Dagblaðið Vísir - DV - 26.05.1993, Blaðsíða 15
MIÐVIKUDAGUR 26. MAÍ 1993
15
Ríkisstjórnin og
byggðastefnan
Núverandi ríkisstjórn hefur ítrek-
að verið sökuð um að vera beinlín-
is byggðafj andsamleg. Er ekki úr
vegi, nú þegar valdatími hennar er
hálfnaður, að riíja upp atriði úr
verkefnahsta hennar sem ekki hef-
ur fengið athygh sem skyldi.
Uppbygging vaxtarsvæða
I Hvítbók ríkisstjómarinnar seg-
ir að sú byggðastefna sem rekin
hefur verið hafi brugðist. Ríkis-
stjómin muni með almennum að-
gerðum styðja við uppbyggingu
iðnaðar og þjónustu á vaxtarsvæð-
um landsbyggðar. Hún hyggst hlúa
að vexti smáfyrirtækja, efla vaxtar-
svæði með bættum samgöngum og
aukinni samvinnu sveitarfélaga og
beita sér fyrir því að stofnunum og
þjónustu á vegum ríkisins verði
KjáUaiinn
Jónas Friðrik Jónsson,
formaður viðskiptanefndar SUS
„Það er ekkert lögmál sem segir að Hafrannsóknastofnun megi ekki
vera á ísafirði og Húsnæðisstofnun á Akureyri,“ segir í grein höfundar.
„Með því að efla vaxtarsvæði, bæta
samgöngur og auka viðskiptafrelsi rek-
ur ríkisstjórnin raunhæfa byggða-
stefnu sem mun tryggja stöðugleika til
lengri tíma.“
komið fyrir utan höfuðborgar-
svæðis. Kjami stefnunnar felst í
uppbyggingu sérstakra vaxtar-
svæða.
Ríkisstjómin hefur lagt sitt af
mörkum við að styðja uppbyggingu
iðnaðar og þjónustu. Það hefur hún
gert með því að halda verðbólgu
lágri, lækka tekjuskattshlutfall fyr-
irtækja og ekki síst með afnámi
aðstöðugjalds. Hún hefur afgreitt
frumvarp sem mun auövelda sam-
einingu sveitarfélaga og sett fram
ítarlega stefnu í vegamálum. Sam-
hhða þessu hefur hún flýtt fram-
kvæmdum við Vestfjarðagöng. Til
skoðunar á vegum hennar er að
breyta rekstrarformi Rafmagns-
veitu ríkisins.
Einn helsti veikleiki flestra
byggða landsins er einhæft at-
vinnulíf þar sem atvinna er oft árs-
tíðabundin og ónógt framboð af
störfum fyrir fólk sem aflað hefur
sér langskólamenntunar.
Með stærri og öflugri vaxtar-
svæðum má ætla að meira framboð
verði á slíkum störfum á lands-
byggðinni. Einnig má með því að
dreifa starfsemi ríkisins meira
heldur en nú er gert fjölga slíkum
störfum. Á árunum 1980 til 1990
jókst fjöldi ársverka hjá hinu opin-
bera um rúmlega sex þúsund. Af
þessum rúmlega 6.000 störfum féhu
um 70% í hlut höfuðborgarinnar
en 30% urði til úti á landi.
Hægt er að sinna ýmiss háttar
verkefnum og þjónustu án þess að
slíkt sé gert frá skrifstofu í Reykja-
vík. Það er ekkert lögmál sem segir
að Hafrannsóknastofnun megi ekki
vera á ísafirði og Húsnæðisstofnun
á Akureyri.
Viðskiptafrelsi og
bættar samgöngur
Með frelsi í gengismálum, afnámi
skilaskyldu gjaldeyris, hættum
samgöngum og sveitarfélögum sem
hafa fleiri verkefni og aukna tekju-
stofna verður auðveldara að efla
vaxtarsvæði á landsbyggðinni en
slíkt er eina raunhæfa byggða-
stefnan. Þannig endurspeglar
gengið aðstæður á markaði, fjár-
magnið verður til ráðstöfunar í
höndum þeirra sem þess afla, sveit-
arfélögin réðu fleiri verkefnum og
ættu að leysa þau á hagkvæmari
hátt heldur en ríkisvaldið. Skattar
rynnu til þeirra en ekki til ríkis-
valdsins sem gæti hvatt til minni
álaga og hagkvæmari rekstrar. Síð-
ast en ekki síst auðvelda bættar
samgöngur ahan atvinnurekstur.
