Þjóðviljinn - 10.12.1983, Blaðsíða 4

4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 10.-11. desember 1983
Ástarœvintýri hafa meira seið-
magn en hjónaband, á sama hátt
og skáldsaga er sagnfrœðilegri
œvisögu skemmtilegri til aflestr-
ar. Stuart Young
„Man ég
vel þitt
funafjör“
Feikilegt magn skáldskapar
liggur eftir þjóðskáldið séra
Matthías Jochumsson og lét
hannsér fátt óviðkomandi .Meðal
annars orti hann ilmandi vísur
um hesta og er hér birt sýnishorn
af þeim kveðskapi. Fyrst eru
birtar tvær vísur úr löngu kvæði
um Jarp og síðan kvæðið um
Frosta.
Jarpur
Verður ertu víst að fá
vísu, gamli Jarpur,
aldrei hefir fallið frá
frækilegri garpur.
Margan fórstu frægðarsprett,
fákurinn ítur-slingi;
því er skylt, að skarpt og létt,
skáldin um þig syngi.
Frosti
Fagra dýrið, Frosti minn,
fákurinn snilldargóði,
framar öllu orðstír þinn
á ég að geyma í Ijóði.
Enga fegri yndisstund
átti’ég í lífi mínu,
en þegar fram um fagra grund
fló ég á baki þínu.
Man ég vel þitt funafjör,
fallega vaxna bakið,
höfuðið uppreist, augun snör,
ólma fótatakið.
Frárri hverjum fák þú varst
fremstur í reiðarglaumnum,
fallega mikla faxið barst,
fimlega lékst að taumum.
Tvisvar vannstu sæmd og seim,
er sigur af hólmi barstu,
þriðja sinnið sóma þeim
sviptur að röngu varstu.
Protin gleði þessi er;
þannig vinir falla.
Svíf ég í huga samt með þér
sumardaga alla.
Ætlum að opna
veitingastað
Haukur Dór er nú kominn til landsins til
að sýna leirmuni og verður sýning
hans opnuð í Listmunahúsinu við
Lækjargötu í dag. Við hittum Hauk að
máli þar sem hann var önnum kafinn
við að setja sýningu sína upp og spurð-
um frétta.
- Hvar hefur þú alið manninn að undan-
förnu?
- Við hjónin fórum til Bandaríkjanna
fyrir tæpum þremur árum og var ég þar
viðloðandi skóla og með vinnustofu. Þegar
þeirri dvöl var lokið vorum við ekki alveg
reiðubúin til að fara heim aftur svo að við
héldum til Danmerkur en ég hafði stúderað
þar á sínum tíma í Akademíinu.
- Og hvernig vegnar í Danmörku?
- Við keyptum gamlan bóndabæ á N-
Sjálandi sem heitir Tinggaarden og þar hef
ég feiknagóða vinnuaðstöðu, bæði leir-
munaverkstæði og sýningarsal. Þetta er
svona um 45 mínútna akstur frá Kaup-
mannahöfn.
- Og hvernig gengur að lifa af listinni?
- Það er enginn leikur. Þetta er lúxus-
fvara sem maður er með og Danir eru ákaf-
lega blankir. Eina leiðin til að létta um
pyngju þeirra er að gefa þeim að éta og
drekica fyrst og þess vegna ætlum við að
setja upp veitingastofu á bænum
- Er það ekki mikið fyrirtæki?
- Þessi gamli sveitabær er mjög vel til
veitingareksturs fallinn og þetta er mjög
spennandi. Við erum að setja upp eldhúsið
núna. Ég er líka orðinn dálítið leiður á
leirnum í bili og vil gjarnan hvíla mig á
honum.
- Ætlarðu þá kannski að taka til við
kokkamennsku?
- Nei, ég ætla að fá kokk héðan að
heiman og einnig hef ég samband vjð
danskan kokk sem kann vel að matreiða
íslenskt lambakjöt en það langar mig til að
hafa á boðstólum. Sjálfur verð ég líklega á
barnum, þ.e.a.s. hinum megin við barborð-
ið.
- Er þessi bær í alfaraleið?
- Já, hann er í þjóðbraut og þarna eru
miklar túristaslóðir. Ég prófaði aðeins að
hafa kaffiteríu opna í haust og henni var
Viðtal við
listamanninn
Hauk Dór
sem búsettur er
í Danmörku.
Hann opnar
í dag sýningu í
Listamanna-
húsinu
Haukur Dór: Hef gaman af því að leika mér
með tímalaus form. - Ljósm.: eik.
geysilega vel tekið. Þjóðverjar hafa keypt
helv. vel af mér. Þeir hafa bæði smekk og
peninga til að versla.
- En Danir hafa kannski hvorugt?
- Það er enginn vafi á því að Danir eiga
mjög erfitt uppdráttar um þessar mundir.
Þetta er enginn leikur hjá þeim. Þar við
bætist að það virðist lítill áhugi fyrir
leirmunagerð í Danmörku í augnablikinu.
Það var miklu meira lff í henni þegar ég var
við nám þar.
- En sendirðu kannski muni hingað heim
til að selja?
- Ekki nema í gegnum sýningar. Annars
er listamarkaðurin á íslandi engu öðru lík-
ur. Ég þekki hvergi annan eins markað.
- Ertu hættur í málverkinu?
- Já, ég hef ekki snert við því að undan-
förnu. Annars Iærði ég malerí í Akademí-
inu. Það var svo seinna sem ég lenti í
leirmunagerðinni í Skotlandi, aðallega fyrir
tilviljun. Það voru svo meiri möguleikar að
vinna fyrir sér í leirmunagerðinni þannig að
ég fór aðallega út í hana.
- Ég sé að þú ert mest með klassísk form
hér?
- Já, ég hef gaman af því að leika mér
með tímalaus form. Ég er um þessar mundir
mjög upptendraður af prímitífri list, eink-
um frá Afríku. Einnig er ég hrifinn af japan-
skri leirmunagerð en þeir eru núna númer
eitt í þessum bransa.
- Mér sýnast vera hálfgerðar klámmynd-
ir á diskunum?
Nú hlær Haukur Dór.
- Já, það er engu líkara en ég sé nýbúinn
að uppgötva tillann á mér eða eitthvað svo-
leiðis. Eg hef óskaplega gaman af þessu.
- Hvernig tekur fólk þessu?
- Það fer æði misjafnlega í það en þetta
er klassískt viðfangsefni í gegnum aldirnar.
- Hvernig ertu að þróast?
- Ég er frekar með stærri hluti en áður og
þetta eru að verða meiri myndir en ker. Það
fer kannski að styttast í málverkið aftur.
sinni er af Jörundar-
vígi við Reykjavíkur-
höfn eða Batteríinu
einsog það varyfir-
ieitt kallað. Þetta vígi
iét Jörgen Jörgens-
son, hæstráðandi til
sjósoglands, eða
Jörundurhunda-
dagakonungur, eins
og hann var og kall-
aður, reisa. Það var
síðan endurreist af
dönsku hermönnun-
um sem hingað komu
í tilefni af þjóðfund-
inum 1851. Jöru-
ndarvígi stóð þar
sem nú mætast Kalk-
ofnsvegur og Skú-
lagata. Það varrifið
vegna hafnargerðar-
innar sem hófst árið
1913.