Dagblaðið Vísir - DV - 19.05.1993, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 19. MAÍ 1993
Fréttir
Sighvatur Björgvinsson heilbrigðis- og tryggingaráðherra:
Tekið á vanda sjúklinga
með háan lyfjakostnað
- seinkun á afgreiðslu lyflafrumvarps kostar ríkissjóð 170 miiljónir
„Með þessu öryggisneti er búið að
sjá svo um að engir hópar sjúklinga
eigi að verða fyrir óeðlilegum út-
gjöldum vegna lyflakaupa. Sögu-
sagnir um hið gagnstaeða hafa reynst
mjög orðum auknar. Ég tel að nú sé
til staðar kerfi sem geti tekið hratt
og greiðlega á vandamálum einstakl-
inga sem upp kunna að koma,“ segir
Sighvatur Björgvinsson heilbrigðis-
og tryggingaráðherra.
Hvítvín Jóns Ármannssonar, vín-
gerðarmanns í Frakklandi, vann til
gullverðlauna á árlegri samkeppni í
Bordeauxhéraði um síðustu helgi.
Jón vann einnig til silfur- og brons-
verðlauna í keppninni. Um eða yfir
tvö þúsund vín kepptu til verðlauna
í Bordeaux.
Það vín sem vann til guilverðlauna
er sérstök víngerð Jóns af hvítvíninu
Chateau de Rions, árgangi 1991. Sú
tegund er seld hjá ATVR. Hvítvínsár-
gangur 1992 hlaut silfurverðlaun og
er það væntanlegt á markað hér fljót-
lega, að sögn Jóns. Hinn klassíski
rauðvínsárgangur 1991 hlaut brons-
verðlaun, svo og hinn klassíski hvít-
vínsárgangur 1991 af hvítvíni.
Um hvítvínsárgangana tvo sem
unnu til gull- og silfurverðlauna, svo-
kaUaða special reserve víngerð, sagði
Jón:
„Það gerir eiginlega enginn svona
vín í Bordeaux nema ég. Það eru
mjög fáir. Árið 1991 var svo htil upp-
skera að alltþað ár er eiginlega spec-
ial reserve. Ég vil ekkert vera aö
Sighvatur kynnti ríkisstjórninni í
gær aðgeröir sem leysa eiga vanda
þeirra sjúklinga sem verða fyrir
miklum útgjöldum vegna lyfja- og
lækniskostnaðar. Unnið er að slíkum
reglum í heilbrigðis- og trygginga-
ráðuneytinu í samvinnu við sér-
fræðilækna, landlækni og lækna-
deild Tryggingastofnunar ríkisins.
Samkvæmt athugun, sem Sighvat-
ur hefur látið framkvæma, þykir
grobba mig með þetta en ég er miög
ánægður með þetta."
Jón kvaðst vera sáttur við sitt hlut-
skipti og hyggst ekki færa út kvíarn-
ekki ástæða til að taka sérstaklega á
lyfjakostnaði elli- og örorkulífeyris-
þega enda sé hagsmuna gamals fólks
og öryrkja tiltölulega vel gætt. Á
hinn bóginn hefur verið tekið sér-
staklega á lyfiakostnaði krabba-
meinssjúkhnga, nýmasjúklinga,
sjúkhnga með háa blóðfitu, geð-
sjúkra í dreifbýh og einstakhnga sem
orðið hafa fyrir miklum útgjöldum.
Að sögn Sighvats hefur verulegur
ar í víngerð sinni þrátt fyrir allar
viðurkenningamar. Aðspurður
hvemig að keppninni væri staðið
sagði Jón að fuhtrúi frá keppninni
spamaður náðst í lyfjakostnaði ríkis-
ins eftir gUdistöku nýrrar reglugerð-
ar í janúar síðasthðnum. Mánaðar-
lega hafi sparast tugir mihjóna. Hins
vegar segir hann sparnaðinn minni
en vonir hafi staðið til enda hafi ekki
náðst að afgreiða nýtt lyfjafrumvarp
á síðasta þingi. Drátturinn á sam-
þykkt frumvarpsins kosti ríkissjóð
minnst 150 tíl 170 mihjónir aukalega
í ár. -kaa
kæmi heim tíl hvers og eins og sækti
vínin:
„Hann staöfestir hvaðan vínið sé
og hve mikið hafi verið búiö tU af
því. Maður sendir því ekki prufur
sjálfur. Síðan er keppnin sjálf með
þeim hætti að fagfólk dæmir vínin
með svokaUaðri bhndsmökkun.
