Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.1982, Blaðsíða 16
16
DV. FIMMTUDAGUR14. OKTOBER1982.
Spurningin
Hvernig finnst þér kett-
ir?
Olafur Þór Sigmundsson, bifvélavirki:
Eg hata ketti. Þó segi ég ekki aö ég sé
neitt sérstaklega hrifinn af músum.
Mér finnst fáránlegt af Kattavina-
félaginu að vilja banna Tomma og
Jenna.
Erna Valgeirsdóttir, klínikdama: Mér
er ekkert illa viö ketti. Þeir eru mun
skárri en mýsnar. Eg vil mikið frekar
hafa ketti sem heimilisdýr en mýs.
Hörður Vilhjálmsson, ljósmyndari:
Mér finnst kettir bara falleg dýr. Kött-
urinn er að minnsta kosti miklu skárri
en mýs, ég hata þær. Já, ég horfi á
Tomma og Jenna.
Ólafur Jónsson, byggingaverkamað-
ur: Urvalsdýr. Voðalega þægileg,
elskuleg og góö. Eg hef ekki áhuga á
þeim sjálfur en ekkert á móti þeim
heldur.
Matthías Stefánsson, fyrrverandi
starfsm. Rafmagnsveitu Reykjavík-
ur: Mér er illa við bæði ketti og mýs og
þessi dýr passa náttúrlega illa saman.
Eitt er víst, það er ekkert meö ketti að
gera í heimahúsum.
Guðrún Georgsdóttir, gjaldkeri: Þeir
eru indælis dýr og eiga rétt á sér einsí
og hver önnur. Samband katta og
músa? Það er lögmál náttúrunnar að|
þessi dýr berjist. Tommi og Jenni er[
bestaefniðísjónvarpinu. [
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Misrétti í mannaráðningum
skipafélaganna:
SJÓMANNA-
LÖGIN RÁÐA
FERÐINNI
—gera upp á milli karla og kvenna
J.G.og I.Á. skrifa:
Við erum hérna tvær á sextánda ári
og erum við nauðbeygðar að kvarta
undan Eimskipafélagi Islands. Þannig
er mál með vexti að við höfum báðar
mikinn áhuga á sjómennsku, og með
þaö til hliösjónar ákváðum viö að læra
sjóvinnu í skólanum í vetur. Þar sem
við vissum um nokkra stráka á sama
aldri sem hafa fengið vinnu hjá fé-
laginu, ákváðum við að skella okkur
niðureftir og freista gæfunnar. Hjá fé-
laginu var okkur vísað á skipshafnar-
deild og fórum við þangað til þess að
spyrjast fyrir um vinnu næsta sumar.
Þar var okkur sagt að stelpur þyrftu
að vera átján ára til þess að fá vinnu á
skipi, en aftur á móti þyrftu strákar
aðeins að vera sextán til þess að fá
vinnu. I hverju felst þetta hróplega
óréttlæti? Er það kannski vegna þess
að stelpur vinna ekki eins vel og strák-
ar, eða eru þær kannski ekki nógu
vandvirkar? Ég veit ekki betur en að
margar íslenskar konur sem vinna á
sjó, hafi staðið sig mjög vel og komist
langt áleiðis í sjómennskunni. Við
skorum þessvegna á forstjóra félags-
ins, eða aöra með viti, að skýra fyrir
okkur þetta óréttlæti sem virðist ríkja
á milli kynjanna.
Samkvæmt ákvæðum
sjómannalaganna
„Þessu er fljótsvarað. Samkvæmt
ákvæðum sjómannalaganna má ekki
skrá konur yngri en 18 ára á skip, en
karlmenn frá 15 ára aldri” — sagði Jón
H. Magnússon, deildarstjóri starfs-
mannahalds hjá Eimskipafélagi Is-
lands.
-FG.
