Dagblaðið Vísir - DV - 04.04.1992, Page 22

LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1992.
Sérstæð sakamál
Örlagarík aíbrýðisemi
Þegar Rowena Walsh og Keith
Cullen giftu sig voru þau mjög ást-
fangin og hamingjusöm. Þau komu
sér upp heimili í Wortley í Leeds á
Englandi. Þá var hún átján ára en
hann nítján.
Keith hafði gott starf hjá sölufyr-
irtæki og Rowena var líka í góðu
starfi en hún var aðstoðarstúlka
tannlæknis. Fjölskyldur þeirra og
vinir höfðu gefið þeim góðar brúð-
kaupsgjafir svo að ekkert vantaði
á heimilið. Þótti ljóst að þau ætti
ekki margt að skorta næstu árin.
Ungu hjónin voru, eins og margt
fólk á þeirra aldri, gefin fyrir að
skemmta sér og meðal vina þeirra
var sagt í gamni að þeir sem vildu
hitta þau ættu að leita þeirra á
krám eða í diskótekum.
Henni leiddist
Dag einn var komið að máli við
Keith á vinnustað og honum tjáð
að færi hann ekki í skóla og bætti
við kunnáttu sína ætti hann litlar
sem engar hkur á því að hljóta
nokkum frama hjá fyrirtækinu.
Framalöngun hans var talsverð og
hún varð þyngri á metunum en
skemmtanalöngunin svo að hann
lét skrá sig í kvöldskóla. Námið
tæki þijú ár, var honum sagt. Hann
gæti hins vegar aukiö tekjur sínar
verulega á þennan hátt.
í fyrstu hélt hann að námið leyfði
honum talsvert skemmíanalíf því
hann þurfti aðeins að sækja tíma
tvö kvöld í viku. En eftir tvo mán-
uði var hann orðinn svo mikið á
eftir í námi að kennarar tjáðu hon-
um að annað hvort yrði hann að
taka sig á eða hætta náminu.
Keith ákvað að halda áfram í
skólanum en nú var honum ljóst
að hann gæti aðeins farið út tvö eöa
þijú kvöld í viku. Og í samræmi
við það jók hann heimasetur sínar
á kvöldin. Rowena dáði hann fyrir
dugnað hans en henni fór brátt að
leiðast að sitja ein fyrir framan
sjónvarpið meðan hann las.
Áeiginvegum
Kvöld eitt spurði Rowena Keith
hvort hann hefði nokkuð á móti því
að hún færi út með tveim vinkon-
um sínum. Hann sagði það ekki
vera. Honum var sumpart ljóst aö
konunni hans leiddist að sitja ein
frammi í stofu á kvöldin meðan
hann var að lesa undir tíma og
sumpart fannst honum gott að geta
haft næði heima fyrir meðan hann
las. Þá truflaöi hann hvorki hávaði
í sjónvarpi né hljómflutningstækj-
um.
Þannig gekk þetta til um hríð og
var venjan sú þegar Rowena fór
út á kvöldin að vinkona hennar,
Jill Fraser, sækti hana. Fóru þær
þá ýmist heim til hennar og fengu
sér kaffisopa eða á diskótek. En dag
einn fór Keith að velta því fyrir sér
hvað kona hans væri eiginlega aö
gera á kvöldin þegar hún færi út.
Smám saman jókst afbrýðisemi
hans. Og þar kom að hann varð
alveg sannfærður um að Rowena
væri farin að vera með öðrum
manni. Þá hafði Rowena farið út
nokkur kvöld án þess að Jill kæmi
að sækja hana.
Hefnd
Kvöld eitt lá illa á Keith og þegar
Rowena sagði honum frá því,
skömmu eftir kvöldverðinn, aö
hún ætlaði aö hitta Jill stóð hann
þegjandi upp. Jill áttaði sig ekki á
því aö þetta var í raun aðvörun til
hennar. Rétt á eftir gekk hún fram
í baðherbergi og lét renna í baðker-
iö.
Keith fór upp á efri hæðina þegar
kona hans fór í baðið. Hann fór inn
í svefnherbergi þeirra hjóna og þar
fór hann að leita í tösku Rowenu.
í henni fann hann lítinn pakka og
þegar hann reif hann upp sá hann
að í honum var nokkuð sver gull-
keðja af þeirri gerð sem karlmenn
ganga gjaman með. Hjá lá kvittun
sem sýndi að Rowena hafði keypt
hana sama dag.
Þama var sönnunin komin. Þetta
var gjöf til mannsins sem hún ætl-
aði að hitta um kvöldið. Og skyndi-
lega var eins og Keith gæti ekki
hugsaö rökrétt lengur. Hann hljóp
niður á neðri hæðina, inn í baðher-
bergiö, greip um höfuð Rowenu og
rak það niöur í vatniö. Þar hélt
hann þvi þar til hún hætti að hreyfa
sig.
Um áttaleytið var dyrabjöllunni
hringt. Það var Jill Fraser og hún
spurði hvers vegna Rowena hefði
ekki komið til hennar eins og um
hafði verið talað. Keith varð
hræddur þegar hann sá hana því
að hann taldi að koma hennar gæti
oröið til þess að upp kæmist um
morðið. Hann var Jill hins vegar
reiður því hann leit svo á að hún
hefði vitað um ótryggð Rowenu og
ekki bara það, heldur hefði hún
hvað eftir annað sagst vera með
henni þegar hún hefði í raun verið
með manninum sem hún heföi
haldið við.
Meiri hefnd
Keith virti Jill fyrir sér í augna-
blik en bauð henni svo inni fyrir.
