Dagblaðið Vísir - DV - 19.07.1989, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 19. JÚLÍ 1989.
Spumingin
Á að leyfa innflutning á
erlendu kjöti?
Guðflnna Magnúsdóttir: Nei, í einu
orði sagt. Við eigum að nýta íslensku
framleiðsluna.
Halldór Arnoldsson: Ég myndi segja
að það ætti að vera í lagi. Það skap-
aði meiri íjölbreytni á markaðnum.
Gunnar Valdimarsson: Ég er alfarið
á móti innílutningi á erlendu kjöti.
Ég er svo mikill bændavinur.
Steinunn Ólafsdóttir: Nei, við höfum
nóg af kjöti héma.
Andrés Þorgeir Garðarsson: Nei, alls
ekki. Við eigum nóg með okkar fram-
leiðslu og aö reyna koma henni á
erlendan markað.
Hugrún Halldórsdóttir: Já, kjúkl-
inga. Þeir eru svo æðislega góðir.
Lesendur
Hótelgisting á óhóflegu verði
Hvert erum við að fara?
Meðfylgjandi mynd sendir bréfritari af algengu ferðamannahóteli vestra. -
Jú, víst er verð- og aðstöðumunurinn mikill!
Anna Guðmundsdóttir skrifar:
Fyrir nokkru átti ég leið um Kefla-
víkurkaupstað og datt í hug að líta
inn á hin nýju hótel sem þar starfa.
Máliö var að við hjónin áttum von á
gestum frá Belgíu sem ætluðu að
dvelja hér í eina viku. Þau höfðu
beðið okkur að sjá um að finna hótel-
rými og bóka það. Það var í og með
þess vegna sem ég leit inn á hótelin
í Keflavík með það í huga að alls stað-
ar væri fullbókað í Reykjavík.
Þaö er ekki að orðlengja það að
mér blöskraði það verð sem bæði þar
og annars staðar hér á landi er á
hótelgistingu. í Keflavík var verðið
fyrir tveggja manna herbergi frá kr.
6.500 til 7.500 nóttin. Þegar ég fór að
kanna verð á hótelum hér í Reykja-
vík var svipaða sögu að segja. Verð
á gistingu í tveggja manna herbergj-
um á hótelum hér (ekki gistiheimil-
um) er þetta frá kr. 5.980 og allt upp
í 10.400 þar sem það er dýrast (á
Hótel Sögu).
Það er ekki fyrr en leitað er til
Eddu-hótelanna aö verðið er eitthvað
í átt við það sem gengur og gerist í
nálægum og fjarlægum eftirsóttum
ferðamannalöndum, eða kr. 2.900
herbergið fyrir tvo. - Það skal að vísu
tekið fram að Eddu-hótelin eru tals-
vert frábrugðin mörgum þeirra hót-
ela sem bjóða t.d. bað með herbergj-
um og e.t.v. morgunverð líka. - En
fyrr má nú rota en dauðrota!
Þessi könnun mín á verði á hótel-
herbergjum hér í Reykjavík endaði
svo með því að við hjónin ákváðum
aö bjóða kunningjafólki okkar að
gista heima hjá okkur. En ég get ekki
látið hjá líða að hafa nokkurn eftir-
mála að þessu atviki úr því maður
er farinn aö taka þetta fyrir sérstak-
lega.
I mörgum þeim löndum sem ég hef
komið til (og á það bæði við um
Bandaríkin og nokkur Evrópulönd)
er meðalverð á tveggja manna her-
bergi á góðum hótelum á bihnu 3.600
til 8.500, eftir því hvar gist er. Verðið
er yfírleitt hæst í stórborgunum en
mun lægra í minni borgum og bæj-
um. Það er t.d. algengt að finna góð
hótel í Bandaríkjunum þar sem verð
á tveggja manna herbergi er allt frá
29$ til 39$ og svo þaðan af meira. -
Það má enn fá herbergi fyrir tvo á
hinu þekkta Waldorf Astoria hóteh í
New York fyrir 179$ (kr. 10.700).
