Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.1983, Blaðsíða 4

4
DV.FIMMTUDÁGUR 8. DESEMBER1983.
Bókalisti DV1983:
Yfirlýsing vitnis í máli Skafta Jónssonar:
Skrifað í skýin
söluhæst
Bókalisti DV, sem er nokkurs
konar topp tíu í bóksölunni, hefur nú
göngu sína eins og venja hefur veriö
um þetta leyti síöustu ár. Eins og
venjulega er fyrsti listinn ekki
hundraö prósent vísbending um
hvaöa bækur komi til meö aö seljast
best á þessari jólavertíö vegna þess
að fjöldi bóka er ekki enn kominn í
verslanir eöa þá rétt nýkominn og
því ekki farinn aö seljast neitt aö
ráði.
Að þessu sinni eru ellefu bókabúöir
víöa um land sem taka saman fyrir
okkur sölulista bóka. Þessar búöir
eru: Penninn, Hafnarstræti, Bóka-
búöir Braga, Hlemmi og Lækjar-
götu, Hagkaup, Skeifunni, Bókabúö
Böövars, Hafnarfiröi, Bókabúö
Grönfeldt, Borgarnesi, Bókhlaöan
Isafiröi, Bókabúö Brynjars, Sauöár-
króki, Bókabúö Jónasar Jóhanns-
sonar, Akureyri, Bókabúö Sigbjörns,
Egilsstööum og Bókabúö KÁ, Sel-
fossi.
Viö höfum þann háttinn á aö bóka-
búöirnar taka saman fyrir okkur
lista yfir tíu mest seldu bækurnar og
fá bækurnar stig eftir röö. Sú fyrsta
fær þannig tíu stig, næsta níu og svo
koll af kolli niður í eitt stig. Síöan eru
stigin reiknuö saman og viö birtum
svo röö þeirra tíu bóka sem flest stig
hafa hlotiö.
Þessa vikuna lítur listinn þannig
út:
1. Skrifaö í skýin — æviminn-
ingar Jóhannesar Snorra-
sonar flugstjóra, Snæljós
gefur út.
2. Skæruliðarnir — Alistair
McLean, Iöunn gefur út.
3. Landiö okkar — Þorsteinn
Jósepsson, Steindór Stein-
dórsson og Páll Líndal, örn og
Örlygur gefa út.
4. B j arni Benediktsson — sextán
samtíöarmenn Bjarna skrifa,
Almenna bókafélagið gefur
út.
5. Aldnir hafa orðið — Erlingur
Davíösson tók saman,
Skjaldborgarútgáfan gefur
út.
6. Jakobsgliman — Siguröur A.
Magnússon, Mál og menning
gefur út.
7. -8. Eysteinn Jónsson í eldlínu
stjórnmálanna — Vilhjálmur
Hjálmarsson skráöi, Vaka
gefur út.
7.-8. Kyrrkjör — ÞórarinnEld-
jám, Iöunn gefur út.
9. Dalalíf — Guörún frá Lundi,
Almenna bókafélagiö gefur
út.
10. 14, bráðum 15 — Andrés
Indriðason, Mál og menning
gefur út.
Sem fyrr segir er líklegt aö listi
þessi eigi eftir aö taka miklum breyt-
ingum og þaö jafnvel þegar í næstu
viku, því bóksalar segja aö salan sé
rétt aö fara af stað og því veröi
meira aö marka listann sem við birt-
um aö viku liðinni. -SþS.
Kveikt á jólatrénu
á Austurvelli
— i þrítugasta skipti
Næstkomandi sunnudag veröa
ljósin tendruð á jólatrénu á Austur-
velli. Tréö er gjöf Oslóarbúa til
Reykvíkinga og er þetta 30. tréö sem
Oslóborg sendir niöur á Austurvöll.
Hafa þau öU glatt bæöi smáa og stóra
um hver jól ÖU þessi ár og aö venju
verður mikiö um dýröir viö athöfn-
ina á sunnudag. Lúörasveit Reykja-
víkur leikur hálftíma áöur en ljósin
veröa tendruö klukkan 16. Sendi-
herra Norömanna hér á landi,
Annemarie Lorentzen, afhendir tréð
og Markús örn Antonsson, forseti
borarstjómar, mun veita því viðtöku
fyrir hönd borgarbúa. Þá syngur
Dómkórinn jólasálma.
Að athöfninni lokinni veröur
bamaskemmtun á AusturvelU.
-EIR.
