Þjóðviljinn - 06.06.1981, Qupperneq 28

Þjóðviljinn - 06.06.1981, Qupperneq 28
DJOÐVHHNN Helgin 6. — 7. júni 1981 nafn víkunnar Sigurður Björnsson För Sinfóniuhljömsveitar Islands til Austurrikis á dög- unum hefur orðið tilefni deilna i tónlistarheiminum. Mörgum þykir sem hljóm- sveitin hafi ekki verið full- tnii islenskrar tónlistar, þar sem aðeins eitt islenskt tón- verk var leikið og norskur pianóleikari lék einleik með sveitinni og fékk slæma dóma. Félag islenskra tón- listarm anna hefur íyst þessu sem móðgun við islenska tónlistarmenn. En hvað seg- ir Sigurður Björnsson fram- kvæmdastjóri Sinfóniunnar? Þegar við höfðum sam- þykkt að leika pianókonsert Griegs i Wiesbaden þá fór ég til mjög þekkts tónlistar- manns islensks sem gjör- þekkir til og bað hann að nefna mér menn til að leika þennan konsert og hann nefndi þrjá menn, alla norska. Það var m.a. vegna hans ráða sem Kjell Bække- lund var fenginn til fararinn- ar. Ekki vegna þess að þú teidir islenska einleikara óhæfa? Þvi hefur verið haldið fram af m.a. Rögnvaldi Sigurjónssyni og ég verð að fá að svara þvi. Rögnvaldur hringdi i mig s.l. haust og vildi fá að tala við mig og ég varð að sjálfsögðu við þvi enda erum við gamlir vinir. Það kom svo i ljós eftir á að hann var aö tala við mig sem formaður Félags isl. tón- listarmanna. Hann spurði mig um þetta einleikaramál og ég staðfesti að Bækkelund hefði verið ráðinn til að flyt ja konsertinn og hann spurði hvort ég hefði ekkert stolt sem ég sagðist eiga nóg af. Hvers vegna væri þá ekki fenginn fslenskur einleikari og ég sagði: „En ef ég treysti þeim ekki”. Þetta sagði ég i gri'ni og til að striða Rögn- valdi m.a. vegna mjög óviðurkvæmilegra orða sem hann hafði látið falla við mig skömmu áður um þekktan tónlistarmann. Það eru ósannindi að halda þvi fram aö ég vantreysti islenskum pianistum. Ég vil lika minna á að Manuela Wiesler lék með okkur einleik líti og við teljum hana Islending nema kannske Rögnvalduii hann sagði i Morgunpósti að eng- inn islenskur einleikari hefði verið með. Ekkert verk var flutt i Austurriki eftir menn sem eru að sem ja á islandi i dag. Nei, þvi’ miður, ég reyndi hvað ég gat til að koma þvi i kfing,en gestgjafarnir höfðu sinar óskir um efnisskrána og þvi urðum við auðvitað að hlita. Ég tel að það hafi raunar veriðm jög boðlegt að vera meö norskan konsert með norskum pianista og franska sinfóniu (César Franck) undir stjórn aðal- stjórnanda okkar Frakkans Jacquillat með Minni Islands eftir Jón Leifs sem forleik, þegar við lékum I Wiesbad- en. Einnig frumfluttum við I ferðinni austurriskt verk „Sniining” sem var sérstak- lega tileinkað okkur. ■ Þar er stundum haft við orð að annar hver islend- ingur fáist við að mála myndir# ef ekki> þá eru þeir að leika eða skrifa. Sumir mála sér til dund- urs> fyrir aðra er málara- listin sjálf alvara lifsins, Listamaðurinn við eitt verka sinna sem hann kallar vorleysingu. Ljósm: eik. ♦ byltinganna. Það er gaman að ’ minnast þess að haft var eftir Jónasi frá Hriflu, sem skammað- ist hvaö mest yfir óhlutbundinni list að eitt hefði Stalin mátt eiga að hann hefði kunnaö að láta mála góðar myndir. Þeir áttu samleið i mati sinu á myndlist- inni, meðan róttækir málarar féllu inn i hvorugt kerfiö. Við sem komum á eftir septembermálur- unum vorum mýkri i formum og lýriskari. — Þú sagðir að myndlistin væri fyrst og fremst vinna, eins og reyndar öll list er, en hvernig vinnur þú? Hvernig liður þinn dagur? Ég er opinber starfsmaður hálfan daginn og kenni teikningu i Kársnesskólanum i Kópavogi. Ef ég fæ „góða töflu”, þá liður dag- urinn einhvern veginn þannig að ég fer á fætur árla, fer til kennslu, kem heim fyrir hádegi, bregð mér i sund og borða hádegisverð. Eftir hádegi fer ég út I vinnustofu mina og þar mála ég fram að kvöldmat. A kvöldin taka við sjónvarpsgláp, heimsóknir til kunningja, leikhúsferð eða eitt- hvað slikt. Þetta eru svipuð vinnubrögð og franskir málarar tiðka. Þeir bregða sér út á kvöldin og sitja á kaffihúsum yfir rauð- vinsglasi og rabba við kunningj- ana. Einu sinni var sagt að i Skandinaviu væri annaö uppi á teningnum, þar litu málarar á listina sem lifsháska og máluðu upp á lif og dauða. Nú er liðinn hálfur mánuður siðan ég snerti á pensli, ég hef verið að sinna sýn- ingunni, en nú er mig farið að klæja