Dagblaðið Vísir - DV - 29.03.1984, Side 43

DV. FIMMTUDAGUR 29. MARS1984.
43
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
Þau Ásrún Ólafsdóttir og Þórhallur Jónsson i garðstofunni smekklegu.
Hjá þeim byrjar sumarið i mars og endar seinni partinn i október.
Daginn áður en þessi mynd var tekin /a Ásrún, ásamt dóttur sinni, i
sólbaði i garðstofunni.
Sumarið hefur gert vart við sig i garðstofunni hjá þeim Þórhalli og Ásrúnu. Blómin eru að vakna af
dvala vetrarins i Vorsabæ likt og i Suður-Frakklandi.
Fimmtíu fermetrar
af Suður-Frakklandi
— garðhúsið hjá þeim Þórhalli Jónssyni og Ásrúnu
Ólaf sdóttur er það umtalaðasta hér á landi
og þótt víðar væri leitað
„Eg segi oft að í þessari garðstofu sé
ég með fimmtíu fermetra af Suður-
Frakklandi. Og ég stend fyllilega við
það,” sagði Þórhallur Jónsson er hann
fylgdi okkur inn i garðstofuna á heimili
sínu og eiginkonunnar, Asrúnar Olafs-
dóttur.
Þau búa í Arbænum, að Vorsbæ 11.
Það var fyrir fjórum árum sem þau
byggðu garðstofuna. Svo mikla athygli
hefur hún vakið að er viö hringdum út í
bæ í leit okkar aö fallegri garöstofu,
var garðstofan í Vorsabæ fyrst nefnd.
Hún er sennilega umtalaðasta
garðstofa hérlendis. Ohemju falleg.
Og ekki sér Dægradvölin ástæðu til
aö draga neitt úr, svo hrifin varð hún.
,,Það var sumum sem fannst glæfra-
legt að byggja yfir alla veröndina. En
ekki sjáum við eftir því, garðstofan
hefur veitt okkur ómældar
ánægjustundir.
Eg hef oft haft á orði að hér byrji
sumarið í mars og endi í október. Fyrir
nokkrum dögum var 2 stiga frost úti.
Það var sól, og það dugði því að inni í
garðstofunni varð 20 stiga hiti og hægt
varaðbregða sérísólbaö.”
Jurtimar í þessari stærstu garðstofu
við einbýlishús hérlendis eru þegar
famar að taka við sér eftir veturinn.
Þær minna okkur á að það er stutt í
sumarið. Ekki amaleg tilfinning, því
að ekkert lát virðist ætla að verða á
hretunumfrægu.
— En hvenær fengu þau Þórhaliur
og Ásrún hugmyndina að því að byggja
garðstofuna?
„Það er nokkuö langt síðan
hugmyndin kom. Eg hef mjög mikinn
áhuga á garðrækt og því smíðaði ég
mér gróðurhús við bílskúrinn og svo
annað hér á bak við. En garðstofuna
smíöaði ég fyrir fjórum árum.
Við höfðum þá verið að ferðast í
Þórhallur er mikill áhugamaður
um blóm. Hér hugar hann að
blómum er hann sáði nýlega. Allt
að koma til og grænka.
DV-myndir: Einar Ólason.
Suður-Þýskalandi. I litlum og
vinalegum þorpunum mátti sjá
garðstofur viö nær öll hús. Þá
hugsuðum við með okkur að fyrst fólk
á þessum slóðum telur sig þurfa
garðhús, þá er það engin spuming um
okkur hér norðurfrá.”
Garðstofan og lóðin hafa dregið til
sín gesti. Margir þeirra sem koma í
heimsókn og er sýnd garðstofan verða
hissa þegar þeir sjá hvaða möguleikar
bjóðast með slíkum byggingum. „Þaö
er mjög áberandi hve margir út-
lendingar, sem hafa komið til okkar í
heimsókn, verða hissa.”
„Svo skemmtilega vill reyndar til að
danskur byggingarmeistari, sem kom
hingaö ásamt konu sinni, átti ekki til
orð er hann sá garðstofuna. Konan
varð enn hrifnari. Er ég heimsótti þau
nýlega var það þeirra fyrsta verk að
sýna mér garðstofuna sem þau hafa
komiðsérupp.”
