Dagblaðið Vísir - DV - 08.01.1994, Síða 3

LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 1994
t i I b o ð
bókabúðu m
3
Fréttir
Andreas Trappe á Tý á heimsmeistaramóti íslenskra hesta i Hollandi sið-
astliðið sumar. DV-mynd E.J.
Eftirsóttur stóöhestur:
AIH að 100
hryssur bíða eft-
ir Tý í Svíþjóð
- og sæði úr honum sent til Bandaríkj anna
Hinn þekkti stóðhestur Týr frá
Rappenhof í Þýskalandi verður í
heimshornaflakki næstu árin. Eig-
andi hans, Andreas Trappe, hefur
leigt hestinn til Sviþjóðar í sumar og
sennilega fer hann til Bandaríkjanna
í desember. Þá verður einnig sent
gæðasæði úr Tý til Bandaríkjanna í
febrúar.
„Já, það er rétt,“ segir Andreas
Trappe. „Það eru 90% líkur á að Týr
fari til Bandaríkjanna í desember
næstkomandi og verði þar fram á
vor. Þar verður hann notaður jafnt
á austurströndinni og vesturströnd-
inni, í Kaliforníu og nálægt New
York. Þá verð ég með hann á sýningu
í apríl 1995.
í febrúar mun ég senda út frosna
skammta af sæði fyrir 30 til 40 hryss-
ur sem verður tekið úr Tý í Háskól-
anum í Hannover.
Þetta er frumraun ræktenda ís-
lenskra hrossa í Bandaríkjanna með
frosið sæði og ómögulegt að sjá fyrir
hvernig muni takast. Það er auövitað
ekki hægt að stjórna því hvað Banda-
ríkjamenn gera. Hryssumar em
misjafnar. Ég hef séð nokkrar góðar
hryssur en einnig miðlungshryssur
og slæmar.
Nokkrir íslendingar hafa lýst yfir
áhuga sínum á að fá fryst sæði úr Tý
í hryssur á íslandi en það á eftir að
koma í ljós hvort það er mögulegt eða
ekki.
Fyrsta „frosna“ folaldið í vor
I vor fæðist fyrsta folald íslenskra
foreldra í Þýskalandi, úr frystu sæði
úr Tý og hryssu frá Walter Feld-
mann, sem hún kastar í vor. Það er
spennandi að sjá hvernig þessi mál
þróast.
í apríliok fer Týr til Svíþjóðar.
Samningur hefur verið gerður um
að undir hann verði leiddar að
minnsta kosti 50 hryssur, en um-
boðsaðilinn í Svíþjóð hefur sagt að
hrossaræktendur í Sviþjóð séu til-
búnir með að minnsta kosti 100
hryssur," segir Andreas Trappe að
lokum.
Kvenfélagskonur á Flúðum reiðar:
Tvö fimm metra há grenitré
höggvin í skógræktarreit
Hvarf tveggja á sjötta metra hárra
jólatrjáa úr afgirtum skógræktarreit
Kvenfélags Hrunamannahrepps hef-
ur verið mikið til umræðu innan
kvenfélagsins síðan fyrir jól.
„Það viU nú svo til að ég er formað-
ur skógræktarfélagsins á staðnum
og hef verið það nokkur ár. Ég hef
grisjað í þessum reit og öðrum í 20
ár. Máhð er að það var tiltekinn
stjórnarkona í kvenfélaginu sem var
ekki við þegar ég hringdi þannig að
ég hringdi í aðra. Það var það sem
fór svo illa í konurnar,“ segir Örn
Einarsson sem tók trén.
Um leið og Örn grisjaði reitinn tók
hann þrjú tré allt að fimm metra há
og gaf tvö þeirra mönnum sem höfðu
beðið hann um þau líkt og undanfar-
in ár. Þriðja tréð, öllu minna, var
fyrir jólaball sem kvenfélagið heldur
börnum í hreppnum.
Þegar líða fór nær jólum barst fyr-
irspurn frá íbúa í hreppnum til kven-
félagsins um hvort ekki mætti fá tré
úr reitnum hkt og Örn hefði tekið.
Þá kom í ljós að Örn hafði ekki feng-
ið leyfi til að höggva tvö trjánna, að
minnsta kosti að mati sumra kvenn-
anna, og spratt upp mikil óánægja
með verknaðinn innan kvenfélags-
ins.
Sú óánægja náði hámarki á jóla-
balli sem kvenfélagið stóð að. Eftir
balhð var Öm kallaður á fund hjá
kvenfélaginu þar sem hann hélt uppi
vömum. Samkvæmt heimildum DV
benti Örn á það í varnarræðu sinni
að hann væri sá eini sem hefði hirt
um reitinn undanfarin ár.
„Ég hef að minnsta kosti komist
lengra heldur en Ólafur Schram. Ég
held hann hafi aldrei verið kallaður
á fund kvenfélags Bessastaða-
hrepps," segir Öm um fundarboðið.
í framhaldi af fundinum ók svo Öm
á milli bæja í hreppnum og afhenti
öhum stjórnarkonum í kvenfélaginu
blóm og kort með þar sem á stóð:
„Eigi skal höggva (að sinni).“
Sigríður Guðmundsdóttír, formað-
ur kvenfélagsins, og LUja Ölversdótt-
ir gjaldkeri neituðu að tjá sig um
máhð við DV. Hins vegar náöist í
Ragnar Kristjánsson sveppabónda,,
einn handhafa jólatrjánna sem
höggvin voru, og er hann hinn
ánægðasti með tréð og segir það
bæjarprýði fyrir utan sveppabúið.
-pp/ss
afsláttur
-en fyrir
konup og
karla
Karlmenn hafa löngum verið tregir til að spyrja
spurninga sem varða karlmennskutákn þeirra:
kynfærin. Hvað er eðlilegt? Hvað hefur farið úrskeiðis
þegar kynlífsvandamál láta á sér kræla? Hvers vegna
eru sumir menn ófrjóir og hvað geta læknar gert við
því? Hvernig skal túlka varnaðarmerkin?
Karlafræðarinn svarar þessum spurningum og
ótalmörgum öðrum sem allt of sjaldan koma upp á
yfirborðið. Höfundurinn hefur lagt stund á
„karlalækningar" um árabil og lýsir reynslu sinni á
beinskeyttan, spaugsaman og notalegan hátt. Hann
fjallar um kynfæri karlmannsins, m.a. þýðingu þeirra í
sögunni, um goðsagnirnar, kynhvötina, sjúkdómana
fæst í næstu bókabúó nákvæmni, þótt hann leyfi sér að færa í stílinn. Þetta er bók fyrir karla á öllum aldri, og konur sem vilja kynnast karlkyninu út í hörgul.

l RORL/VGIÐ
IVI A L O G IVI E N N 1 N G