Dagblaðið Vísir - DV - 09.12.1986, Qupperneq 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 9. DESEMBER 1986.
„Eg vil vara myndbandaleigur við óeölilegum söluháttum er viögangast hjá
Bóksölu Áma Jenssonar."
Sesselja Arnardóttir nemi: Mér
finnst þetta sanngjarnt eins og er en
hefði alls ekki mátt vera lægra. Ég
held nú samt að það sé smá kosn-
ingakeimur af þessum kjarasamn-
ingum og tel svolítið hæpið að þessi
ríkisstjóm geti gefið loforð sem sú
næsta á að taka og standa við líklega
eftir 4 mánuði.
Lárús Blöndal, vinnur í Lauga-
vegsapóteki: Ég hef nú ekki kynnt
mér þetta nógu vel til að svara því,
en mér finnst 26.500,00 kr. of lágt,
ég hefði viljað hafa þetta að minnsta
kosti 30.000,00 á mánuði. Ég vona
bara að ríkisstjómin leggi sitt af
mörkum til að þetta standist.
Einar S. Magnússon: Mér finnst
samningamir alveg prýðilegir og
koma þeim lægstlaunuðu eflaust
mjög vel. Ég ætla alla vega að vona
að það verði meira jafnvægi á laun-
unum.
Haraldur svikinn
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Öllu heiðarlegu fólki blöskrar fram-
koma forystu Framsóknarflokksins
við Harald Ólafsson sem er að mínu
mati mjög góður þingmaður og dansar
ekki á flokkslínu heldur hefur sínar
ákveðnu skoðanir, hann er fyrst og
fremst sannur íslendingur. Hann var
á móti því að bjór kæmi inn í landið,
hann var á móti því að útlendingar
eignuðust fyrirtæki á íslandi, hann var
á móti því að fólk væri láglaunafólk
og hann vildi jafhrétti í launum og á
milli kynja. Fyrir þetta fór forysta
flokksins ósæmilega aftan að Haraldi
og fékk Guðmund G. Þórarinsson til
að leysa Haraid af hólmi.
Ógeðfellt var að sjá ýmsa smala fólki
úr öðrum flokki til þess eins að fella
Harald. Og nú neita þeir og segja að
Haraldur hafi verið góður þingmaður,
af hveiju studdu þeir þá ekki við bak-
ið á honum?
KEA á Akureyri fær þakkir fyrir að senda eldri borgurum vörurnar heim
þegar þeir óska þess.
Heimsendingar-
þjónusta nauðsynleg
Eldri borgari á Akureyri hringdi:
Ég vildi koma á framfæri þakklæti
til þeirra í KEA í Höfðahlíðinni á
Akureyri fyrir að senda okkur gamla
fólkinu vörumar heim þegar við ósk-
um þess. Þetta kemur sér ákaflega vel
fyrir okkur gamla fólkið, ekki síst í
þeirri hálku og ófærð sem verið hefur
imdanfarið. Það er alltaf gott að geta
losnað við hálkuna.
Videoleigur,
hafið varann á
Leó Ólafsson hringdi:
Ég vil vara myndbandaleigur við
óeðlilegum söluháttum er viðgangast
hjá Bóksölu Áma Jenssonar.
Að því er mér skilst hefur hann
keypt endurútgáfurétt á myndefni,
nánar tiltekið bamaefni, og hefur
meðal annars verið að selja þessi
myndbönd á videoleigur. Þessi mynd-
bönd em frekar ódýr hjá honum en
hann gefúr upp rangar upplýsingar
varðandi upplag myndbanda er hann
selur. Annað hvort gefur hann upp
miklu minna upplag en satt er eða
hann þykist vera selja restina af göml-
um lager. Hann hefur meðal annars
gefið upp að hann hafi 50 eintök af
hveijum titli sem gerir um 300 spólur
en ég tel upplagið hjá honum vera upp
undir 2000 spólur sem er nú gott betur
en 300. Hann hefur keypt hráefhi sem
þarf til þessarar framleiðslu í miklu
meiri mæli en fyrir 300 spólur.
Og ekki nóg með ósannsögli hans
heldur selur hann jafhframt þessi
myndbönd á heimilin en það segir sig
náttúrlega sjálft að það hlýtur að
draga úr væntanlegum kúnnum
myndbandaleiganna sem hann þó stíl-
ar fyrst og fremst upp á.
Mér finnast þetta vægast sagt bæði
mjög óheiðarlegir og óeðlilegir við-
skiptahættir sem réttast væri að vara
aðra við.
Spumingin
Hvað finnst þér um niðurstöðu
kjarasamninganna?
■-
Siggeir Sigmundsson verslunar-
maður: Ég held að þetta sé sama
vitleysan og alltaf. Hækkunin færist
upp launastigana og sá er minna má
sín virðist alltaf tapa að lokum.
Haraldur Briem: Ég hef ekki kynnt
mér þá og vil því ekki tjá mig um þá
á þessu stigi málsins.
Bryndís Hólm skrifstofumaður:
Mér líst vel á þá enda var sko kom-
inn tími til að bæta kjör þeirra
lægstlaunuðu og hefði mátt bæta
kjörin þeirra miklu fyrr. Mér fmnst
þetta mjög góð byrjun og svo sannar-
lega skref í rétta átt.
