Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.1986, Blaðsíða 46

46
MÁNUDAGUR 22. DESEMBER 1986.
Tíðarandi
Jólaball í Valhöll:
Jólasveinn með fiðlu
„Jólasveinar ganga um gólf með
gylltan staf í hendi“ hljómaði á móti
okkur þegar við komum í barna-
heimilið Valhöll í síðustu viku en
þá stóð yfir jólaball á staðnum og
sannkölluð jólastemning í húsinu.
Þau eldri vildu ólm fá að vita hven-
ær jólasveinninn kæmi og vonuðu
að hans væri ekki langt að bíða. Þau
voru samt ekki öll jafiihrifin þegar
sveinki kom og vildu sum ekkert við
hann tala. Jólasveinninn, sem kom
í Valhöll, hét Giljagaur og var gjaf-
mildur mjög og gaf krökkunum
mandarínur úr poka sínum. Honum
var ýmislegt til lista lagt og spilaði
m.a. á fiðlu sem sumum þótti stór-
merkilegt.
Jólasveinn sem hét Ásgeir
og var bara plat
„Veistu það að ég fór á jólaball
um daginn og þar var jólasveinn sem
hét Ásgeir og það var gat í skegginu
á honum svo ég veit að hann var
bara plat?“ sagði Þórey Vigfusdóttir,
5 ára, en hún var ein þeirra sem
voru á jólaballinu í Valhöll. Þetta
fannst henni hið versta mál en sagð-
ist vera virkilega ánægð með Gilja-
gaur sem kom í heimsókn til þeirra
í Valhöll. Þórey og vinkona hennar,
Álflieiður Anna Pétursdóttir, sögð-
ust báðar setja skóinn út í glugga
og fá oftast nammi í hann. Þegar við
spurðum þær hvort þeim þætti gam-
an að hitta jólasveininn litu þær
undrandi á blaðamann og sögðu síð-
,Uppi á stól stendur mín kanna“ sungu krakkarnir í Valhöll og teygöu sig sem mest þau máttu, Giljagaur sá um undirleiklnn á fiöluna sína.
DV-mynd GVA
Þórey Vigfúsdóttir, 5 ára, og Alfheiöur Anna Pétursdóttir, 5 ára, voru Hugi Halldórsson, 5 ára, en hann
alveg vissar um að jólasveinarnir ættu heima uppi í fjöllum en Þórey vill helst fá fjarstýrðan bíl i jólagjöf.
var svo óheppin aö lenda á jólaballi um daginn þar sem jólasveinninn
hét Ásgeir og þaö fannst henni afleitt.
an „Jahá“ eins og krökkum einum
er lagið.
En hvar halda þær að jólasvein-
amir eigi heima? „Þeir eiga heima
í fjöllunum," voru þær stöllur sam-
mála um.
Pakkamir eiga greinilega hug
bamanna og sögðu þær Þórey og
Álfheiður að það skemmtilegasta á
jólunum væri þegar þær fengju að
opna pakkana.
Vil helst fá pylsur á jólunum
„Jesús verður að eiga afmæli eins
og allir hinir," sagði Hugi Halldórs-
son, 5 ára snáði, sem við hittum á
jólaballinu í Valhöll þegar við
spurðum hann hvort hann vissi
hvers vegna við héldum jólin hátíð-
leg. Mesta tilhlökkunarefiúð hjá
Huga eins og hjá þeim Þóreyju og
Álfheiði var að opna pakkana, en
svo sagðist hann líka hlakka til að
borða jólamatinn. Helst vill Hugi fá
pylsur á jólunum og sagðist vera
næstum því viss um að sú ósk mundi
rætast.
Hugi sagðist setja skóinn út í
glugga af þeirri einfoldu ástæðu að
hann vildi fá eitthvað í hann frá jóla-
sveininum. Hann sagðist aldrei fá
nammi, heldur alls konar dót. Hann
er samt ekki búinn að fá það í skó-
inn sem hann langar mest að fá í
jólagjöf en það er fjarstýrður bíll.
Hugi var sammála stelpunum
tveim og sagði að jólasveininn ætti
heima uppi í fjöllum. Hann sagði að
jólasveinamir ættu örugglega heima
í Grýluhelli vegna þess að mamma
þeirra héti Grýla. Þetta er allt einf-
alt og augljóst í hugum krakkanna
sem trúa á jólasveinana og hlakka
greinilega til jólanna.
María Guðmundsdóttir bréfberi kemur færandi hendi með jólapóstinn.
Jólaannir
bréfberum
hjá
Það eru annir hjá mörgum starfs-
stéttum nú síðustu dagana fyrir jól,
meðal þeirra eru bréfberar sem sjá
um að koma jólakortunum sem og
öðrum pósti til skila fyrir hátíðina.
Það er mikið magn af pósti sem fer
um hendur starfsmanna póstsins og
að sögn Kristjáns Hafliðasonar, yfir-
deildarstjóra hjá póstinum, vegur
jólapósturinn nú vel um 330 tonn.
Um 60 tonn fara til útlanda en um
270 tonnum af pósti er dreift innan-
lands.
Við hittum Maríu Guðmundsdótt-
ur bréfbera þar sem hún var að bera
út í hverfið sitt, sem er Snorrabraut-
in og nokkrar götur þar í kring, og
spurðum hana hvemig hefði gengið
nú fyrir jólin. „Þetta er miklu auð-
veldara nú en oft úður, þar sem við
höfúm nú aðstoðarfólk og jólakortin
eru öll borin út jafnóðum. Þetta er
vitanlega aðaltömin á árinu og mað-
ur er alveg uppgefinn þegar heim
kemur þannig að jólaundirbúning-
urinn situr á hakanum," sagði
María.
Eins og sjá má er María vel hlaðin
af pósti og spurðum við hana hvað
hún setti eiginlega mikið í hvem
poka. „Það má troða tólf kílóum í
hvem poka og svo erum við oft líka
með hjólagrindur," sagði María.
Að öllu jöfhu er aðeins farið með
póst einu sinni á dag í hverfin, en
nú er hins vegar borið út allan dag-
inn og síðustu bréf fyrir jól verða
borin út á aðfangadagsmorgun.
María sagðist halda að þeim tækist
að koma öllum pósti til skila fyrir
jól svo framarlega sem samgöngur
yrðu góðar. Hún sagði að helsta
vandamálið hjá þeim væri þegar
póstur væri illa merktur. „Við reyn-
um okkar ýtrasta til að finna rétta
viðtakendur en ef það gengur ekki
sendum við bréfin í póstdreifingar-
stöðina í Ármúla og þar er haldið
áfram að reyna að finna út hver á
að fá póstinn. Oft gengur það upp
og þá geta viðtakendur fengið jóla-
póstinn sinn seinni hlutann í
janúarmúnuði á nýju ári,“ sagði hún.
-SJ