Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.1992, Blaðsíða 12

12
Spumingin
Lesendur
ÞRIÐJUDAGUE 3. NÓVEMBER 1992.
Ert þú feimin(n)?
Berglind Þráinsdóttir sölumaður:
Nei, ég er alveg laus við það.
Sigurður Jónsson nemi: Já, eilítið.
Hákon Sindrason viðskiptafræðing-
ur: Nei, ég er það ekki lengur en var
það stundum þegar ég var yngri.
Jón Páll ísaksson ellilífeyrisþegi:
Nei, ég hef aldrei fundið fyrir því.
Guðrún Birkisdóttir útlitshönnuður:
Stundum og stundum ekki, það fer
eftir aðstæðum.
Arnar Logi Ásbjömsson sjómaður:
Já, það fer þó efíir aðstæðum.
„íslenskir fjár-
hundar“ til sölu
„Fyrir hartnær fjörutíu árum var íslenska fjárhundinum bjargað naumlega
frá útrýmingu", segir m.a. í bréfi Jóhönnu.
Jóhanna Harðardóttir, formaður
DÍF, skrifar:
Af gefnu tilefni vill Deild íslenska
fjárhundsins innan Hundaræktun-
arfélags íslands (DÍF) vara við vafa-
sömum auglýsingum sem birtast
annað veifið um sölu á „íslenskum
fjárhundum" eða bara „íslenskum
hundum“, og benda áhugasömum á
að kanna sannleiksgildi þeirra.
Sem betur fer er í flestum tiifellum
ekki ástæða til að draga hreinræktun
hvolpanna í efa en þó er stundum
gefið í skyn að um hreinræktaða ís-
lenska hunda sé að ræða, þótt svo
sé ekki.
Fyrir hartnær íjörutíu árum var
íslenska fjárhundinum bjargað
naumlega frá útrýmingu, og um
hann var stofnuð lokuð ættbók.
Hreinræktaðir og undaneldishæfir
íslenskir fjárhundar eru því aðeins
þeir hundar sem eiga ættbókarfærða
foreldra og eru sjálfir skráðir í ætt-
bók íslenska fjárhundsins. - Aðrir
hundar teljast ekki hreinræktaðir
íslenskir fjárhundar.
Með þrotlausu og fómfúsu starfi,
en án aöstoðar yfirvalda, hefur
áhugafólki tekist að halda hundinum
í ræktun. íslenski ijárhundurinn er
gersemi sem farið hefur sigurfor víða
um heim. Margar erlendar þjóðir
hafa keppt við okkur um ræktunina
og nú þegar eiga nokkrar þjóðir
stærri stofn en við. Það væri íslensku
þjóðinni til minnkunar ef ræktun
hans færðist á annarra hendur vegna
ábyrgðarleysis okkar. - Það ríður á
að íslendingar reki af sér slyðruorðið
og axli þá ábyrgð sem þeim ber gagn-
vart hreinræktun þjóðarhundsins.
Deild íslenska fiárhundsins átelur
ekki að fólk pari óættbókarfærða
hunda sína og selji undan þeim
hvolpana, sem oft eru hin ágætustu
dýr. - Það er öllum frjálst. - Það er
hins vegar tilræöi við ræktun ís-
lenska Qárhundsins og svik við
hvolpakaupandann að láta í veðri
vaka að um íslenskan fjárhund sé
að ræða þegar hvolpurinn fæst ekki
skráður í ættbók íslenska fjárhunds-
ins.
Ég hef, eftir að hafa reynslu af
hættustööum á Hverfisgötunni,
sannfærst um að hún ber engan
veginn umferðina eftír núverandí
regfum. Gatan, eins og hún er nú,
ber aöeins eina akrein. Víða er
hún svo þröng, t.d. viö gangbraut-
arljös, að það er firein dauða-
gildra að ganga þar yfir.
