Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1990, Side 16

16
MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 1990.
Spumingin
Hvað verður í
jólamatinn?
Jón Sigurðsson kjötiðnaðarmaður:
Hamborgarhryggur með öllu til-
heyrandi á aðfangadagskvöld. Á jóla-
dag erum við boðin í hangikjöt.
Einar Bjarni Magnússon tölvari: Ég
veit það ekki. Ég verð úti í Svíþjóð.
Gerður Sigtryggsdóttir verslunar-
maður: Trúlega hamborgarhryggur
á aðfangadagskvöld. Hangikjöt eins
og venjuiega á jóladag.
Bergþóra Hafsteinsdóttir skrifstofu-
maður: Hamborgarhryggur. Á jóla-
dag erum við boðin í hangikjöt.
Ásta Guðmundsdóttir stærðfræðing-
ur: Við veröum hjá foreldrum og
tengdaforeldrum á jólunum og borð-
um það sem þar verður á borðum.
Sigriður Aðalsteinsdóttir húsmóðir:
Á aðfangadagskvöld verð ég með
villigæs með gratíneruðum kartöíl-
um, grænmeti og rjómasósu. Á jóla-
dag er það svo hangikjötið.
Lesendur
Bjarmaland" Hlíðahverfisins er fólgið í nýju Ijósaskilti við Kringluna
m' - * * k-Þ' * J J * '
• . . ;
Fábreytnin rofin í Hlíðunum
Matthías Kristiansen skrifar:
Eins og flestir íbúar Hlíðanna
kannast við hefur þetta hverfi okkar
verið með eindæmum litlaust og fá-
brotið í öllu sínu æði. Það eina sem
hefur rofið hvunndagsþögnina eru
u.þ.b. 65 þúsund bílar sem villst hafa
um hverfið daglega, auk tæplega 50
flugvéla á dag sem sveima yfir í leit
að lendingarstað. - Næturmyrkrið
hefur einungis verið rofið af grænni
og hvítri ljóskeilu sem snýst yfir
hverfinu með reglulegu millibili.
Við íbúamir vonuðumst til að með
tilkomu nýs miðbæjarkjarna myndi
eitthvað lifna yfir umhverfinu, og
vissulega jókst umferð eilítið með
tilkomu Kringlunnar, Banakringl-
unnar og annarra draumaheima ís-
lensks launafólks. Litleysið var þó
áfram. - En nú hefur ýmislegt breyst.
Nú er komið upp tilkomumikið
ljósaskilti sem hellir yfir nágranna
sína æpandi ljósaflóði á ofsahraða.
Þeir sem eru svo heppnir að hafa.
glugga sem snúa að dýrðinni þurfa
ekki að kaupa sér marglitar og rán-
dýrar ljósaperur og setja í larppa
sína. - Bjarmalandið sér fyrir því.
Þeir einu auk okkar sem gætu no-
tið þess að glápa á glampann eru svo
uppteknir við akstur og að afstýra
slysum að þeir hafa engan tíma til
að móttaka skilaboöin, jafnvel þótt
þau séu stutt, greinileg og beri þess
ótvíræðan vott að ekki sé ætlast til
íhygli og umhugsunar.-- Áður en
varir verða allir Hlíðabúar famir að
versla í Byggt og búið, flytja frakt
sína með Eimskip og flj úga með Flug-
leiðum, auk þess sem þeir geta mætt
á réttum tíma á hinar ýmsu uppá-
komur í verslunarmiðstöðinni, ef
þeir bara ekki koma akandi.
SkOtið hefur einnig önnur áhrif.
Viðbúið er að margir hafi ekki áhuga
á að flytja inn í þessa ljósadýrð sem
engin leið er að veija sig gegn. Það
mun að öllum líkindum hafa það í
för með sér að verð á íbúðarhúsnæði
þarna lækkar eitthvað. Það er þó bót
í máli að fáir núverandi íbúa munu
vilja flytja úr dýröinni því nú þarf
ekki lengur að segja: Verði ljós! - í
Hlíðunum. Þar er alltaf ljós!
