Þjóðviljinn - 28.10.1988, Qupperneq 15
sitt mark á starfið í ráðuneytinu,
og þessi stutti tími sem ég hef ver-
ið þar því e.t.v. ekki verið alveg í
þeim takti sem verður.
Guðrún segist sjá nokkurn
veginn fyrir hvernig starf sitt í
menntamálaráðuneytinu muni
þróast. - Fólk leitar mjög mikið
til ráðuneytisins, skólafólk af öllu
landinu með ábendingar, tillögur
og ráðleggingar. Þetta er mjög já-
kvætt fólk sem býr við erfiðar að-
stæður og h^fur heilbrigða sýn og
ég vona að það haldi áfram að
láta vilja sinn í ljós. Verkefnin
verða fyrst og fremst að sinna
stefnumörkun og vinna ásamt
þessu fólki öllu saman að endur-
skoðun á meira og minna öllum
verkefnum ráðuneytisins. Við
verðum að virkja allt þetta
áhugasama skólafólk og tryggja
gott samstarf þess við ráðherra og
ráðuneyti.
Verkefnin sem hlaðast upp í
landbúnaðaráðuneytinu eru
einkúm af tvennum toga spunn-
in, að sögn Álfhildar. - Það eru
erindi einstakra bænda, og hins
vegar það sem kemur frá
hagsmunasamtökum og stærri
hópum. Það er í nógu að snúast
og óhætt að fullyrða að það er
enginn skortur á verkefnum,
nema síður sé.
- Það sem mér hefur fundist
einna lærdómsríkast þessa síð-
ustu daga er hversu ýmis mál og
erindi sem berast upp í hendurn-
ar á manni frá fólki alls staðar af
landinu, segja manni hvernig
kerfið getur oft verið seinvirkt og
lagst á brýn úrlausnarmál, segir
Svanfríður. - Ég lít á það sem eitt
af hlutverkum okkar að tryggja
að þetta kerfi þjóni fólki eins og
til er ætlast og við verðum að
vinna að því.
Mánuðir eða ár?
Hvað með næstu framtíð, er
þessi ríkisstjórn komin til að vera
út kjörtímabilið, hefur hún
möguleika til að starfa þann tíma,
eða lifir hún ekki nema örfáa
mánuði? Hvað segja aðstoðar-
mennirnir um þau mál?
- Ég ætla að taka mér sumarfrí í
ágúst eftir 3 ár. Ég held að það
gefist ekki tími fyrr, svarar Guð-
rún að bragði. Hinar brosa og
Svanfríður segir Guðrúnu greini-
lega vera á sömu línu og pabbi
sinn. - Hann er að leita að íbúð
fyrir mig hér á höfuðborgarsvæð-
inu og þegar fólk spyr um leigu-
tímann, þá svarar hann að
bragði: Ætli það verði ekki þrjú
ár. Hann er gamall Framsóknar-
maður og vill að þetta samstarf
haldi.
- Sjálfri sýnist mér þetta geta
farið allavega. f fyrsta lagi vegna
þess við hvaða aðstæður við
gengum til þessa stjórnarsam-
starfs, og í öðru lagi vegna ótr-
yggs þingmeirihluta stjórnarinn-
ar. Ég hef hins vegar trú á því að
þessar aðstæður í þinginu geti
haft ný og jákvæð áhrif á þing-
störfin, en við eigum eftir að sjá
hvernig til tekst. Góð vinkona
mín telur að íslendingar hafi ekki
þann þroska sem þarf til þess að
þetta lítill meirihluti geti dugað.
Við sjáum hvað setur.
Guðrún telur aftur á móti að
þessi naumi meirihluti geti verið
mikill styrkur fyrir stjórnina. -
Það getur enginn leyft sér að
hlaupast undan merkjum þegar
þannig er ástatt. - Já, þetta er
nýtt fyrir okkur í stjórnsýslunni
og prófsteinn fyrir Alþingi einn-
ig, segir Svanfríður og bætir við
að nú séu komnar upp nýjar að-
stæður og um leið skyldur, ekki
aðeins gagnvart stjórninni, held-
ur ekki síður stjórnarandstöð-
unni.