Þess má geta að Þórhallur er í Dalíu-
klúbbnum og þá er hann í Garðyrkju-
félagi Islands. I því félagi er reyndar 6
þúsund manns.
Ein er þó sú jurt sem vantar í
garöhúsið og garðinn í Vorsabæ 11.
Hún heitir Stellaris Media. A íslensku
kölluðarfi.
-JGH.
Stelpur, stelpur!
„Allar út á skíði”
— rætt við „þessa úr Búnaðarbankan-
um”, Sigurbjörgu Helgadóttur, sem
gengur á skíðum hvenær sem hún getur
Konuna sem týndist í Bláfjöllunum
fyrir um þremur vikum bar á góma í
rabbi okkar Sigurbjargar Helgadóttur,
gjaldkera í Búnaðarbankanum. Hún
kannaðist vel við þaö mál. Flestir
héldu að hún væri „sú týnda”. En svo
reyndist ekki vera þó að þær væru á
samaaldri, 39ára.
„Eg veit um fólk sem hringdi í ætt-
ingja mína og spuröi hvort þaö hefði
veriö ég sem týndist. Og þá hef ég
heyrt að fólk velti því fyrir sér hvort
það væri þessi úr Búnaðarbankanum
semhefðitýnst.”
Með bros á vör sagði Sigurbjörg
okkur frá þessari sögu er við hittum
^Þútur Óskarsson, deildarstjóri hjá Ferðaskrifstofunni Úrvali. Hann er einn
l>eirra sem annast hafa undirbúning Lava Loppetskiðagöngunnar sem verður i
^áfjöllum laugardaginn 7. aprí/ næstkomandi. ,, Við búumst við um 250 til 300
}átttakendum að þessu sinni. Þar af verða um hundrað útlendingar. Margir
>eirra eru þekktir. Norðmaðurinn Harald Grönningen, fyrrum heimsmeistari, er
sennilega sá þekktasti." DV-mynd: Einar Ólason.
hana á Miklatúni þar sem hún „tók
hringinn” á gönguskíðunum sínum.
Næg eru verkefnin framundan, Þing-
vallagangan um helgina og síðan er
það Lava Loppet og öldungamót á
Akureyri.
„Eg tek þátt í öllum almennings
skíðagöngumótum. Þátttöku í þeim tel
ég vera bestu leiðina til að læra aö
ganga á skíðum. Maður er þá innan um
fólk sem kann að ganga og fylgist með
hvernigþaðferað.”
Skíðagangan er númer eitt í
frístundunum hjá Sigurbjörgu á
vetuma. „Eg eyði öllum mínum
frístundum á skíðum. Fer um hverja
helgi, ef veður leyfir, og eftir vinnu
þegar farið er aö birta á kvöldin.”
Það var fyrir níu árum sem Sigur-
björg fékk skíðadelluna. Fyrst voru
það svigskíöin. En þá fór hún svona
meira fyrir fikt að prófa gönguskíðin.
Það var nóg. SíðastUðin fimm ár hefur
hún eingöngu skiðað á gönguskíðum.
Og viröist auk þess vera orðin nokkuð
þekkt, samanber söguna um „týndu
konuna”.
Sigurbjörg tók þátt í Lava Loppet-
skíðagöngunni í fyrra, og segir það
mót hafa breytt nokkru varðandi
göngubrautir í skíöalöndunum hér-
lendis. „Þar eru nú mun lengri og fjöl-
breyttari”.
— Reiknarðu með mörgum konum í
Lava Loppet?
„Eg vona það. Sem flestar konur
ættu að stunda gönguskíöasportiö. Eg
vil bara nota tækifærið og segja:
„Stelpur, stelpur! Allar út á skíði.”
-JGH.

Sigurbjörg „tekur hringinn" á Miklatúni i bliðskaparveðri siðastliðinn
mánudag. ,,Ég geymdi viku af sumarfríinu fyrir skiðin." Nú um helgina
tekur hún þátt i Þingvallagöngunni. Það er skiðaganga frá Hveradölum
til Þingvalla. Og þann 7. apni er það mótið mikla i Bláfjöllum, Lava
Loppet.