Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1987, Blaðsíða 20

Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1987, Blaðsíða 20
20 FIMMTUDAGUR 3. DESEMBER 1987. Nýjar bækur tuskukarlinum sínum. Hér er henn- ar konungsríki og þegar Bogga og Skúli, tveir einmana skólakrakkar, birtast þar komast þau fljótt að því að Rympa er aldeilis ekíú eins og fólk er flest. Verð kr. 988. Lærdómslistir Hinn 20. júlí sl. varð dr. Jakob Benediktsson áttræður. Af því tilefni hefur Mál og menning gefið út safn 26 ritgerða eftir hann í samvinnu við Stofnun. Árna Magnússonar. Hefur bókin hlotið heitið Lærdómslistir. Jakob Benediktsson er einhver kunnasti fræðimaður íslendinga og hefur á löngum starfsferh birt eftir sig fjölmargar ritgerðir um íslensk fræði, mál, sögu og bókmenntir í inn- lendum og erlendum ritum. Efni þeirra er fjölbreytt. Bókin er eins konar sýnisbók af þeim fjölda verka sem Jakob hefur látið frá sér fara. Haildór Guðmundsson, Sverrir Tóm- asson og Ömólfur Thorsson önnuð- ust útgáfuna. Bókin er 306 bls. og geymir auk ritgerðanna ritaskrá Jakobs Benediktssonar og Tabula gratulatoria. Verö kr. 2.590. Rympa á ruslahaugnum eftir Herdísi Egilsdóttur Komin er út hjá Iðunni ný barna- bók eftir Herdísi Egilsdóttur, Rympa á ruslahaugnum, skrifuð eftir sam- nefndu leikriti. Herdís Egilsdóttir hefur samið mikið af bamasögum og leikritum og muna líklega flest íslensk böm eftir til dæmis Siggu og skessunni sem sést hefur í sjónvarpinu. Rympa á ruslahaugnum er saga full af lífi og flöri, nútímaævintýri sem vekur vissulega til umhugsunar. Rympa býr á mslahaugnum með Andlit í bláum vötnum - Ijóðabók eftir Ragnhildi Ofeigsdóttur Bókrún gefur út. Ragnhildur er Reykvíkingur. And- Ut í bláum vötnum er önnur bók hennar. Andht í bláum vötnum, sem höf- undurinn tileinkar móður sinni, Ragnhildi Ásgeirsdóttur, er 73 Ijóð. Hluti þeirra er eins konar harmljóð, sprottin af reynslu vegna dauða hennar. EUsabet Cochran hefur hannað útiit bókarinnar, setningu og umbrot annaðist Leturval en Grafik filmuvinnu og prentun. AndUt í blá- um vötnum er í Utlu upplagi og hluti )ess tölusettur og áritaður af höf- undi. Verð 1.020 kr. Mitt rómantíska æði Mitt rómantíska æði nefnist bók sem Mál og menning hefur gefið út. Þetta em dagbækur, bréf og önnur óbirt rit Þórbergs Þórðarsonar frá árunum 1918-1929, eins konar fram- hald af Ljóra sálar minnar sem út kom í fyrra. Þórbergur var einstakur bréfritari og í bókinni er að finna mörg skemmtileg sendibréf sem hann skrifaði vinum sínum á þriðja áratugnum. Þá em birt dagbókarbrot úr hinum frægu orðasöfnunarleið- öngmm Þórbergs og frásögn af fyrstu utanlandsferð hans þar sem hann dvaldi fyrst í Englandi. Líka era birtir fyrirlestrar um guðspeki, jafnaðarstefnu, experanto og önnur hugðarefni Þórbergs. Mesta forvitni munu þó eflaust vekja bréf sem varpa ljósi á tilurð Bréfs til Láru. Helgi M. Sigurðsson tók safnið saman. Það er 216 bls., prýtt 50 göml- um ljósmyndum sem margar hveriar hafa ekki birst áður. Teikn sá um hönnun kápu en Prentsmiðjan Oddi hf. prentaði. Verð kr. 2.490. Sænginni yfir minni eftir Guðrúnu Helgadóttur Iðunn hefur gefið út nýja bamahók eftir Guðrúnu Helgadóttur og er það ellefta bók höfundar. Nefnist hún Sænginni yfir minni. Fyrr hafa komið út í sama flokki bækumar Sitji guðs englar og Saman í hring, en hver þeirra segir sjálfstæða sögu, enda þótt sögusvið og persónur séu hinar sömu. Tilveran er skoðuð frá mis- munandi sjónarhóli og hér í Sæng- inni yfir minni kynnumst við vel yngstu systurinni í stórum systkina- hópi. Hún er kölluð Abba hin - og hún íætur sig sífellt dreyma um hetri heim; ef raunveruleikinn er grár skreytir hún hann fagurlega með hugarflugi sínu. Sigrún Eldjám myndskreyttibókina. Verðkr. 