Flöskunum er pakkað inn í álpappír
og því vita dómaramir ekkert hvað-
an flöskurnar. eru.“
En hver er þá galdurinn við að
vinna til gullverðlauna þar sem um
tvö þúsund vín keppa?
„í fyrsta lagi eru albestu berin val-
in í vínið og það eru öU ber plokkuð
út sem ekki eru alveg í lagi,“ sagöi
Jón. „Svo er það líka hvemig vínið
er gert. Ég læt vínið geija í nýjum
eikartunnum sem er skipt um á
hveiju ári. Tunnumar em aðeins
notaðar einu sinni. Auk þess koma
berin úr sérstökum víngörðum þar
sem vínviðurinn er mjög gamaU.
Berin, sem em notuð, eru því í háum
gæðaflokki," sagði Jón Ármannsson.
-ÓTT
málastjóri í
Pétur Einarsson, sem lét af
störfum sem flugmálastjóri i
byrjun júni á síðasta ári, mun
nánast halda sínum fyrri launum
þar th í júní 1994, samkvæmt
samningi við samgönguráöherra.
Kjör hans em á verktakagrund-
velh. Pétur óskaði eftir lausn úr
starfi frá og með 1. júni 1992.
Samkvæmt upplýsingum sam-
gönguráðuneytisins mun Pétur
vinna að sérverkefnum þar til
samningstímabilinu lýkur. Hann
hefur unnið að endurskoðun laga
um loftferðir og er gert ráð fyrir
að drög að frumvarpi um loft-
ferðalögin hggi fyrir í haust. Pét-
ur hefur jafnframt unnið að þvi
að yfirfara reglur Efnahags-
bandalagsinsumfiugmál. -ÓTT
Heilsuvikan
hefstmeð
göngumessum
Fyrsta stórverkefni vorsins á
vegum landssamtakanna íþróttir
fyrir alla hefst á morgun. með
svokaliaðri heUsuviku. „Þaö hef-
ur orðið mikU vakning meðal
þjóðarinnar síöustu árin en betur
má ef duga skal,“ segir Kristján
Harðarson, íramkvæmdastjóri
landssamtakanna.
„i fyrsta átakinu okkar síðastl-
iðið haust fengum viö um 90 þús-
und manns til að fara út að ganga.
Núna erum við að kynna það sem
i boði er hvað varðar hreyfingu
og hohustu,“ bætir Kristinn við.
íþróttafélög, líkamsræktar-
stöðvar, trimmklúbbar, hjóla-
klúbbar, dansfélög og feröafélög
kynna starfsemi sína auk þess
sem ýmsar verslanir kynna holl-
ustufæði og sundkeppni verður
milli bæjarfélaga.
Þar sem heilsuvikan hefst á
uppstigningardag þótti tUvahð að
leita eftir samstarfi sóknarpresta.
„Þeir tóku vel í þetta og um morg-
uninn veröa göngumessur frá
Bústaðakirigu, Grafarvogi og
Neskirkju,“ -IBS
Árleg samkeppni um tvö þúsund vina í Bordauxhéraði um helgina:
H vitvín Jóns vann gullverðlaun
- hlauteinnigsiifurverðlaunogtvöbronsíkeppninni
Jón Ármannsson, annar frá vinstri, í hópi félaga sinna við víngerð á bú-
garði sínum í Bordeauxhéraði. Sérstök víngerð Jóns af hvítvíninu Chateau
de Rions hefur nú unnið til gullverðlauna í árlegri samkeppni þar sem um
tvö þúsund vín keppa til verðlauna. DV-mynd HJS
í dag mælir Dagfari__________________________
Á kaupi við að gera ekki neitt
DV hefur verið að riija það upp að
undanfomu að það tíðkist hjá hinu
opinbera aö leysa menn frá störf-
um á fuUum launum. Þannig hafa
veriö tilfærð nokkur dæmi þar sem
yfirmenn og virðulegir forsljórar
hjá ríkinu hafa fengið frí frá störf-
um á fuUum launum og hafi það
bara gott. Einn þeirra er jafnvel
með átta ára samning um launa-
greiðslu ef hann lætur ekki sjá sig
á vinnustaö.
Þetta heitir á opinberu máU að
menn fái frí til að stunda sérverk-
efni. Sérverkefhin eru hins vegar á
huldu vegna þess að það er erfitt
að skUgreina hvað það felur í sér
aö gera ekki neitt. Auðvitaö getur
það verið þreytandi álag að standa
við það loforö að mæta ekki til
vinnu og það getur veriö lýjandi
að gera ekki neitt. En hvaö gera
menn ekki fyrir þaö sem þeir fá
borgað fyrir?
