Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.1986, Síða 4

4
MÁNUDAGUR 13. OKTÓBER 1986.
Fréttir
Fréttamiðstoðin:
Þegar sprengjan sprakk
Fréttamaður DV var staddur í
herbergi bandarískra fréttamanna
þegar tilkynningin kom um að þeir
Reagan og Gorbatsjov ætluðu að
halda með sér aukafund kl. 15.00 í
gær. Menn voru að horfa á beina
útsendingu frá Höfða og á tröppun-
um sagði Reagan frá aukafundinum.
Fyrst sló dauðaþögn á salinn, síð-
an var eins og sprengja hefði
sprungið. Menn spruttu á fætur svo
til allir samtímis, bæði bandarísku
fréttamennimir og ýmsir aðrir
fréttamenn sem þama vom staddir.
Allir töluðu í einu og allir sögðu það
sama: Hvað er að gerast?
Síðan þustu allir út í einu i síma
eða á telex eða hvaða ráðum menn
nú beittu til að ná sambandi við sinn
fjölmiðil. Og þegar maður svo kom
fram á ganginn í fréttamiðstöðinni
var eins og allir væm orðnir ærir.
Enginn vissi sitt rjúkandi ráð, menn
hlupu um, pötuðu út í loftið og
töluðu hátt. Allir símar urðu upp-
teknir á svipstundu og þeir sem ekki
komust að í fyrstu lotu létu eins og
vitstola menn.
Næsti klukkutími er einhver. sá
mest spennandi og rafrnagnaðasti
sem undirritaður hefur orðið vitni
að. Enginn vissi í raun hvað var að
gerast en allir vom sammála um að
eitthvað stórt væri á næsta leiti.
Fundurinn hjá leiðtogimum hafði
verið einni og hálfri klukkustund
lengri en gert var ráð fyrir og svo
bættist aukafundur við. Þetta hlaut
að boða eitthvað.
Ekki bætti það úr skák að Sovét-
menn létu það leka út að eitthvert
samkomulag væri í burðarliðnum en
hvað það var vissi enginn. Allt varð
þetta til að auka enn á spennuna sem
var þó nóg fyrir. Ef til vill skynjaði
maður þama best hvert mikilvægi
þessa leiðtogafundar er og hvað at-
vik eins og stuttur aukafundur þykir
merkilegur atburður
-S.dór.
Fréttamiðstöðin:
Lá við handalögmalum
- Fréttamaður ásakaður um óvönduð vinnubrögð
Það munaði litlu að til handalög-
mála kæmi í fréttamiðstöðinni í
Hagaskóla seint á laugardaginn.
Það mun hafa verið fyrir skömngs-
skap Helga Ágiistssonar að málið
leystist.
Málið byrjaði þannig að banda-
rískur fréttamaður var að ræða við
eina af ísraelsku konunum sem hér
em staddar vegna leiðtogafundarins
að mótmæla þvi að sovéskir gyðing-
ar fá ekki að fara úr landi. Konan
talaði mjög litla ensku og sá banda-
ríski breytti öllu sem hún sagði á
þann veg sem hann vildi hafa það
inn á sjónvarpsupptöku. Bandarískir
kollegar hans, sem vom nærstaddir.
heyrðu þetta allt og ofbauð svo að
þeir fóm að skipta sér af og ásökuðu
fréttamanninn um óheiðarlega
fréttamennsku og sóðaskap.
Hann brást þegar hinn versti við
og varð háreysti mikil. Fjöldi frétta-
manna kom þama að og sögðu þeir
sem til sáu að hefði Helgi Ágústsson
ekki komið þama að á réttu augna-
bliki hefðu slagsmál brotist út.
„Maðurinn var svo æstur að það
var varla hægt að tala við hann. Það
var ekki fyrr en ég sagðist myndi
láta fjarlægja hann frá stöðinni að
hann lét sér segjast og róaðist. Mér
kom svo sem deilan ekkert við, held-
ur hávaðinn og framkoma frétta-
mannsins," sagði Helgi Ágústsson í
samtali við DV.
Þessi atburður var mikið ræddur
í fréttamiðstöðinni og áttu banda-
rísku fréttamennimir vart orð yfir
framkomu kollega síns.
-S.dór.
