Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.1983, Blaðsíða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.1983, Blaðsíða 12
12 DV. ÞRIÐJUDAGUR 6. DESEMBER1983. Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIDLUN HF. Stjómarformaður og úlgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON. Framkvæmdastjóriogútgáfustjóri: HÖROUR EINARSSON. Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM. Aóstoóarritstjóri: HAUKUR HELGASON. Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON ogÓSKAR MAGNÚSSON. Auglýsingastjó<-ar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P.STEINSSON. Ritstjórn: SÍÐUMÚLA 12—14. SÍMI 8M11. Auglýsingar: SÍDUMÚLA 33. 5ÍMI 27022. Afgreiðsla, áskriftir, smáauglysingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI11. SÍMI 27022. Sími rrtstjórnar: 86611. Setning, umbrot, mynda-og plötugerö: HILMIR HF., SÍÐUMÚLA 12. P rentun: Árvakurhf., Skeifunni 19. Áskriftarverð á mánuði 250 kr. Verð í lausasölu 22 kr. Helgarblað25kr. Lögregla á glapstigum Margir íslenzkir lögregluþjónar eru mannþekkjarar og; lipurmenni, sem vinna störf sín óaðfinnanlega. Þeir geta með orðum sínum og framkomu stillt til friðar milli hjóna og sefað æsingamenn, svo sem mörg dæmi sýna. Hitt er svo líka rétt, að ofbeldismenn sækjast eftir störfum við löggæzlu. Það er alkunnugt vandamál um allan heim. En hér er þaö sérstaklega erfitt viðureignar, af því að slíkir menn hafa ekki her til að ganga í. Brezk yfirvöld lögreglumanna hafa lagt sérstaka á- herzlu á að halda þessum vanda í skefjum. Þau vilja halda góðu sambandi borgara og lögreglu. Og það hefur tekizt nógu vel til að gera brezka lögregluþjóna heims- kunna. En jafnvel þar verða mistök. Lögreglumenn á vett- vangi kynþáttaóeirða brutust inn í óviðkomandi íbúðir til að brjóta og bramla. Og konur þora vart að kæra nauðg- un, af því að mörgum lögregluþjónum finnst hún fyndin. I nýbirtri skýrslu Policy Studies Institute eftir f jögurra ára rannsókn á atferli lögreglunnar í Lundúnum kemur margt ófagurt í ljós. Áberandi er, hve hraðlygnir lög- regluþjónar eru fyrir rétti, þegar þeir reyna að verja hver annan. Skýrsla þessi sýndi, að meðal lögregluþjóna var út- breitt hatur á minnihlutahópum, konum og yfirleitt öllum þeim, sem eru minni máttar í þjóðfélaginu. Þetta er hug- arfar valdshyggjumanna, sem sumir eru ofbeldismenn. Borgarinn, sem sætti misþyrmingum reykvísks lög- regluþjóns fyrir rúmri viku, var heppinn, að vitni voru nærstödd. Annars hefði mátt búast við, að lögreglumenn- irnir hefðu logið hver um annan þveran um tildrög máls- ins. Ofbeldisárás lögreglumannsins á handjárnaðan borg- ara sýnir, hvernig fariö getur, þegar yfirvöld lögreglu- manna missa tök á aga og skipulagi. Þá brýzt í gegn of- beldiseðlið, sem blundar í sumum lögregluþjónum. Lögreglustjórinn í Reykjavík hefur tekið dauflega á þessu máli og reynt að bera blak af ,,sínum” manni. Þessi glöp hans eru til þess fallin að telja lögregluþjónum trú um, að þeir séu ríki í ríkinu, ofan laga og réttar. Mörg fleiri dæmi eru um þennan agaskort. Þegar blaðafréttir sögðu frá efasemdum læknis um meðferð lög- regluþjóna á blóðprufum, var ekki farið að innsigla slíkar blóðprufur, heldur höfðað kærumál á hendur blaðinu. Hvað eftir annað eru lögregluþjónar staðnir að stór- hættulegum eltingaleik við drukkna ökumenn. Þeir margfalda hættuna, sem stafar af þessum mönnum. Áberandi er, að lögregluþjónar taka yfirleitt trúanleg orð ofbeldishneigðra dyravarða á veitingahúsum fram yfir orð venjulegra borgara. Yfirstjórn löggæzlu í Reykjavík er slík, að borgarar þekkja lögregluþjóna helzt sem stimpingamenn, er reyna að hindra fólk í að komast í búðir á vissum tímum, eða þá sem felumenn, er reyna að gefa út ökuhraðakærur á breiðgötum á góðviðrisdögum. Lögreglustjórinn í Reykjavík ætti að draga sig í hlé fyrir aldurs sakir. I staðinn þarf til skjalanna að koma einhver, sem getur komið skipulagi og aga á liðið. . Til dæmis sýslumaðurinn á ísafirði, sem ekki tvínónaði