.; Hverfisgatan er í raun ekki
mikil eða þung umferðaræð en
hún er varasöm og þar nægir að
hafa eina góða akrein, eins og
hún var lengst af. - Þetta ættu
umferðaryfirvöld að taka til með-
ferðar áður en næsta alvarlega
óhapp verður á Hverfisgötunni.
Þórður hrmgdi:
Nú er fátt meira rætt en at-
vinnuleysi og atvinnuleysisbæt-
ur. Égtek undir lesendabréf 1 dag
(29. okt.). En það virðist sem
fjöldasamtökum atvinnulausra
sé gert hærra undir höfði í fjöl-
miðlum en öðrum samtökum sem :
hafa veriö stofhuð. - Ég vil líka
taka undir þá hugmynd að þeim
sem greiddar eru atvinnuleysis-
bætur sé gert að skila einhverri
arðbærri vinnu fyrir.
líkEB
Margrét Guðmundsdóttir skrifar:
í kjallaragrein Kristínar Ein-
arsdóttur, þingkonu Kvennalist-
ans, í DV sl. miðvikudag segír
ma. að konur séu fáar í æöstu
stöðum. Þó eru þær líklega fleiri
hér en víöast annars staöar.
Hún segir að „flölskyldupólitík-
in" innan EB byggist fyrst og
ffemst á því að karlar séu fyrir-
vinnur heimilanna en konur eigi
að gæta barna, sjúkra og aldr-
aðra“, og skilst mér að henni þyki
það miöur. - Ég segi hins vegar:
Of margar konur hér á landi sjá
nú eftir aö svo er komið, að konur
hér eru fastar í feni vinnumark-
aðarins og fá ekki snúið til baka
til aö gæta heimilisins. Því finnst
mér fjölskyldupólitíkin EB vera
hárrétt.
Þeir sem búa í glerhúsi..
Skrif um um amfetamínsnotkun svarað
Kr.B. skrifar:
í tilefni lesendabréfs í DV mið-
vikud. 28. okt. sL vil ég koma að
nokkrum línum til bréfritarans, O.S.,
þar sem ég er sá aðili sem orð hans
beinast að.
Auðvitað eru orð þín vart mark-
tæk. Þau stafa af öfund og illgimi í
minn garð. Þú þekkir auðsjáanlega
ekki máltækið að þeir sem búa í gler-
húsi eigi ekki að kasta steinum. - Þú
ryðst fram á ritvöllinn með ósvífni á
þér meiri mann, sem þú veist að er
ekki slíkur sem þú lýsir í skrifum
þínum. Sambýliskona þín hefur í
þrígang þurft að flýja þig og flytja í
Kvennaathvarfið. Þú hefur eytt mat-
arpeningum heimihsins svo að sam-
býliskonan hefrn- ekki átt fyrir mjólk
og mat handa ungbömum.
Það er svo sem ágætt að eiga böm,
vitandi að ríkið verður að borga meö
þeim. Þú hefur saurgað mitt heimih
með því að koma þar inn oftar en
ekki í vafasömu ástandi. - Það er
ekki að sjá af oröum þínum að ég sé
háður því lífi sem þú nefnir, ef ég
hef tök á að spreða út til vanda-
lausra. Nei, þú ert einfaldlega að
reyna að setja blett á mig og ættir
að hugsa þig um áður en þú skrifar
næst. Starfsheiti þitt sæmir þér eng-
an veginn, þótt þér hafi tekist að
troða því inn í símaskrána. - Ég hef
sjálfur skipstjórapróf, einnig próf
sem matsveinn og bryiti, en læt vera
að titla mig sem slíkan opinberlega.
Að lokum vil ég taka fram að ég
reyki ekki og er ekki alkóhóhsti. -
Það er lítilmannlegt að búa til sögu
á kostnað annarra til að hræða sam-
býhskonu sína til að koma heim aft-
ur. - Blanda þannig mínum einka-
málum við þín heimihsvandamál. Ég
ráðlegg þér að gera það ekki oftar.
