Dagur - 24.12.1946, Síða 35

PÁLL J. ÁRDAL, SKÁLD
(Framhald af hls. 19)
eigandi kálfsins, varð við þessari ósk, og
„hvatti hnífinn. kreppti höncl að skafti.
kálfinn skar, en dauður hausinn gapti.
Þetta var hans allur frægðarferill.
Farðu í rófu, vindhani og snerill.“
Þar með var þessari blaðadeilu lokið, sem
var allmikið umtöluð á sínum tíma. Er hún
hér rifjuð upp til að sýna, að Páll lét ekki
hlut sinn í ritdeilum, við hvern sem var að
eiga, svo og vegna liíns, að hún sýnir, hve
blaðakritur getur komið af stað hörðuni og
óvægilegum deilum jafnvel meðal friðsamra
og ágætra manna.
Síðati lifðu þessi tvö skáld í sátt og sam-
lyndi og tókst með þeim ágæt vinátta, það
sem eftir var.
í ársbyrjun 1890 eignaðist Friðbjörn bók-
sali Norðurljósið og gaf það út til ársloka
1892, en þá seldi hann það Hjálmari Sig-
urðssyni realstúdent í Reykjavík, sem gaf
það út í eitt ár, en þá voru dagar þess taldir.
1 liöndum Friðbjarnar var það eins og áður,
meðan Páll gaf það út, mjög frjálslynt og
eindregið fylgjandi endurskoðun stjórnar-
skrárinnar.
Lýður féll úr sögunni í febrúar 1891.
í ársbyrjun 1893 byrjaði blaðið Steftyir
að koma út lyrir forgöngu Klénienz Jóns-
sonar og Stefáns kennara, og var blaðið gefið
út af hlutafélagi. Páll Árdal var ráðinn rit-
stjýri þess fyrstu árin. Fftir að hann lét af
því starfi, fékkst hann ekki við blaða-
mennsku.
—o—
í skammdegismyrkrinu þrátim við vorið.
Páll Árdal var vorsins skáld. í einu kvæði
sínu segir hann:
F.g clska vorið með „blóm við barm“
og bjartar nætnr með sól við arm
og skúrir clýrar og dögigvar skírar
af dagsins hvarm.
Eitt af vorkvæðum hans liefst á þessa leið:
Vakna barn — Til verka kveður
vorið, sem að alla gleður.
vekur, lífgar, svalar, seður,
sviftir vetrar hörmum liraut,
klæðir sveit í sumarskraut.
Nú er úti indælt veður,
allir fuglar kvaka,
yfir tjörnum álftir vængjum blaka.
Páll J. Árdal hefir með kvæðum sínum
unnið að því að eyða skammdegismyrkrinu
og hlúa að vorhuganum í sálum mannanna.
Þess vegna skulum við ætíð minnast þessa
vor- og sólarskálds með klökkum huga og
Jiakklátum tilfinningum.
Tréð, sem stormurinn veltir um koll, hef-
ur fleiri greinar en rætur.
*
Þegar sólin skin í heiði heldur margt gler-
brotið að það sé demantur.
*
Hjarta þrítugs manns er annað tveggja í
annars eigu eða brostið.
JÓLABLAÐ DAGS
Jafnvel húsbóndinn
er liðtækur við matreiðsluna,
þegar þér notið
Gula bandið steikir bezt — brúnar bezt
33