Dagblaðið Vísir - DV - 02.04.1987, Blaðsíða 18

18
FIMMTUDAGUR 2. APRÍL 1987.
Drepið á stefnu Þjóðarflokksins
Það eru ábyggilega margir sem
velta því íyrir sér þessa dagana hvað
við höfum að gera við alla þessa
flokka á þessu litla landi, dreifir
þetta ekki bara atkvæðum og veldur
enn meiri sundrung en orðin er?
Þessi hugsun hefur fullan rétt á
sér og betra væri ef um færri og
sterkari flokka væri að ræða.
En ég veit að fólk er þegar búið
að gera sér ljóst hvemig ástandið
er með gömlu flokkana, þeir eru
frosnir í þessu gamla kerfi og það,
veit ég líka að ef ekki verður spom-
að við fótum þá heldur keðjuvirknin
áfram niður á við og við erum ekki
búin að sjá fyrir þau endalok.
Við skulum láta karp, eins og
hvort herinn eigi að vera eða ekki
vera, liggja milli hluta en einbeita
okkur að því sem snýr að því að
stjórna landinu okkar.
Maður gæti ímyndað sér að fólk
hugsi, til hvers ætti ég svo sem að
vera að eyða atkvæði mínu á þennan
nýja flokk, svo verður ekki neitt úr
neinu eftir kosningar?
Það að hafa atkvæðisrétt er dýr-
mæt eign og það mikils virði fyrir
okkur að lifa í frjálsu landi þar sem
skoðanir manna fá að njóta sín. En
atkvæðisréttinn eigum við að nota
til að kjósa yfir okkur það líf sem
við viljum lifa en ekki hugsa sem svo
- ég get hvort eð er engu breytt eða
hvað munar um mitt atkvæði.
Það er rangt að hugsa svona og
með þessum hugsunarhætti verður
engu breytt í okkar þjóðfélagi og
þótt stutt sé til kosninga og margir
búnir að gera upp hug sinn þá em
enn fleiri sem em óánægðir og
þreyttir á loforðum gömlu flokkanna
sem sjaldan verða að vemleika.
Islendingar em nú einu sinni
þannig að þeir em vel menntaðir og
þeir hafa skoðanir á hlutunum og
vilja ekki láta kveða skoðanir sínar
niður, það er því mergurinn málsins.
Hvernig er Þjóðarflokkurinn
samsettur?
Þjóðarflokkurinn samanstendur
af fólki úr öllum flokkum, með mis-
munandi skoðanir á ýmsum málum
og mismunandi tekjur, sumir hafa
starfað innan pólitískra flokka, aðrir
hafa aldrei nálægt pólitík komið.
Þjóðarflokkurinn er stofnaður á
skoðanagmndvelli Samtaka um
jafnrétti milli landshluta en þau
KjaHaiinn
Ragnar Eðvaldsson
bakari Keflavík
samtök vom stofnuð fyrir norðan í
febrúar 1983.
Stefnan
Jafnrétti landshlutanna.
Mál málanna hjá Þjóðarflokknum
er jafhrétti milli landshlutanna og
því ætlum við að ná með því að gera
hvert kjördæmi að sjálfstæðu fylki
með ábyrgri stjóm heimamanna og
þar með minnka ríkisumsvif.
Sveitarstjómimar kjósi sér fylkis-
stjóm eða samband og fylkisstjómin
stjómi öllum málum kjördæmisins
svo sem:
Húsnæðismálum, þ.e. Húsnæðis-
stofhun verði lögð niður og bankar
og sparisjóðir svæðisins fái það fiár-
magn sem Húsnæðisstofnun hefur í
dag og þeir sjái um úthlutun lána
samkv. lögum frá Alþingi. Við beit-
um okkur fyrir lækkun byggingar-
kostnaðar og hærri prósentu af
heildarkostnaði.
Menntamálum, þ.e. fylkisstjómin
reki og stjómi skólum á gnmn- og
framhaldsskólastiginu, svo og bygg-
ingarframkvæmdum þar að lútandi.
Æðra skólastig tilheyri þó ráðuneyti
menntamála.
Orkumálum, þ.e. Rafmagnsveitur
ríkisins verði lagðar niður og dreifi-
kerfi rafveitna verði rekið af lands-
hlutunum. Bygging og rekstur
orkuvera verði í höndum sveitarfé-
laga, landshluta eða i hlutafélags-
formi.
Samgöngumálum, þ.e. fylkisstjórn-
in annist mótun og framkvæmd
vegamála, hafharmála og flugvalla
(svo ekki þurfi lengur að biðja um
leyfi frá Vegagerð ríkisins til að
ryðja snjó af vegum landsins ef skap-
aranum dettur i hug að láta snjóa á
öðrum dögum en þriðjudögum og
fimmtudögum en það eru ruðnings-
dagar viða í dag).
