Dagur - 23.12.1959, Side 7

J ÓLABLAÐ DAGS
7

t3»
%
ts»
I
I
I
I-
I
I
i
&
t
I
I
I
*
'.íí
á
I
I
I-
?
e>
t
I
I
't-
Ö
I
I
I
I
i
■SK
|
I-
T
d>
t
l
I
1
Í
|
I
I
$
t
a'Mfc-S'S-í'&'S'a-í'-
GUUNNAR S. HAFDAL:
U m Fljótin —
Oít var myrkt á ölduin fyrr,
örbirgð gisti býlin lágu.
Ýtar þekktu ís og hyr,
ánauð, fimbulvetrar-styr.
Var þó hctja á verði kyrr,
vann í fósturbyggðar þágu.
Örbirgð þó að áður fyrr
ægði og gisti býlin lágu.
Sveit um aldir afskekkt var,
afhroð beið við skort og snjóinn.
Greindust vart í gaddi þar
gömlu bæja-þústirnar.
Þungan kross þá byggðin bar,
bjargarsnauð við fjall og snjóinn.
Langt frá umheim leynd liún var
lögð í dróma — kyngisnjóinn. —
Heiman þeir sér fóru frá
föng að sækja í snjó og hríðum.
Örðugt reyndist oft að ná
að sér Iífsnauðsynjum þá.
Þungar byrðar bökum á
báru Fljótamenn á skíðum
Eyrarkaupstað utan frá
yfir fjall í snjó og hríðum.
Lífsbarátta lýðs var hörð,
líf sem fábreytt ævi-ríma.
Konan hélt um hlóðir vörð,
hafði matseld þar við svörð.
Lýsi og fífu ljós af gjörð
lýstu dauft í fyrri tíma.
Kjörin voru kröpp og hörð.
Kveðin þá var barning-ríma.
Merki kjara bágra bar
byggð, er skorti mat og klæði. —
Kargaþýfður völlur var,
vegur — kcldur, troðningar.
Lengi ekki þekktust þar
þægindanna rómuð gæði. —
Árin liðu — og byggðin bar
börnum sínum mat og klæði.
Kyrrstöðunnar löng tíð leið. —
Loksins rann upp tækni-öldin.
Urbótanna allt þá beið.
Öllu framar mest á reið
bylting við, að gerðust greið
góðu framkvæmdanna völdin.
Tínvi þá ei Iangur leið.
Leysti vandann tækni-öldin.
fyrr og nú —
Vélar fengnar voru í sveit,
víkja látin tækin gömlu.
Sléttun hófst á rúst.og reit.
Ræktun fagra bóndinn lcit.
Búmannsorku bylgja heit
brauzt fram sterk og sprcngdi hömlu.
Leið fravn tíð. — Og lýttu’ ci sveit
lengur hreysin ævagömlu.
Byggt var upp á bezta hátt,
bæði fyrir mcnn og hjarðir.
Stein- og járnhús standa — og þrátt
stórhug kynna og vaxtarmátt.
Ann þeim fólk og iðjukátt
eflir tryggð við sínar jarðir,
setur merkið sæmdar liátt,
samhent ræktar íönd og hjarðir.
Lofsverð framkvæmd, langþráð braut
Iögð var svcitar-enda milli.
Bægt var þar með basli og þraut
baggaflutning að sem laut
Fljótabyggð cr féllu í skaut
farartækin nýrrar snilli.
Framtíð var og fengin braut
frónskra héraða á milli.
Byggðin síma á bæi fékk,
bcztu lífæð allra sveita.
Einangrun hann olii hnekk,
úr vist fásinnið þá gekk.
Greiddist fyrir fljóð og rekk
fjarri staða til að leiía.
Síma og útvarp fólkið féklt,
fagnað var því upp til sveita.
Fram til dals og út við ós
yndisbjart cr ni'i í ranni.
Fagra unaðs rækta rós
rafurmagnsins hiti og ljós,
Iandsins prýði, lýðsins hrós,
lífsskilyrði konu og manni.
Braít við fjall og bláan ós
blika ljós í hverjum ranni.
Mæðir ei hið milda stríð
m anndórns -kynslóð tíma vorra.
Nú er breytt og betri tíð.
Bjargartæknin ár og síð,
þótt ísar þjaki Iand og Jýð
lengur á vori en á þorra. —
Blessað veri starf og stríð
sterkra mæðra og feðra vorra!
f
t
T
&
í
t
3
4-
t
3
4-
?
|
f
f
1
V
■ss
4-
f
I
f
t
f
¥
<-
3
t
t
3
4-
t
■3
X
3
t
3
4-
%
4-
f
<•3