Flugið úr
Aukafundur leiðtoganna setti
strik í reikninginn fyrir Flugleiðir
í gær kl. 17.15 átti flugvél frá Flug-
leiðum að fara til London og var hún
fullbókuð af erlendum fréttamönn-
um, sem bjuggust við að þá væri
allt búið varðandi leiðtogajfiindinn
eins Qg líka átti að vera. En svo kom
tilkynningin um aukafundinn sem
hófst kl. 15 í gær. Þá breyttist allt.
Allir fréttamennimir afpöntuðu far-
ið og sömuleiðis afþöntuðu nokkrir
flug í morgun.
skorðum
Starfsfólk Flugleiða í fréttamið-
stöðinni í Hagaskóla, en þar hefur
félagið af'greiðslu, vissi ekki sitt
rjúkandi ráð og það vissu fréttamenn
raunar ekki heldur, slík var óvissan
eflir að boðað hafði verið til auka-
fundarins
Starfsmaður Flugleiða, sem DV
ræddi við, sagði að eflaust yrði mál-
ið leyst í dag með aukafiugi, um
annað yrði vart að ræða.
-S.dór.
Fréttamannahappdrættið:
Japani og Norðmaður
duttu í lukkupottinn
þegar þeir hrepptu tvo stærstu vinningana í gær
Síðustu vinningamir og þeir stærstu
í fréttamannahappdrættinu, sem verið
hefur í gangi í fréttamiðstöðinni í
Hagaskóla, vom dregnir út í gær.
Báðir vinningamir em ferðavinning-
ar. Fyrirtækið Hilda hf. gaf annan og
er þar um að ræða ferð fyrir tvo frá
heimalandi viðkomandi til Islands þar
sem dvalist verður í nokkra daga. Síð-
an verður haldið til Bermúdaeyja og
dvalist þar nokkra daga og síðan hefst
ferðalag um Bandaríkin en alls er um
að ræða 3ja vikna ferð. Sá sem hlaut
þennan vinning heitir Kjell Dragnes,
fréttamaður á Aftenposten í Osló.
Hinn vinningurinn er tveir farmiðar
til íslands, hvaðan sem er úr heimin-
um, og gisting á Hótel Sögu í hálfan
mánuð. Það em íslensku bændasam-
tökin sem gáfu þennan vinning. Sá
heppni er japanski blaðamaðurinn
Hamo Takebayashi.
Fyrst töluðu menn um að þar hefðu
bændur verið óheppnir sökum þess
hve langt og dýrt er að fljúga til og
frá Japan til íslands. En svo kom í
ljós að Hamo býr í Londoii og er
fréttamaður þar fyrir japanska frétta-
stofu.
Þetta fréttamannahappdrætti fór
þannig fram að erlendu fréttamenn-
imir settu nafiispjöld sín í sérstakan
kassa og svo var dregið úr þeim nafn-
spjöldum sem í kassanum vom. Dregið
var tvisvar á dag og vom vinningar
ýmsar ullarvörur og/eða reyktur lcix
uns kom að lokadrætti. Þá var um
þessa veglegu ferðavinninga að ræða.
Erlendu fréttamennimir höfðu mjög
mikla skemmtun af happdrættinu og
var alltaf stór hópur fólks þegar dreg-
ið var.
í gær vom það þau Hólmfríður
Karlsdóttir fegurðardrottning og Jón
Páll Sigmarsson sem drógu út vinn-
ingana. -S.dór.
Hér þakkar Japaninn Haruo Takebayashi Hólmfríði Karlsdóttur fyrir happ-
drættisvinninginn, sem er hálfsmánaðar ferð til íslands fyrir tvo.
DV mynd
í dag mælir Dagfari
Óvinafagnaður
Nú fór í verra. I þann mund sem
þjóðin og allur heimurinn vom rétt
búin að ákveða að fundur þeirra
Reagans og Gorbatsjovs mundi
marka tímamót í veraldarsögunni
snemst vopnin í höndum þeirra leið-
toganna og fundurinn fór út um
þúfur. Úr þessu varð hálfgerður
óvinafagnaður eins og heyra mátti
á Gorbatsjov í gærkvöldi, sem
skammaði Bandaríkjamenn blóðug-
um skömmum fyrir að plata sig alla
leið til Reykjavíkur og koma með
tvær hendur tómar. Nokkurs konar
allt í plati, sem Bandaríkjaforseta
þótti greinilega ofsalega fyndið, enda
reytti hann af sér brandara suður á
Keflavíkurflugvelli og hafði mestar
áhyggjur af því að koma of seint í
mat hjá Nancy.
