Dagblaðið Vísir - DV - 11.01.1988, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 11. JANÚAR 1988.
Fréttir
Árni Vikarsson skipstjóri meó pokana sem í var ullarfatnaður. „Pokar sem
þessir þyrftu að vera um borð i öllum skipum," sagði Árni.
DV-mynd Brynjar Gauti
Ámi Vikavsson, skipstjóri á Akurey:
„TiMljun að
ég sá blysið“
„Þegar ég hugsa til baka virðist
mér sem tilviljun hafi ráðið því að
ég sá blysið. Þegar við vorum að
leggja línuna gleymdi vélstjórinn að
hnýta línuna saman á einum stað.
Við það fór línan út í tveimur hlut-
um. Þegar við vorum að fara að draga
þann hluta af línunni sem sneri öfugt
sá ég blysið. Heföi lögnin hjá okkur
gengið eðlilega fyrir sig eru litlar lík-
ur á að ég hefði séð blysið. Sá sem
gleymdi að hnýta línuna saman er
mjög góður og vanur sjómaður og
shkt hefur aldrei hent hann áður,“
sagði Ámi Vikarsson, skipstjóri á
Akurey KE.
Árni sagöi að þegar slysið varð,
seint á fóstudag, hafi verið 6 til 7
vindstig. Það gekk á með éljum og
hvessti á meðan éhn gengu yfir. Ak-
urey var þá stödd 8 sjómílur norð-
vestur af Garðskaga. Bergþór var að
draga línu 8 sjómílur vestnorðvestur
af Sandgerði. Aðeins þessir tveir.bát-
ar voru á þessum slóðum. Því gerði
Ami sér strax grein fyrir frá hvaða
báti blysið kom. Hann á erfitt með
að gera sér í hugarlund hversu lengi
Akurey var að sigla á slysstað.
Fundu björgunarbátinn
fljótlega
„Þegar við komum að slysstaðnum
var Bergþór sokkinn. Við fundum
gúmbjörgunarbátinn fljótlega. Það
gekk mjög vel að koma mönnunum
þremur um borð í Akurey. Áhöfnin
hjá mér stóð sig mjög vel. Ég held
ég geti sagt að allt það sem þeir gerðu
hafi verið óaðfinnanlegt. Hvert ein-
asta handtak."
Þegar Árni sá neyðarblysið áttu
þeir á Akurey eftir aö draga sex bjóð.
Strax var skorið á línuna. Árni hafði
um 30 mínútum áður talað við Magn-
ús Þórarinsson, skipstjóra á Berg-
þóri. Þá var aht í lagi þar um borð
og þeir langt komnir með að draga
línuna.
Þegar skipverjarnlr þrír af Berg-
þóri komu um borð í Akurey vom
þeir kaldir og þrekaðir. Um borð í
Akurey voru tveir pokar með prjóna-
fatnaði fyrir sex menn. Skipbrots-
mennirnir fengu því strax þurr og
hlý klæði og taldi Árni, skipstjóri á
Akurey, að það hafi ráðið miklu um
hversu fljótt mennimir náðu sér af
kuldanum. Árni sagði að nauðsyn-
legt væri að um borð 1 bátum væru
svona pokar. Þaö hefði sýnt sig í
þessu tilfelh.
-sme
Tveggja manna saknað af Bergþóri
Tveggja manna er saknað af Berg-
þóri KE 5 sem fórst um átta sjómílur
vestnorðvestur af Sandgerði á fóstu-
dag.
Báturinn var við línuveiðar í
slæmu veðri. Skipverjar áttu aðeins
eftir að draga tvö bjóð af línunni
þegar báturinn fékk þungan sjó á
bakborðshlið. Við það féll báturinn á
stjórnborðshhð og sökk á skömmum
tíma. Þrír skipverjar náðu að komast
í björgunarbát. Einn þeirra var í
sjónum í um tíu mínútur. Skipveijar
á Akurey KE 121 fundu björgunar-
bátinn og komu mönnunum þremur
til hjálpar. Tveir skipveija náðu.akki
að komast úr bátnum. Þeirra hefur
yerið leitað en án árangurs.
Eftir að skipbrotsmennirnir voru
komnir um borð í Akurey, hóf Akur-
ey leit á svæðinu. Fljótlega bættust
við fleiri bátar, þyrla og flugvél Land-
helgisgæslunnar.
Akurey hélt til Keflavíkur með
mennina eftir að hafa verið á slys-
staðnum í tvær til þrjár klukku-
stundir. Mikið var leitað á slysstaðn-
um á fóstudagskvöld. Fjörur hafa
verið gengnar og skip og flugvélar
leitað en án árangurs.
Bergþór KE var 56 lesta eikarbátur
smíðaður á ísafirði 1957. Bergþór og
Akurey héldu til línuveiða á föstu-
dagsmorgni og var þá ágætt veður.
Spáin var slæm og sagði Árni Vikars-
son, skipstjóri á Akurey, að hann
hafl ekki lagt alla línuna vegna
hversu slæmu veðri var spáð,
-sme
Félagar úr björgunarsveitum í Garði og Sandgerði gengu fjörur um helgina. Hér eru félagar frá Sigurvon í Sand-
gerði að ganga fjörur sunnan við Sandgerði. DV-mynd Brynjar Gauti
í dag mælir Dagfari
Horfðu á
Við erum loks að ranka við okkur
eftir jóla- og nýársfagnaöinn. Fólk
nuggar stírurnar úr augunum og
heldur til vinnu á nýjan leik. Grár
hversdagsleikinn er allsráöandi og
fáir aukafrídagar í augsýn næstu
mánuði. En það dugar ekki að
leggjast í volæði og sút heldur verð-
um viö að horfa á björtu hliðamar
eins og segir í kvæði eins af okkar
ástsælustu þjóðskáldum. Og vissu-
lega em þær margar, björtu hlið-
amar. Við getum til dæmis tekið
flugstöðina flnu og dým í Keflavík.