i lófana eftir að fara að vinna. Að kunna sitt fag — Fylgdist þú með listaþinginu um siðustu helgi? Bara I gegnum fréttir fjölmiðl- anna. Mér fannst mjög athyglis- vert það sem fram kom um afnot af myndverkum. Myndlistarmað- ur selur sitt verk I eitt skipti fyrir öll og siðan er það horfið úr lifi hans. Aðrir listamenn fá greitt fyrir endurtekin afnot af þeirra verkum. t framhaldi af þessu, af þvi að við vorum áðan að ræða um hlut myndlistarinnar, þá eru þar fleiri kallaðir en útvaldir. Það er ekki hægt að meta myndlistina eftir þeim fjölda sýninga sem eru á boðstólnum, og segja þvi fleiri sýningar, þvi meiri möguleiki á góöri list. Ég trúi fyrst og fremst á vinnuna. Menn verða að kunna sitt fag, það er ekki nóg að kaupa sér pensil og liti og fara svo að mála, eða ætla að biða eftir inspirasjón. Þeir sem vilja ná árangri vita að til þess þarf vinnu og aftur vinnu. —ká Listin er vinna og aftur vinna leið til að tjá tilfinningar sínar og viðhorf. Unnendur myndlistar hafa mátt hafa sig alla við í vetur til að fylgjast með> svo margar hafa sýningar verið. Sumar fara hátt og vekja athygli/ aðrar láta minna yfir sér> en bera engu að síður vott um mikla vinnu og listrænan aga. Dag einn i byrjun júnimánaðar sest blaðamaður niður með Haf- steini Austmann listmálara sem að undanförnu hefur sýnt verk sin að Kjarvalsstöðum. Það er ekki seinna vænna aö spjalla við hann, þvi nú er siöasta sýningarhelgin. Ég held mínu striki Hafsteinn er vel þekktur mál- ari. Hann telst til þeirra sem haldið hafa sig við abstraktmál- verkið allt frá þvi að hann kom heim frá námi I Paris fyrir 25 ár- um. — Hafa aðrar stefnur aldrei freistað þin, t.d. hið nýja raunsæi, sem nú er ofarlega á blaöi meðal málara? Natúralismi höföar ekki til min. Mér finnst ekkert spennandi við það að fótógrafera náttúruna. Það er allt I lagi að nota fjall sem fyrirmynd I málverki, en fjallið á ekki að ráða myndinni. Það er hægt að njóta náttúrunnar sem slikrar, en að reyna að nota hana óbreytta I myndlist er misskiln- ingur á málverki. Fyrir mér er það að mála vinna og meiri vinna. Bak við hverja mynd sem heppnast eru margar misheppnaðar. Ég er ekki upp á sölu kominn, ég held minu striki. Ég mála eins og mér finnst henta mér, en hleyp ekki eftir tisku- stefnum eða almenningsálitinu. Þaö er mitt að hafa áhrif á al- menningsálitiö, það á ekki að stjórna mér. — Finnst þér staða málaraiist- arinnar hafa breyst þau 25 ár sem þú hefur fengist við að mála? Hér áður var ákveöinn sjarmi Hafsteinn Austmann. Ljósm: eik. yfir málurum, þeir voru álitnir bóhemar og þegar ég og min kyn- slóð var að byrja var auðveldara að veröa þekktur. Ungir mynd- listarmenn eiga erfiðara upp- dráttar i dag að þvi leyti. Þeir eru svo margir og sýningarnar svo margar. Ég get nefnt að þegar Bragi Ásgeirsson hélt sina fyrstu málverkasýningu, þótti þaö viö- burður. Sýningar komust á for- siður dagblaðanna I þá tiö. Hark- an er miklu meiri núna og menn verða að gripa til ýmissa ráöa til að vekja á sér athygli. Abstrakt- málararnir ollu hneykslun, án þess að ætla sér það, nú reyna menn að hneyksla til aö vekja á sér athygli. Nýlistin t.d., hún verkar á mig eins og hver önnur skrýtla, og á kannski aö vera þannig. Aðalatriðiö er auðvitað að vinna vel og trúa á það sem maður er aö gera. r A franska vísu — Hvernig skilgreinir þú þlna eigin list? Það er nú kannski ekki mitt að skilgreina, en ætli eg sé ekki ein- hvers staðar milli lýriskrar abstraktlistar og geometriu. Min kynslóð kom á eftir september- málurunum, þeir voru um það bil að hætta að sýna saman þegar ég steig min fyrstu spor á listabraut- inni. Þeir voru róttækir, á önd- verðum meiði viö fyrirskipaöar stefnur, þeir voru haröllnuskóli, róttækir I málverkinu og litu á það sem framhald stjórnmála- Aðalsfmi Þjóöviljans er 81333 kl. 9-20 mánudag til föstudags. Utan þess tlma er hægt að ná I blaðamenn og aðra starfsmenn Aðalsími kvöldsími Helgarsími blaösinsf þessum simum: Ritstjórn 81382,81482 og 81527, umbrot '81285, ljósmyndir 81257. Laugardaga kl. 9-12 er hægt að ná i af- greiðslu blaðsins i sima 81663. Blaðaprent hefur sima 81348 og eru blaöamenn þar á vakt öll kvöld. 81333 81348 afgreiðslu 81663 1 Litið inn hjá Hafsteini Austmann að Kjarvals- stöðum

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.