Þjóðviljinn - 23.09.1988, Side 14

Stuðningur á heimsmælikvarða
Sextíu manna stuðningshópur fór með landanum til Seoul.
Egill Már Markússon er á staðnum og hefur frá mörgu að segja
Þaö er engu líkara en aö íslenska handboltalands-
liöiö sé á heimavelli hér í Seoul, vegna hins mikla
stuönings sem þeir fá frá löndum sínum. Þrátt fyrir
langa vegalengd hafa um sextíu íslendingar lagt
land undir fót og heiðrað eina af stórborgum Austur-
landa fjær meö komu sinni, og líka bara vel.
S-Kóreubúar taka heils hugar þátt í ólympíuleikunum og lætur þessi unga blómarós ekki sitt eftir liggja
frekar en aðrir til að gera leikana sem glæsilegasta.
Sérstaða
íslendinga
Það hefur einatt verið sagt um
fslendinga í útlöndum að þeir séu
hinir mestu ólátabelgir og geri
lítið annað en drekka bjór og
skemmta sér. Ekki verður tekið
undir þennan sleggjudóm hér en
altént er mjög góð samstaða
meðal íslendinganna. Enginn
lætur sig vanta þegar handbolta-
landsliðið keppir og leikur eng-
inn vafi á því að okkar menn fá
betri stuðning en nokkurt annað
lið í keppninni. Óstöðvandi hróp
og köll, lúðrablástur, píp og pú
setja íslensku áhorfendurna
hreinlega í annan flokk en aðra
áhorfendur hér í Seoul. Meira að
segja heimamennirnir sjálfir, eru
ekki hvattir á sama hátt og ís-
lenska liðið.
Pað kom okkur reyndar nokk-
uð spánskt fyrir sjónir að á fyrsta
keppnisdegi léku heimamenn við
Ungverja og nutu í upphafi ekki
mikils stuðnings sinna manna á
áhorfendabekkjunum. Kóreubú-
ar eru einfaldlega kurteisin upp-
máluð og vildu alls ekki sýna
andstæðingum sínum óvirðingu.
Því klöppuðu áhorfendur ávallt
þegar mark var skorað, sama
hvorum megin það gerðist. ís-
lendingum í höllinni leist ekkert á
þróun mála, enda náðu Ungverj-
ar strax forystunni í leiknum. ís-
lendingar hvöttu þá Kóreumenn
til dáða. Fljótlega smitaði þetta
út frá sér og hvattir af öllum
áhorfendum í höllinni unnu Kór-
eumenn sannfærandi sigur á silf-
urþjóð Ungverja. Þegar að leik
íslendinga og Bandaríkjanna
kom endurguldu Kóreubúar
greiðann og stældu stuðnings-
hróp íslendinga með góðum ár-
angri.
Margt vekur
athygli
Framganga íslendinganna hér í
Seoul hefur vakið nokkra eftir-
tekt og greinilegt að svona hátt-
erni tíðkast ekki hvar sem er.
Sjónvarpsmyndavélum er mikið
beint upp til íslensku áhorfend-
anna og finnast mögum þetta
skrítnar uppákomur. Þegar ís-
land lék við Alsír voru t.a.m.
nokkrir Japanir staddir fyrir
framan öskrandi áhorfendahóp-
inn. Japönum, með allar sínar
myndavélar, þótti þetta merkileg
sjón og smelltu mörgum myndum
af hópnum, rétt eins og um annan
kynstofn væri að ræða.
En íslendingar í Seoul hafa
rekið sig á fleira en kóreanska
stuðningsmenn. Innfæddir virð-
ast margir hverjir eiga erfitt með
að venjast Evrópubúum og
greinilegt að þeir hafa ekki verið
fjölmennirgestirhingað til. Hinir
300 þúsund gestir víðs vegar úr
heiminum eiga það nefnilega til
að tínast í borg sem telur um 10
miljónir með úthverfum. Vegna
þessa hafa sprottið upp vandamál
vegna tungumálaerfiðleika því
Kóreumenn kunna lítið fyrir sér í
ensku. Hins vegar ber öllum sam-
an um það að leikarnir sér frá-
bærlega vel skipulagðir af S-
Kóreumönnum og er þar hvergi
veikan blett að finna.
Þegar íslenski hópurinn gekk
eitt sinn framhjá skólakrökkum á
förnum vegi gerðu krakkarnir
hvað þeir gátu til að fá eiginhand-
aráritun okkar. Við tókum það
skýrt fram að við værum ekki
íþróttamenn en það skipti engu,
undirskriftin var ekkert ómerki-
legri fyrir það. Annað sem
krökkunum fannst merkilegt, var
hve loðnir Evrópubúar eru á fót-
leggjunum og áttu íslenskir karl-
menn fótum fjör að launa, í orðs-
ins fyllstu merkingu.
fslendingur í stuttbuxum er
reyndar litinn hornauga og þykir
það ekki hæfa að vera fáklæddur,
þrátt fyrir hitann. Þetta ætti raun-
ar ekki að koma mönnum á óvart
sem ferðast hafa eitthvað út fyrir
hinn vestræna heim.
Mengun í Seoul
Hitinn hér í Kóreu er nokkuð
mikill og oft óþægilegur. Loftið
er mjög kyrrt og rakinn mikill.
Það versta er þó mengunin í Seo-
ul sem ætlar alla að drepa. Á
morgnana liggur ávallt mistur yfir
borginni, bæði vegna mengunar
og veðursins. Þegar bílaumferðin
nær hámarki verður loftið óþægi-
lega mengað. Um 800 þúsund
ökutæki eru á götum Seoul og
fjölgar þeim um 200 á hverjum
degi!
Stjórnvöld gripu reyndar til
þess ráðs að banna notkun allra
ökutækja með númer sem enda á
sléttri tölu alla „oddatöludaga"
mánaðarins, og öfugt. Þannig
mætti bíll með númerið BG-346
ekki vera í umferð þann 1., 3., 5.
o.s.frv. Með þessu átti að reyna
að minnka notkun bíla um helm-
ing en það gekk ekki upp. Vel
stætt fólk fékk sér einfaldlega tvo
bíla í stað eins og notaði þá til
skiptis. Hins vegar liggur iðnað-
arframleiðsla, sem veldur mikilli
mengun, nú að mestu niðri vegna
ólympíuleikanna og hafa Kóreu-
menn þannig bjargað í horn.
Þetta er reyndar sama vandamál
og Bandaríkjamenn áttu við að
etja á síðustu leikum í Los Ange-
les en eins og allir vita er mengun
þar mikil.
En þrátt fyrir ýmis vandkvæði
hefur það verið hreint ævintýri að
verða vitni af hamförunum hér í
Seoul og fá sjónvarpsáhorfendur
svo sannarlega að heyra áfram í
okkur þegar handboltalandsliðið
leikur. Þá munum við að sjálf-
sögðu fylgjast með öðrum ís-
lenskum þátttakendum, svo og
stórviðburðum eins og einvígi
Carl Lewis og Ben Johnsons, og
fleira, og fleira.
-emm/þóm
Hvernig sem á stendur
Við erum á vakt
allan sólarhringinn
Uís
68 55 22