Dagblaðið Vísir - DV - 25.08.1990, Blaðsíða 23
LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 1990.
35
„Fólk orðið mjög hrætt'
- segir íslensk kona, nýkomin frá Sameinuðu arabísku furstadæmunum
Fyrir nokkrum dögum kom Jófríð-
ur Guðmundsdóttir til landsins eftir
þriggja mánaða dvöl í Sameinuðu
arabísku furstadæmunum. Hún
starfaði þar ásamt manni sínum,
Bobby, sem er frá Kasmír. Skömmu
eftir innrásina í Kúvæt ákvað hún
að yfirgefa MiðAusturlönd og halda
heim á leið.
„Ástandið þama var orðið virki-
lega rafmagnað. Fólk var orðið mjög
æst. Fyrstu dagana eftir innrásina
bámst engar fregnir af því sem gerst
hafði en ég starfaði á hóteli sem Reut-
er-skeyti bámst til. Þannig fréttum
viö þetta strax og höfðum mikið að
gera við að segja fólki tíðindin. Það
vom ekki síst olíufurstarnir sem
vildu fylgjast sem best með.
Gert vel við Kúvætana
Áður en við yfirgáfum landið var
fólk farið að streyma til landsins.
Hótelin vom að fyllast. Aðallega var
um að ræða Kúvæta. Þeim var hjálp-
að eins og frekast var kostur. Þeir
fengu frítt fæði og hótel þar sem þeir
vildu vera, enda höfðu þeir ekkert
með sér. Greiðslukort og annað frá
Kúvæt var ekki lengur nothæft. Þá
var hverjum og einum Kúvæta af-
hent ákveðin peningaupphæð tii eig-
in nota.“
Jófríður segir ástandið hafa verið
orðið mjög einkennilegt. Hermenn
og flóttamenn voru úti um allt og
allir í viðbragðsstöðu. Sameinuðu
arabísku furstadæmin em ungt ríki
og hefur ríkt talsverður órói í
landinu. Segir hún ríkið ekki standa
á traustum grunni og því þurfi ekki
mikið til að það hrynji. Innfæddir
vom og famir að hafa miklar áhyggj-
ur af þessu.
„Ég fann það alveg á fólkinu að það
var orðið mjög hrætt en samt vildi
enginn trúa því að stríð gæti verið
yfirvofandi. Það átti enginn von á
þessari innrás í Kúvæt. Sameinuðu
arabísku furstadæmin eru aðeins 800
km frá Kúvæt. Ef ráðist yrði inn í
landið yrði það búið að vera á skjót-
um tíma. Fólk áttar sig á því að Sadd-
am er stríðsmaður. Hann átti í átta
ára stríði við írani og ljóst er að hann
yrði ekki yflrbugaður á auðveldan
hátt. Honum er alveg trúandi til að
taka upp efnavopn og þá vita allir
hvemig fer. Þarna úti er talað um
efnavopn sem vopn fátæka manns-
ins.
Annars eru uppi skiptar skoðanir
um aðgerðir hans. Þar sem ég bjó var
mjög mikið um útlendinga. Flestir
voru algjörlega á móti Saddam en
það voru helst Jórdanir sem studdu
hann.“
Jófríður segir að búið hafi verið að
kalla alla karlmenn í landinu, 15 ára
og eldri, til herþjálfunar. Segir hún
það hafa verið ansi skrýtið að tala
við unga vini síná' og hugsa til þess
að kannski ætti hún aldrei eftir að
sjá þá aftur. Enda segir hún það hafa
verið mikla og einkennilega reynslu
að fylgjast með því uppistandi sem
skapast hafði í landinu.
Hún talar einnig um trúna og hugs-
unarhátt fólksins sem hún kynntist,
Jófríður Guðmundsdóttir ásamt manni sínum, Bobby, sem er frá Kasmír. Hún dreif sig heim til íslands frá Samein-
uðu arabísku furstadæmunum er ástandið tók að versna við Persaflóann. DV-mynd Brynjar Gauti
hvað trúin væri mikilvæg og skipaði fannst mér þetta mjög skrýtið. Einu fer út og leggst framan á „húddið"
stórt hlutverk í lífi þess. sinni var ég í leigubíl og eftir dáhtla til að biðja. Svona var allt. Bænin
„Það er alltaf verið að biðja. Fyrst stund stöðvar leigubílstjórinn bOinn, gengur fyrir öllu þarna.“
„Þeir eru allir brjálaðir"
- rætt við íranska konu sem flúði íran
Eins og flestir vita háðu Irakar og
íranir stríð í átta ár. Eins og kemur
fram hér að ofan að má taka þá stað-
reynd til vitnis um að Saddam Hus-
sein er til alls vís. Hann hefur gert
innrás í Kúvæt og veit enginn hverj-
ar málalyktir verða í þetta sinn. En
hér á landi býr írönsk kona ásamt
kanadískum manni sínum og dóttur.