Lögreglan missti
st jórn á sér
— Framburður minn slitinn úr samhengi
Vegna yfirlýsingar rannsóknar-
lögreglu ríkisins í máU Skafta Jóns-
sonar, hefur Ásta Svavarsdóttir, sem
var vitni í máUnu, sent frá sér eftirfar-
andiyfú-lýsingu:
,,Þaö er illt tU þess aö vita aö rann-
sóknarlögregla ríkisins, sem á aö heita
hlutlaus rannsóknaraöiU í kæmmáU
Skafta Jónssonar, sendi frá sér frétta-
tUkynningu sem svo augljóslega er
skekkt öömm málsaðila í hag, m.a.
meö því aö tUgreina aUs ekki framburð
sjónarvotta aö handtökunni. Mmn
framburður er tU aö mynda slitinn úr
samhengi, augljóst dæmi um þaö
hvemig nota má tUvitnanir tU að
merkUigin nánast snúist í andhverfu
sína. Þaö er aö vísu rétt aö ég sá ekki
nema lítinn hluta þess sem gerðist í
lögreglubílnum, en maöurinn hefur
önnur skilningarvit en sjónina, þar á
meðal heym. Og þótt þess hafi ekki
verið getiö í umræddri fréttatilkynn-
ingu bar ég í yfirheyrslu hjá rann-
sóknarlögreglunni aö utan viö bUUin
heyrði ég dynki eöa högg innan úr hon-
um en þar var þá að minnsta kosti einn
lögreglumaður auk Skafta. Þegar inn í
bUinn kom sá ég Skafta liggjandi á
maganum og handjámaöan fyrir aftan
bak og yfir honum lögreglumann sem
hélt honum niðri. Á leiöinni var hins
vegar skuggsýnt í bUnum og auk þess
skyggöi sætisbakið á höfuö Skafta og
efri hluta líkamans og ég sá því ekki
hvaö fram fór. Aftur á móti heyröi ég
aö í hvert sinn sem Skafti reyndi aö
reisa upp höfuöiö í átt til konu sinnar,
sem einnig reyndi aö teygja sig í átt tU
hans (og sá því betur en ég þaö sem
fram fór), keyröi lögreglumaöurinn
hann niöur aftur. Þessa vitnisburöar
er aö engu getið í fréttatUkynningu
rannsóknarlögreglunnar.
Öll framganga lögreglunnar í þessu
máli var hin harkalegasta og bar því
auk þess vott aö hún mat ekki aðstæöur
sjálfstætt í upphafi og missti bæöi
stjóm á þeim og sjálfum sér. Meö því
er ekkert sagt um meðvitaöar lUtams-
meiðingar en er þaö eöUlegt aö maður,
sem er fullkomlega rólegur þegar
hann gengur frá manni, sé handtekinn
formálalítiö og komi heim tveim tím-
um seinna stórlega meiddur eftir viö-
skipti sín við lögregluna? ”
7. desember 1983
Ásta Svavarsdóttir.
Veiðiheimildum
Noregs og Fær-
eyja sagt upp
Á rUcisstjórnarfundi á þriöjudag var
ákveöiö aö segja nú þegar upp
samningum viö Norðmenn og
Færeyinga um veiðUieimUdir í land-
helgi Islands. Hins vegar veröur
samningum við Belga sama efnis ekki
sagt upp. Utanríkisráðherra var faliö
aö ganga frá uppsögn samninganna,
en þeir eru með sex mánaöa uppsagn-
arfresti.
Færeyingar veiöa mest þessara
þjóöa hér viö land. Á síöasta ári veiddu
þeir samtals 16.277 tonn af fiski í land-
helgi Islands, þar af 5.293 tonn af
þorski. Norömenn veiddu á síöasta ári
1.855 tonn þar af 650 tonn af þorski.
Belgar veiddu samtals 1.307 tonn, þar
af 230 tonn af þorski. Leyfi Belga eru
bundin viö ákveðin skip sem eru óöum
aö heltast úr lestinni. Var upphaflega
um 12 skip aö ræöa en á þessu ári eru 5
skip eftir sem stunda stopult veiðar
hér viö land.
Á fyrstu tíu mánuðum þessa árs
höfðu Færeyingar veitt samtals 14.257
tonn í íslenskri landhelgi, þar af 4.526
tonn af þorski. Veiðar þessar eru um-
talsverður hluti af heildaraflamagni
Færeyinga. Er því búist viö aö þeir
leiti eftir viöræöum viö íslensk stjórn-
völd um áframhaldandi veiöar í
íslenskri landhelgi. I samþykkt ríkis-
stjórnarinnar segir hins vegar ekkert
um aö samningaviðræður skuli teknar
upp við þessi ríki um veiðiheimild-
irnar. ÓEF
I dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
Athyglisveröar fréttir berast frá
Kristiansund i Noregi. Þar liggur
fyrir akkeri skip eitt islenskt, Þyrili
aö nafni, án þess aö komast aftur á
bak eða áfram. Áhöfnin situr þar í
káetum sínum, matar- og peninga-
laus, og getur sér litla björg veitt.
