Þjóðviljinn - 19.05.1984, Blaðsíða 14

íkarus: Bragi, Beggi,
Toili og Megas. Kommi
var ekki við látinn þegar
myndin var tekin, og !a
undir illum grun um að
híma undir menntunar-
feldiídönskum lýðhá-
skóla.

Megas lætur vaða á súðum
um nýútkomna plötu íkarusar
„Ég er guð, og þegar ég geng um
strætin heyri ég stunur“.
Gítarsóló líðurtignarlega útúr
hátölurunum, liðast á milli okkar og
endar í atlotum við hljóðhimnurnar.
„Stórkostlegt". Megar sperrir upp
skjáinn einsog þegar hann var á
spíttinu í gamla daga. „Þetta er
Beggi Morthens. Djöfull er þetta
gott“. Og einsog sæmir gömlum
konungi rokksins kinkar hann lítil-
látur viðurkenningarkolli til hins
unga gítarsnillings, sem situr á stól
fyrir framan okkur. „Stórkostlegt"
segir Megas aftur. En fagurgalinn
hrín ekki á hinu unga gítarguði sem
situr með dökk sólgleraugu í myrkr-
inu og hræir hvorki legg né lið, með
sígarettuna stinna milli fingra sér
einsog vita, svo stolist sé í Dag.
Tilefnið er ný plata með íkarus, þéttasta
rokkbandi landsins. Rás 5-20 er kömin út
og galvaskt lið er mætt til að hlusta á flutn-
inginn í fyrsta sinn í landi funa og frera,
léttölvað af h'fi og tónlist, svo annað liggi nú
milli hluta. Við sitjum í hátíðlegum stellins-
um, popparamir eiiítið upphafhir og fj ar-
rænir einsog sæmir guðum norrænnar æsku.
Raunar eru bara Megas og Beggi meðal vor
aðsinni.
„Þið verðið að afsaka Tolla Morthens",
segir Megas án þess að setja upp vott af
afsökunarsvip, og nýtur þess greinilega að
einoka augnablikið. „Hann er útí Berlín að
mála skagfírskt landslag. “
Einhver bundinn við jörðu spyr hvort
það sé vitrænt að fara til Berlínar að mála
landslag á Norðurlandi og Megas útskýrir
með sorgvarsvip að aumingja Tolli hafi ver-
ið kominn út í myndlist þegar hann upp-
götvaði að Þjóðverjar voru allir í djúpum
bömmer. „En Tolli er ekki mikill bömmer-
gæi svo það var eigjnlega spuming um sálu-
hjálp að vippa sér í Skagafjörðinn“. Af
tveimur öðmm meðlimum sem
burtkölluðust, væntanlega á vaxfestum
vængjum fkurasar, fréttist hins vegar
minna, þó liggur Kommi sláttumaður húða
undir vondum gmn um að híma fróðleiks-
þyrstur undir menntunarfeldi í dönskum
lýðháskóla.
... verið atvinnulaus - komið til mín
veriðfátæk-komið til mín
verið drykkjusjúk - komið til mín
beygið ykkur - komið til mín
skríðið - komið til mín
því mínar dyrþœrstanda alltafopnar
viltu koma í boltaleik
þú mátt vera boltinn
égskalsparka...
Svo segir í dónalegum texta Tolla Mort-
hens um Berta blanka og dylst f áum við
hvaða ráðherra Sjálfstæðisflokksins er átt.
Verður ekki Albert reiður spyr ég.
„Nei, nei“, svarar Megas og glottir útí
hægra. „Hann sér auglýsinguna. Hver held-
urðu að nenni að yrkja um Steingrím? Svo
liggja nú straumar heimsádeilunnar í aðrar
áttir líka“, segir hann og illyrmislegt glottið
tekur sér bólfestu í báðum um leið og hann
sýnir mér textann úr laginu HOR, þar sem
segir:
... langt er liðið á vorið
en hvaðan kemur horið
í vasaklút i eldhúsrúllu
í Þjóðviljann eða skálmina...
Á þessu stigi málsins hleypur náttúrlega í
mig hundur, ég tek upp þykkjuna fyrir hönd
málgagnsins og sný mér frá hinum stéttsvik-
ula poppara!