Það er ekki raunhæf byggða-
stefna sem byggir á eyðslu úr opin-
berum sjóðum í óarðbær verkefni.
Slík byggðastefna hefur verið rekin
hér í gegnum tíðina og hefur engu
skilað nema fólksflótta af lands-
byggðinni. Með því að efla vaxtar-
svæði, bæta samgöngur og auka
viðskiptafrelsi rekur ríkisstjórnin
raunhæfa byggðastefnu sem mun
tryggja stöðugleika til lengri tíma.
Sú stefna er mun raunhæfari held-
ur en eyðslustefna fyrri ríkis-
stjórna og vænlegri til að stöðva
fólksflóttann. Jónas Fr. Jónsson
Málverkauppboð
Fyrir löngu ritaði ég grein um hst-
munauppboð í DV. Sýndi ég fram
á að uppboð hefðu mikilvægu hlut-
verki að gegna. Niðurstaðan var
aö mikilvægt væri að uppboð væru
skemmtheg og spennandi. Fari
hstaverk á lágu verði á einu upp-
boði skilar það sér á næsta.
Ijóst einkenni á hrakandi upp-
boðum er að sjálfsögðu fækkun
gesta og að sömu myndir koma æ
ofan í æ til sölu. Það bendir til þess
að þeir kaupi sjálflr myndimar
sem settu þær á uppboð, að gaherí-
in/uppboðshaldaramir geri það
eða að algengt sé að fólk kaupi
myndir og skih þeim inn á næsta
uppboð. En sama hver ástæðan er:
10% sölugjald og uppboðsþóknun
nemur fljótt verði hstaverksins.
Lögum
listmunauppboð
Lög um hstmunauppboð vora
sett 1987. Ákvæði er í 4. gr. um að
leyfishafar eða uppboðsstjórar
megi hvorki gera sjálfir boð á upp-
boði né láta aðra gera það fyrir sína
hönd.
Gaherí Borg hefur skipt um eig-
anda. Horfinn er Úlfar Þormóðs-
son. Á síðustu uppboðum hans var
farsími og bárust boð um hann.
Ógerlegt var að fylgjast með hvað-
an boð kæmu og hvort farið var
að ákvæði um hveijir mættu ekki
gera boð. Við eigendaskipti varð
KjáUaiinn
myndina á því verði. í mynd eftir
Jóhann Briem bauð hann 150-170-
190-210-230-250 og 270 og fékk hana
á 295 þús. kr.
Fyrirspurnir til aðstandenda
Samkvæmt uppboðsskrá stóðu
þijú fyrirtæki að uppboðinu: Gah-
erí Borg, Uppboðshús Reykjavíkur
hf. og Listmunauppboð Sigurðar
Hveijar eru tekjur sjóðsins af
uppboðum?
Hvernig skiptast tekjur af fylgi-
réttargjaldi mihi uppboðsfyrir-
tækja?
Hver fylgist með framkvæmd
ákvæða reglugerðarinnar um
tekjuöflun sjóðsins?
Lög setja skorður við hags-
munaárekstri við uppboðshald.
Eggert Asgeirsson
skrjfstofustjóri
breyting á tilhögun. Nýi eigandinn
situr ekki við hhð uppboðshaldar-
ans.
Uppboö var 2. apríl. Boð gengu
treglega, uppboðshaldari var óró-
legur og gejik hart fram í að hækka
boð. Frá eigandanum sjálfum
heyrðust boð eða í gegnum síma.
í hhðarsal bauð eigandinn flör-
lega. í mynd eftir Þorvald Skúlason
bauð hann á móti salnum 40-60-65
og 80 þús. kr. og fékk myndina á
því verði. í mynd eftir Ásgrím
Jónsson bauð hann 90-100-110-
115-120 og 127 þús. kr. og fékk
„Lög setja skorður við hagsmunaá-
rekstri við uppboðshald. Spurt er til
að fá úr því skorið hvort lögum sé
fyigt.“
Benediktssonar hf. Fyrirspum til
þeirra:
Hver eru fyrirtækin, eigendur
þeirra og stjómendur?
Hvert er samband þeirra inn-
byrðis og verkaskipting við upp-
boðin?