Fjármál, þ.e. fjármálakerfinu verði
breytt. Sveitarstjómir og landshlut-
ar sjái um innheimtu skatta, bæði
beinna og óbeinna, en ríkið fái
greidda ákveðna prósentu af tekjum
hvers landshluta. Ríkisbankamir
verði lagðir niður en á grunni þeirra
stofnaðir landshlutabankar er lúti
stjóm viðkomandi fylkis og stjómi
verði gjaldeyris. Seðlabanki sér um
seðlaprentun eins og honum var
ætlað í upphafi.
Auðlindaskattar verði lagðir á
hinar ýmsu auðlindir landsins og
skal þeim varið til uppbyggingar á
atvinnuvegum og byggðum lands-
hlutans.
Heilbrigðis- og tryggingarmál.
Framkvæmd laga verði færð undir
landshluta og sveitarstjómir. Lands-
hlutar sjái um rekstur og tekjuöflun
til rekstrar sjúkrahúsa, elliheimila
og tryggingastofnunar. Sveitar-
stjómir reki heilsugæslustöðvar og
dagheimili. Tryggingakerfið verði
gert virkara. Launþegum trygginga-
stofnunar tryggð sama aðstaða hvar
á landinu sem þeir búa og laun
þeirra samræmd og aldrei lægri en
lágmarkslaun.
Lífeyrissjóðakerfið verði endur-
skoðað og stefnt að einföldun og
fækkun sjóða, stjóm þess fjármagns
haldist í fylkjunum. Efla ber vamir
og markvissa fræðslu gegn ávana-
og fíkniefnum.
Sjávarútvegsmál. Löggjöf verði
sett um nýtingu auðlinda hafsins.
Landshlutamir hafi samráð og ann-
ist stjómun á aflamagni og kvóta.
Stefnt skal að fullvinnslu sjávaraf-
urða innanlands.
Landbúnaðarmál. Stefht að nýt-
ingu landgæða á íslandi þannig að
þjóðin brauðfæði sig á sem flestum
sviðum. Gerð verði ný landnýting-
aráætlun og unnið að skipulegri
uppbyggingu landsins á grunni hefð-
bundinna og nýrra búgreina þar sem
saman fari nýting landgæða og land-
vemd.
Iðnaður og verslun. Alþingi setji
lög um iðnrekstur í landinu. Iðn-
rekstur verði fyrst og fremst i
höndum einstaklinga og félagasam-
taka. Fullvinnsla úr innlendu
hráefhi sitji í fyrirrúmi og unnið
markvisst að nýþróun og markaðs-
setningu utanlands sem innan.
Einokun á útflutningi afhumin. Út-
og innflutningsverslun verði bætt
með auknum kröfum um þekkingu
þeirra er hana stunda. Skattar verði
teknir af hagnaði fyrirtækja en
veltuskattar afnumdir. Fjármagn til
rannsókna á sviði nýrra atvinnu-
greina verði aukið til mikilla muna.
Utanríkismál. Þjóðarflokkurinn
vinnur að ffiðar-, afvopnunar- og
umhverfisvemdunarmálum. Styður
endurskoðun á vamarsamningi við
Bandaríkin og aðild að NATO. Efl-
ing norrænnar sammvinnu með
sérstakri áherslu á norðvestursvæð-
ið (Færeyjar - Grænland - ísland).
Öll viljum við fríð í heiminum þann-
ig að herseta verði óþörf.
Hvað um Reykjavík?
Sumir kynnu að hugsa, hvað verð-
ur þá um Reykjavík, em þessar
hugmyndir ekki settar fram til höf-
uðs höfuðborginni?
Reykjavík verður að sjálfsögðu
áfram höfuðborg okkar og stolt og
verður áffarn fjölmcnnasta kjör-
dæmið.
Reykjavík verður áffam miðstöð
menntunar og lista.
Ríkisstjóm og Alþingi verða stað-
sett þar.
Það sem breytist er að Reykjavík
verður ekki lengur elliheimili lands-
ins og fær ekki á sig blæ stórborg-
anna með tilheyrandi fátækrahverf-
um og fíkniefhaglæpum.
Fólksflóttinn til Reykjavíkur
minnkar og fylkin hafa efhi á að
axla meiri ábyrgð og þannig taka
fyrr á málum.
Æviráðningar
Þjóðarflokkurinn vill afhema ævi-
ráðningar embættismanna. Eins og
við kjósendur viljum velja þá menn
á þing, sem vinna vel, svo og vitum
við að ráðherrar vilja ráða menn í
sín ráðuneyti sem þeir vita að vinna
vel að þeirra málum.