Tekur allt sinn
tíma
Álfhildur segir að ekki veiti af
töluverðum starfstíma til að geta
komist yfir þau verk sem bíða úr-
lausnar í málefnum landsbyggð-
arinnar. - Ástandið er því miður
þannig, að við getum ekki látið
okkur dreyma um að þessari rík-
isstjórn takist að koma ölium
málum í viðunandi horf á ein-
hverri örskammri stundu. Þetta
mun allt taka sinn tíma.
- Þetta er alveg rétt hjá Álf-
hildi, bætir Svanfríður við. - Á-
standið er býsna vel skjalfest af
þeim sem skiluðu af sér þessu
þrotabúi, og þeir hinir sömu
hlaupast ekki frá þessum undir-
skriftum sínum. Það er ekki
auðvelt að koma að þessu, ekki
síst þar sem ýmsar afleiðingar
fyrri stjórnarstefnu eru enn að
koma fram og eiga eftir að koma
fram á næstu mánuðum. Fólk og
fyrirtæki eru að búa sig undir að
taka við þessu uppgjöri. Menn
eru kannski ekki sammála um
hversu mikil þessi kreppa sé eða
verði, en þó sammála um að það
verði ekki séð fyrir endann á
þessu dæmi ennþá.
Væntingar
og draumar
Hvort sem starfstíminn verður
naumur eða drjúgur; að hverju
vilja þær flokkssystur þrjár ein-
beita sér fyrst og fremst í sínum
ráðuneytum?
- Ég vil sjá samfelldan, einset-
inn skóla. Ég vil líka að draumur-
inn um næg og góð dagvistarhei-
mili rætist, sagði Guðrún Ágústs-
dóttir sem hefur greinilega nógu
að sinna í menntamálaráðuneyt-
inu.
- Ég vil sjá myndarlegt menn-
ingarlíf blómstra í þessu landi og
að við byggjum upp skólakerfi
sem tryggir að hver og einn fái
kennslu og leiðbeiningu við sitt
hæfi. Ég vil einnig gjarnan sjá að
uppeldis- og kennslustéttir njóti
aukins skilnings og virðingar á
mikilvægi starfa sinna.
Álfhildur Ólafsdóttir segist
telja mest um vert að þeir sem
stunda landbúnað fái skýrari og
hreinni línur í sínum málum svo
tryggð sé eðlileg lífsafkoma fyrir
þessa stétt. - í dag getur margt
fólk hvorki lifað né dáið.
- Það þarf að huga að svæða-
skipulagi og horfa á landbúnað
og landvernd í samhengi. Það
verður einnig að gera fræðslu-
mál, leiðbeiningar og rannsókna-
mál skilvirkari fyrir bændur. Það
er líka kominn tími til að konur í
sveit fái full mannréttindi. Ég tel
að þær búi við það í dag að ekki sé
litið á þær sem sjálfstæða aðila
heldur sem hluta af bústofni.
Svanfríður Jónasdóttir telur að
þessi stjórnarþátttaka sé mjög
mikilvæg í ýmsu tilliti fyrir Al-
þýðubandalagið og gefi flokkn-
um tilefni til að meta ýmislegt á
nýjan leik.
- Ég vil m.a. gjarnan sjá það
rætast sem stöllur mínar hafa
nefnt hér á undan. Við fórum inn
í þessa ríkisstjórn við mjög und-
arlegar og erfiðar aðstæður. Ég
vona hins vegar að erfiðleikarnir
verði til þess að við séum öll
reiðubúnari en ella að hugsa hlut-
ina upp á nýtt, þar sem menn
horfi fyrst og fremst á markmið-
in. Staðan í dag gefur okkur
öllum tilefni til þess og maður
vonar að niðurstaðan verði sú að
við getum tryggt hér grundvöll
fyrir það þjóðfélag sem við vilj-
um sjá og lifa í.
-lg-
Álfhildur Ólafsdóttir: - Paö er ekki litið á bændakonur ídag sem sjálfstæða aðila, heldursem hlutaafbústofni. Myndir-Jim
Smart.
Guðrún Ágústsdóttir: - Við verðum að virkja allt áhugasamt skólafólk til starfa.
Svanfríður Jónasdóttir: - Plástrakenningin og mikið af þessari umræðu finnst mér einnkennast af kvenfyriditningu.
Fös.udagur 28. október 1988 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 15