við að taka á lögregluþjónavandanum þar vestra. Alténd er orðiö tímabært að vernda borgarana fyrir lögreglunni. Jónas Kristjánsson. Af innrætingu Senn líður að jólum og enn nálgast þau helg og há, eins og þar stendur, og með dularfullum hætti siglir hið dökka skip kreppunnar inn í hamingju ljóss- ins. Og við merkjum þessa tíð með ýmsum hætti. Ljósum fjölgar í glugg- um, aðventuljósunum, sem er nýjasti munaður okkar og um mánaöamótin var ös í búðum, var mér sagt, því það er útbreidd skoöun meðal þeirra, sem hafa peninga, aö viss vöruþurrð verði ávallt í verslunum, þegar nær dregur Þorláksmessu. En svo kemur bóka- flóöið, holskefla meö átta hundruö nýj- um bókum, en mér hefur verið sagt, að forlög landsins hafi látiö prenta 800 nýjar bækur á árinu, sem nú er að líða, og obbinn af þeim selst síöan á viku eða tíu dögum. Þetta eru bækur um hin margvíslegustu efni, en ef frá eru tald- ar svonefndar metsölubækur, þá fara upplög bókamjög minnkandi á Islandi. Bækur, sem gefnar heföu verið út í 3— 4000 eintökum fyrir tveim áratugum eða svo, eru nú prentaðar í 800—1200 eintökum, en miklar bækur um drauga og lífsreynslu munu nú prentaðar í 2500 eintökum. Islenskar skáldsögur seljst illa og fyrir mun það hafa komið, að góð skáldrit og aðrar merkar bækur hafi aðeins farið, eöa selst í 200 ein- tökum, meðan þýddar bækur og ómerkilegar, eins og Ástir sóknar- Eftir helgina Jónas Guðmundsson prestsins og Ljóshæröi héraðslækn- irinn, hafa selst í þúsundum eintaka, að ekki sé nú talað um sögur af njósn- urum með mikil byssuleyfi. Þetta eru þó þær bækur, sem menn yfirleitt segj- ast ekki lesa og því síður kaupa, þegar blöðin gjöra könnun yfir mest seldu bækumar á jólamarkaöinum. Það þykir víst ekki fínt lengur aö lesa annaö en leiðinlegar bækur og þá með réttri innrætingu, ef svo má oröa þaö. Þaö var jólasvipur á Suðurlág- lendinu um helgina og á Hellisheiðinni höföu rjúpnaskyttur víða skilið bifreið- ar sínar eftir í vegkantinum á laugar- daginn. Norðanvindurinn murraði og teiknaði viöeigandi vetrarmyndir í auðnina, þar sem einvígið um jólamat- inn, eða rjúpuna stendur, og mun standa svo lengi, er sú eðlishvöt fylgir manninum, að hann hefur þá náttúru að ganga til veiða og vill hafa eigin föng á jólaborðinu; bryðja þar sín eigin högl með rauðkáli og brúnuðum kartöflum, meðan þeir sem kunna Ohræsið, kaupa sinn munaö hjá Tómasi og hjá Sláturfélaginu. Ur mörgu öðru er þó aö velja, til þess að hafa til í jólamatinn. Konan ætlar að hafa eitthvað úr Þjóöviljanum á jóla- boröinu, en ÞjóðvÚjinn hefur í haust veriö með afar merkar matarupp- skriftir, og virðist nú um stundir standa öðrum blöðum framar í upp- skriftum. Þeir kunna því að matreiða fleira en fréttir, eins og þaö er nefnt. Mikil krydd og nýr munaður er þar boðaður, viku eftir viku, en ef vel er fylgst með, þá má þó finna í Þjóðviljan- um eina og eina uppskrift, sem ekki gjörir vísitölufjölskylduna gjaldþrota á jólanóttina. Og hvað sem allri pólitík líður, þá eru matseðlar Stalíns og Andrópoffs góöir, hvaö svo sem menn jeta í Gúlakkinu á jólum. Innrás Bandaríkj anna í Grenada Þegar þessi grein er skrifuö er liö- inn mánuöur frá innrás Bandaríkj- anna í Grenada. Svo viröist sem á nokkrum dögum hafi tekist að kæfa í blóði þá tilraun sem þjóðin i þessu 100 þúsund manna landi hefur verið gera undanfarin 4 ár til að skapa sér sína eigin framtíð. Aö minnsta kosti finnst íslenskum fréttamönnum lítils um vert aö fjalla meira um landið. Á árunum fyrir innrásina var nánast aldrei getið um þetta land, hvað þá um hina miklu uppbyggingu sem þar átti sér stað, og nú þykir þetta ekkert spennandi leng- ur. Niöurstaöan er sú aö allt sem við eigum að vita um þetta land eru bandarískar áróðursfréttir kringum innrásina sjálfa. En allir mega vita að slíkar fréttir eru einn mikiivægasti hlekkurinn í hverju árásarstríði til að koma í veg fyrir aö óánægjualda og mótmæli magnist í öðrum löndum. Fréttamönnum var ekki hleypt inn í landiö fyrstu dagana eftir innrásina og