Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.1987, Blaðsíða 13

ÞRIÐJUDAGUR 12. MAÍ 1987.
13
Glæta
í kófinu
Þá hafa kjósendur kveðið upp dóm
sinn: Ríkisstjórnin skal út. Eins og
venjulega hafa allir framboðslistar
sigrað út frá einhveijum forsendum.
Ymsar óánægjuraddir hafa þó heyrst
frá einstaka flokksmeðlimum, sumar
, meira að segja svo hvassar að kraf-
ist hefur verið uppstokkunar,
endumýjunar forystu, meðferðar af
einhverju tagi, brottrekstrar ein-
stakra manna og sumum hefur
jafhvel þótt allt ofantalið við hæfi.
Þvert ofan i allar skoðanakannan-
ir má þó segja að Framsóknarflokk-
urinn haldi nokkum veginn haus.
Að vísu fékk hann næstum engan
mann kjörinn í Reykjavík en forsæt-
isráðherra og formaður Framsókn-
arflokksins brilleraði á Reykjanesi.
En á Vestfjörðum, þar sem Stein-
grímur Hermannsson hefur verið í
framboði allar götur þar til nú, mátti
hins vegar engu muna að Framsókn
þurrkaðist út af landabréfinu. Og þá
hefði hinn nýstofnaði - en eldgamli
þó (miðað við Borgaraflokkinn)
Þjóðarflokkur fengið sinn fyrsta og
eina mann. Heppnin var hins vegar
með Ólafi Þórðarsyni og hann slapp
með skrekkinn.
Aliir sigruðu sem töpuðu
Já, allir sigmðu - ekki síst þeir sem
töpuðu - miðað við einhveijar for-
sendur. Svoleiðis er nú það.
Einna athyglisverðast við þessar
kosningar að mínu mati er hversu
mörg atkvæði féllu Kvennalistanum
í skaut. Sumir vilja taka þetta sem
kröfu um meiri áhrif kvenna á Al-
þingi - eða jafiivel bein fyrirmæli
um þátttöku í ríkisstjóm. Ég hygg
þó að hvomgt sé nálægt sanni. Og
enda þótt ég beri meiri virðingu fyr-
ir flestum konum en öllum körlum
(samanlagt!) hefur engin þeirra eitt
einasta erindi í ráðherrastól. Mér
finnst þær best geymdar við pijóna-
skap á Hótel Vík. Þar geta þær
spjallað saman og spekúlerað, komið
með „nýjar áherslur" og „sett á odd-
inn“ hitt og þetta. Mér finnst þetta
ærið verkefhi - og vissulega verðugt
- auk þess sem vísindin em stöðugt
að koma auga á nýja og nýja punkta
sem varða „reynsluheim kvenna“
þannig að þeim ætti ekki að vera
skotaskuld að leggja út af slíkum
staðreyndum í ræðu og riti - milli
treflanna og ullarvettlinganna.
KjaHarinn
Þorsteinn
Valgeir
Konráðsson
nemi í prentiðn
„Og þá vaknar óneitanlega sú spurning hvort það sé ekki Borgaraflokknum, hinum ótviræða sigurvegara,
sem fyrstum eigi að fela stjórnarmyndun, hafandi í huga þá viðteknu hefð að sigurvegari hverra kosninga
reyni stjórnarmyndun til að byrja með.“
„Ég held sem sagt að fylgi Kvennalistans
sé til komið vegna fýlu þegnanna. Þeir
nenna ekki lengur að lappa upp á gömlu
flokkana. .. “
Mér er alvara
Ég held sem sagt að fylgi Kvenna-
listans sé til komið vegna fylu
þegnanna. Þeir nenna ekki lengur
að lappa upp á gömlu flokkana - og
kjósa þess vegna „bara eitthvað“.
Mér er alvara. Hættur með þetta.
En þegar neyðin er stærst er hjálp-
in næst.
Komum svo að þeim flokki sem
allir hafa viðurkennt að sé yfirburða-
sigurvegari þessara kosninga -
Borgaraflokknum. Það er alveg
sama hversu flóknar forsendur eru
lagðar til grundvallar eða hvernig
þau forrit eru sem tölvumar eru
mataðar með: Hann hefur alls staðar
sjö unna.
Og þá vaknar óneitanlega sú
spuming hvort það sé ekki Borgara-
flokknum, hinum ótviræða sigurveg-
ara, sem fyrstum eigi að fela
stjórnarmyndun, hafandi í huga þá
viðteknu hefð að sigurvegari hverra
kosninga revmi stjómarmvndun til
að byija með. Mér finnst það ekki
aðeins sanngjamt heldur í fyllsta
máta eðlilegt.
Í lokin kem ég að óskastjóminni.
1. Óbreytt stjómskipan - Það er:
Sjálfstæðisflokkamir báðir og
báðir Framsóknarflokkarnir =
39 þingmenn - sterk stjórn.