Beggi Morthens gítargaur er líka í Egó og
þekkir útgáfuhliðina á poppbransanum ein-
sog herðablöðin á sér og hann segir að
Grammið, útgefandi íkamsar og fram-
sæknasta plötuforlag á landinu, hafi tví-
mælalaust haft „alger áhrif til bóta á brans-
anum. Fullt af efni sem hefði annars aldrei
komið út...“
Ási og Dóra Jóns, Grammarar sem eru
viðstödd helgistundina, taka lofínu léttilega
og Ási segir: „Já, við höfum pælt í því sem
okkur lýst á. Það hefur samt ekki alltaf
gengið upp. Eina hljómsveit feiknagóða á
sviði gáfum við út. Það gekk bara ekki upp í
stúdíói. En það er gaman að þessu".
Gengur vel spyr ég og Dóra og Ási mæla
hvort annað fjárhagslegum ástaraugum.
„Já, það gengur bara vel“, segir Ási „en
þó ekki fjárhagslega vel“.
Eftir þessa véfréttarlegu yfirlýsingu sem
hefði tæplega glatt þá hjá Alþjóðabankan-
um slær nokkurri þögn á viðstadda, enda
verið að snúa við gerseminni á græjunum og
til skýringar bætir Ási svo við: „Verðbólgan
er afstætt hugtak sem við pælum bara ekki
í“.
Loks segir einhver: „Þú ferð nú að vera
einsog poppaður Ragnar í Smára“, og
Megas er ekki lengi að skjóta inní: „Já, það
er bara spurning hvenær þú ferð að fram-
leiða smörlíki einsog hann“.
Mörg af lögunum á Rás 5-20 voru fyrst
spiluð á rokkhátíðinni frægu, Vlð krefjumst
framtíðar, þeirra á meða) Svo skal böl bæta
(að benda á annað verra) eftir Megas. En
hann á líka Kondór, um hrægamm þann
sem „íkrónunni gelur/ um hveiti sem al-
maðka er“ meðan „einstein með lásbogann
ljúfa“ bruggar fjörráð hinu sköllótta hræ-
fygii ■,
„Textinn er um andstæðuna miklu - erfð-
asyndina ogerfðasýknuna. Kondórinn er
tákn hinnar sýknu náttúru“, segir Megas og
neitar alfarið að skýra hvers vegna hræfugl
er látinn tákna sakleysið, „meðan einstein
| er Adam mannsins, - og maðurinn er ævin-
lega hinn seki. Það er í rauninni grundvöllur
hinnar kristilegu heimspeki". Þetta er
feikna djúpt, minnin ná allt frá Skúla fógeta
inná sprengjufeður nútímans (kannski
Megas og có. stofni Popparar gegn kjarn-
orkuvá), og þegar fólk með hálft dúsín af
háskólagráðum á bakinu fer í fyllingu tím-
ans að festa Megas á steglu bók-
menntafræðinnar þá er eins víst að Kondór
verði tekið sem dæmi um ólæknandi bölsýni
þó ekki skorti happy end og það allt, með
því að helvítis fuglinn sleppur frá „illa
spældum einstein"í lokin. Grjótfínn texti,
og pælingamar þvers og kmss um allt, og
fyrir bókmenntaídjót sem taka sig alvarlega
er Kondór á við bestu sunnudagskrossgátu.
Heitavatnstankarnir em líka afurð Meg-
asar, og að sögn hans: „Magnaðasta
draugakvæði á íslandi frá því Sneglu-Hall
dreymdi drauminn sællar minningar“.
Megas segir raunar að kvæðið fjalli um
manna sem dó af því að drekka of mikið
heittvatn!
„Nomina sunt odiosa - nöfn eru óþörf',
segir ljóðfrömuðurinn og vill ekki segja til
nafns yrkisefnisins. „Hins vegar styðst
þetta við sannsögulega atburði".
Einhver viðstaddra, sem dvalist hefur um
of við hirð Bakkusar, dregur í efa að hér sé
rétt með farið og rífur kjaft við skáldið, sem
dregur sig ögn fjær og horfir með hálfgerð-
um hroll á þetta alkóhólíseraða fyrirbæri,
og segir svo, einsog sá sem valdið hefur:
„Til er tvenns konar sannleikur, annars
vegar hinn ósköp venjulegi sannleikur sem
ekki þarf að skýra, og hins vegar hinn in-
spíreraði sannleikur skálda, sem ekki er
hægtaðskýra“.
•iijoqa of hJBm’ sólu. Bo í un^s&öizlegn .áket&sinni
gerði Ikarus einm'i'H' þaö honurp var bantna^-.
■fÁ*" of ne&rrj ^ólu & brádnöáfí ba •vaza'ó sv/o vænqirnir
lo&nodu duHv & -s-teypfvsf (ksrus riiður f hshri
Rithönd meistarans. Á textabla&inu sem fylgir Rás 5-20 útskýrir Megas hvert nafnið fkarus er
sótt.