Dagblaðið Vísir - DV - 06.01.1995, Blaðsíða 15

FÖSTUDAGUR 6. JANÚAR 1995
15
EES
Hin ábyrgöarfulla gríma Hall-
dórs Ásgrímssonar féll meö mikl-
um brestum fyrir nokkru þegar
hann lýsti því yfir aö maddaman
hefði öll sem ein greitt samningn-
um um EES atkvæði sitt hefði
Framsókn verið í ríkisstjóm. Sum-
ir vildu eflaust kalla þetta kjama
hinnar sönnu framsóknar-
mennsku; að hafa tvær stefnur í
öllum málum eftir því hvemig
vindar blása.
Það sem blasir við er auðvitað að
þingmenn Framsóknarflokksins
reyndu eftir mætti að leggja stein
í götu samningsins og hindra það
að íslendingar hefðu notið þess
mikla ávinnings sem hann hefur í
för með sér. Þetta sýnir svo ekki
verður um villst að HaUdóri Ás-
grímssyni er ekki treystandi.
Hjcirta maddömunnar slær enn í
Hriilu.
Kosningarétturinn
í gegnum tíðina hefur þaö verið
eitt af forsendum framsóknarstefn-
unnar að Reykvíkingar 'væru ann-
ars flokks fólk. Framsóknarflokk-
„Nú býðst þeim Benedikt Daviðssyni og Þórarni V. Þórarinssyni allra náðarsamlegast að taka þátt í sukk-
inu,“ segir Birgir m.a. í greininni.
Maddaman frá Hrif lu
Hinn brúnaþungi Halldór Ásgríms-
son viU gefa þjóðinni þá mynd af
sér að hann sé ábyrgðin uppmáluð.
Hinn stöðugi og trausti leiðtogi
maddömunnar frá Hriflu reynir
ákaft að sýna þjóðinni fram á að
flokkur sinn hafi tekið nútímann í
sátt með tilheyrandi stefnu í efna-
hags- og félagsmálum. Þetta er þó
þrautin þyngri eins og dæmin
sanna.
Sjóðasukk
Framsóknarmennskan loðir auð-
vitað við Framsóknarflokkinn og
undir raddmiklum forsöng Páls
Péturssonar er ávaUt stutt í sjóða-
sukkið. Þegar þjóðin losnaði loks-
ins við maddömuna úr ríkisstjórn
lögðust helstu spekingar flokksins
undir feld fil að endurnýja stefnuna
með þeim frábæra árangri að
breyta ætti Byggðastofnun í At-
vinnustofnun og hefja kraftmeiri
útdeiUngu stjómmálamanna á op-
inberu fé en þekkst hefur um ára-
bU.
Það eina frumlega við þessa
stefnumörkun er að nú býðst þeim
Benedikt Davíðssyni og Þórarni V.
Þórarinssyni aUranáðarsamlegast
að taka þátt í sukkinu.
Kja]Iarinn
efnum og Jónas frá Hriflu. Mann-
réttindi meirihluta þjóðarinnar
skulu áfram fótum troðin. Þéttbýi-
ishatur er því það sem kjósendur
maddömunar greiða atkvæði sitt í
næstu kosningum.
Ríkisfjármálin
Framsóknarmenn hafa harðlega
gagnrýnt niðurskurð í ríkisfjár-
málum og segjast enga skatta vUja
margir erlendir flokkar hafa lofað
kjósendum sínum sömu töfra-
lausn. Frægastur þeirra allra er
væntanlega George Bush. Við vit-
um nú hvernig fór fyrir honum.
Þessi stefna er auðvitað loforð um
lausn á erfiðu vandamáU án sárs-
auka eða fórna fyrir nokkurn ein-
asta mann. Maddaman lofar meira
að segja þremur milljörðum til út-
deUingar við gerð kjarasamninga.
Birgir Hermannsson
aðstoðarmaður umhverfis-
ráðherra
urinn hefur ávallt barist gegn því
að íbúar þéttbýUsins í Reykjavík
og nágrenni fengju jafnan kosn-
ingarétt á við aðra landsmenn.
