Þjóðviljinn - 20.11.1982, Side 20

20 StÐA — ÞJÓÐVILJINN___________
dægurmál (sígiid?)
„Hróp okkar fyrir
Nýverið sendi breska reggae-
hljómsveitin UB-40 frá sér fjórðu
breiðskífu, UB-44. BU40 er fyrir
margra hluta sakir einhver at-
hyglisverðasta hljómsveit Breta
um þessar mundir.
UB-40 er ein af fáum hljóm-
sveitum sem berst gegn kynþátt-
afordómum í Bretlandi og hefur
orðið eitthvað ágengt í baráttu
sinni. Á tónleika þeirra koma
jafnt hvítir sem svartir og
skemmta sér hlið við hlið en það
mun víst frekar fátítt um þessar
mundir í Englandi.
UB-40 var stofnuð í Birming-
ham.1978 en það var ekki fyrr en
um mitt ár 1979 að hún tók á sig
þá mynd sem við þekkjum ídag. I
hljómsveitinni má finna flesta þá
litarhætti sem prýða jörðina en
þrátt fyrir ólíkan menningarlegan
bakgrunn eiga þeir það sameigin-
legt að vera allir verkamanna-
synir frá Birmingham. Pessi upp-
runi og blanda leynir sér ekki ef
textar hljómsveitarinnar eru at-
hugaðir.
Fyrsta platan sem UB-40 sendi
frá sér var lítil og á henni var lagið
„King/Food For Thought" sem
eru skot
l
myrkri”
fór í fyrsta sætið á breska
vinsældarlistanum. Þar með var
UB-40 fyrsta hljómsveitin til að
ná þessu marki án þess að njóta
stuðnings einhverra hinna stóru
útgáfufyrirtækja.
UB-40 er reggaehljómsveit
eins og sagt var í upphafi. Tónlist
hennar hefur ekki breyst mikið
frá því að tyrsta breiðskífa
hljómsveitarinnar Signing Off
kom út. Tónlistin er öllu vandaðri
en fyrr en þrátt fyrir litlar
breytingar er þessi hljómsveit og
tónlist hennar alltaf jafn heill-
andi.
Textar UB-40 hafa hrifið mig
alveg frá því ég komst yfir Signing
Off. í textum sínum reyna þeir að
brjóta til mergjar ýmis af þeim
réttlæti
þjóðfélagsmeinum sem hrjá
Breta (og okkur öll). Á UB-44
taka þeir fyrir kynþáttafordóma,
hina ómennsku færibandavinnu
og hlutskipti fanga svo eitthvað
sé nefnt. Uppbygging texta UB-
44. er mjög athyglisverð eins og
sjá má í „Fley politician“ og „The
Prisoner". Þó UB-40 hamri stöð-
ugt á því sama verður með engu
móti sagt að textar þeirra séu fra-
sakenndir:
I won’t close my eyes
To the sufferers plight.
In a a world full of sadness
I won't turn off my light.
Our cries for justice
Are shots in the dark
But our strength ’s in our bite
And not in our bark
It’s tirne to stand
And shout it out loud
And the louder we scream
the sweeter the sound.
„Iwon ’t close my eyes. “
í heild þá er ég ánægður með
þessa plötu því hún hefur bæði
fram að færa góða og vel flutta
tónlist og góða texta.
Breska reggae-hyómsveitin UB-40: A tónleika hennar koma jafnt hvítir
sem svartir sem mun frekar fátítt um þessar rnundir í Bretaveldi.
SVIF
Björns Thoroddsen
Björn Thoroddsen gítarleikari
sendi fyrir stuttu frá sér sína
fyrstu sólóplötu, Svif. Björn hef-
ur nú um nokkurt skeið verið í
hópi okkar bestu gítarleikara.
Hann hefur aðalega helgað djass-
inum krafta sína og er einn fárra
íslendinga sem hefur farið vestur
um haf til að leggja stund á
djassgítarleik.