Eiga fyrirtækin myndir sem
boðnar era upp? Kaupa þau mynd-
ir á eigin uppboðum?
Hver er leyfishafi í skilningi lag-
anna og hver er uppboðsstjóri?
Hver er skýring Gaherís Borgar
á að eigandinn bjóði í myndir á
uppboði?
Fyrirspum til stjómar Starfs-
launasjóðs hstamanna:
Spurt er tíl að fá úr því skorið hvort
lögum sé fylgt.
Hagsmunir áhugamanna og hsta-
verkakaupenda era gUdir og tíl
þess eru reglur settar að þeir séu
ekki fyrir borð bomir.
Listamenn eiga 10% tekna af
Ustaverkauppboðunum. MikUvægt
er að þeir fái notið sem mestra
tekna af uppboðum og að tekjur séu
tryggðar tíl lengri tíma. Svo verður
ekki nema uppboðsaðUar standi sig
með hagsmuni allra aðUa að leiðar-
ljósi: Seljenda, kaupenda og hsta-
manna.
Eggert Ásgi
eirsson
„í almenn-
um atvinnu-
rekstri þykir
okkur óeðh-
legt að opin-
berir aðUar
séu að beina ,
tílmælum tíl 1 HautedótHr,
embættís- f ,
____ - framkvæmdastjon
viðskiptí við Samy veHlnga'
einn stað «9 9»Wm8a.
fremur en annan. Þetta er nokk-
uð sem opinberir aðflar eiga ekki
að gera. Þetta mál snýst hvorki
um veitingarekstm' einn og sér
né cinstök fyrirtæki. Það er raun-
ar út í bláinn að ræða um eínstök
fyrirtæki í þessu sambandi. Það
skiptir ekki máh hvaða fyrirtæki
um ræðir, hvort sem það er fyrir-
tæki sem fær mest frá borginni
fyrir veitingasölu eða minnst.
Auövitað hefur það oft komið
fyrir að opinberir aðUar skiptí
meira við einn staö en annan. Það
era ekki öll veitingahús eða fyrir-
tæki sem bjóða upp á akkúrat þá
þjónustu sem sóst er eftir. Auð-
vitað er hka verið að líta á það
hverjir eru ineö það umhverfl
sem hentar hverju sinni.
Það fyrirtæki, sein samkvæmt
nýiegum lista fær mest frá borg-
imú, er meö veitingarekstur í
tv'eimm* mjög þekktum borgar-
mannvirkjum og borgaryfirvöld
fara jú oft með gestí upp í Perlu
og út í Viðey. Þannig að það þarf
ekki aö vera neítt óeðlUegt þó það
fái mest. Yfirvöld eru ekki á
hveijum degi að velta fyrir sér
hvort alhr séu búnir að fá jafiit
enda væri það varla eðhlegt."
Rf Ia MtSA_
mmm Rdl :
„Ekki þarf
aö skyggnast
langt tíl baka
þegarrifjaðer
upp að htlu
munaði að
elsta hóteli i
Stíu i
-
björguðu hót- unum-
elinu á þeim tímapunkti og síðan
hefur þvi verið tekið rösklega tak
að nú skartar þaö í sinni upp-
runalegu mynd og er sönn borg-
arprýöi. Það er alkunna að mikl-
um fjármunum hefur verið tU
kostað. Margvísleg starfsemi í
miðborg Reykjavíkur hefur átt í
vök að veijast en nú er hafin sókn
i þá átt að miðborgin ööhst þann
sess sem henni ber. Þeir sem
stunda viöskipti í núöbænum
verða þess oftlega varir aö marg-
ir vilja efla margvíslega starfsemi
á því svæöi með því aö beina
þangað viðskiptum. Það kemur
þess vegna á óvart að borgar-
stjóri sæti ákúrum fyrir að hafa
að einhverju marki svipaðar
skoðanir. Eru þeir sem nú ráðast
gegn borgarsljóra ef tíl vUl úr
þeim hópi sem vildu gera Ilótel
Borg að kontór?
Mjög miMlvægt er fyrir Reyk-
víkinga aö vai-ðveita og viðhalda
mannlífi og viðskiptum okkar í
hjarta borgarinnar þar sera 1000
fyrirtæki og stofnaiúr hafa starf-
atvinnu sína auk þess sem mið-
borgin er miðstöð stjórasýslu rík-
is og borgar. Laugavegssamtökin
viö-
-Ari