Þetta atriði okkar hefur orðið
hvað mest til þess að fæla núverandi
alþingismenn frá okkar hugmyndum
því alþingismenn era orðnir þiýsti-
hópur út af fyrir sig og hann ekki
valdalítill sem sjá mátti af því að
þegar þjóðin var á móti fjölgun al-
þingismanna þá ákváðu þeir ein-
hliða að fjölga sér í 63. Síðan hafa
þeir þá sérstöðu að geta ákvarðað
laun sín og kjör sjálfir án þess að
við getum nokkra hönd við reist.
Fyrirgreiðslupólitík
Sú fyrirgreiðslupólitík, sem nú við-
gengst hér á landi, er að gera okkur
öreiga sökum þess að arðsemi er
ekki látin ráða við ákvarðanir um
úthlutun mikils fjármagns.
Þannig sjáum við stóriðju viða um
land ásamt virkjunum sem virka á
mann sem gæluverkefni ýmissa
þingmanna ffekar en ábyrgar
ákvarðanir.
Víst er það að ef fylkisstjómimar
hefðu verið með í ákvarðanatökunni
þá hefði fjármagnið verið notað
öðravísi og hugsanlega frekar til
þess að styrkja það atvinnulíf sem
fyrir var og hlúa að ýmsum smærri
atvinnunýj ungum.
Þetta hefði orðið til þess að fyrir-
tækin væra sterkari og með betri
eiginfjárstöðu í dag en þau era nú
og þar af leiðandi betur í stakk búin
til að greiða hærri laun og standa
sig betur í samkeppni við erlendan
innflutning sem aftur minnkar við-
skiptahalla okkar við útlönd.
Ragnar Eðvaldsson
Höfundur er í stjóm Þjóðarflokksins.
„Mál málanna hjá Þjóðarflokknum er
jafnrétti milli landshlutanna og því ætlum
við að ná með því að gera hvert kjördæmi
að sjálfstæðu fylki, með ábyrgri stjórn
heimamanna og þar með minnka ríkisum-
svif.“
Hann Bjartur var inni í lyftu í alla nótt
Árið 1966 flutti ég í háhýsi, 9 hæða,
og var lyftan þar ný, framleidd árið
1965. Samt sem áður bilaði hún viku-
lega - á sunnudögum. En um þetta
verður fjallað hér á eftir. Snúum
okkur aftur að Bjarti.
Árið 1969 var ég gjaldkeri hússins
og hitti því oft góðan húsvörð okk-
ar. Hún sagði þá: „Hann Bjartur var
lokaður inni í lyftu í alla nótt.“
Bjartur var þá á sjötugsaldri, kurt-
eis og rólegur. Og trúði ég því að
hann vildi ekki vekja húsvörðinn.
Það var rangt, hann gat ekki vakið
neinn. Bjartur var fluttur ári seinna
á elliheimili og dó úr hjartveiki árið
eftir. Það var heppni að Bjartur dó
ekki í lyftunni.
Þriðji aöilinn þann daginn
Nokkrum mánuðum á eftir Bjarti
lokaðist ég sjálf inni í lyftunni, á
Þorláksmessu. Ég var þriðji aðilinn
þann daginn sem festist i lyftunni.
Fyrst vora það þrír litlir strákar, sem
urðu mjög hrseddir, enda urðu þeir
að bíða í um það bil klukkustund.
Næst var það ung stúlka og loks ég
sjálf. Lyftan stoppaði um það bil 20
cm fyrir ofan górðu hæð og gat ég
því ekki á neinn hátt fengið hana
til að fara af stað, gat ekki opnað
hurðina. Ég hringdi neyðarbjöllunni
af ákafa, í henni heyrðist í lyftunni
en ekki annars staðar í húsinu. Ég
barði á lyftuhurðina. Maður sem
staddur var á fjórðu hæðinni heyrði
til mín og kallaði á hjálp.
KjaUaiinn
Eiríka A. Friðriksdóttir
hagfræðíngur
Neyðarbjöllur á röngum
hæðum
Athugun forstjóra öryggiseftirlitsins
sýndi að engin neyðarbjalla var á
göngunum. Settar vora upp tvær
neyðarbjöllur, önnur á fyrstu hæð,
en þar býr enginn, og hin á 9. hæð.
Það er rétt samkvæmt lögum en
hefúr þann ókost að ekki heyrist til
þeirra þegar lyftan festist á 3. til 6.
hæð. Þetta kom aftur fyrir mig, sem
betur fer heyrði kona til mín á 2.
hæð og kallaði á húsvörð sem var
heima en býr á 4. hæð. Ég var að
vona að aðalvandamálið væri úr
sögunni enda árið 1972 liðið en það
ár birtist ný reglugerð (gr. 18 r.