1.188. œnqmm m mtnm Menning______________dv Eins og venjulega Kristján Jóhann Jónsson. Undir húfu tollarans. (Skáldsaga, 195 bls.) Iðunn 1987. Saga Kristjáns Jóhanns snýst að vemlegu leyti um tilvistarvanda háskólamenntaðra karlmanna á ofanverðum fertugsaldri sem hafa snúið sér að kennslu í menntaskóla þvert ofan í glæst áform æskuára um skjótan og mikinn frama í heimi fræða og vísinda. Þessir karl- menn em orðnir drykkfelldir og hættir að sofa hjá konunum sínum en reyna í staðinn að lyfta sér upp með yngri dömum sem verða á vegi þeirra í fjölskylduboðum og búa einar í fallegum, kvenlegum íbúðum. Að vísu er ekki nema ein persóna í bókinni sem svona er ástatt um en sífelldar tilvísanir til þess að allt sem gerist sé eins og venjulega gefa lesanda ástæðu til að ætla að sögupersónur eigi að hafa almenna skírskotun til hins dæmigerða manns í firrtu og kapí- talisku stórborgarsamfélagi nú- tímans. En sagan fjallar um fleiri vanda- mál en þetta og eiginlega em þar samankomin flest svið mannlegs lífs sem eitthvað kveður að á vor- um dögum: Fólk í borg og þorpum, sumt með rætur í sveit, langskóla- gengiö fólk og ófaglært verkafólk, iðnaðarmenn og verktakar, sjó- menn og fiskverkunarkonur, skáld og húsmæður, skrifstofufólk og forstjórar, íhaldsungmenni og rót- tæklingar, fyllibyttur og aumingj- ar. Lífshlaupið í sjónhendingu Hér er m.ö.o. sópað saman ólík- um stéttum og þær tengdar traust- um fjölskylduböndum til þess að auöveldara sé að raða sögum þeirra og vandamálum saman. Vandamál aldraðra og leigjenda eru spyrt saman í eitt og leyst með samhjálp fjölskyldunnar; arðrán og andleg kúgun útgerðarauðvaldsins í smá- þorpi suður með sjó fær á baukinn í tengslum við togarasölu sem verkafólkið ber ekki gæfu til að sameinast gegn; barnaþrælkun á dráttarvélum til sveita og slysa- hætta sem slíkri vinnu fylgir er tekin fyrir; glæframennska í fjár- málum og faktúrufólsunarfélagið koma við sögu; fyrrverandi rauð- sokkur standa ráðþrota frammi fyrir hversdagslegu tilfinninga- sambandi við venjulega karlmenn en mjúkar, mildar konur, sem eru faUegar við uppvaskið, leysa og skilja vandann; siðleysi lögregl- unnar er sýnt í nýju og óvenjulegu ljósi; svik og prettir bílaviðgerða- manna verða tílefni til dárskapar - og yfir öllu saman vofir áfengið og sá hæfileiki sem það veitir persón- unum til að meta stöðuna í eigin' lífi, hvort sem það er á meðan vím- an er hvað mest eða á eftir þegar timburmennimir geysast „sagandi og neglandi frá enninu og aftur í hnakka“ (53). Það er eins og ein- mitt þá eigi fólk svo auðvelt með að sjá lífshlaupið fyrir sér í einni sjónhending. Fólk á villigötum Okkur er sýnt inn í prívatheim karlanna þar sem þeir fá sér brennivín, segja brandara, fara í sjómann og vilja fara á ball að ná sér í píur - og til mótvægis fáum við að líta inn í kvennapartí þar sem nokkrar starfssystur láta ýmislegt vaða eftir upphitun um matamppskriftir og húsráð. Hér er því af nógu að taka fyrir þá sem kæra sig ekki um að skáld- in tapi sér á ímyndunarflugi um leynihólf hugans. Hér er samfélag- ið eins og það leggur sig skorið upp og meinsemdir þess dregnar fram. Og fólkið er á vilhgötum. Fram eftir öllum aldri dregur