Þjóðviljinn - 22.12.1972, Side 60

Þjóðviljinn - 22.12.1972, Side 60
60. SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Jólablaö 1072 iVi* *'v.! Sjlsí^s K iiin: i,J‘l 1!>• inniini.[I(1 ' mniiHinirij n •> niimiiinnjn! nri„ I”1 nnmnnTi^^.^., gn; nnn mni irirn~i"^ onii imn mffl nnnDanaL.,.^ ^imij llini DlUirBnrrrf; ’ jgwi-m iwm nrniamnwinwp'1 |™iim nn jihii'|;!"'i: ' — liwniiiniii—nnTr |mni iiini I9H1H IIIIH EINANGRUMRGLER FramleiU með Aðferð 10 ára ábyrgð |}fl Fo EIN ANGRUN ARGLER i Smiftjuvcfíi 7 Kópavogi, sími 43100 (4 línur) íshúsfélag ísfirðinga hf. ÍSAFIRÐI óskar viðskiptavinum sinum, svo og landsmönnum öllum gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári. Kaupfélag N-Þingeyinga Kópaskeri sendir öllum félagsmönnum sínum og öðrum samvinnumönnum beztu óskir um Gleðileg jól og farsælt nýtt ár ineð þökk lyrir viðskiptin á árinu. Óskuin slarlsmönnum okkar ‘>g viðskiptavinuin Gleðilegra jóla og larsæls komandi árs Sælgætisgerðin FREYJA hf. Gleðileg jól! Farsælt komandi ár Þökkum gott samstarf og viðskipti á liðn- um árum. Kaupfélag Önfirðinga Flateyri. W Ópícyjw „Kristján er kominn að landi” Framhald af 27. siöu. Onnu frá ólafsfirði, sem var gerð út frá Sandgerði af Guð- mundi Jónssyni á Rafnkelsstöð- um i Garði, Kjartan Guöjónsson fór sem vélamaður á bát úr Keflavik, þau hin fóru til sinna. heimkynna i Hafnarfirði eða Reykjavik. Þannig lauk þá vertiðinni á Kristjáni R.E. 90 laust eftir miðj- an marzmánuð 1940. Ég gat þess áður, að ætlan min hefði verið að fara ekki úr Sand- gerði fyrr en að eðlilegum ver- tiðarlokum, og þeirri ákvörðun hélt ég. Ekki vildi ég þó að svo komnu máli ráða mig i fast skip- rúm, heldur taka lausavinnu eftir þvi sem hún byðist, hvort heldur væri á sjó eða landi. Ég hafði aðsetur mitt áfram i sama bragganum, sem kom mér i matarfélag m.b. Erlings. Þessi braggi okkar Kristjáns- manna var talinn að vera aðal- verustaður þeirra dularvera sem voru sagðar mjög á ferli i Sand- gerði. Ég var einbúi i bragganum rúma viku áður en vertið Kristjáns hófst, og svo aftur ein- búi þar frá miðjum marz til miðs mai um vorið. Aldrei varð ég var við neinar dularverur á ferð i eða við braggann, hvorki á meðan ég var þar einbúi eða þegar bragg- inn var þéttskipaður mönnum; þó hafði ég þar aðsetur tvær vertiðir eftir þessari. Eftirmáli. Við undanfarandi frásögn vil ég aðeins gera nokkrar athuga- semdir. Ég hef valið þann kost að rekja hér þann þátt hrakningasögu þeirra Kristjánsmanna sem að einhverju leyti snertu mig eða okkur landmennina á Kristjáni, aðdraganda hennar og eftirköst. Hrakningasaga skipverja á Kristjáni frá 19. febrúar til 1. marz 1940 hefur verið rakin skil- merkilega af Sigurði Helgasyni rithöfundi i bókinni lírim og boðar. Við þá frásögn hef ég litlu að bæta og fáar athugasemdir að gera sem skipta verulegu máli, en þær fáu koma fram hér á eftir. Það er vegna rangminnis Guð- mundar Bæringssonar, að sagt er að talstöð Kristjáns hafi verið i landi vegna viðgerðar. Það rétta er, að engin talstöð var i Kristjáni. Þeir höfðu sótt um að fá talstöð i bátinn, Gissur Kristjánsson eigandinn og Lúðvik Guðmundsson útgerðarmaður- inn, en ekki fengið hana þegar hann fór i þennan róður. Þó munu þeir hafa verið búnir að fá loforð fyrir talstöðinni siðar um veturinn, samanber viðtal Valtýs Stefánssonar ritstjóra við Guðmund Bæringsson tekið i Merkinesi