Lesendur
Fátæka fólkið kúgað
Einn úr hverfinu skrifar:
Margir muna eftir skúra- og
braggahverfunum sem voru víðs
vegar um borgina í gamla daga. í
þeim bjó fátækt fólk og atvinnuleys-
ingjar sem ekki gátu borgað húsa-
leigu, margir hveijir.
En skúrar þessir og braggar urðu
síðar að víkja fyrir nýjum hverfum
fínna húsa enda voru þeir ekki í
leyfi, eins og sagt var. Margt af þessu
fátæka fólki komst svo að lokum í
bæjaríbúð eða fékk félagslega íbúð
og ef til vill nokkrir lóðarúthlutun
(og urðu þá ríkir á svipstundu).
Rauðavatnslöndunum var þá aðal-
lega ætlað að taka við skúrum sem
fólk hafði byggt í óleyfi í Múlacamp.
Við það að flytjast myndu þeir fá
leyfi fyrir bústaði sína. Þeir voru
fáir sem fluttu skúra sína á Rauða-
vatnslöndin i þá daga enda var þar
hvorki vatn né rafmagn. Einhverjir
sættu sig þó við þetta og bjuggu þar
um árabil.
Síðar var svo lagt vatn og rafmagn
í hverfið en þá brá svo við að hætt
var við að úthluta leyfum (þau voru
samt háð forkaupsrétti og mats-
verði). Það með var frekari fram-
Það er ekki nóg að fjarlæga fátækrahverfin á Rauðavatnssvæðinu ef fátæt-
in sjálf er ennþá til staðar.
þróun stöðvuð á svæðinu.
Endursöluverð þessara húsa var lágt
í þá daga. Bústaðimir voru óveð-
hæfir og engin lán fáanleg. Þeir sem
urðu að selja gátu ekki búist við að
selja á meira en hálfu kostnaðar-
verði enda hafnaði bærinn þá
forkaupsrétti en kaupir nú bústað-
ina á matsverðinu. En frjálst
markaðsverð er nú mun hærra en
matsverðið. Og þá vaknar eðlilega
sú spuming hvort enginn hafi hagn-
ast eitthvað á löndum þessum?
Svarið er einfalt, auðvitað, það vom
þeir sem keyptu á hálfvirði af þeim
er gáfust upp í gamla daga eða voru
tilneyddir til að selja bústað sinn á
hálfu verði.
Réttindi hinna fátæku hafa aldrei
verið hátt skrifuð hér í höfuðborg-
inni. Hvað er þá gert við skúrana?
f þetta sinn lenda þeir á haugum
borgarinnar. En eigendur þeir sem
era með leyfi fyrir bústaðina fá ein-
hveija greiðslu.
Sem sagt, fátækrahverfin era ekki
leyfð lengur en það er ekki þar með
sagt að fátæktinni sé útrýmt þar
með, hún stendur eftir í sárum sínum
og öllum virðist sama.
Kaupstaður borgaðí buxurnar
Guðrún Ámadóttir hringdi:
Mig langaði að þakka góða þjónustu
i versluninni Kaupstað í Mjóddinni.
Svo er mál með vexti að ég var að
velja mér ávexti í ávaxtaborðinu og
þá vildi svo illa til að ég rak mig í
trékassa með ávöxtum i með þeim af-
leiðingum að ég reif buxumar sem ég
var í. Þetta var náttúrlega hálfvand-
ræðalegt en mér til mikillar undranar
kallar afgreiðslustúlkan á verslunar-
stjórann og sagði honum frá málsat-
vikum. Þetta var nú fljótafgreitt mál
hjá honum og ekkert vesin, baðst hann
afsökunar á þessu atviki og borgaði
mér síðan buxumar. Ég verð nú að
játa að aðra eins þjónustu þekki ég
ekki og vil ég þakka afgreiðslufólkinu
fyrir frábæra þjónustu og liðlegheit.
VHni vantar
Jóhanna hringdi:
Ég er orðin ósköp leið á óheiðarleika
fólks er það keyrir utan í kyrrstæðan
bíl og skundar í hvelli í burtu til að
losna við öll óþægindin, þetta er nefnj-
lega búið að henda mig nýlega og það
tvisvar sinnum.
Það væri mjög vinsamlegt og vel
þegið ef einhveijir gætu gefið mér
upplýsingar er tengjast þessu. í fyrra
skiptið, hinn 9.nóvember, á sunnu-
degi, stóð bílinn minn fyrir utan
Norræna húsið á milli klukkan 2 og
3 og var þá ekið á vinstri framhurð
og síðan stungið af. Ég á Citroen Axel
og er hann hvítur að lit.
1 seinna skiptið, hinn 2. desember, á
þriðjudegi, stóð bíllinn minn fyrir
framan Skeiðarvoginn, við botnlang-
ann á raðhúsunum á móti Mennta-
skólanum við Sund, og var þá aftur
ekið á hann og það illa að tjónið skipt-
ir tugum þúsunda, þetta gerðist um
morguninn á milli klukkan 10.30 og 11.
Þeir sem veitt geta mér einhveija
vísbendingu vinsamlegast hringi í
síma 30618.