- DV lætur hér með lokið umfjöllun
um mál þetta í lesendabréfum.
haustió 1975.“ - Gisli Jónsson við
mælingar.
Hringið í síma
632700
miliikl. 14 og 16
-eðaskrifið'
Naín og símanr, verðuraö fylgja bréfum :
Vegna greinar 1DV19. okt.:
„Hvar er rafmagnsbfllinn?“
Gísh Jónsson prófessor skrifar:
Það var fróölegt að fá hina greinar-
góðu lýsingu Brynjólfs Brynjólfsson-
ar er birtist í lesendadálki DV þann
19. okt. sl. í tilefni greinar Brynjólfs
skal eftírfarandi upplýst:
Alveg frá því að verkfræðideild
Háskóla íslands eignaðist sinn rafbíl
var ljóst að hann væri þriðji rafbíll-
inn sem komið hefði til íslands.
Óljósar fregnir voru af þeim fyrsta
og bárust Háskólanum þær upplýs-
ingar að hann hefði sennilega eyöi-
lagst í bnma án þess að fara nokkum
tímann á götuna.
Næsti rafbíllinn var svo hinn svo-
kahaði „Rafsi“, sem Steinn Sigurðs-
son skrifvélavirki fékk til landsins.
Hann hafði unnið 1. verðlaun í sam-
keppni um hönnun yfirbyggingar á
undirvagn rafbíls sem hann svo fékk
í verðlaun. Steinn smíðaði síðan yfir-
byggingu skv. teikningu sinni. Bfil-
inn kom á götuna árið 1976 og var
þá kynntur í Sjónvarpinu. Vegna
tæknivandamála var notkun þessa
bíls afar takmörkuð.
Rafbíh Háskólans kom th landsins
haustiö 1975 og var í prófun fram th
1986. Prófunin fólst m.a. í notkun
hans sem fjölskyldubíls nr. tvö og
var bílhnn í stöðugri notkun að und-
anskhdu tæpu ári vegna gaha í gír-
kassa. - Árlegur akstur bhsins varð
mestur um 10.000 km.
Brynjólfur segir í grein sinni að
rafbhl Háskólans hafi verið talinn
fyrsti rafbíllinn á íslandi. Ef svo hef-
ur verið er það ekki komið frá Há-
skólanum. Af Háskólans hálfu hefur
því hins vegar ætíð verið haldið fram
að bíllinn væri fyrsti rafbíhinn sem |
var í almennri notkun á íslandi.
Áþönumeftir
fátækt
Birna hringdi:
í eins konar fréttaauka á Stöð
2 sl. miðvikudag var sagt að
fréttamaður Stöðvarinnar myndi
sýna áhorfendum „fatæktina" í
Bandaríkjunum. - Jú, mikh
ósköp, fféttamaðurinn var á þön-
um eftir fátæktinni, en það fór
htiö fyrir henni. Samt var hann
búinn að segja, aö þarna gæfi hún
ekkert eftir fátæktinni í þriðja
heiminum! - Kannski faum við
íslendingar að finna fyrir þessu
fyrir alvöru þegar Clinton vinnur
sigur eins og fréttamenn og
áhugamenn um skoðanakannan-
ir vona. - Sigur Clintons steypist
þá eins og holskefla yfir okkur
hér þar sem samdráttur mun
setja svip sinn á aðgerðir Demó-
krataflokksins hér sem annars
staðar. Þá verða næg verkefni
fyrir erlendafréttamenn að sýna
fátæktina á íslandi sem kannski
gefur ekki eftir fátæktinni í þriðja
heiminum. ;; ý
Takk fyrir Filofaxið
Helga Margrét skrifar:
Mig langar að þakka konunni
sem fann Filofaxiö mitt miöviku-
daginn 28. okt. og kom því í Japis.
Hún skildi ekki eftir nafn en
mig langar til að koma þakklæti
th hennar því í þessu var „aht
mitt líf'* ef svo rná segja. Svo ef
þú skyldir lesa þetta/þakka þér
fyrir skilvísina.