Dagblaðið Vísir - DV - 24.03.1983, Blaðsíða 6

6
DV. FIMMTUDAGUR 24. MARS1983.
Neytendur Neytendur Neytendur Neytendur
MIKIÐ KVARTAÐ YFIR
ÞJÓNUSTU EFNALAUGA
— kemur á óvart, segir formaður félags eigenda
FatnaOur settur ínýjaog fullkomna vó! i einni af efnalaugum borgarinnar. DV-mYnd Bj. Bj.
„Ég hef haldiö spjaldskrá um þau
fyrirtæki sem fólk hefur rætt um við
mig.Sumter jákvætt semframkemur
en flest neikvætt. Af þeim 79 fyrir-
tækjum sem ég hef skrifaö niöur skera
efnaiaugarnar sig algerlega úr sem
sérstakur flokkur. Kvartaö hefur veriö
yfir þjónustu 10 slíkra fyrirtækja. Og
tvær til þrjár kvartanir hafa komiö á
sumar,” sagöi Guösteinn V. Guö-
mundsson, starfsmaöur Neytenda-
samtakanna.
Ástæöan fyrir því aö viö hann var
rætt var sú að hingaö hafa hringt tvær
konur sem kvartaö hafa mjög yfir viö-
skiptum sínum viö ef nalaugar. Sú fyrri
haföi keypt sér módel-kjól á 7—8
þúsund krónur. 1 hreinsun hljóp hann
mjög og var konunni ónýtur. Því í stað
þess aö vera gólfsíður náði kjóllinn
henni aöeins niöur á miöja kálfa.
Seinna dæmiö var af upphlut. Hann
var settur í hreinsun og kom til baka
með gullbry ddingunni aUri trosnaöri.
Þessi tvö dæmi eru mjög tilfinnanleg
fjárhagslega því aö um dýra hluti er að
ræöa. En fólk kvartar eins og fram
kemur í tDvitnuninni í samtaU viö Guö-
stein oftogmikiö.
„Þessi dæmi eru viöa aö af landinu
ogafýmsutagi,”sagöihann. Ofthefur
verið rætt um þaö af hálfu Neytenda-
samtakanna aö breyta þurfi lögum um
hreinsanir. Nú er þaö svo að þegar fh'k
er látin í hreinsun fær eigandi hennar í
langflestum ef ekki öllum tilfellum
miöa sem á stendur aö ábyrgö sé ekki
tekin á fatnaöi í hreinsuninni. Fólk er
því vamarlaust ef eitthvað kemur
fyrir.
Guösteinn sagöi að þaö væri einungis
kaupalögin gömlu sem kvæöu á um
ábyrgö í slíkum tiDellum. En þessi lög
eru þannig aö hægt er aö semja um
minni ábyrgð en lögboöin er. Því er
þaö yfirleitt sterkari aðUinn, sem sé
seljandi þjónustunnar, sem ákveður
hvaöa ábyrgö er boðiö upp á. Undan-
tekningar eru um ársábyrgö á því aö
vara sem keypt er sé göUuð og ábyrgð á
vöru í flutningi. En um þessi tvö atriöi
voru Dka sett ný lög til þess að bæta
gatið i gömlu lögunum. Slík lög þyrfti
aö setja um fleiri tegundir þjónustu.
Búinn að gefast upp
„Það erfiöasta viö kvartanir vegna
hreinsana er að efnalaugarnar bera
fyrir sig afsakanir eins og þær aö hlut-
urinn hafi veriö svona þegar komiö var
meö hann, aö blettirnir hafi veriö þess
eðlis að þeir komu fram í hreinsuninni
eöa aö allt hafi veriö í lagi meö hlutinn,
þegar hann var afgreiddur, skemmd-
imar hafi komiö síöar,” sagöi
Guösteinn.
Hann sagði fólk líka kvarta yfir því
aö starfsmenn efnalauga hefðu sýnt
dónaskap þegar kvartað var. Viö sig
sjálfan sagöi hann hins vegar aö menn
heföu verið hinir kurteisustu þegar
hann kvartaöi fyrir hönd annarra. Um
þennan lið kvörtunarinnar gæti hann
þvíekkertsagt.
Hvað er
hreinsun?
Þurrhreinsun og kemísk
hreinsun er eitt og hiö sama. Þó eru
flíkumar látnar þurrar inn í vél
sem þvær þær upp úr hreinsilegi.
Þeir eru margs konar. Flíkurnar
em síöan þurrkaðar í sömu vél-,
unum og koma því þurrar út.
Áöur en flíkurnar em settar í vél-
amar eru slæmir blettir meöhöndl-
aðir sérstaklega með gufu (gufu-
hreinsun) eöa einhverjum
kemískum efnum. Þarf oft að gera
margar tilraunir tíl aö ná blett-
unumúr.
-DS.
Neytendasamtökin bjóða félags-
mönnum upp á þá þjónustu aö láta
hreinsa samskonar flíkur og þær, sem
skemmdust, í öörum hreinsunum. En
um slíkt veröur þá aö vera samkomu-
lag viö bæði neytandann og efna-
laugina. Guösteinn sagöi aö slíkt sam-
komulag næöist hins vegar sára
sjaldan við efnalaugamar. Því væri
borið við að ekki væri sama aö hreinsa
nýja flik og þá sem búið væri aö nota oft
og mörgum sinnum. Hann sagðist því
hreinlega vera búinn aö gefast upp á
því aö reyna að fá einhverjar úrbætur
fyrir fólk sem lenti í svona málum. Ný
lög væri bráðnauðsynlegt aö setja tU
aö tryggja hag neytandans. Þá þyrfti
að lögbjóða staðlaðar kröfur sem
kvæöu skýrt á um skyldur bæöi neyt-
andans og efnalalaugarinnar.