Helgarblaðið sótti þau Rakel Faraz-
neh, John Spencer og Mónu heim og
innti þau áhts á ástandinu fyrir botni
Miðjarðarhafs.
„Það er fyrst og fremst græðgi sem
hér ræður ferðinni. Hér er um að
ræða efnahagslega hluti. Kúvæt er
mjög rík þjóð sem hefur verið án
þess styrjaldarástands sem írak og
Iran hafa búið við. Þegar írakar réð-
ust inn í íran fyrir 10 árum var bara
búist við að það myndi verða stutt
árás. En annað varð ofan á. Saddam
hefur örugglega rétt fyrir sér þegar
hann talar um spihinguna sem virð-
ist hafa verið ofan á í Kúvæt. Það
htur út fyrir að þetta hafi verið meira
og minna glæpamenn sem ráðið hafa
þar ríkjum."
Hætta á skelfilegum
atburðum
John segist fylgjast mjög grannt
með þróun mála við Persaflóann.
„Nú hafa yfir tuttugu þjóðir sent
aðstoð sína tíl Kúvæt. Ég býst við að
fleiri þjóðir eigi eftir að sigla í kjölfar-
ið og þannig upplifa hvers þær eru
megnugar sameinaðar. En maður á
alveg eins von á aö skelfilegir at-
burðir eigi eftir að eiga sér stað þarna
í næstu framtíð."
Þau John og Rakel ræða trúmál,
foringjadýrkun og fleira sem tíðkast
í Mið-Austurlöndum. Valdniðsla ein-
ræðisherranna og kúgun er þeim of-
arlega í huga. Rakel tókst að flýja
land rétt um það leyti sem Khomeni
tók við stjóm í íran. Líkt og í írak
em það múhameðstrúarmenn sem
ráða ríkjum í íran og fylgir alger
meirihlutí fólks þeirri trú. John og
Rakel eru bahá’i-trúar. Bahá’i er
stærstí minnihlutatrúflokkur í íran.
Þau lýsa því hvers konar ofsóknum
og kúgun bahá’iar hafa orðið fyrir í
þessum ríkjum.
„Þessir menn eru brjálaðir," segir
Rakel og felst auöheyranlega í orðum
hennar að einræðisherrarnir í þess-
um löndum séu ahir við sama hey-
garðshomið.
„Eftir að Khomeini komst tíl valda
1979 hefur orðið gífurlegt afturhvarf
til gamaha sjónarmiða. Og kúgunin
hefur aldrei verið meiri. í íran hafa
börn bahá’ia verið rekin úr almenn-
um skólum og fólk hefur misst vinnu
sína af sömu ástæðum. Þá hefur
klerkastjórnin staðið fyrir því aö
fjöldi bahá’ia hefur verið drepinn.
Fyrir nokkrum árum voru 15
kennslukonur teknar af lífi vegna
þess að þær kenndu börnum bahá’ia
sem höfðu verið rekin úr almennum
skólum. Helgir staðir bahá’ia hafa
verið rústaðir og grafreitir þeirra
hafa verið keyrðir niður af jarðýt-
um.“
Rakel segir að þótt yfirvöld hafi
kúgaö og drepið bahá’ia sýni fólkið
í landinu þeim yfirleitt skilning og
séu almennileg í þeirra garð. Hér sé
einungis um að ræða valdníðslu,
kúgun og skipanir að ofan.
Eins og segir er bahá’i stærsti
minnihlutatrúflokkur í íran og segja
þau John og Rakel að sífellt fleiri
aöhylhst þá trú. Enda benda þau á
að frá því að Khomeni komst tíl valda
hafl stór hópur hreinlega gerst frá-
hverfur múhameðstrú vegna ofstopa
hans.
Samkvæmt bahá’i eru trúarbrögð-
in eitt og hið sama. Þessi eini og sami
guð hafi sent kennimenn tíl mann-
kynsins. TUgangurinn sé að sameina
mannkynið og koma á friði. Telja þau
að dag frá degi séu þessir spádómar
að sýna sig og benda á atburðarásina
íMiðausturlöndumnú. -RóG.