203/1972) og forstjóri öryggiseftirlits-
ins sendi umsjónarmönnum fólks-
lyftanna bréf og benti á reglugerð-
ina. Hún er: Sérhver lyfta í lokuðum
svelg, sem ætluð er til mannflutn-
inga ( 2. gr. c og d) skal vera búin
hringingarlögn þannig, að hægt sé
'að gefa merki frá stólnum til hú-
svarðar eða annars hentugs staðar.
Bjallan skal vera merkt „Neyðarkall
frá lyftu“ og hnappurinn i stólnum
merktur „Neyðarbjalla".
Bjölluhnappurinn á að vera greini-
lega auðkenndur, svo að hann skeri
sig úr frá hæðarstillihnöppunum
(Rauður) og vera ofan við þá. Sé
bjallan þannig staðsett, að hringing-
in heyrist ekki í stólnum, skal önnur
bjalla vera í lyftugöngunum. Raf-
straumur til neyðarbjöllu skal koma
frá rafhlöðum.
Enginn húsvörður í húsum
aldraðra
nú orðið enginn húsvörður sem þar
býr og gæti hjálpað fólki sem verður
innlyksa í lyftunni. Ekki einu sinni
í húsum aldraðra.
Sé enginn fastur vaktmaður til
taks allan sólarhringinn er hætta á
að gamalmenni fengi hjartaáfall og
gæti dáið ef ekki bærist hjálp i tæka
tíð.
Athugun sýndi að hægt er, a.m.k.
í Reykjavík, að tengja neyðarbjöllu
í lyftúnni stjómborði öryggisfyrir-
tækis. 1 Reykjavík era tvö slík
fyrirtæki sem ég veit um og ég reyndi
að fá upplýsingar um kostnað. Því
miður gat ég aðeins fengið upplýs-
ingar símleiðis vegna tímaskorts.
Þær upplýsingar vora frá:
1) Vara. Vari hefur sett upp neyð-
arbjöllukerfi í Hús verslunarinnar.
Tækið kostar 16.800 kr. Gjald á
mánuði er kr. 2.035. Þar að auki
er kostnaður við útkall kr. 600
nema Vari hafi fengið símanúmer
íbúa og geti hringt til hans og beð-
ið um athugun á því hvort lyftan
sé í raun föst. Sé það tilfellið munu
starfsmenn hjá Vara koma. Hafi
þeir fengið lykla kostar útkallið
ekkert.
2) Securitas. Securitas hefur ekki
enn sett upp neyðarbjöOukerfi. Hjá
þeim er hægt að fá tvær tegundir
tækja: Securfon, stofnkostnaður er
kr. 33.466, þjónustugjald er kr.
2.828. á mánuði. Annað tæki er
Robofon, stofrikostnaður við það
er 41.287 kr. og mánaðargjald kr.
1473. Kostnaður við útkall er kr.
1030 og er sama um hvort tækið
er að ræða.
Nauðsynlegt er að fá alltaf skrif-
legt tilboð áður en samningurinn
er undirritaður. Auk þess ætti að
vera staðlað eyðublað með upplýs-
ingum um staðsetningu neyðar-
bjalla.
Röng meðalþyngd
Eins og ég benti á i byrjun greinar-
innar bilaði lyftan nú fyrir stuttu. I
lyftunni var miði sem á stóð að lyft-
an gæti tekið átta menn og borið 600
kg, þ.e.a.s. meðalþyngd hvers manns
var reiknuð 75 kg. Það er rangt því
að íslenskir karlmenn era að meðal-
tali þyngri. Við limdum yfir þar sem
stóð átta manns og breyttum því í
sex manns svo að lyftan bilaði síður.
Á virkum dögum fara menn til
vinnu. Oftast era þá þrír til fimm í
lyftunni en um helgar þegar gestir
koma era jafhvel enn fleiri. Og því
miður er ennþá í flestum lyftum
skilti þar sem reiknað er með að
menn séu 75 kg að þyngd. Hjarta-
vemd gerði hins vegar rannsókn og
komst að þvi að meðalþyngd karl-
manna án fatnaðar er 80 kg. Um
hávetur mun fatnaður, stígvél og ef
til vill taska, vega um 10 kg og með-
alþyngd því 90 kg. Æskilegt væri að
seljandi fengi frá framleiðendum
uppgefið burðarþol í kg og reiknaði
með 100 kg á mann til öryggis.
Eiríka A. Friðriksdóttir
Ástandið í dag er verra en það var
árið 1970. í fjölmörgum húsum er
„Athugun forstjóra öryggiseftirlitsins
sýndi að engin neyðarbjalla var á göngun-
um.“