Dagfari hefur veriö að velta því
fyrir sér hvemig hann geti komið
sér í þá stöðu að fá borgaö fyrir að
gera ekki neitt. TU þess þarf hann
að ráða sig hjá ríkinu og fá ein-
hvem pólitískan vin sinn til að
mæla með sér og og skipa sig í ein-
hveija þægUega stöðu á ríkisjöt-
unni, þar sem menn komast fljót-
lega að-því að starfið hentar ekki.
Eða öUu heldur að maður henti
ekki í starfið. Þá er eftirleikurinn
auðveldur. Þá fær maður fríið al-
veg eins og alhr hinir forstjórarnir
og embættismennimir sem hafa
fengið pokann sinn á launum.
Sú hætta er auðvitað fyrir hendi
að enginn taki eftir því að starfið
eigi ekki við þig eða þá að þú eigir
ekki við starfið og þá er vandinn
sá að vekja athygli á sjálfum sér.
Gallinn er nefnUega sá að ríkis-
starfsmenn búa við það öryggis-
leysi að stunda vinnu þar sem eng-
inn tekur eftír því hvort maöur
mætir eða ekki, eða hvort maður
ræður við starfið eða ekki.
TU að leysa úr þeim vanda geta
menn brotið af sér, gert einhver
axarsköft eða hreinlega farið tU
ráðherra og sagt honum frá því
hvað þeim leiðist óskaplega í vinn-
unni. Fyrrverandi framkvæmda-
stjóri sjónvarps notaði síðast-
nefndu aðferöina og margskrifaði
ráðherra og heimsótti hann og svo
fór aö lokum aö ráöherra sá aumur
á þessum leiða starfsmanni og gaf
honum frí á fullum launum. Enda
þurftí ráðherra að koma öðmm
manni að í stöðuna, sem hafði ver-
ið rekinn rétt áður, af því hann var
talinn óhæfur.
Aðalatriðið er að standa sig alls
ekki. Þá eru menn nokkum veginn
ömggir um að fá frí á fullum laun-
um. Ef menn standa sig er þeim
miskunnarlaust refsað með því að
hafa þá í vinnu áfram. Þaö er því
miður fjöldinn allur af embættis-
mönnum sem hefur ekki haft vit á
því að koma sér iila í vinnunni og
fyrir vikið situr þetta fólk uppi með
þau örlög að þurfa aö stunda vinnu
og mæta í hana.
Aðferðirnar við að losna við rík-
isforstjóra eru margvíslegar. Sum-
ir fá að vera heima án þess að gera
neitt, en aðrir og langflestir taka
að sér sérverkefni, eins og það heit-
ir á frummálinu. Sérverkefnin hafa
aldrei verið skilgreind, sem
kannski er ekki von, því það er
ekki fyrir hvem sem er aö útskýra
hvað menn gera heima hjá sér í
fríi, þegar þeir vinna fyrir launun-
um. Sumir em sem sagt heima hjá
sér án þess að hafa verkefni en svo
em aðrir heima hjá sér sem hafa
verkefni. Verkefnið er í báðum til-
fellum fólgið í því að gera ekki neitt
af sér og það getur út af fyrir sig
verið sérverkefni. Hvernig menn
vinna út úr því að vinna ekki neitt,
til að gera ekki neitt af sér í leið-
inni er síðan sér mál hvers og eins.
Þess vegna kallast það sérverkefni.
Ef maður hefur það sérverkefni
að gera ekki neitt heima hjá sér
sem kemur öðrum illa getur það
verið afskaplega þreytandi og ekki
á hvers manns færi. Þar af leiöandi
er alls ekkert óeðlilegt við að borga
þeim laun sem taka að sér þettá
þrekvirki. í rauninni má segja að
þaö sé erfiðara að vera heima við
að gera ekki neitt heldur en aö vera
í vinnunni við að gera ekki neitt.
Iðjuleysi er auðvelt í vinnunni en
þrautin þyngri þegar menn eru
heima hjá sér.
Þegar allt er lagt saman er það
skiljanleg aöferð hjá ríkinu að hafa
menn á fullum launum við að gera
ekki neitt. Það mætti jafnvel auka
þennan þátt ríkisrekstrarins í at-
vinnuleysinu. Það mundi skapa
fleirum sérverkefni.
Dagfari