Norska vetrarhjálpin mun hafa séö
aumur á íslensku sjómönnunum
meðan útgerðarmaöurinn situr hér
heima, gerir lítið úr vandamálinu og
telur það leysast meö tíð og tíma.
Ráöherrar vísa málinu á bug og
ættingjar skipverjanna senda
matarpakka með jólapóstinum.
Allt er þetta allnýstárlegt og
heldur óvanaleg staöa. Flestir hafa
gert sér grein fyrir kreppu íslenskr-
ar útgerðar og menn hafa fylgst af
nokkrum óhug meö yfirlýsingum
sjávarútvegsráöherra að réttast
væri aö leggja skipum og þá helst
þar sem þéttbýlið væri mest.
Enginn hefur hinsvegar gert ráð
fyrir því að vandi útgerðarinnar yrði
leystur með þeim hætti að leggja
skipum í erlendum höfnum og svelta
skipshafnir á kostnað norrænnar
vetrarh jáipar. Ef menn vilja á annaö
borð taka upp þá stefnu að drepa sjó-
menn úr hor, þykir það mannúðlegra
að gera það í innlendum höfnum. En
SVELTANDISJÓMENN
því er ekki að neita að það getur
verið ökónómiskara að nota til þess
erlendar hafnir, enda hafnargjöld há
hér á landi og veður ótryggara.
Því verður heldur ekki neitað að
vissulega er þéttbýli meira í Noregi
en hér upp á Fróni, ef kenningu ráð-
herrans á að framfylgja, um að auð-
veldara sé að leysa vanda útgerðar
þar sem þéttbýli og mannmergð er
mest.
Vitaskuld fer minna fyrir því þótt
nokkrir sjómenn verði hungurdauða
í Kristiansund heldur en svelta þá í
hel í fámennum byggðarlögum hér
heima.
Nú er þess að geta að Þyrill er ekki
fiskiskip, heldur olíuflutningaskip,
sem ekki hefur þjakað þorskstofna
með ofveiði. En auðvitað hiýtur út-
gerð á olíuskipum að vera jafnmikið
vandamái og útgerð til fiskveiða.
Utgerðarkreppan er engum
útgeröarmanni óviðkomandi, enda
telst það lítil sanngirni ef útgerðar-
maður olíuskips er undanþeginn,
þeim forréttindum að kvarta undan
siæmu árferði. Þar að auki hefur
enginn vitað til þess að sjómenn
þyrftu sérstaklega að hafa áhyggjur
af útgerðarkreppunni. Satt aö segja
er það alveg nýtt í vandamálastöðu að blanda sjómönnum í það mál.
útgerðar og fiskveiða þegar verið er Hefur það komið flatt upp á menn að
heyra, að áhöfn hafi verið um borð í
Þyrli, þegar skipið var kyrrsett.
Hvað þá að hún hafi ekki lengur í
sig eða á. Hingað til hafa áhyggjur
manna beinst að blessuðum út-
gerðarmönnunum sem hafa átt
samúð þjóðarinnar óskipta.
Af þessum ástæðum var svar út-
gerðarmannsins tekið sem gott og
gilt, þegar hann af hugarró og still-
ingu lýsti yfir því að vandamálið í
Noregi mundi leysast með tíð og
tíma. Menn héldu að hann ætti við
skipið. En ef hann á viö sjómennina,
þá er þaö sennilega lika alveg rétt.
Annaðhvort fá mennirnir að éta eða
þeir fá ekki að éta. Þannig leysist i
málið af sjáifu sér. Annaðhvort iifa
þeir eða deyja eins og annað fólk og
ekkimeira um þaö.
Þessi afstaða útgerðar og yfir-
valda hefur sem sagt veriö rökrétt ’
afleiðing af því viðhorfi aö flóknara
sé að leggja skipum heidur en sjó-
mönnum. Og þar sem skip þurfa ekki
á mat að halda, verður hitt að ráðast,
hvort norska vetrarhjálpin sér
aumur á þeim sveltandi sjómönnum
í Kristiansund, sem haida að út-
gerðarmanninum komi það við hvort
þeir fái að borða eða ekki.
Dagfari.