það á eftir sér gamla og úrelta drauma úr æsku sinni um eitthvað sem það langaði til að verða þá. Það hefur aldrei sest niður og endurskoðað tilvemna svo að eitthvert gagn sé að. Þegar stórógæfa dynur á íjöl- skyldunni em spihn stokkuð að nýju og fólkið kemur niður á jörð- ina. Það sér að undirstaða tilver- unnar er einfaldlega sú að vinna heiðarléga vinnu og skila góðu Bókmenntir Gísli Sigurðsson dagsverki þar sem hver gerir eftir því sem guö og genin leyfa. Fólk þarf bara þak yfir höfuðið og tíma til að ala bömin sín upp. Til að sanna þessa ágætu kenn- ingu er öllum mannskapnum mokað í verkamannavinnu þar sem fjörið blömstrar í kaffitímum og rykug og leiðaþrúguð skólastof- an er endanlega send út úr lífi kennarans okkar sem umbreytist á einu sumri úr þeim vandræðaná- unga, sem lýst var í upphafi, í stöndugan forstjóra í einbýhshúsi með karakterstyrk til að neita sér Kristján Jóhann Jónsson. um að klípa ungu mágkonuna. Sumarvinnan hefur gert hann frjálsan. Hann sem sat um vorið í fermingarveislu dóttur sinnar og drakk brennivín á klósettinu flytur nú innblásna ræðu um nýja húsið: . ,það er kastalinn þar-sem við verjum konur okkar og böm, það er fánastöngin sem rís í fararbroddi og boðar nýja sókn og nýja sigra.“ (192). Lausir þræðir Þegar söguþræðimir era jafn- margir og hér er ekki nema von að sumir þeirra endi ófrágengnir þegar dregur að sögulokum. Sumar persónur ganga jafnvel út úr sög- unni með þeim hætti að ekki er Ijóst til hvers þær komu inn. Má þó vera að hér skorti mig leynilög- regluhæfileika. Á kápu er nefnilega mynd af tohverði og rauðum bíl í rökkri. Þessi mynd, ásamt tith bók- arinnar, kveikti falsvonir um að ég væri að byija á glæpareyfara um smygl ög samsæri og að undir húfu tollarans væri eitrið fahð. En þetta var tómt ragl í mér því að svo virð- ist sem sjálf sagan eða hluti hennar gerist undir húfu toharans, þ.e. í hugskoti hans. Frá þessum tohara er sagt í fjórum stuttum, sémúmer- uðum og skáletraðum köflum: í upphafi bókar, á eftir 6. og 12. kafla, og í síðasta kaflanum á eftir 17. kafla. Mhlikaflarnir kljúfa frásögnina í þrjá hluta, tvisvar sinnum sex kafla og einu sinni fimm kafla. Óreglan sem þama kemur fram kveikir grunsemdir um að sá eini kafli sem upp á vantar tákni að eitthvað sé ósagt. Og það hlýtur að vera í sambandi við glæpamál og mannshvarf sem valda straum- hvörfum í sögunni án þess þó að vera í forgranni hennar. Stirð og daufleg Ef einhverium tekst að raða sam- an lögreglurannsókn glæpamáls- ins og skáletursköflunum um tollarann er sá sami búinn að leysa þá gátu af hverju bókin htur svona reyfaralega út. En gátan er flókin því að ahar vísbendingar eru vand- lega faldar. Um þessi mál er þó ekki rétt að fjölyrða í ritdómii því að þá verður fátt eftir fyrir lesand- ann að ghma við. Undir húfu tollarans miðar á að rúma aht samfélagið, sýna. marg- brotnar hliðar þess og flétta saman örlagasögu ólíkra persóna. Þetta tekst. En vegna þess hvað sagan er margbrotin og fjölbreytt er ekki hægt að segja nema htið um hveija persónu, svo htið að bókin nær aldrei að lyfta sér upp úr því al- menna og venjulega. Alls staðar er dregin upp dæmigerð mynd af dæ- migerðu fólki og það gert að dæmigerðum fuhtrúum fyrir þann þjóðfélagshóp sem það tilheyrir. Persónusköpun af þessu tagi er dæmd til að verða stirð og daufleg enda þótt hún sé fræðandi um ástand mála í hinum dreifðu lögum mannfélagsins. GS

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.