Þið takið eftir því, góðir lesendur,
að Dagfari gerir greinarmun á þjóð-
inni annars vegar og heiminum hins
vegar. Fyrir því er full ástæða. Hér
hefur íslenska þjóðin verið undir það
búin í heila viku að hljóta fríðar-
verðlaun fyrir að taka á móti stór-
veldaleiðtogunum, haldið sig innan
dyra og leyft öryggisvörðum að loka
fyrirtækjum og taka nærliggjandi
hús herskildi í þágu hins væntanlega
fríðar. Við vorum næstum því búin
að egna samanlagða gyðingaþjóðina
á móti okkur til að afstýra vandræð-
um og sýna Raisu þá gestrisni að
fara með hana í sundlaugamar og í
Breiðholtið og gefa lífvörðum henn-
ar far, eftir að einn þeirra týndist í
sveitinni. Allt þetta höfðum við lagt
á okkur og krakkamir í vestur-
bænum lögðu niður nám og Davíð
lét búa til nýja gestabók í Höfða. Já,
það reyndist fátt sem íslendingar
höfðu ekki lagt á sínar herðar til að
verða hin guðs útvalda þjóð um alla
framtíð og sveipa Reykjavík þeim
geislabaug, sem fylgir friði alls
mannkyns.
En á síðustu stundu kom í ljós að
allt þetta var unnið fyrir gýg. Gor-
batsjov segir að Reagan hafi ekki
viljað taka í útrétta sáttarhönd sína
og Reagan segir að Rússamir hafi
leynt og ljóst stefnt að því að koma
frelsi og öryggi Vesturlanda fyrir
kattamef. Útkoman er meira að
segja sú, að engar líkur em á því
að þeir leiðtogamir hittist framar.
Reykjavíkurfundurinn sá um það.
Manni kæmi ekki á óvart þótt þessa
fundar verði einkum minnst í mann-
kynssögunni fyrir það eitt, að í
Reykjavík var efht til slíks óvina-
fagnaðar að Rússar og Ameríkanar
talast ekki við í fyrírsjáanlegri fram-
tíð.
Þetta em auðvitað óskapleg von-
brigði fyrir heiminn en hroðalegt
áfall fyrir þjóðina og Reykjavík og
gestabókina hans Davíðs. Og Stein-
grím og Eddu og bömin í vestur-
bænum, sem héldu að nú væri
heimsfriðnum borgið og tvö hundmð
ára afmæli Reykjavíkur orðið al-
heimsfagnaðarhátíð. Spuming var
jafhvel hvort mannkynið hefði ekki
lagt niður jólahátíðina og gert tí-
unda október að opinberum frídegi,
þar sem Reykjavík kæmi í staðinn
fyrir Betlehem.
Sennilega hafa það verið mistök
að halda fundinn í Höfða. Var ekki
Shultz að tala um einhvem draug,
sem Rússamir höfðu með sér í far-
angrinum, þennan bévitans draug,
sem snerist um stjömustríðsáætlun
Reagans? Hann er ekki einleikinn
þessi draugagangur í húsinu og víst
er um það að draugar fara ekki í
manngreinarálit. Öryggisverðir, líf-
verðir og fimm hundruð lögreglu-
menn geta lítið gert í því að aftra
draugum og afturgöngum leið inn á
fundi hjá leiðtogunum. Þetta máttu
menn vita. Það þurfti enga öryggis-
gæslu gagnvart íslendingum, sem
halda sig innan dyra fyrir kurteisis-
sakir. Best hefði verið að hafa miðla
til taks eins og Hafstein eða Lám,
sem hefðu getað klárað þessa örygg-
isvörslu ein ef þau hefðu íifað
þennan fund.
Nú verður þjóðin að ganga með
hauspoka það sem eftir er og villa á
sér heimildir til að forðast gagnrýni
og ofsóknir frá heiminum, sem vilja
kenna afturgöngunum og Reykvík-
ingum um þennan óvinafagnað í
Höfða. Nú hefði verið betra að vera
laus við heimsfrægðina og búa við
ókunnugleika annarra á þessari
friðsælu þjóð, sem skyndilega hefur
komist í fréttimar fyrir það eitt að
spilla friðinum. Já, svona getur farið
fyrir þjóðum, þegar þær í óvitaskap
em að bjóða mönnum í draugahús
án þess að láta draugana í friði.
Dagfari