I þessu efni hefur flokknum orðið
vel ágengt. HaUdór Ásgrímsson
virðist álíka frcimsýnn í þessum
„Það sem blasir við er auðvitað að þing-
menn Framsóknarflokksins reyndu
eftir mætti að leggja steiní götu samn-
ingsins og hindra að Islendingar hefðu
notið þess mikla ávinnings sem hann
hefur í för með sér.“
hækka. Halldór Ásgrímsson segist
vUja ná niður ríkissjóðshaUanum á
næsta kjörtímabiU með hagvexti
án niðurskurðar og skattahækk-
ana. Frumlegt? Hér er komin stefna
Sjálfstæðisflokksins úr síðustu
tvennum kosningum, auk þess sem
Hvergi hefur þessi stefna tekist í
framkvæmd enda innihaldslaust
loforð.
Var einhver að tala um brúna-
þunga ábyrgð?
Birgir Hermannsson
Solla-Bogga og Ámi litli
í febrúar verður Uöinn sem nem-
ur einum meðgöngutíma mannsins
frá kosningum til borgarstjómar
Reykjavíkur. Það sem af er með-
göngunnar hefur lítið markvert
gerst í borginni. Sigurvegararnir
hafa Utið aðhafst. Helst hafa þeir
reynt að þefa uppi aUar ónýttar
matarholur hjá borgarbúum og
fara um þær rænandi og ruplandi.
Hvort einhver átti í raun og veru
von á aö glundroðagengið gerði
eitthvað markvert er mér tU efs.
Hitt er hins vegar alvarlega að
Sjálfstæðisflokkurinn hefur staðið
sig Ula í stjórnarandstöðu. Vonandi
er að á nýju ári fæðist Reykvíking-
um vonarglæta með öflugri stjóm-
arandstöðu.
Skattgreiðendur í öndvegi
En slæleg frammistaða í stjómar-
andstöðu er ekki fyrsta feilspor
Sjálfstæðisflokksins. Upphaf ógæf-
unnar má rekja tU þess þegar hann
tók þá stefnu síðasfliðið vor að yfir-
bjóða vinstrimenn 1 eyðslustefn-
unni. Flokkurinn ætlaði að sigra
vinstriflokkana á heimaveUi. Sjálf-
stæðisflokkurinn á að vera fuUtrúi
skattgreiöenda en ekki sérhags-
munahópa sem hrópa á aukin opin-
ber útgjöld tfl sinna þarfa en telja
sjálfsagt að aðrir borgi brúsann.
Hinni heUögu Ingibjörgu Sólrúnu
Kja]]aiinn
Þorsteinn Arnalds
háskólanemi
hefur tekist að valta yfir Áma Utla
Sigfússon. Hann hefur leyft henni
að komast nánast óáreittri upp með
skattahækkanir. En hvers vegna
hafa mótmæU hans verið andvana
fædd? Árni hefur ekki getað bent á
hvemig leysa mætti vanda borgar-
innar með öðrum hætti. Hann hef-
ur sagt að vandi borgarinnar sé
minni en flestra annarra sveitarfé-
laga og því sé bara engin ástæða
tíl að leysa hann.
Það hefur aldrei þótt góð póUtík
að réttlæta eina vitleysuna með því
að benda á aðra verri. Auðvitað er
vandi borgarinnar umtalsverður
og ekki getur gengið tU lengdar að
senda reikninginn tU komandi
kynslóða. Þetta á Ámi Sigfússon
að viðurkenna og benda á raun-
hæfar leiðir til að leysa vandann í
stað þess að stinga hausnum 1
sandinn.
Ábyrg stjórnarandstaða
Kjósendur Sjáfstæðisflokksins og
í raun Reykvúdngar allir eiga rétt
á ábyrgri stjómarandstöðu. I henni
felst ekki að láta óþægUegum
spurningum ósvarað. Sjálfstæðis-
flokkurinn verður að sýna kjósend-
um fram á svart á hvítu hvemig
lækka megi álögur á borgarbúa án
þess að safna skuldum. I þessu felst
ekki einungis að benda á hvaða
skatta skuli lækka, heldur ekki síð-
ur hvaða útgjöld skuU lækkuð.
Sjálfstæðisflokkurinn á ekki að
vera athvarf töframanna sem þykj-
ast geta fengið allt fyrir ekkert,
heldur rödd skynseminnar í ís-
lenskum stjómmálum sem berst
fyrir hagsmunum skattgreiðenda.