Haldið þið ekki að það sé munur
að starfsfólkið þar hafi efni á að
kaupa sér hlýján fatnað í staö þess
aö ríkið eyði stórfé í að kynda upp
höllina? Það er svo andstyggilega
notalegt að sitja heima í hlýrri
stofu og skoða myndir af kapp-
klæddu Flugleiðafólki sem á nóg
af hlýjum skjólfatnaði til aö geta
stundað sín störf. Að vísu hefur
þetta fólk haft uppi kjaft og jafnvel
hótað því að hætta að vinna ef ekki
verði hitað upp. Þetta er náttúrlega
lýsandi dæmi um þá heimtufrekju
sem veður uppi í þjóðfélaginu. Fólk
hættir að taka nótis af því að það
geti klætt af sér kuldann nema
vinnuveitandinn borgi fyrir. Ekki
hefur Dagfari hugmynd um hvort
Flugleiðir eða Arnarflug veiti sér-
stakan kuldastyrk til starfsmanna
í Flugstöð Leifs Eiríkssonar. En
það er alla vega ljóst að fólkið
kvartar undan því að þurfa að nota
vettlinga við skrifíinnsku. Þar er
kannski komin skýring á því hvers
könar vettlingatökum er tekið á því
hvenær vélar koma og fara. Að vísu
eru gefnar út áætlanir sem sýna
hvenær brottför á að vera frá
Keflavíkurflugvelli til dæmis til
New York. En ef einhver er svo
einfaldur að halda að áætlun á
prenti haldist í hendur við raun-
verulegan brottfarartíma þá er
.hinn sami hafður af fífli. Hitt ber
þó að þakka að yfirleitt er farið í
loftið á sama sólarhring og auglýst
hefur verið. En það var þetta með
kuldann í flugstöðinni fínu. Frétta-
miðlar hafa eftir flugvallarstjóra
að honum blöskri þessi kuldi. Að
vísu hafi komið kuldakast síðast-
hðið vor og þá hafí komið í ljós að
eftir því seni kaldara er úti þeim
mun kaldara verður inni. Þetta
þótti mönnum merkilegt og kom
flatt upp á alla þá sem höföu lagt
heilann í bleyti við það aö hanna
flugstöð sem væri þeim eiginleik-
um búin að þar væri heitara inni
en fyrir utan.
Nú er það svo að íslenskir hönn-
uðir Flugstöövar Leifs Eiríkssonar
höfðu jafnan búið viö þægilegan
stofuhita í erlendum háskólum
meðan þeir voru við nám. Hins
vegar höföu þeir frétt á skotspóh-
um að vindasamt gæti verið á
íslandi og þá ekki síst á Miðnes-
heiði. Til þess að komast aö því
hvort þetta væri rétt eða ekki
brugðu þeir á það þjóðráð að búa
til líkan af flugstöðinni og senda
vestur um haf, nánar tiltekið til
Kólóradó eftir því sem næst verður
komist. Háskóh í því fylki var beð-
inn að komast að því hvernig
vindar blesu á Miðnesheiði á Is-
landi. Vísindamenn á staðnum
brugðu viö skjótt og settu líkanið í
sérstakan stormsvelg sem blés úr
öhum áttum. Niðurstaða þeirra var
sú að útihurðir á flugstöðinni væru
alltaf í logni ef farið væri að þeirra
ráðum. Hönnuöir á íslandi tóku
þessu feginshendi og voru sann-
færðir um að þar með heföu
hálærðir menn í Ameríku komist
að því hvernig vindaði á íslandi.
í framhaldi af þessu voru hann-
aðar spes rafmagnshurðir sem áttu
að opnast og lokast eftir því sem
vindar vhdu en ekki eftir því hvort
fók vildi ganga þar í gegn. Kom þá
í ljós að stormgöngin í Kólóradó
höfðu reiknað vitlaust og hurðir
opnuðust gjarnan því oftar sem
kaldara var úti og stormurinn blés
fastar án þess aö nokkurt tillit
væri tekið til þess hvort farþegar
þyrftu að nota þessi stormgöt til
að tékka sig inn eins og það heitir
á flugmálinu. Enda skiptir velferð
farþega ekki öllu máli þegar Flug-
stöð Leifs Eiríkssonar er annars
vegar. Þó hefur verið reynt að
gleðja farþega með ærnum til-
kostnaði til dæmis með því að flytja
inn eölur frá íjarlægum löndum
fyrir milljónir króna undir því
yfirskini að verið sé að flytja inn
trjágróður. En við þessir aumu far-
þegar skulum horfa á björtu hlið-
arnar. Til dæmis er það gott að
þurfa ekki að dveljast í flugstööinni
nema hálfan sólarhring eða svo
miðaö við normalseinkanir Flug-
leiða. Þess vegna er nóg aö vera í
ullarfrakkanum Og með góðan tref-
il en skilja má gömlu gæruúlpuna
eftir heima þar sem maður er ekki
starfsmaöur í • flugstöðinni sem
hönnuð var með tilliti til vind-
sveipa í stormgöngum í háskóla í
Kólóradó.
Dagfari