síðan var eingöngu þeim hleypt inn sem hlutu náö fyrir augum hersins. Þeir voru leiddir um í hóp og refsað fyrir að skiljast frá honum. Yfirvarpið og raunveruleikinn í einstaka erlendum blööum er nú farið að reyna að skýra það sem raun- verulega gerðist. Mótsagnirnar í áróðursflóöi Bandaríkjanna voru margar og ætla ég bara að greina frá nokkrum þeirra. Ein helsta röksemd Reagans fyrir inm;ásinni var að stjórnin sem tók við eftir að Bishop og margir meðrájðherr- ar hans voru drepnir hefði verið stjóm vinstri öfgamanna, en látið í það skína að Bishop hafi veriö hægfara. I einu yfirlýsingunni sem hinni nýju stjórn tókst að koma frá sér fyrir inn- rásina segir hins vegar að hún telji blandað hagkerfi einkaeignar, sam- vinnuhreyfingar og ríkisrekstrar af- fi.rasælast og að það þurfi að efla einkaframtakið. Auk þess að taka upp betri samskipti viö Bandaríkin. önnur ástæða innrásarinnar átti aö vera sú að meö tilkomu hinnar nýju stjómar væri Kúba að efla ítök sín á eynni. Þetta stangast á við bá stað- reynd að Castro fordæmdi strax aðför- ina aö Bishop og benti jafnframt á hve þessir atburöir veiktu stööu þjóðarinn- ar á Grenada gagnvart innrásarhættu frá Bandaríkjunum, sem lengi haföi veriðyfirvofandi. Sú ástæða aö Bandaríkin hefðu gert innrásina til að bjarga lífi bandarískra læknastúdenta á eynni datt um sjálfa sig þegar skólastjóri læknaskólans Ragnar Stefánsson lýsti því yfir eftir innrásina að stúdent- arnir heföu aldrei verið í neinni hættu. Meðlimir í stjórnamefnd skólans (situr í Bandaríkjunum) neituðu að gefa yfirlýsingu um stúdentarnir væru í hættu þrátt fyrir mikinn þrýsting Bandaríkjastjómar fyrir innrásina. Reyndar fóra 3 farþegaflugvélar frá Grenada daginn fyrir innrásina og læknastúdentar á engan hátt hindraöir íaðfara meö þeim. I samræmi viö þá ástæðu innrásar- innar aö Bandaríkin væru að stemma stigu við „útþenslustefnu” Kúbu, gaf innrásarherinn út þær fréttir að hann berðist aðeins við Kúbumenn á eynni. Það þótti auðvitað ótrúlegt að 3000 manna innrásarher (sem fljótlega varö 6000 manna) búinn öllum nýtísku vopnum, studdurflugflota,skyldi eiga í erfiöleikum meö rúmlega 700 bygg- ingarverkamenn frá Kúbu, búna létt- um vopnum eingöngu. Þess vegna var Kúbumönnum fjölgað á pappírnum upp í þúsundir. Þessari lygi sinni varð innrásarherinn aðkyngja allri. Enginn efast lengur um að upplýsingar Castrós um f jölda þeirra voru réttar. Ástæða innrásarinnar Þær ástæður sem Bandaríkin gáfu fyrir innrásinni voru uppspuni. Fréttir þeirra hluti af hernaðaráætluninni, til þess gerðar að rugla almenningsálitið í heiminum í ríminu. Hin raunverulega ástæða var sú að á Grenada var hafin uppbygging til efnalegrar og félagslegra framfara, sem um leiö fól í sér, að sjálfsögðu, að Grenada var að brjótast undan oki bandarískrar auðstéttar á svæðinu. Og þótt beinir hagsmunir Bandaríkj- anna á Grenada væm ekki miklir miö- að við efnahagskerfi þeirra í heild var Bandaríkjunum mikilvægt að sýna öðrum þjóöum á svæðinu fram á að það borgaði sig ekki að vera meö óhlýðni gagnvart Bandaríkjunum, auk þess sem framfarir í lífskjömm og mann- réttindum munu verða öðrum fordæmi að hrista af sér klafann. Bandaríkin höfðu beðið heppilegs tækifæris ámm saman til aö ráöast þama inn. Það tækifæri bauðst þegar í odda skarst meðal forystumanna stjómarflokksins á Grenada, NJM., Hershöfðinginn Hudson Austin og nokkrir aðrir foringjar í hemum nýttu sér ástandið, réðu Bishop af dögum, leistu NJM upp og settu á útgöngu- bann og hrifsuðu völdin Jafnvel þótt stjóm Hudson Austins hefði leyst upp flokk Bishops NJM og gefiö út yfirlýsingu sem studdi eflingu einkaframtaksins þá vissu bandarísk stjómvöld að það var stefna Bishops og NJM sem átti hug þjóðarinnar. Því var nauðsyn fyrir Bandaríkin aö grípa fljótt inn í áður en sú fjöldahreyfing hefði náð saman og skapaði sér nýja forystu og komist aftur inn á þá braut uppbyggingar sem hún hafði fetað meö svo góðum árangri.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.