Samkvæmt ákvæðum sjómannalaganna er heimilt að skrá 15 ára gamla
karla á skip — en konur frá 18 ára aldri. Hár er eitthvað bitastætt fyrir Jafn-
réttisráð.
Til forstjóra Ábyrgðar hf. vegna svars við lesandabréfi:
ALLTSLÉTT
OGFELLT?
7347-3683 skrifar:
Undarleg er sú árátta þeirra
manna, sem með forstjórastörf fara,
aö koma sér ætíö undan að veita skýr
svör við þeim spurningum, sem beint
er til þeirra, og manni finnst aö þeir
eigi aö vita svör við, og jafnvel aö al-
menningi varði'bara heilmikið um
þaö, sem spurt er um.
Kemur manni því oft í hug dans
kattarins kringum heita grautinn.
I lesandabréfi í DV, 24. sept. sl., er
forstjóra Ábyrgðar hf., tryggingafé-
lags bindindismanna, gefinn kostur á
því aö svara m.a. þeirri spumingu,
hvort viðskiptavinur félagsins mundi
verða endurkrafinn um tjón, sem
hann kann aö valda, ef hann, skv..
reglum félagsins, er þar „ólöglega”
(og hefur kannski alltaf verið)? Ekk-
ert svar.
Væri jafnvel ekki fyrir hendi sá
fræðilegi möguleiki, að önnur
tryggingafélög neituðu að greiöa tjón
hjá þessum viöskiptavini Ábyrgöar
hf. ef upp kæmist um slíkt?
Ef forstjórinn kann engin svör við
þessu, væri þá ekki möguleiki fyrir
hann að lesa sér til, eða að hann leit-
aði svara hjá lögmanni sínum?
Hér var óskað eftir undanbragða-
lausum svörum.
Það hlýtur að vera mjög brýnt
fyrir viðskiptavini félagsins að vita
hverju þeir eigi e.t.v. von á ef þeir
eru að spara sér nokkrar krónur í ið-
gjöldum — að þeir fái á hreint hvar
þeir standa.
Ekki eru ýkja mörg ár síðan
leiðindamál kom upp, þegar drukk-
inn ökumaður olli miklu tjóni, og
hann var tryggður hjá Ábyrgð hf.
Ef þetta eru óraunhæfar bolla-
leggingar, til hvers er félagiö þá með
sínar skuldbindingar um inntöku
nýrra viðskiptavina, ef þær eru svo
einskis virði í raunveruleikanum?
Ef hér er allt slétt og fellt og eng-
inn sér ástæöu til andsvara, til hvers
er þá allur þessi skrípaleikur um
skilyrta inngöngu í félagið?
Ef forstjorinn getur ekki (eöa vul
ekki) svara spurningu nr. 3 í áður-
nefndu lesandabréfi, um það, hvort
leyfi félagsins sé ekki brostið ef stór
hluti viðskiptavina f élagsins sé þar á
röngum forsendum, þá vil ég hér
með vekja athygli Tryggingaeftir-
litsins á þessu.
Viðskiptavinir Ábytgðar hf., tryggingaféiags bindindismanna, skrifa undir yfírtýsingu þess efnis, aðþeirsóu
bindindismenn á áfenga drykki og muni tilkynna félaginu ef út af bregður iþeim efnum.
DV-mynd: Sv. Þ.
Eru allir viðskiptavinir
Ábyrgðar hf. bindindismenn?
— Hver er merking orðsins bindindismaður?
7347—3683 skrifar:
Viö síhækkandi iögjöld trygginga-
félaga á ábyrgöar- og hús-
tryggingum bifreiöa, þá hef ég
aöeins kynnt mér reglur og kjör hjá
Ábyrgö hf, — tryggingafélagi
bindindismanna. Þar segir m.a. eitt-
hvað á þá leiö, aö enginn geti tryggt
hjá félaginu, sem ekki sé sannanlega
stúkubundinn eöa vottorö tveggja
óvilhalira manna sanni aö
viökomandi sé bindindismaöur. Ut á
þetta fær viðskiptavinurinn h'tillega
lægri iögjöld en almennt er á
markaönum. Nú langar mig til þess
aö beina nokkrum spurningum til
forráöamanna félagsins:
1. Samkv. hvaöa skilgreiningu
þeirra er maöur bindindismaöur?
