Dagblaðið Vísir - DV - 31.08.1988, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 31. ÁGÚST 1988.
15
Stefnuleysi,
óstjóm eða... ?
„Óánægjan með hvernig Ferðamálaráð hefur varið fjármunum sinum
elur einnig af sér allra handa kjaftasögur um ráðið.“
„Við veitum fjármuni til umhverf-
ismála og mest af því eru óaftur-
kræf fjárlög til sveitarfélaga og
ferðamálasamtaka til lagningar
göngustiga, uppbyggingar á snyrti-
aðstöðu á tjaldsvæðum, útgáfu
bæklinga o.s.frv." (Birgir Þorgils-
son ferðamálastjóri í blaðinu Degi
25. júní sl.).
Fögur orð en marklaus
En hvað kemur svo í ljós þegar
Utið er á málin? Vissulega lýsir
Birgir feröamálastjóri hér einmitt
í þessum oröum því sem ég vildi
sjá einhverjar af þeim 35 milljón-
um, sem Ferðamálaráð fékk til ráð-
stöfunar í ár, fara í.
En það „mest af ‘ sem Birgir lýsir
er mest af engu því að í næstu efnis-
grein viðtalsins upplýsir hann „að
við höfum ekki getað veitt neina
fjármuni til þessa málaflokks,
hvorki í fyrra né í ár“.
Stefnuleysi eða óráðsía?
Hver hefur ákveðið að svona
skuli á málum haldið? Er það Al-
þingi, sem sker niður fjárveitingar,
eða er það ráðið sjálft?
Vissulega er ráöinu vandi á hönd-
um að fara með takmarkaða fjár-
muni sína sem þó eru eins og gull-
kistur í samanburöi við ráðstöfun-
arfé Náttúruvemdarráðs sem klór-
ar í bakkann til að halda í horfmu
á friðlýstum svæðum. Og auðvitað
er það bara skoðtrn mín á móti
KjaHarinn
Ingólfur Á.
Jóhannesson
landvörður í Mývatnssveit
skoðun Birgis Þorgilssonar að hér
sé rangt að málum staðið.
Aftur á móti er mín skoðun byggð
á reynslu og þekkingu á náttúru-
vernd og móttöku ferðamanna á
friðlýstu svæði og í þjóðgörðum.
Og ég er ekki einn um að telja illa
að málum staðið. Óánægjan með
hvernig Ferðamálaráð hefur varið
fjármunum elur einnig af sér allra
handa kjaftasögur um ráðið. Er það
t.d. rétt að ráðið láti prenta erlend-
is bæklinga sem ódýrara væri að
prenta hérlendis?
Ferðalög íslendinga á ís-
landi
Enn kemur fram í margnefndu
viðtah við feröamálastjóra að litlu
fé sé eytt til auglýsinga þar sem
íslendingar séu hvattir til ferðalaga
innanlands, sem á þó að vera eitt
hlutverka ráðsins.
Trúlega er uppbygging aðstöðu
og þjónustu á borð við þá í þjóð-
garðinum í Skaftafelh albesta leið-
in til að örva íslendinga til náttúru-
skoðunar. Mín reynsla af því að
taka á móti feröafólki sem land-
vörður í Skaftafelli og Mývatns-
sveit segir mér að íslendingar séu
kröfuharðir um góða aðstööu til
snyrtingar og þvotta en kunni líka
vel að meta það sem vel er gert.
Og enn eru víða til smugur til að
bæta úr á þessum stöðum og öðr-
um, svo ekki sé fastara að orði
kveöið.
Peningum Ferðamálaráðs væri
þvi ágætlega varið til uppbyggingar
á útivistarsvæðum, uppbyggingar
sem myndi ekki síst koma íslensk-
um fjölskyldum til góða, fullorðnu
fólki og börnum sem vilja njóta
náttúrunnar og hvíla sig um leiö.
Ingólfur Á. Jóhannesson
„Er það t.d. rétt að ráðið láti prenta
erlendis bæklinga sem ódýrara væri
að prenta hérlendis.“
Þingmannsriða og
Tilefni þess að ég sting niður
penna er sú frétt að komin sé upp
ný tegund af riðuveiki í sauöfé.
Þykir sá riðuveikistofn með öhu
hættulaus og því ástæðulaust að
skera niður það fé sem fær þann
stofn veikinnar.
Þetta ku vera svonefnd „þing-
mannariða“ og hefur hún aðeins
fundist á einum bæ á landinu, þ.e.
hjá Pálma Jónssyni, alþingismanni
á Akri í Austur-Húnavatnssýslu.
Við hjónin erum ein af þeim sem
verðum aö sæta því að fé okkar
verði skorið niður í haust vegna
þess að riðuveiki greindist í því,
okkur til mikilla vonbrigða.
Hefði það verið vitað þegar við
geröum niðurskurðarsamninginn í
sumar að ekki sætu ahir við sama
borð í þessum efnum hefði að sjálf-
sögðu verið athugandi hvort ekki
væri hægt að fá okkar fé flokkað
undir hina nýuppgötvuðu þing-
mannariðu og við þá ekki þurft að
sæta því að láta skera niður. Eða
hvað?
