Þjóðviljinn - 09.05.1981, Blaðsíða 22

Þjóðviljinn - 09.05.1981, Blaðsíða 22
22 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Htlgin 9—10. mai 1981 fc vísnamál Umsjón: Adolf J. Petersen Klingja sörnu orðin enn Það er ekki neitt „lokaö ljóö” sem kom núna rétt fyrir páskana i bréfi norðan af Skagaströnd. Bréfritarinn kann betur viö aö vera hreinskilinn og segja meiningu sina umbúöa- laust meö opnum huga, láta fer- skeytluna flytja hugarflug sitt hreint og tært til þeirra sem á þaö vilja hlýöa, en hann hefur frá ýmsu aö segja, sem hefur verulegt sögulegt gildi, ef vel er aö gáö. Þaö er mesti misskiln- ingur aö halda aö dægurmálin séu eitthvaö sem ekki tilheyri tslandssögunni, hvort sem þau eru stjórnmálalegs eölis eöa ekki. Þaö er ekki þörf á lengri for- mála. Bréfritarinn, Rúnar Kristjánsson á Skagaströnd, byrjar meö þvi sem hann kallar Mottó: Elsku hjartans Adolf minn, ef þau hjá þér lenda, andleg körn i þáttinn þinn þegar vil ég senda. Vel fram borið visnamál, vigt i alla staöi, löngum ég af lifi og sál les i hverju blaði. Haltu sama hættinum, heill með stökur þinar. Þar með flyt ég þættinum þakkarkveöjur minar. 1 framhaldi af þessu segir Rúnar: „Oft er þaö svo, aö þeir sem taka aö sér ábyrgöarstörf veröa fyrir gagnrýni, sem stundum getur oröiö all-óvægi- leg. Af sliku tilefni komu þessar visur i hugann: Ýmsum háir hæpið skyn, heimska, þrái og rosti. Heyra má að hreppsnefndin hafi fáa kosti. Tungur næmar niðs i vist nýtast slæmum vörgum. Aðra að dæma er litil list, Iitt það sæmir mörgum. Viö viss málalok kom einföld ályktun: # Fæstir lita vonaveg, vilja ei bita á jaxla, kjósa vitin voðaleg, vaða skit til axla. Eftirfarandi visur komu fram viö ákveönar pólitiskar uppá- komur I landi voru, sem flesta mun enn reka minni til: Sjálfstæðismenn segja i kór, sist með geði hressu: Það veit guð, að Gunnar Thor græðir ekki á þessu. I ráöuneyti refsingar rikir kerfið grimma. Möppudýrin dansa þar dátt I kringum Vimma. Vilmundur i valdastól vann sig upp með skvaldri, nú sem stendur sjaldan sól sér hanrt fyrir Baldri. Vilmundur meö viöhorf breytt vill nú annað horfa, hefur stöðu væna veitt veslings Finni Torfa. Hefur djöfsa i kratakyn kippt að dómi flestra, aö reyna aö næra negldan vin á Norðurlandi vestra. Yfir þingið alda gekk, uns hún hristi grunninn, þegar loksins Finnur fékk feitan bita i munninn. Gelta án afláts grimmir rakkar, gjammið er þeim tamt. Framsókn eins og hræfugl hlakkar, heimtar stærri skammt. Fyrir kosningarnar siöustu voru framsóknarmenn natnir viö áróöur sinn um aö þeir einir væru trausts veröir og aörir heföu reynst illa. Klingja sömu oröin enn, oft þau þarf að kynna, aftursætis ökumenn óheilindi vinna. Ort vegna suöurfarar Hún- vetninga: Blöndu vanda-málið mjög magnar þróun skæða. Yfir holt og hæðardrög Húnvetningar æða. Þrýsta vilja þingiö á þeir með föstum tökum, Blönduvirkjun vilja fá, veifa gildum rökum. Aróðursins óskalag upp I mörgum hristi. Aðalvopniö er i dag undirskriftalisti. Hoppa margir hátt á loft, héraösbrestir veröa. Felst I sliku ærið oft orsök suðurferða. Lakast tel ég samt að sjá suma I þessu máli herða snöru um hálsinn á Höllustaöa-Páli. Sendi þér, Adolf, þakkir fyrir Visnamálin, sem eru mjög gleöjandi I alla staöi og blaöinu frjósamt framlag. Liföu heill. Rúnar Kristjánsson Skagaströnd.” Þökk sé Rúnari fyrir bréfiö, visurnar og hóliö, og ekki hvaö sist fyrir þaö sem maöur þóttist geta lesiö á milli linananna, en þaö voru hálfdulin fyrirheit um meira seinna. Þegar Finnur Torfi bauö sig fyrst fram i Noröurlandskjör- dæmi vestra, þá geröi hann þaö meö mjög miklum fyrirvara, svo menn kölluöu þaö snemmbært. Kappinn fór svo um kjördæmiö aö leita sér aö at- kvæöum. Þá var keöiö: t lágu gengi lltilsverð Iötrar um I rýru standi snauturleg I snikjuferð snemmbæran á Norðurlandi. A. Alþingismaöurinn Eyjólfur Konráö var eitt sinn eitthvað aö bjástra viö sláturhús á Sauöar- króki. Kom þá mynd af honum I blaöi, þar sem hann dregur hrút einn mikinn til slátrunar. Þá kom þessi visa: Nú er dyggðin niðurlút njörvuð öllu megin. Eyjólfur meö eigin hrút arkar banaveginn. A. Þegar Gunnar haföi myndaö þá rikisstjórn er nú situr er sagt aö Geir hafi oröiö reiöur og sagt á flokksfundi aö þetta væri sárari raun en tárum tæki í>á var brosaö og kveöiö: Þungt er böl hins þekkta manns þjáðúr raunasárum, aivarlegu augun hans eru fuil af tárum. A.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.