Er þaö sá, sem neytir áfengis
nokkrum sinnum á ári í glöðum
hópi, eöa jahivel sá, sem varla
sleppir úr einni einustu helgi allt
áriöumkring og jafnvel oftar?
2. Hvarersá tryggingatakistaddur,
sem veröur valdur að tjóni og er á
röngum forsendum í félaginu?
Veröur hann endurkrafinn um
þaö tjón, sem hann olli?
3. Er útgáfa á tryggingaleyfi tii
félagsins ekki brostin af hálfu
viökomandi ráöuneytis, ef um
stórfelld viöskipti viö félagiö er aö
ræöa af fólki, sem allir geta veriö
sammála um aö ekki sé bindindis-
fólk, nema e.t.v. umboösmenn
Abyrgöar hf.
Ég tel þaö víst aö forsvarsmenn
félagsins skjóti sér á bak viö þaö, aö
þeir geti ekki haft möguleika til aö
fylgjast svo meö umsóknum hvers og
eins ef þeir hafi gilt stúkuskirteini
eöa meðmæli, að ekki séu fyrir hendi
mistök í einhverju tilfelli. Þessi af-
sökun er ekki fyrir hendi í hinum
minni byggðariögum, þar sem allir
þekkja alla. Umboösmenn á þeim
stööum hafa enga frambærilega
skýringu.
Ef skoðuð væru, eöa birt, nöfn
viðskiptavina félagsins, bara þar
sem ég býhvaö þá á öllu landinu, þá
kæmi örugglega í ljós aö Islendingar
eru ekki eins hrikalega Ula staddir
gagnvart áfengisbölinu eins og
bindindishreyfingin viU vera láta,
telji félagiö alla sína viöskiptamenn
stúkufóUc.
Hér virðist því miöur eingöngu
rikja sú hugsun, aö iögjöld þessara
manna séu jafngóö hinum, a.m.k. á
meðan ekki kemst upp, og á meöan
er tjaldiö vandlega dregiö fyrir.
Getum ekkiannað en treyst
okkar viðskiptavinum
Jóhann E. Björnsson, forstjóri
Ábyrgöar hf., tryggingafélags
bindindismanna, svarar: „Viö
höfum þann hátt á, eins og tíökast
hjá öllum ansvarsfélögum, í samtals
10 löndum, aö setja okkar viöskipta-
vinum það skUyröi aö skrifa undir
svohljóöandi skuldbindingu:
„Eg skuldbind mig tU algjörs
bindindis á áfenga drykki og er mér
þess meövitandi aö þaö er skUyrði
fyrir tryggingarsamningnum.
Breytingar, sem veröa kunna á því,
sem upp er gefiö í umsókninni lofa ég
að tilkynna þegar til f élagsins. ”
Þetta skrifar hver og einn okkar
viöskiptavina undir.
Þaö er á misskilningi byggt, aö
óskaö sé eftir sérstökum vottoröum
og sömuleiðis er þaö misskUningur
aö félagsmenn okkar þurfi að vera
stúkufólk.
Fram yfir þetta get ég ekki s varaö
þessum fyrirspurnum. ViÖ getum
ekki annaö en tréyst okkar viöskipta-
vinum, þar tU annað kann aö sann-
ast.”
-FG.
7347-3683 er óánægður með svar forstjóra Ábyrgðar hf. við fyrra lesandabráfi 7347-3683. Bráfið birtist 24.
septembersl.
„Til hvers er
þáallurþessi
skrípaleikur?”