Það skyldi þó aldrei vera að ekki
sé meiri alvara í aðgerðum gegn
riðunni en svo aö einstaka flokks-
gæðingar og alþingismenn, sem
telja sig til bænda, komist hjá nið-
urskurði í krafti pólitískra sam-
banda? Ég hef sem sé haft það á
tilfinningunni að riðuveikin sé
aukaatriði í þessum niðurskurði,
aðaltilgangurinn sé að fækka
bændum, með illu eða góðu, það
sé bara betra vegna almenningsá-
htsins að kalla aðgerðirnar riðu-
veikivarnir! Það er líka ansi hart
og í rauninni leitt til þess að vita
að einn aðalhöfundúr reglugerðar
um sauðfjárveikivarnir, þ.m.t.
riðuvarnir, Pálmi Jónsson, fyrr-
verandi landbúnaðarráðherra og
núverandi alþingismaður, skuli
ganga á undan meö slíku fordæmi.
Er búið að skera nóg?
Forsendur þess að skrifað var
undir niðurskurðarsamninginn á
þessum bæ voru þær að nú ætti að
hreinsa á öhum bæjum, sem riða
hefði fundist á eftir 1983 og síðar,
hér í varnarhóhinu milli Blöndu
KjáUarinn
Sigrún
Valdimarsdóttir
húsmóðir
Dæli, Vestur-Húnavatnssýslu
og Miðfjarðargiröingar, og eftir því
fæ ég ekki betur séð en að þær for-
sendur séu brostnar. Eða hvað
verður í náinni framtíð? Er búið
að skera nóg, eða þarf að fækka
sauðfé og bændum enn meira?
í Bændablaðinu er haft eftir
Kjartani Blöndal, framkvæmda-
stjóra Sauðíjárveikivarna, að fjár-
glöggur maður hafi skoðað fé
Pálma í vetur og ekki séð neitt at-
hugavert við fé hans. Hér í sveit
var einnig fjárglöggur maður á ferð
fyrripart ársins og skoðaði hann fé
á vegum yfirdýralæknis, mjög
stuttu eftir skoðun hans kom upp
riðuveikitilfelli þar sem hann hafði
ekki fundið neitt athugavert svo
þessi fullyrðing fellur um sjálfa sig,
eins og svo margt annað sem þessi
ágæti maður segir og gerir í þess-
um málum.
Hreppsnefnd Torfalækjarhrepps
mun hafa mælt með undanþágu til
handa alþingismanninum. Samt
hefur hreppsnefndin nýlega skrif-
að undir samning, ásamt öhum
hreppsnefndum, (eða oddvitar
voru það víst,) utan ein í varnar-
hólfinu, um að skorið yrði niöur á
öllum bæjum sem upp kæmi eða
hefði komið riðuveiiri á á áöur-
nefndu tímabih. Það virðast því
ekki allir þurfa að standa við undir-
skriftir sínar. Þá vaknar sú spurn-
ing hvort við getum ekki bara hætt
við líka. Getum við það?
Dregnir á asnaeyrunum!
Ég tel þaö nú mjög hæpið að
svona óbreyttur bændalýður kom-
ist upp með shkt múður, en það er
óneitanlega heihandi tilhugsun að
neita að skera niður í haust og láta
virkilega reyna á málið fyrir dóm-
stólum! Það gefur nokkurn frest,
ef ég þekki kerfið rétt, 2 til 3 ár.
Er það ekki meðalhraði mála fyrir
dómi? Og þá verður jafnlangt um
liðið hjá okkur og alþingismannin-
um?
En þetta eru nú bara svona
vangaveltur!
Ég skora á alla þá sem eftir eiga
að gera sína niðurskurðarsamn-
inga aö athuga vel sinn gang og
láta ekki draga sig á asnaeyrunum
hvað þessi mál öll varöar, eins og
nú virðist vera að koma í ljós.
Að lokum óska ég eftir því, og
krefst þess í rauninni, að fá alveg
skýlausa og eindregna yfirlýsingu
þeirra sem að þessum málum
standa, þ.e.a.s. Sauðfjárveikivarna
og landbúnaðarráðuneytis, um
framhald aðgerða í þessu máli nú
og á næstu árum.
Með vegsemd, en heldur lítilli
virðingu fyrir aðgerðum Sauöfjár-
veikiVarna.
Sigrún Valdimarsdóttir
„Þaö er óneitanlega heillandi tilhugsun
að neita að skera niður 1 haust og láta
virkilega reyna á málið fyrir dómstól-
um!“
önnur riða!
Það skyldi þó aldrei vera að ekki sé meiri alvara i aðgerðum gegn rið-
unni en svo að einstaka flokksgæðingar og alþingismenn, sem telja sig
til bænda, komist hjá niðurskurði í krafti pólitiskra sambanda?