í Evrópulöndunum er hótelverð
síst hærra og t.d. er algengt verð á
tveggja manna herbergjum á hótel-
um í Belgíu um 1600 til 2.500 frank-
ar, eða 2.240 tíl 3.500 kr. í Frakklandi
er algengt verð á bihnu 200 - 350
frankar, eða 1800 til 3.150 kr. Maður
spyr því sjálfan sig hvert við íslend-
ingar séum eiginlega að fara þegar
verðlagning á þjónustu til ferða-
manna er annars vegar?
Ég læt fylgja auglýsingu frá einu
prýðhegu hóteli sem ég gisti á í
Bandaríkjunum í fyrra (augl. er
einnig frá þeim tíma en verð þar
hoppar nú ekki tiltakanlega hátt á
einu ári). - Á flestum hótelum á
ferðamannaleiðum þar í landi eru
útisundlaugar og önnur aðstaða til
fyrirmyndar.
Aögeröir launþegahreyfingarinnar:
Eitthvað raunhæft?
Gísli Ólafsson skrifar:
Ég er einn þeirra (fáu eða mörgu)
sem fannst fundur verkalýðsleið-
toganna á Lækjartorgi á dögunum
vera byijun á einhvers konar upp-
hlaupi sem ekki væri mikið á að
byggja og ætti að vera til þess eins
að slá ryki í augu launþeganna og
leyfa þeim að blása út þama, og svo
yrði það ekki meir. - Stjómvöld
fengju síðan frið fyrir öUum til að
halda áfram sínum einkennUegu
starfsaðferðum að vUd.
Þetta hefur líka orðið raunin. Þótt
tekist hafi að fá takmarkaða sam-
stöðu um að kaupa ekki mjólk og
síðan bensín vom þetta aðgerðir sem
náðu ekki að rista nógu djúpt - og
engan veginn mótmælin gegn bens-
ínveröinu.
TUraunir stjómarliða og bænda tU
að tengja fyrri aðgeröimar andúð í
þeirra garð féUu um sjálfar sig - enda
á aUra vitoröi að bændur fá aUar sín-
ar tekjur á þurm og þriggja daga
mótmæh á mjólkurkaupum skerða í
engu tekjur bænda. En síðari aðgerð-
imar sem mótmæltu háu bensín-
verði voru óraunhæfar á þann hátt
sem þær vora framkvæmdar.
Ekki er hægt að ætlast til að allir
sem einn geti lagt bU sínum. Fólk er
nauðbeygt til að nota hann. Hins
vegar má segja að áhrifaríkara sé að
kaupa ekki bensín í tvær tU þijár
vikur nema allra minnsta skammt
hveiju sinni og sýna með því and-
stöðu sína.
Það er nú komið á daginn að að-
gerðirnar fyrir tilstiUi verkalýðsfor-
ingjanna, bæði BSRB og ASÍ hafa
verið einn hðurinn í samspih stuðn-
ingsmanna stjórnvalda við þau. - Það
er a.m.k. mitt mat.
Nú er enda svo komið að engar
frekari aðgerðir em fjTÍrhugaðar og
verkalýðsforingjum reynast örðugt
aö ákveða hvar bera ætti niöur næst,
þótt af mörgu sé að taka. Má þar t.d.
nefna skattahækkanir (í formi eigna-
skatts, matarskatts og enn Ueiri). -
En ríkisstjórnin unir vel við sitt eftir
þessar „skipulögðu" aðgerðir.
Mótsstjórn Snæfellsáss ’89 hringdi: ir og er titUl mótsins Mannrækt
Vegna lesendabréfs, sem birtist í undir jökh. Er mótið ætlað öhum
DV 5. júlí, þar.sem ffam kemur sú þeim sem áhuga hafa á að hlusta á
hugmynd að reisa andlegar höfuð- fyrirlestra og fræðast Meðal ann-
stöövar á Snæfehsnesi, langar okk- ars verður rætt um hvemig viö
ur til að geta jpess að þegar er byrj- getum farið betur með jörðina.
að að hleypa af stokkunum slikum Þeir sem vilja kynna sér þetta
framkvæmdum á Hehnum á Snæ- nánar geta hringt í Heilsumiðstöð-
fellsnesi. ina Lind í síma 686612 eða í síma
Dagana21.-23.júhverðurhaldiö 54851.
mót sem Snæfellsás '89 stendur fyr-
Snyrtistofur um borg og bý
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Snyrtistofur eru margar úti um
borg og bý. Aðalviðskiptavinir þeirra
eru konur. Þangað sækja þær, bless-
aðar, til að bæta sálarástand sitt.
