Dagur - 18.12.1954, Blaðsíða 32

32
JÓLABLAÐ D AGS
a
Draumur Péturs litla
Barnasaga
DÁSAMIjEGASTA kvöldi ársins
var lokið. Aðfangadagskvöld var
liðið.
Pétur litli hafði fengið alll, sem
hann hafði óskað sér í jólagjöf, eða
að minnsta kosti næstum því allt,
því að sumu á óskalistanum hafði
hann gleymt í gleðinni yfir öllum
fallegu hlutunum, sem líonum
höfðu verið gefnir. Hann hafði
fengið stóran bangsa frá ömmu,
myndarlegan trébíl frá mömmu og
fallegustu flugvél frá pabba. Og
það drundi i henni þegar hún var
trekt upp! Þá voru vettlingar og
sokkar, og Jrað þótti mömmu held-
ur vænt um, en ániægðastur varð þó
Pétur litli þegar hann uppgötvaði
að í báðum vettlingunum var ofur-
'lítill, snotur bangsi, og í öðrum
sokknum Ijómandi fajlegur lítill
api, og í hinum sokknum líka
fallegur apaköttur.
En nú var Pétur litli háttaður,
örþreyttur og hamingjusamur.
Mamma hafði breitt ofan á ihann og
kysst hann á vangann og nú átti
hánn aðfara að sofa.
En ]>egar hún var farin út úr
heiherginu, skauzt hánn upp úr
rúminu og setti stóra bangsann í
nýja bílinn og litlu bangsana tvo
við hliðina á honum. í fremsta sæti
setfi lrann apana og var annar
þeirra bílstjórinn. Svo skreið Pétur
litli aftur upp í riimið og horfði á
bílinn sinrt og bangsana og apana.
EN ÞÁ gerðist nokkuð heldur
skrítið. Stóri bangsi stóð allt í einu
upp og steig út úr bílnum og tók
litlu bangsana við hönd sér og þeir
stigu U'ka út á gólf. Og svo hófst nú
heldur betur leikur. Þeir hoppuðu
upp á stóla og upp á borð og jafn-
vel út í gluggakistu. En þar revndist
þ'eim ofraun að opna gluggann. En
þá byrjaði stóri bangsi aklt í einu
að tala líka: „Heyrðu, Pétur strák-
ur,“ sagði lrann með þrumuraust,
„nú skaltu opna gluggann hérna
„Æi, það var bara flugvélin, sem
hrapaði,“ sagði Pétur litli.
og svo skulum við allir í félagi
skemmta okkur við að horfa á
tunglið."
Pétri litla varð litið á hvítu tenn-
urnar og rauðu tunguna í stóra
bangsa og Jmrði ekki annað en
hlýða samstundis. En annars var
stóri bangsi ósköp góðlegur og
vinalegur.
„Ja ja, Pétur 1 itli,“ sagði stóri
'bangsi aftur. ,,Nú verður ])li að
gjöra svo vel að hafa flugvélina til-
búna, svo að við getum allir farið
í fl'ugferð.“
,,En hvernig í ósltöpunum eigum
við allir að komast fyrir í litlu flug-
véli'nni?" spurði Pétur litli, alveg
forviða.
„ lAtt mig um ])að,“ sagði stóri
bangsi. „Jólasveinarnir ltafa kennt
mér ýmsa töfra,“ og svo pataði hann
með loppunni út í loftið og sagði
hókus-pókus, og jafnskjótt urðu
þeir allir, bangsarnir, aparnir og
litli Pétur, svo litlir, að þeir komust
ágætlega fyrir í flugvélinni.
„Eg stjórna flugvélinni,“ rumdi
í stóra bangsa. Og svo tók hann til
að hamast við hnappa og mælitæki
í stjórnklefanum, og allt í einu fór
flugvélarskrúfan að snúast með
miklum drunum — og allt í einu
lyfti flugvélin sér og flaug skáhalt
upp á við. Litli, grái bangsi og litli
brúni bangsi rumdu af eintómri
ánægju ylir þessu óvænta ferðalagi,
en aparnir hlupu um í milli far-
þeganna og gáfu þeim valhnetur og
annað góðgæti úr poka.
Hærra og hærra sveif vélin, og
Jregar Pétur litli leit rit, sá hann
húsið sitt heima langt í burtu niðri
á jörðinni og fallega gíampaði á
snjóinn í brekkunum og svellið á
tjörninni í tunglskininu.
Ein nú sá litli, grái bangsi, að ap-
arnir höfðu gefið honum einni val-
hnétu færra en litla, brúna bangsa,
og ætlaði að taka hnetu al' litla,
brúna bangsa, en liann var nú ekki
á Jdví, og áður en varði voru þeir
komnir í hár saman. Og litli grái
bangsi hrinti lida brúna bangsa
aftan á stóra bangsa, en þá missti
hann stjórn á flugvélinni og hún
hrapaði. Aparnir hljóðuðu og
skræktu og vindurinn hvein og vél-
in féll eins og steinn til jarðar.
OG PÉTUR litli lá á gólfinu
innan um bangsana og bílinn og
nuddaði stírurnar úr augunum. —
Hánn hafði dottið út úr rúhiinu og
mamma kom h'laupandi inn til
hans.
„Það var ekkert,“ sagði Pétur
litli, „það var bara flugvélin senr
hrapaði," og svo skreið hann upp í
rúmið sitt, sneri sér til veggjar og
var feginn að vera bara heima hjá
mömmu í lit-la, notalega rúminu
sínu, og bráðlega steinsofnaði lrann.
(Lausl. þýtt úr sænsku).