Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.1988, Blaðsíða 34

46
^UDAGyRaS.^Ú^T 1988,
LífsstOl
Flæðareyrarhátíðin 1988
Gnmnvíkingar fara heim að skemmta sér
Hvað er það sem dregur fólk
langan veg úr alfaraleið og á slóðir
þar sem engin nútímaþægindi eru?
Engin önnur leið er fær en sjóleiðin
og samt drífur að fleiri hundruð
manns til að skemmta sér, sýna sig
og sjá aðra.
Brottfluttir Grunnvikingar og af-
komendur þeirra láta ekki sam-
göngumál og önnur smáatriði aftra
sér frá því að heimsækja fyrrum
æskustöðvar. Á fjögurra ára fresti
er haldið átthagamót í Flæðareyri
sem er nánar tiltekið við mynni
Leiruijarðar. í ár sóttu mótið ná-
lægt 300 manns allt frá tveggja
mánaða til áttræðs.
Engin leið fær
nema sjóleiðin
Staðhættir eru þannig að enginn
akvegur er í firðinum og því verða
allir að koma sjóleiðina frá kaup-
stöðunum við Djúp. Flestir koma
með djúpbátnum Fagranesinu en
síðustu ár hefur smábátaeign auk-
ist og koma nokkrir á eigin bátum.
Hins vegar geta bátar ekki lagst að
bryggju við Flæðareyri og verður
því að selflylja menn og vistir á litl-
um skektum í land.
Harmoníkan ómissandi
Hátíðin er alltaf haldin fyrstu
helgina í júlí. Fólk fór að drífa að
strax á miðvikudagskvöldi en dag-
skráin sjálf hófst á fóstudegi og stóð
fjörið nánast samfleytt til mánu-
dagsmorguns. Á fostudagskvöld-
inu var varðeldur og skemmtun og
mikið sungið eins og ævinlega þeg-
ar Grunnvíkingar koma saman.
Á laugardeginum var farið í rat-
leik sem allir tóku þátt í, ungir sem
aldnir. Þátttakendur fengu leið-
beiningar um staði og verk sem
þeir áttu að inna af hendi. Meöal
annars að tína blóm, finna og
sneiða niður banana, þeyta ijóma
í plastpokum og að lokum skreyta
með þessu tertur, sem auðvitað
Grunnvikingar eru eins og stór fjölskylda. Fjölskylduskemmtun í gamla samkomuhúsinu á Flæðareyri.
smökkuðust vel. Kvöldvaka og ball
var haldið um kvöldið í samkomu-
húsinu og þar dansa allir við alla.
Pabbi við mömmu, böm við for-
eldra og börn við afa og ömmur.
Harmoníkuleikur er ómissandi á
svona ekta sveitaböllum enda voru
spilararnir ekki færri en fjórir þeg-
ar best lét. Böllum á þessum stað
lýkur ekki fyrr en um sólarupprás
í fyrsta lagi og þá eru hljóðfæra-
leikarar og gestir komnir í dansinn
úti á túni. Fyrir fjórum árum var
reynt að breyta til og hafa diskótón-
list en það gafst ekki vel. Gamalt
Bátar geta ekki lagst að bryggju við Flæðareyri og verður því að sel-
fiytja menn og vistir í land. Mynd. K. Alexanders.
Ratleiknum lokið og verið aö
leggja siðustu hönd á tertuskreyt-
inguna.
samkomuhús eins og á Flæðareyri
nýtur sín ekki nema með nikkunni.
Allir eins og ein fjölskylda
Að sögn formanns Grunnvík-
ingafélagsins, Hlífar Guðmunds-
dóttm- á ísafiröi, fór allt fram af
stökustu prýði og allir lögðu sig
fram við að ganga vel um. Félagið
sá mn að endurkaupa allar gos-
dósir og var varla hægt að finna
sælgætisbréf eða sígarettustubb i
reiðileysi eftir skemmtunina.
„Það verður líka að segjast eins
og er að samvinnan í öllum málum
er eins og í stórri, góðri fjöl-
skyldu,“ bætti Hlíf við. „og undan-
tekning að einhver færist irndan
ef til hans er leitað um aðstoð.“
Vitinn á Horni eini
staðurinn í byggð
Grunnvíkingafélagið var stofnað
árið 1955 en á rætur sínar í gamla
ungmennafélaginu í hreppnum.
Hreppamörk Grunnavíkurhrepps
voru frá Bjamamúpi að sunnan
og að Geirólfsnúpi að norðan.
Sléttuhreppur og Grunnavíkur-
hreppur hggja saman og eru
hreppamörkin hjá Látravik við
Hombjarg. Nú er vitinn á Homi
ingur sem síðar kallaði sig Grunn-
víking. Hann gerðist ritari Áma
Magnússonar og vann mörg nytja-
verk í þágu Árnasafhs.
Flæðareyrarhátíð er
fastur punktur í tilverunni
Aðspurð sagöi Hlíf það mjög mis-
jafnt hversu mikil tengsl fólk heföi
haft við æskustöðvamar eftir að
það fluttist burtu. „Fyrir marga er
Flæðareyrarhátíðin á fjögurra ára
fresti fastur punktur í tilvemnni.
Sumir hafa fariö norður árlega og
eiga hér jafnvel sumarbústaði,”
1-1..............J" '
Ungir og gamlir dansa fram á nótt.
eini staðurinn í byggð og er hann
einn sá afskekktasti á landinu. Eft-
ir að Gnmnavíkurhreppur lagðist
í eyði árið 1962 er vitinn í hrepps-
félagi með byggðinni í Snæfjalla-
hreppi. Félagið er mjög virkt og
meðal starfa þess er að halda við
samkomuhúsinu í Flæðareyri, sem
er eitt afskekktasta samkomuhús á
landinu.
„Á hverju sumri er svo farin
kirkjuferð að Stað í Grunnavík sem
yfirieitt er mjög fjölsótt,“ sagði Hlíf.
„Staður tilheyrir nú brauðinu í
Bolungarvík og hefur presturinn
þar yfirleitt messað á Stað. Ef hann
hins vegar er upptekinn er ekki
vandamál að fá annan prest, það
er eftirsótt að messa á þessum forn-
fræga kirkjustað.“
Margir merkismemi hafa búið á
Stað um lengri og skemmri tíma.
Þar fæddist Jón Ólafsson fomfræð-
sagði Hlíf og bætti við. „Aðrir koma
sjaldnar og á Flæðareyrarhátíðinni
núna var kona sem ekki hafði séð
æskustöðvarnar í 50 ár. Það sem
aöallega kemur í veg fyrir að fólk
heimsæki heimaslóðimar er auð-
vitað samgönguerfiðleikar.“
Það vekur sjálfsagt undrun
margra hve þátttaka í átthagamót-
inu er mikil miðað við aö rúmir
tveir áratugir eru síðan Jökulfirðir
fóm í eyði.
„ Við sjáum fram á bjarta framtíð
fyrir hönd Grunnvíkingafélagsins
þrátt fyrir aö hreppurinn sjálfur
fari ekki í byggð framar,“ sagði
Hlif. „En á meðan við ölum börnin
okkar upp sem Grunnvíkinga þuif-
um við engu að kvíða. Það er nefni-
lega sérstök tilfinning að .tilheyra
þessu fólki.“ -JJ
Heimild: Landið þitt fsland