í síðustu kosningum vom margir
Reykvíkingar sem kusu R-Ustann
vegna þess að þeir töldu hann væn-
legri til að aö draga úr eyðslustefnu
og koma skikki á fjármál borgar-
innar. Ef Sjálfstæðisflokkurinn viU
fá atkvæði þessa fólks árið 1998
verður hann að bjóða Reykvíking-
um skynsamlega stefnu.
Þorsteinn Arnalds
„Sjálfstæðisflokkurinn á ekki að vera
athvarf töframanna sem þykjast geta
fengið allt fyrir ekkert, heldur rödd
skynseminnar 1 íslenskum stjórnmál-
um sem berst fyrir hagsmunum skatt-
greiðenda.“
A Akureyrarbær áfram að
eiga meirihluta í ÚA?
Reynslan
„Ég er ekki
hlynnt því aö
Akureyrar-
bær fari að
selja hluta-
bréf sín í Út-
gerðarfélag-
inu á einu
bretti. Það
hefur fram til
þessa reynst b«iarfuiiirúi Aiþýðu-
farsælt bæði bandalags.
fyrir fyrirtækiö og fyrir bæjarbúa
að Akureyrarbær hafi haft þau
ítök sem hafa fylgt meirihluta-
eigninni. Sú reynsla hlýtur aö
vega þungt. Það fer heldur ekki
hjá þvi að það kvikni efasemdir
ef núverandi meirihluti bæjar-
stjórnar hyggst ráðskast með fyr-
irtækiö án þess að hala endflega
hagsmuni þess í huga. Ég er
þeirrar skoðunar að þegar mál-
efni Útgeröarfélags Akureyringa
em til umræðu eígi menn fyrst
og fremst að hafa aö leiöarljósi
hagsmuni fyrirtækisins. Það má
ekki nota þetta fyrirtæki og
ráðskast með það eins og hverja
aðra bæjarnefnd. Það yrði auðvit-
að stór spuming hver myndi
eignast hlut Akureyrarbæjar i
fyrirtækinu. Það hefur t.d. veriö
rætt hvort lífeyrissjóður Akur-
eyrarbæjar, sem er sjóður í eigu
bæjarstarfsmanna og bæjar-
stjórnar, gæti keypt hlut bæjar-
ins i ÚA. En það er grundvaflar-
atriöi aö Útgerðarfélagið er
hlutafélag með sérstaka stjórn og
það má ekki gerast aö bæjar-
stjóm fari að ráðskast með fyrir-
tækiö án þess að stjóm þess komi
þar nálægt."
ekkert
skilyrði
„Þaðerekki
grundvallar-
atriði í mín-
um huga og
aUs ekkert
skilyrði aö
Akureyrar-
bær eigi
meirihluta í
fyrirtækinu.
UA er hluta- b«)»rtumrúisi«tat»b-
félag sem á að wwiksins.
reka sem slíkt og þótt hlutverk
bæjarsjóös í þeim rekstri og tfl
enduruppbyggingar fyrirtækis-
ins hafi verið nauðsynlegt á sín-
um tima eru forsendur i dag allt
aörar. Það er því fuU ástæða til
þess aö Akureyrarbær setji ein-
hvem hluta af sinum hlutabréf-
um út á markaðinn og dragi úr
eignarhaldi sínu í fyrirtækinu.
Ég lit svo á að það sé ekki skyn-
samiegt að seija þessi bréf öU á
einu bretti og það er aUt annað
hvort bærinn er hluthafi i fyrir-
tækinu eða meirihlutaeigandi.
Til aö rugla ekki neitt markaðs-
verð fyrirtækisins ættu menn að
stiga þessi skref í áföngum og viö
höfum í reynd verið að gera það.
Akureyrarbær hefur ekki und-
anfarin ár tekiö þátt í htutafjár-
aukningu ÚA og hlutur bæjarins
hefttr minnkað á fáum árum úr
um 80% og niður í rúmlega 50%.
Menn hafa verið að þoka sér i
áttina þótt ekki hafi allir veriö
sammála um á hvaöa hraða það
ætti að gerast."