Svo sagði hann henni aö Rowena
heföi þurft að bregða sér dálítiö frá
og hefði henni seinkað. Þá bauð
hann Jill inn í stofu. Meðan hún
sat og beið gekk Keith frá og sótti
hamar. Síðan gekk hann hljóðlega
að Jill og nokkrum augnablikum
síðar var hún öll.
Keith sat fram eftir kvöldi meö
lík konu sinnar og Jill í húsinu.
Fyrst þegar kominn var háttatimi
og farið að draga úr umferð klæddi
hann lík Rowenu í fót. Síðan dró
hann lík hennar út í bíl sinn og
rétt á eftir hk Jill. Þá ók hann út
fyrir Leeds og eftir nokkra stund
kom hann að bátaskurði og í hann
kastaði hann báðum líkunum.
Daginn eftir hafði Keith samband
við lögregluna og tilkynnti henni
að hann saknaði konu sinnar. Og
nokkru síðar hafði faðir Jill sam-
band við lögregluna og skýrði frá
því að dóttir hans hefði ekki komi
heim þá um nóttina en slíkt væri
ekki venja hennar. Þar eð bæði
Rowena og Jill höfðu búið í sama
hverfinu hringdu Keith og faðir
Jill báðir á sömu lögreglustöðina.
Þar þótti langt frá því eðlilegt að
tvær konur hyrfu þannig og hófst
nú mikil leit.
Slóðin rakin
Rannsóknarlögreglumönnum
tókst brátt að komast að því að Jill
hafði kvöldið áður komið í krána
Earl Grey en þar hafði hún setið
hjá þremur öörum stúlkum um
hríð. Þær gátu svo sagt frá því,
þegar þær voru yfirheyrðar, að Jill
hefði sagst þurfa að fara heim til
Rowenu til að athuga hvað tefði
hana.
Næst var rætt viö nágranna
Keiths og Rowenu og gátu einhveij-
ir þeirra staðfest að kvöldið áöur
hefðu þeir séö Jill Fraser koma að
húsi þeirra hjóna. Hefði Keith opn-
að og hleypt henni inn. Enginn
nágrannana reyndist hins vegar
hafa séö Jill fara úr húsinu.
Líkin af stúlkunum tveimur
fundust í skurðinum og þegar rétt-
arlæknar höfðu gert athuganir sín-
ar gátu þeir staðfest að Jill hefði
látist eftir að hafa fengið mörg högg
í hnakkann. Væri ljóst að hamri
hefði verið beitt. Rowena hefði hins
vegar drukknaö en ljóst væri að
það hefði ekki gerst í skurðinum.
Vatn sem fundist hefði í'lungunum
sýndi að hún hefði drukknað í bað-
keri.
Húsleitin
Rannsóknarlögreglan fékk nú
heimild til að leita á heimili Keiths
Cullen. í fyrstu var ekki mikið þar
að sjá sem benti gæti til þess að tvö
morö hefðu verið framin í húsinu
sama kvöldið. Hins vegar fundu
tæknimenn við nákvæmari leit
blóðbletti. Var þá ljóst að Jill hafði
verið myrt á heimilinu og sömu-
leiðis tókst að sjá hvaöa leið líkin
höfðu verið dregið þegar farið hafði
verið með þau úr húsinu. Loks
fundust fingerðar trefjar úr fótum
beggja stúlknanna á þröskuldi eld-
húsdyranna. Nákvæm skoðun á
fötum Keiths leiddi einnig í ljós
blóðdropa. Var það í sama flokki
og blóð Jill Fraser.
Þegar Keith var skýrt frá því
hvað rannsóknin hefði leitt í ljós
féll hann saman og gerði játningu
sína. Skýrði hann fyrir rannsókn-
arlögreglumönnunum hvers vegna
hann hefði myrt bæði Rowenu og
Jill.
Var nú aftur rætt við stúlkurnar
þrjár sem þær Rowena og Jill höfðu
ætlað að hitta í Earl Grey-kránni
kvöldið sem morðin voru framin.
Staðfestu þær að þær fimm hefðu
margoft verið saman á kvöldin.
Reyndar kom í ljós að að minnsta
kosti tvær af þeim höfðu verið með
Rowenu í öll þau skipti sem hún
hafði farið út á kvöldin.
Gjöfinvartil hans
Einni stúlknanna, Emmu Page,
varö afarmikið brugðið þegar
rannsóknarlögreglumaöur fór að
spyrja hvað þær þrjár vissu um
gullkeðju sem verið hefði í tösku
Rowenu, keðju sem greinilega hefði
verið ætluð karlmanni.
„Ég var með Rowenu þegar hún
keypti hana,“ sagði Emma. „Hún
átti að vera afmælisgjöf handa
Keith því skammt var í afmælið
hans. Rowena var svo stolt af hon-
um því hann var svo duglegur að
læra og hafði svo mikinn áhuga á
auka þekkingu sína.“
Á afmælisdaginn sat Keith í fang-
elsi og beið þess að dómur yrði
kveðinn upp í máli hans en þá hafði
hann þegar verið ákærður fyrir
bæöi morðin.
Réttur kom saman nokkrum
mánuöum síðar. Verjandinn
reyndi hvað hann gat til að sýna
fram á að afbrýðisemi hefði valdið
því að Keith hefði ráðiö konu sinni
bana. En erfiðara var að halda því
fram að hræðsla við að Jill uppgöt-
vaði morðið og segði til hans væri
skýring sem kviðdómendur og
dómari gætu tekið til greina. Þeir
gerðu það heldur ekki og fundu
hinum seka fátt ef nokkuð til máls-
bóta.
Þau verða væntanlega allmörg
árin sem Keith Cullen hefur til að
íhuga afleiðingar afbrýðisemi sinn-
ar sem átti ekki við nein rök að
styðjast.