Ég hygg að fyrir utan hóp
djassáhugamanna sé Björn eink-
um þekktur fyrir veru sína í
hljómsveitinni Tívolí sem lék
lagið „Fallinn* við miklar vin -
sældir og fyrir ferð sína með
Björgvin Halldórssyni til Rúss-
lands nú fyrir skömmu.
Á Svif eru 11 lög og þar af 10
eftir Björn sjálfan. Til liðs við sig
hefur hann fengið marga af okkar
bestu hljóðfæraleikurum, Jakob
Magnússon, Eyþór Gunnarsson,
Kristin Svavarsson, Árna Sche-
ving, Hjört Howser, Guðmund
Ingólfsson og Hans Rolin og
Mikael Berglund, en ef mig
minnir rétt þá voru þeir einnig
með í ferðalagi Björgvins til
Rússlands.
Tónlist Björns er ekki með öllu
ólík því sem Mezzoforte hefur
verið að gera þó samanburður af
þessu tagi sé ekki með öllu sann-
gjarn. Ekki treysti ég mér til að
hólfa tónlist Bjöms nánar, það
verða aðrir hæfari menn að gera.
Tónlist Björns lætur ágætlega í
eyrum, róleg og afslappandi, það
eina sem finna má að henni er
það hve keimlík sum lögin eru.
Um tónlistarflutninginn er það
að segja að hann er mjög góður
og leiícur þar enginn betur en
Björn. Hann er einn af okkar
allra bestu gítarleikurum. Þeir
Hans Rolin og Mikael Berglund
komast einnig vel frá sínu og
reyndar má segja það um alla sem
lögðu hönd á plóginn við gerð
þessarar plötu.
Svona framtak er alltaf vel þeg-
ið því að ég býst við að það verði
oftast hugsjónastarf að senda frá
sér djassplötu hér á landi. Gott er
til þess að vita að til eru menn
sem hafa tíma og þrek til að berj-
Björn Thoroddsen: I hópi okkar
bestu gítarleikara. Ljósm.:eik.
Umsjón
Sif
Jón Vióar
Andrea
Jóhanna og Þorbjörg Kristín: Eldhressar á Upptökuheimilinu. Ljósm.:
gel.
Kópavogs-
heimilið ekki hæli
sitja heima um helgar og fara út
með eldri krökkum sem eru að
djúsa og vilja þá ekki vera öðru-
vísi.
- Hvað finnst ykkur um aðra
vímugjafa, t.d. sniff?
- Og finnst ykkur að það ætti
að lækka aldurstakmarkið í
ríkinu?
- Nei, það á ekkert að vera að
lækka aldurstakmarkið til að
kaupa í ríkinu það eykur bara
drykkju, það mundi heldur ekk-
ert minnka sniffið, svo er sniffið
eiginlega hætt, það var bara
tískufyrirbrigði.
- Hvað með hass?
J.Þ.: Mér finnst að það ætti að
leyfa hass fyrst að brennivín er
leyft.
Þ.K.Þ.: Það finnst mér alls
ekki, þá er bara einn vímugjafinn
í viðbót til að velja úr.
- Hvernig er þetta heimili
starfrækt?
- Við erum 8 krakkar hérna og
heimilisverkunum er skipt niður
á okkur og umsjónarmennina.
Það eru haldnir fundir tvisvar í
viku, á þriðjudögum er rætt um
viðburði helgarinnar og almenn
samskipti en á fimmtudögum er
beðið um heimfararleyfi og svo-
leiðis. Svo eru haldnir aukafundir
ef eitthvað spes kemur uppá. Við
getum fengið heimfararleyfi um
helgar og útivistarleyfi á kvöldin.
Svo fara umsjónarmennirnir
stundum með okkur á rúntinn um
helgar. Annars finnst okkur að
strætó ætti að fara spes ferð um
helgar frá planinu kl. 3 í öll
hverfi, það er svo oft sem krakkar
nenna ekki heim kl. 1 og vita svo
ekkert hvernig þau eiga að kom-
ast heim seinna um kvöldið.