Guösteinn sagöi aö þaö flækti enn
mál ef neytandinn tæki við flíkinni úr
hreinsuninni og uppgötvaði ekki fyrr
en heim væri komiö aö eitthvaö skorti
á. Efnalaugarnar hengdu hatt sinn á
það að með því aö taka við vömnni
væri neytandinn aö sætta sig viö hana í
því ástandi, sem hún væri í, þegar hún
væri afhent. Þó þaö geröi kannski ekki
mikið gagn væri um aö gera aö skoða
vömna vel og kvarta á staðnum. I því
tilfelli að flíkin hefur hlaupið er
kannski ekki svo gott aö gera því að
fæstar efnalaugar bjóöa upp á
mótunarklefa.En þegar blettir koma
allt í einu í ljós er eigandi flíkurinnar
man ekki eftir aö hafi verið þar fyrr
eða flíkin skemmist á annan hátt, má
reyna þetta.
Kemur á óvart
Guðmundur Sigurðsson, formaöur
félags eigenda efnalauga, sagöi aö þaö
kæmi sér á óvart aö heyra aö svo mjög
væri kvartað undan þjónustu efna-
lauga. Hann sagðist halda að slík mál
kæmu aðeins upp í örfáum tilfellum og
væm þá leyst á múU viöskiptavinarins
og efnaiaugarinnar, án þess aö þriöji
aöili væri tD kvaddur. Sagði
Guömundur að eftir því sem hann best
vissi vUdu eigendur efnalauga allt
fyrir sína viðskiptavini gera.
Hann sagöi aö í þeim tUfeUum
sem samningar næðust ekki vantaði
einhvem þriöja aöUa sem gæti dæmt
um þaö á hlutlausan hátt hver væri
réttur neytandans. Fyrir nokkmm
áram heföi verið starfandi samstarfs-
nefnd Neytendasamtakanna og efna-
lauganna i slíkum málum. En síöan
hún var lögð niöur fyrir 1 til 2 ámm
heföi slíkt samstarf hins vegar ekki
verið fyrir hendi. Einhvem slíkan
dómstól þyrfti að setja á laggirnar
aftur og heföi það einmitt veriö rætt á
félagsfundi félags efnalaugaeigenda
fyrirskömmu.
Eg spuröi Guömund aö því hvort
honum þætti eölUegt aö efnalaugar
tækju fram að ekki væri tekin ábyrgö á
fatnaði í hreinsun. Hann sagöi aö þaö
væri misjafnt hversu mikla ábyrgö
efnalaugar tækju á sig. Sumar tækju
enga ábyrgö en aðrar tækju ábyrgö á
öUu nema gerviefnum og silki. „En
þaö er ekki hægt aö ábyrgjast allt.
Þetta em svo f jöldamörg efni og aUtaf
aö koma ný og ný. Og þó maður ætti
kannski ekki aö segja þaö þá er sumt
af þessu helvítis drasl, sem hreinlega
þoUr ekki hreinsun,” sagöi
Guðmundur.
Hann sagði þaö rangt aö eigendur
efnalauga reyndu að koma sér eftir
mætti undan því að bæta fólki tjón.
Alltaf væri bætt þaö tjón sem
sannarlega væri efnalauginni að
kenna. En þaö væri auövitaö mats-
atriöi í hvert sinn hvaöa t jón væri efna-
lauginni aö kenna og hvaöa tjón ekki.
Því þyrfti þriöji aðiU, sem fyrr var
rættum,aðkoma tU.
Guðmundur sagöi aðspuröur aö
efnalaugamar væm ekki meö það sem
tekið væri i hreinsun tryggt. Taldi
hannaðekkerttryggingafélag fengist
tU þess aö taka sUkt aö sér vegna
hinnar miklu áhættu sem í trygg-
ingunni fæUst. Og ef hægt væri aö telja
eitthvert tryggingafélag á aö taka aö
sér trygginguna yröi hún svo dýr að
efnalaugarnar réðu ekki viö hana.
Guömundur var spuröur um
menntun starfsfólks efnalauga. Hann
sagöi aö engin sérmenntun væri meðal
þess.
-DS.
Eggja-og
pylsuréttur
Þessi uppskrift er afar fljótlöguö og því þægileg fyrir
hiö önnum kafna fólk nútímans.
6egg
6 vínarpylsur eða grillpylsur
3 tómatar
1 laukur
1 pakki beikon ca 200 g.
mulin tvíbaka
steinselja.
Laukurinn er hakkaöur gróft og steiktur. Beikon
skoriö í bita og steikt. Lagt í smurt, eldfast mót.
Tómatarnir eru skornir í þykkar sneiöar og raðað ofan
á laukinn og beikonið. Pylsurnar eru skornar í þykkar
sneiðar og lagðar ofan á, þannig að þær myndi marg-
arma stjörnu. Á milli pylsuarmanna eru eggin brotin
niður. Mulinni tvíböku og steinselju stráð yfir. Bakið í
ofni við 175 gráða hita í hálftíma. Berist fram með
brauði og smjöri. DS