Fúsk en ekki gagnrýni
Þorgeir Kjartansson skrifar:
Ég vil gera athugasemd við „plötu-
gagnrýni" sem birtist í DV 10. þ.m.,
merkt Sigurði Þ. Salvarssyni og fjall-
aði um plötu Langa Sela og Skugg-
ana, Rottur og ketti. Þar var metnað-
arfull og hugmyndarík tónlistar-
sköpun afgreidd meö afar ósann-
gjörnum og yfirlætisfullum hætti.
Gagnrýnin bar merki um fljótfærni
og óvönduð vinnubrögð, að ekki sé
talað um hróplegt virðingarleysi fyr-
ir bæði lesendum og þeim tónlistar-
mönnum sem fjallað var um.
Ýmsar illa rökstuddar fullyrðingar
gagnrýnandans mætti gagnrýna í
lengra máli en hér er pláss fyrir en
það veröur að bíða b^tra tóms. Ekki
verður þó hjá því komist að árétta
hversu kaldhæðnislegt það er að
skapandi tónlistarmenn skuli fá
svona útreið í miðju jólasölufargan-
inu á meðan nauðaómerkilegir sölu-
popparar fá silkihanskameðferð í
sama blaði, og þar með ókeypis aug-
lýsingu.
Svo vil ég láta í ljósi þá von að þeg-
ar mesta jólasprengnum er aflétt
hjá SÞS gefi hann sér tíma til að
hlusta á Rottur og ketti (sem virðast
eiginlega hafa gleymst) og íhugi að
margt má bæta í plötugagnrýni. Megi
hann þá njóta þessarar bráö-
skemmtilegu og fjölbreytilegu tón-
listar og samfagna með þeim sem
gleðjast yfir því að þarna hefur
hljómsveitin brotist með sannfær-
andi hætti út úr þeim bás sem popp-
skríbentar, sumir hverjir, eru sífellt
að rembast við að toga hana í.
LSS eru sumsé frjórri en svo að
gatslitnir merkimiðar dugi til að skil-
greina. tónlist þeirra. En það sýta
kannski þeir einir sem þurfa að
skrifa „gagnrýni" í einum grænum.
Og er þá ekki síður hætt við að „falla
í gryiju“ en þeim sem þeir klappa á
kollinn.
Borgin á ekki að borga
Einar Árnason skrifar:
Nú eru uppi deilur um hvort ríkið
og Reykjavíkurborg eigi að borga
með íslensku óperunni eða aðeins
ríkið. Mér finnst það misráðið að rík-
ið sé að leggja fram fjármuni til að
halda uppi óperusöngleikahúsi. -
Ekki síst eins og nú ér komið í efna-
hagslífinu. Einnig finnst mér óþol-
andi af fjármálaráðherra að vera að
heitast út í borgarstjóra fyrir aö vilja
ekki taka þátt í fjáraustrinum.
Ráðherra segir sem svo; borgin
leggur fram fjármuni til borgarleik-
húss, til íþrótthallar, o.s.frv. - Og því
þá ekki til ílenskrar óperu sem er
staðsett í borginni? - En ef borgin
lætur undan þrýstingnum, hvað tek-
ur þá næst við? - Þetta getur verið
endalaust þetta kvabb á hinu opin-
bera. Mér finnst að fjármálaráðherra
ætti frekar að stuðla að niðurskurði
á ríkisútgjöldum en að hvetja til
þeirra. Nú er veruiega þörf á því.
Og svo er það annað. - Það er búið
að ofbjóða hinum almennu skatt-
greiðendum með því að nota framlög
þeirra til að styrkja stofnanir og fyr-
irbæri sem ekki eru til almanna-
heilla. - Tökum íslensku óperuna.
Hvaða nauðsyn ber til að koma til
móts við síendurteknar móðganir
aðstandenda hennar í garð Reykja-
víkurborgar? - Ég vona einlæglega
að borgarstjórn standi nú einhuga
saman og neiti endanlega fjárstuðn-
ingi við óperuna. Það er nóg að ríkið
sé á sokkaleistunum vegna ótíma-
bærra loforða um fjárveitingar sem
við launþegar erum svo rukkaðir um
í stighækkandi sköttum.
Misráðið er, að mati bréfritara, að borgin leggi fram fé til Islensku óperunn-
ar.