i Höfnum daginn sem Kristján kom að landi. Viðtalið er birt i Morgunblaðinu 2. marz. Þar segir m.a. orðrétt eftir Guð- mundi: ,,Og hugsaðu þér tækin eru inn i Reykjavik. Ég hefði get- að fengið þau og ætlaði að fá þau til að hafa seinnihluta vertiðar til að fá aflafréttir. Nú veit ég betur en áður hvað þau hafa að þýða. Maður lærir sitthvað þegar svona kemur fyrir mann”. Þrátt fyrir þetta orðalag á frá- sögn Guðmundar tel ég að það hafi ekki verið til neinn möguleiki fyrir Guðmund að vera búinn að fá talstöðina i bátinn. Það álit mitt byggist á marg- endurteknum orðum Lúðviks Guðmundssonar við mig um að ekki hefði verið hægt að fá tal- stöðina. Meðal annars hef ég krotað á minnisblað dagsett 24. febrúar eftirfarandi orð Lúðviks: ,,Ef við hefðum getað fengið talstöðina, væri Kristján kominn að landi”. Þá er það einnig vegna mis- skilnings þegar Sigurður hefur það eftir viðmælendum sinum, að allir landmennirnir hafi verið farnir úr Sandgerði þegar Kristján kom að landi. Eins og frásögn þessi ber með sér var þar aðeins um nokkurra stunda mismun að ræða, að við iandmennirnir værum farnir af bragganum, en þó nógur munur til þess, að við gátum tekið á móti sjómönnunum þegar þeir komu til Sandgerðis úr hrakningaför sinni. Þá er það ekki allskostar rétt frá sagt i Brim og boðar, að eng- inn bátur heföi fengizt i Sandgerði til aðstoðar, vegna þess, að ófært hafi verið út úr Sandgerðishöfn. Það rétta er, að þrátt fyrir for- aðsveður og brim, var það svo, að m.b. Gunnar Hámundarson úr Garði undir formennsku Gisla Halldórssonar frá Vörum i Garði var að losa landfestar við Lofts- bryggjuna i Sandgerði þegar boð komu frá Höfnum, að Kristján væri að sigla inn i brimgarðinn og þar af leiðandi för báts frá Sand- gerði tilgangslaus. Þegar fyrst sást til Kristjáns úr Höfnum vissi enginn hvaða bátur var þar á ferð. En þó varð mönn- um það fljótt ljóst, að þar fór m.b. Kristján R.E. 90, áður Jón Finns- son úr Garði. Þóröur Kárason núverandi lög- regluþjónn i Reykjavik mun fyrstur hafa borðið kennsl á bát- inn. Hann hafði áður verið land- maður við Jón Finnsson i Sand- gerði og þekkti hann þvi vel. Frásögn þessi er upprunalega færðiform af minnisblöðum 1952, en i sinni núverandi mynd er frá- sögnin samin til flutnings i út- varp i september 1971. Ég hef við fullnaðarfrágang á frásögninni fellt allmjög úr henni, eða flest það sem fram kom i frá- sögn Sigurðar Helgasonar i bók- inni Brim og boðar. Sigurður segir frá sjómönnun- um og hrakningum þeirra, en ég skorða mina frásögn aðallega við það sem sneri að okkur land- mönnunum. Þannig skapast tvær sjáifstæðar myndir af þessum at- burðum. Mér fannst fara betur á þvi, að leiðréttingar við frásögn Sigurðar kæmu i einu lagi i eftirmála, heldur en að fella þær inn i frá- sögnina. Að lokum skal þess getið, að ég hef ekki að neinu leyti stuðst við prentaðar heimildir i frásögninni, nema það sem haft er eftir viðtali Valtýs Stefánssonar við Guð- mund Bæringsson tekið i Merki- nesi i Höfnum 1. marz 1940. Hraðfrystihús Tálknafjarðar hf. óskar starfsfólki sinu og viðskiptavinum gleðilegra jóla og farsæls árs, og þakkar góða samvinnu á árinu sem er að líða. Þakkar félagsmönnum sinum gott samstarf á árinu sem er að liða og óskar þeim og öðrum velunnurum gleðilegra jóla! og árs og friðar á komandi ári.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.