- Finnst ykkur að það væri
hægt að breyta Kópavogsheimil-
inu á betri veg?
- Það ætti að vera lengra úti-
vistarleyfi og svo væri ekki vit-
laust að hafa mörg lítil hús frekar
en þetta stóra. Svo mundi maður
búa hjá sínum umsjónarmanni,
það yrði miklu heimilislegra þó
að þetta sé náttúrlega alveg
ágætt.
Síðan varð ég að þakka fyrir
mig og kveðja því að allur hópur-
inn var að fara á frumsýninguna á
Dýragarðsbörnum. sif
Se'inustu helgi brá ég undir mig
betri fætinum og skrapp í heim-
sókn á Unglingaheimilið í Kópa-
vogi. Þar hitti ég tvær eldhressar
14 ára stelpur, Þorbjörgu Krist-
ínu Þorgrímsdóttur og Jóhönnu
Þórðardóttur og áttum við eftir-
farandi spjall.
Skólinn betri hér
- Hversvegna eruð þið hér?
Þ.K.Þ.: Ég kom hingað sjálf-
viljug út af heimilisvandamálum.
J.Þ.: Ég var rekin úr skóla og
flæktist of mikið úti á kvöldin,
svo voru líka vandamál heima.
- Hvaða^álit hafið þið á skólum
almennt?
- Maður var kominn með
námsleiða þó að við vanræktum
ekki námið, okkur gekk báðum
vel í skóla. Það er líka leiðinlegt
við skóla hvað það eru oft þröng-
ar klíkur sem stjórna skólanum.
Núna erum við í skóla hérna á
heimilinu (nánar tiltekið niðri í
kjallara) og það er miklu betri
skóli en við vorum í, hann er
miklu frjálslegri og þar sem við
erum bara 8 hafa kennararnir
miklu meiri tíma fyrir hvern ein-
stakling.
- Að hvaða leyti er hann frá-
brugðinn þeim skóla sem þið vor-
uð í?
- Við förum á bíó og ræðum
síðan um myndirnar, hvort þær
voru góðar eða slæmar o.s.frv.
Það kemur líka leikari til okkar
og kennir okkur tjáningu en það
er partur af námsefninu.
- Hvernig er samband ykkar
við aðstandendur?
- Það er vitlaus afstaða hjá
aðstandendum og fleirum í sam-
bandi við þennan stað, sumir
krakkar kalla þetta hæli og vor-
kenna okkur fyrir að vera hérna
en það er algjör vitleysa, þetta er
mjög gott heimili og mjög góður
mórall hér milli allra. En eftir að
við komum hingað hefur verið
betra samband við aðstandendur
en áður, opnara samband. Það er
eins og þeir skilji núna að við höf-
um átt við vandamál að stríða og
taka þar af leiðandi meira mark á
manni.
- Hvað gerið þið um helgar?
Þ.K.Þ.: Ég er yfirleitt heima.
J.Þ.: Ég fer niður í bæ. Hér eru
útivistarleyfi til 11 og stundum til
1 um helgar, eða þá ég fer á
Villta, það er ágætur staður nema
að aðgangseyrir er of hár og ald-
urstakmarkið líka of hátt. Það
vantar stað fyrir krakka á aldrin-
um 13-16 það er svo leiðinlegt á
félagsmiðstöðvunum. Það vantar
einhverskonar dansstað þar sem
maðui gæti verið aðeins í því og
svo kannski laumast út og fengið
sér sopa úr flöskunni við og við.
En það ætti bara að henda ofur-
ölvi krökkum út.
- Afhverju haldið þið að það
séu alltaf yngri krakkar sem byrja
að drekka?
- Krakkar fá bara fyrr áhuga
fyrir áfengi, miklu fyrr núna en
áður, það eru kannski áhrif frá
eldri systkinum eða félögum. Það
eru ekkert allir sem nenna að