Verkalýðsskóli
öreiganna
Þórhallur skrifar:
Nú er farið að gæta heldur bet-
ur nálægðar alþingiskosninga.
Menntamálaráðherra fer nú mik-
inn og lofar fjármunum til hinna
og þessara framkvæmda, jafnvel
þótt hann væri búinn að íýsa yftr
að ekkert fé myndi fást til - eins
og t.d. til íslensku óperunnar.
Þangað eiga nú að fara 40 milljón-
ir króna!
Svo er það nýjasta rósin á fé-
lagsmálasviðinu; það á að setja
upp í Reykholti félagsmálaskóla
verkalýðsins. Það er sem ég sjái
Snorra heitinn lúta höfði! - En
hvað á svona ráðstöfun yfirleitt
að þýða? Mér kæmi þó ekki á
óvart þótt nú þegar væri búið að
finna heppilegan kandídat í
skólastjórastöðu við þennan
verkalýðsskóla öreiganna.
Kæraeftirhádegi
„Ráðagóð“ skrifar:
Maður að nafni Níels hringdi
til DV og kvartaði sáran yfir því
að konur kærðu nauðganir alltof
snemma á morgnana. - Það ergir
Níels aö lesa um nauðgunarkær-
ur lagðar fram á þeim tíma dags.
Hann sagðist einnig hafa strítt
kunningja sínum á því aö nauðg-
un hefði verið framin við Leifs-
götu, þar sem kunninginn býr.
Nú gæti kunninginn hefiit sín og
strítt Níelsi ef slíkur verknaður
gerðist i götu Níelsar.
Ég legg til aö Níels upplýsi þjóð-
ina um sitt heimilisfang svo að
væntanlegir nauðgarar gæti sín á
að nauðga ekki við þá götu. Einn-
ig væri nú tillitssamt af fórn-
arlömbum nauðgara að þau bíði
t.d, fram að hádegi með að kæra
glæpinn - svona til aö virða sál-
arró Níelsar!
Hungurundir
hervernd
Sigurður Sigurðsson skrifar:
„Við hjálpum, hjálpið okkur“
segir í slagorðum mannúðarsam-
taka hér á landi. - Ég er mjög
efins í aö hér sé rétt að staðið og
á ég þá við að fólk sé að safha
saman fé eða öðrum verðmætum
fyrír hina hrjáðu íbúa í ríkjum
Áfríku, t.d. Eþíópíu og Súdan.
Þama ráða herflokkar lögum
og lofum og stríðsástand ríkir i
löndunum. Auðvitað þykir þar-
lendum stjórnvöldum heppilegra
að fá send matvæli heldur en að
eyða tíma í að kenna landsmönn-
um aö framleiða sinn mat eða
leyfa þeim að bjarga sér sjálfir.
Ég er efrns að það sé góðverk að
senda matvæli til þjóðar sem
' stjómað er af herskáum herfor-
ingjum sem hrifsa til sín það sem
þeir þurfa á að halda fyrir herinn
en láta almenning sitja á hakan-
um.
Gæsluvöllurí
Árbæ?
Jóhanna og Svanhildur skrifa:
Fyrir um ári var lagður niður
20 ára gamall gæsluvöllur ofar-
lega viö Rofabæ. Sagt var að nýr
völlur í barnmörgu Seíáshverfi
tæki við. - Fljótlega varð ljóst að
Selásvöllurinn þjónaði ekki Ár-
bæjarhlutanum, t.d. vegna Ijar-
lægðar. - Hafin var undirskrifta-
söfnun þar sem óskað var eftir
því að Arbæjarvöllur yrði starf-
ræktur áfram, enda öll leiktæki
og önnur aðstaða tiltæk.
Óþarft var að loka gæsluvellin-
um heldur mátti færa hann til
hliðar á ónotað svæði. Með því
hefði mátt leysa bílastæðavand-
ann án þess að skerða þjónustuna
við íbúa hverfisins. - Börn í borg-
inni fá ekki leikskólarými fyrr en
3 til 4 ára þrátt fyrir yfirlýsingar
um nægt leikskólarými. - Hve-
nær skyldi svo koma gæsluvöllur
í efri hluta Árbæjarhverfis?