem tekið
hafði fráfarandi meirihluta fjögur ár að byggja upp.
Verk síðustu fjögurra ára munu fljótt gleymast með
Ikarus-strætisvögnum og Rauðavatns-íbúðabyggð. Senn
verður fjögurra ára valdaskeið vinstri manna í Reykja-
vík svo gersamlega þurrkað út, að eftir stendur gat í
borgarsögunni.
Ekki fer framhjá neinum, sem fylgist með, að ný
vinnubrögð hafa tekið við hjá borgaryfirvöldum. Nýr stíll
leiftursóknar hefur tekið við af hægfara skotgrafahernaði
nefnda og starfshópa, — bæöi til góðs og ills fyrir borgar-
búa.
I fjögur ár var borginni stjórnað í stíl Alþýðubandalags-
ins, sem einnig mætti kalla Hjörleifskan stíl, af því að
hann sést í ýktri mynd hjá núverandi orkuráðherra. I
hlutlausum orðum sagt er þetta eins konar ráðuneytis-
stíll.
Stíllinn einkennist af fjölda nefnda og starfshópa, sem
framleiða mikið pappírsflóð. Ákvarðanir eru teknar mjög
hægt og í fljótu bragði séð á grundvelli vandaðra upp-
lýsinga, hverrar sérfræðiskoðunarinnar ofan á annarri.
Þessi hæga meðferð kom þó ekki í veg fyrir, að keýptir
voru ófullnægjandi strætisvagnar og að tekin var röng
ákvörðun um þróun byggðar austur til heiða í stað norð-
urs með ströndum, sem áður hafði verið á dagskrá.
Hinn nýi Davíðski stíll er hins vegar eins konar fyrir-
tækjastíll. Skorin er niður aöild og umfjöllun nefnda og
starfshópa, pappírsframleiðsla er takmörkuð og
ákvarðanir teknar nánast á hlaupum milli hæða eða bara
í síma.
Stefnubreytingin frá Rauðavatni til Korpúlfsstaða var
tekin án samráðs við Borgarskipulagið, þar sem búast
mátti við fyrirstöðu embættismanna frá vinstra valda-
skeiðinu. Davíð tilkynnti bara nýjankúrs. Búið mál.
Davíðskan hefur það fram yfir Hjörleifskuna, fyrir-
tækjastíllinn fram yfir ráðuneytisstílinn, að áratuga
reynsla hér og erlendis sýnir, að fyrirtæki í samkeppni er
ekki hægt að reka á annan hátt, ef þau eiga að vera arð-
bær.
I efnahagslífinu verður oft að taka skjótar ákvarðanir
til að fljóta ofan á í lífsins ólgusjó. Opinberar stofnanir
eru hins vegar yfirleitt ekki reknar á neinum arðsemis-
kröfum. Þar gefa menn sér langan tíma, stundum enda-
lausan.
Kennslubækur í stjómun segja, að ákvarðanir sé ekki
hægt að taka með pappír og nefndum. Einhver einn, sem
til þess er ráðinn eða kjörinn, verði að taka af skarið og
bera ábyrgð, þótt hann geti þegið ráð nefnda og starfs-
hópa.
I stórum dráttum er hinn hraði og harði fyrirtækjastíll
betri en hinn hægi og daufi ráðuneytisstíll, jafnvel í opin-
berum rekstri. Að vísu getur hann gengið út í öfgar, — hjá
Reykjavíkurborg eins og annars staðar.
Þegar ákveöið er að gera deiliskipulag að nýju íbúða-
hverfi, er rétt að gefa sér tíma til að efna til víðtækrar
verðlaunasamkeppni til að geta valið úr nokkrum fjölda
hugmynda, en vera ekki alveg háður tveggja mánaða
vinnu tveggja arkitekta.
Misheppnað hverfi verður seint strokað út með loft-
pressum. Davíð borgarstjóri hefur tekið mikla og óþarfa
áhættu, því að sérfræðileg umfjöllun og ekki sízt sam-
keppni hugmynda hljóta að leika lykilhlutverk í hraða
stílnum, ef hann á að takast.
Jónas Kristjánsson
ÓKYRRÐÍ
LOFTINU
Enn einn ganginn er upp komin
deila vegna millilandaflugs okkar.
Ástæöuna þekkja allir — samgöngu-
ráöherra hefur svipt Flugleiðir
áætlunarleyfi til Amsterdam í Hol-
landi, en á þeirri flugleiö hefur und-
anfarið veriö hörö samkeppni Flug-
leiöa og Arnarflugs. Það hefur veriö
býsna fróðlegt aö fylgjast meö þeirri
taugaveiklun, sem þessi ákvörðun
hefur valdiö. 1 orði kveönu þykjast
ýmsir æfir yfir því aö meö þessu sé
samkeppni skert, en inn í milli skín
ávallt í gömlu einokunarhugsjónina.
Menn vilja aö eitt félag hafi einka-
rétt á milliiandaflugi okkar og þar
meö í raun til þess að skammta þeim
íslendingum fargjald, sem vilja
skreppa út fyrir pollinn.