Eitt sinn bjó ég við hliðina á slíkri
stofnun. Stundum tók maður sér það
bessaleyfi að fylgjast með hverjar
gerðu þar töf. Ungar, gamlar, feitar
og mjóar - og allt þar á milli - bar
fyrir augu mín. Öðm hvoru mættu
sannkahaðar fegurðardísir á staðinn
og þá var gaman að lifa.
En það sem vakti helst furðu mína
var að kvensumar breyttust ekki
baun viö meöhöndlun snyrtisérfræð-
inganna. Konumar komu út ná-
kvæmlega eins útlítandi og er þær
strunsuðu inn fullar bjartsýni. - Svei
mér þá! Þó skal ég ekki þvertaka fyr-
ir aö einhverjum filapenslum hafi
verið færra á andhti þeirra. En nóg
um það.
í gegnum tíöina hef ég tekiö dálítið
af ljósmyndum. Skemmtilegasta
myndefnið á þeim vettvangi er að
mínu mati fólk. Best þykir mér að
smella mynd af því óviðbúnu og þann
leik vildi ég leika við ágæta vinkonu.
Er ég mundaði vélina rak hún upp
skaðræðisvein. „Ó, ég er svo druslu-
leg, hárið í óreiðu og fótin öll krump-
uö.“ - Síðan dundu á mér óbóta-
skammir vegna fifldirfskunnar.
Eftir langa mæðu, þegar vinkonan
loks hafði lokið viö aö dubba sig í
„kjól og hvítt“, lagt á sér hárið, púðr-
að sig - eða hvað það heitir - reglun-
Húsaviðgerðir byggjast nú i auknum mæli a tilboðum frá fleiri en einum
aðila áður en endanlega ákvörðun er tekin um verkið.
Neytendur að vakna
Einar Sigurðsson hringdi:
Það er alveg augljóst að loks eru
neytendur almennt að vakna til með-
vitundar um að það eru þeir sem
geta haft mest að segja um verð-
myndun og verðlagningu á vörum
og þjónustu. Þetta hefur lengi verið
Ijóst annars staöar en hér á landi.
Það er ekki fyrr en nú á allra síö-
ustu mánuðum sem íslenskir neyt-
endur hafa fengið sannanir fyrir því
að þeir hafa mikið vald, ef þeir vilja,
hvað verðlagsmál snertir. - Stærsta
sönnunin eru áhrif stöðvunar á
mjólkurkaupum og hvatningin th að
kaupa ekki bensín. Hvort tveggja
hafði áhrif.
Stjórnvöld kipptu í spottana og
lækkuöu verð á kindakjöti með því
að láta efna til útsölu og bensínverð
hefur staðið í stað um stuttán tíma.
Þaö hefði örugglega hækkað nú ef
ekki væri fyrirstaöa hjá almenningi.
Og það er ekki bara verð á vörum í
verslunum, sem neytendur kanna
betur áður en keypt er, heldur hka
hvers konar þjónustu, ekki síst í við-
gerðum á húsum og bílum og öðru
sem hefur verið sjálfdæmi um hjá
viðgeröarmönnum hvernig verð-
lagningu er háttað.
Eitthvað getur þröng staða á
vinnumarkaði hafa komið inn í
myndina líka og svo mikið er víst að
verktakar í viðgeröum á húsum fara
nú frekar meö löndum þegar þeir
bjóöa í hin ýmsu verk sem vinna
þarf. Þetta er allt til bóta. Hvergi má
hins vegar slaka á í sambandi við
kannanir og upplýsingar til neytenda
um verðmismun eða hæsta og lægsta
verð á vórum og þjónustu. Eitthvað
hefur dregið úr þess konar könnun-
um upp á síðkastið - kannski vegna
sumarleyfa - en neytendur munu
taka áframhaldandi könnunum feg-
ins hendi.
Ferskust án skarts og málningar?
um samkvæmt og sett upp „SIS“-
brosið, var hlaupin í mig fýla. Vildi
m.ö.o. ekkert hafa með neinar
myndatökur að gera.
Og þar við sat og situr enn því aldr-
ei tók ég myndirnar. í mínum huga
er manneskjan nefnilega ferskust án
skarts og málningar.