2. Framsóknarflokkur, Alþýðu-
flokkur, Alþýðubandalag og
Borgaraflokkur = 39 þingmenn
(ef joðið er með). Ef til vill er þessi
kostur betri af ýmsum ástæðum.
Mér sýnist að þessir fjórir flokkar
ættu að geta náð skaplegum
stjómarsáttmála. Og ef það besta
úi' stefhuskrám þeirra fær að
njóta sín í slíku samstarfi þurfum
við engu að kvíða.
Nú og svo er góð spuming hvort
þessi stjómmálaöfl geti ekki hrein-
lega sameinast - í fyllingu tímans -
í einn voldugan borgaraflokk.
Þorsteinn Valgeir Konráðsson.
Hvar og hver er réttur
okkar bílakaupenda?
Þann 14.01. ’87 fór ég í umboðssölu
Brimborgar hf. í Njarðvík til að ræða
tilvonandi bílakaup en þar sem ég
átti tæplega ársgamlan Daihatsu
bað ég sölumanninn að hringja í
forstjórann, Jóhann í Brimborg, til
að athuga hvort hann vildi taka
minn bíl upp í nýjan og fyrir hve
mikið.
Jóhann samþykkti minn bíl á
250.000 kr. og með það tók ég á-
kvörðun og pantaði nýjan bíl sem
átti að kosta með aukabúnaði
377.830 kr. kominn á götuna. Daginn
eftir, eða 15.01., kom ég aftur í um-
boðssöluna í Njarðvík til að borga
mismuninn á bílverðinu, 127.830 kr.
Ég borgaði 125.000 kr. og sagði sölu-
maðurinn að eftirstöðvarnar, 2.830
kr., borgaði ég þegar ég fengi bílinn
afhentan og sölureikningur frá
Brimborg lægi frammi.
Nýtt verð á bílnum
Laugardaginn 24.01. mætti ég í
umboðssöluna í Njarðvík til að taka
við nýja bílnum og afhenda þann
gamla. Það var allt í þessu fína nema
að endanlegur sölureikningur fannst
ekki en bílaskiptin fóru fram og var
ég beðinn um að koma á mánudag.
En allt var sem áður, ég kom á
þriðjudag og var þá reikningurinn
kominn. Brá mér þá nokkuð því þar
stóð að ég skuldaði 12.830 kr. í stað
2.830 kr. sem áður lágu fyrir.
Hafði verið reiknað nýtt verð á
bílinn 22.01. eða viku eftir að ég
borgaði 'A afhonum.
Þegar ég spurði hverju þetta sætti
KjaUaiinn
Jón
Guðmundsson,
vélstjóri, Njarðvík
kom það svar frá Jóhanni í Brim-
borg að þetta hefði verið óviðráðan-
legt vegna gengisbreytinga og
upphæð sú er ég borgaði 15.01.,
125.000 kr„ hefði ekki verið nóg til
að tollafgreiða bílinn. Ég vissi ekki
betur en að ég hefði svo gott sem
lokið mínum greiðslum, skuldaði
2.830 kr. Þetta kalla ég að farið sé
með ruddalegum hætti aftan að við-
skiptavininum og fijálslega farið
með mitt fé ef þessum herrum þókn-
ast að tollgreiða bílinn þegar þeim
sýnist og reikna nýtt verð viku eftir
að greiðsla hefur farið fram.
Svífast einskis
Þama virðist einskis svifist til að
ná því sem kúnninn hefur í veskinu
Þess vegna fylgdi sölureikningurinn
ekki með bílnum þ\d að ef ég tæki
við honum án endanlegs uppgjörs,
sem ég gerði í mínum klaufaskap,
væri verðhækkunin sjálfkrafa kom-
in í gegn. Ég gat ekki látið kaupin
ganga til baka þar sem ég var búinn
að nota bílinn á fjórða dag, setja
aukaaurhlífar á sílsa og útvarp með
tilheyrandi.
En að Brimborgarmenn byðust til
að koma til móts við mig með ein-
hveijum hætti var ekki til umræðu,
voru reyndar ýmsar leiðir en án ár-
angurs.
Þetta finnst mér lítil og löður-
mannleg sölumennska. að láta
kúnnann fara frá sér reiðan út af
ekki stærra máli en þessu. En málið
getur verið nokkuð stórt peninga-
lega séð ef fyrirtæki sem þetta leikur
svona leiki við marga enda hef ég
megnustu skömm á viðskiptum við
þessa menn og fer ekki dult með
það. Nú spvr ég ykkur. lesendur
góðir; mynduð þið sætta vkkur við
svona viðskiptamáta? Svari nú hver
fvrir sig.
Jón Guðmundsson.
„Þetta finnst mér lítil og löðurmannleg sölumennska, að láta kúnnann tara
frá sér reiðan út af ekki stærra máli en þessu."
„Þetta kalla ég að farið sé með ruddalegum
hætti aftan að viðskiptavinunum og frjáls-
lega farið með mitt fé ef þessum herrum
þóknast að tollgreiða bílinn þegar þeim
sýnist...“