Nú er mér þaö ekkert launungar-
mál aö ég heföi heldur viljað sjá aöra
ákvörðun samgönguráöherra. Eg
heföi viljaö aukiö frelsi í raun meö
því aö ööru flugfélagi heföi veriö
gefiö leyfi til þess að stunda áætlunar-
flug til og frá landinu þangaö sem
þaö vildi. Ég heföi viljað sjá sam-
keppni á flugleiöum milli Islands,
Bretlands og Noröurlanda, til dæmis,
í stað þess aö hefta frelsi til Mið-
Evrópu. En líklega hefði oröiö alvar-
legur jarðskjálfti hérlendis, ef slík
ákvöröun heföi litið dagsins ljós að
sinni.
Upphlaup íhaldspressu
Þótt undarlegt megi virðast hafa
postular frjálsrar samkeppni, sem
um þessi mál hafa ritaö síöustu dag-
ana, lítið gert af því aö halda þessu
sjónarmiöi fram. Þaöan af síöur
hafa þeir fariö fram á aö könnuö séu
ofan í kjölinn þau fargjöld, sem Is-
lendingar þurfa aö greiða milli
landa, og væri þó ærin ástæöa til.
I stað þess að leggja áherslu á
fr jálsa samkeppni í sinni bestu mynd
hafa fáránlegustu æsiskrif þakið síö-
ur blaöanna, bæöi frá forráöamönn-
um þeirra og ýmsum, sem telja sig
þurfa aö hlaupa undir bagga meö
Flugleiöamönnum. Líklega eru allra
fáránlegustu viðbrögðin þó þau, sem
komu strax fyrsta daginn frá einum
af fyrirsvarsmönnum Flugleiöa, aö
ráöherra sé aö ganga sérstakra er-
inda SIS meö þessari ákvöröun.
Hefur verið reynt að láta líta svo út
að Amarflug sé nokkurs konar flug-
deild í Sambandinu, sett á stofn til
höfuðs Flugleiöum. Þessu er blákalt
haldið fram, enda þótt Flugleiðir eigi
40% hlutafjár í Amarflugi, en þau
tvö fyrirtæki sem sambandiö á
meirihluta í eigi til samans 16%!
Starfsmenn félagsins eiga um 25%
hlutafjár, samkvæmt sérstakri
ákvöröun Alþingis. Afgangurinn, tæp
tuttugu prósent, er svo í eigu ýmissa
aðila, meöal annars frammámanna í
Flugleiöum. Hins vegar hefur mynd-
ast meirihluti innan hlutafélagsins,
ER LEITAÐ
ÚTGÖNGULEIDA
EÐA LAUSNA
A VANDANUM?
Oft er talaö um ábyrgöarleysi
stjórnmálamanna og flokka — þeir
hafi ekki kjark til aö takast á við
vandann — skjóti sér undan honum
svíki gefin loforð og einatt sagt:
„Þaö er enginn munur á þeim, sami
rassinn undir þeim öllum saman.”
En hver er mælikvarðinn sem not-
aður er? — Er mælistikan á ábyrgð
stjórnmálaflokka, t.d. hvort flokkur
sitji í ríkisstjórn út ákveðið k jörtíma-
bil — burtséö frá hvort flokkurinn
svíkur stefnumál sín, og þá jafn-
framt kjósendur sína — burtséö frá
því hvort samstaða sé um markviss-
ar aðgerðir sem treysti lífskjör og
búsetu í landinu eöa samstaöan
byggist bara á aö plástra aöeins upp
hripleka þjóðarskútuna annað slag-
iö, þegar allt er komiö í óefni?
Að hafna óstjórn
Arangur þessarar plástraaöferöar
í efnahags- og atvinnulífinu og fyrir-
hyggjuleysis sem viðgengist hefur
árum saman hefur kannski aldrei
veriö auösærri en nú- og ekki í lengri
tíma ógnað eins atvinnuöryggi og
lífskjörum í landinu.
Kjallarinn
Jóhanna
Sigurðardóttir
Alþýöuflokkurinn hafnaöi þessari
aðferð 1979. — Hann hafnaði aö
ganga gegn eigin stefnu og sannfær-
ingu. — Hann hafnaöi aö láta teyma
sig til þátttöku í aö leið aþjóðina vís-
vitandi inn í versnandi lífskjör. —
Hann hafnaði fyrirhyggjuleysi í upp-
byggingu atvinnuveganna, óstjórn í
fjárfestingar- og peningamálum,
sem m.a. kemur f ram í því botnla usa
skuldafeni sem búiö er aö veðsetja
þjóðina í meö erlendum lántökum.
Skyldi þaö vera metið sem
ábyrgðarleysi á mælikvaröanum? —
A.m.k. kostaði þaö Alþýðuflokkinn
fjóra þingmenn í kosningunum 1979
aö hafna þeim leiðum sem eiga þátt í
þeim gífurlega vanda sem nú blasir
hvarvetna viö í þjóðfélaginu og ógn-
ar lífskjörum og atvinnuöryggi í
landinu.
Þetta er rifjaö upp hér, því aö
margítrekað benti Alþýðuflokkurinn
á og varaöi viö hvað gerast myndi, ef
ekki yröi gengiö nýja braut í upp-
byggingu atvinnuveganna og stjórn
efnahagsmála. — Á tillögur hans var
ekki hlustaö. — Afleiðingamar eru
aökomaí ljós.
Nú þarf ekki lengur aðvaranir. —
Við blasa staðreyndir. — Smátt og
smátt er margt af því að verða að