Dagblaðið Vísir - DV - 15.02.1996, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 15. FEBRÚAR 1996
Spurningin
Ferðu í vetrarfrí?
Bjargey Arnórsdóttir bókasafns-
fræðingur: Nei, aldrei hingað til.
Bryndís Björk Sigurjónsdóttir
verslunarmaður: Ég er búin að
því, ég var í Asíu, Singapúr og
Taílandi, það var yndislegt.
Elfa María Magnúsdóttir af-
greiðslustúlka: Ég veit það ekki.
Álfheiður Guðbjartsdóttir hús-
móðir: Nei, ég fer ekki.
Grétar Ólafsson sjómaður: Já, ég
er í vetrarfríi.
Agúst Jónatansson skrifstofu-
maöur: Smávegis.
Lesendur______________
RÚV er sameign
okkar allra
„Eitt vekur furðu mína og það er enginn aðili í öllu þessu bákni getur tekið
við óskum og kvörtunum hlustenda. Þetta er nú einu sinni sameign okkar
allra.“
Guðmundur Sigurðsson skrifar:
Ríkisútvarpið Sjónvarp er spm-
eign okkar allra en þetta virðist
ekki öllum yfirmönnum stofnunar-
innar vera ljóst. Ég borga mánaðar-
lega gíróseðil sem til mín er sendur.
Ég var aldrei spurður hvort ég vildi
gerast áskrifandi og ég hef aldrei
íhugað hvort ég vilji nokkuð vera
án þessara vina minna sem útvarps-
fólkið er.
Rás 2 er nú að verða einhver öfl-
ugasti miðill landsins, eitthvað hef-
ur gerst því dagskráin er öll miklu
betri en verið hefur. Þeir félagar
Ingólfur Margeirsson og Árni Þór-
arinsson eru mjög notalegir í sínu
spjalli við menn og eins er vest-
firska skáldkonan Vilborg bæði
skelegg og ábyrg. Því miður er ekki
hægt að segja það sama um þennan
síflissandi og gjammandi Þorstein
Gunnarsson sem gerir nú lítið ann-
að en að grípa fram í fyrir viðmæl-
endum. Hann á þó líklega sína góðu
spretti þó ég hafi nú ekki heyrt mik-
ið af því.
Rás 2 er góð en verra er það með
gömlu gufuna, hún er að verða svo
ansi leiðinleg. Dagskráin er ekki
svipur hjá sjón hjá því sem var hér
áður fyrr. Að visu er ákaflega
ánægjulegt að samið skyldi hafa
verið við leikarana þannig að há-
degisleikritið er nú byrjað aftur, að
vísu allt of stutt í hvert sinn.
Síðdegisþáttur þeirra á rás 1 er
svo mikil endaleysa með umfjöllun-
um á umfjallanir ofan að það er
ekki fyrir vitsmunaverur að hlusta
á þetta. Ég hef ítrekað reynt að ná í
einhvern sem ber ábyrgð á dagskrá
rásar 1. Rás 2 er stjórnað af Sigurði
G. Tómassyni sem sjálfur situr oft
við stjórnvölinn i beinum útsend-
ingum, vel undirbúinn og vel máli
farinn - en hver stjórnar rás 1?
Það var nú ekki hlaupið að því að
fá upplýsingar um það. Ég hélt eins
og eflaust margir aðrir að séra
Heimir Steinsson sæi sjálfur um
samsetningu dagskrár á gömlu
rásinni en svo er víst ekki. Eftir
nokkur samtöl við ýmsa ritara var
mér tjáð að það væri kona sem sæti
þar við stjórnvölinn. Sú hin sama er
víst aldrei við nema til að mæta á
fundi og getur því ekki lagt sig nið-
ur við að tala við hlustendur.
Hvernig stendur á því að hún situr
aldrei í beinni útsendingu og ræðir
þessa dagskrá sem við eigum öll
sameiginlega. Mér var gefið sam-
band við einhverja tæknideild þar
sem mér var tjáð að hún hefði
aldrei komið inn í hljóðstofu þannig
að ég þyrfti nú ekki að láta mig
dreyma um að slíkur þáttur færi á
dagskrá.
Ég skora á þessa deildarstýru að
opna fyrir hljóðnemann og spjalla
við hlustendur sína. Skáldsögurnar
og íslendingasögurnar standa vita-
skuld fyrir sínu en það er allt ann-
að yfirbragð sem er orðið þreytandi
og hvað varð um hina ýmsu góðu
barnaþætti? Fyrir hvern er þessi
rás 1? Er hún kannski bara fyrir
deildarstýruna?
Hljóðvilltur fréttastjóri
Finnbogi Guðmundsson skrifar:
Menn hafa nokkrar áhyggjur af
áreiti enskrar tungu á íslenskt mál
og er full ástæða tU þess að vera á
varðbergi þess vegna. En eitt er
nauðsynlegt. Það að íslenskt mál sé
flutt í fjölmiölum þannig að þar beri
ekki skugga á. Því miður kemur það
allt of oft fyrir að þeir sem með það
fara, þulir og aðrir, kasta rýrð á
þennan dýrgrip.
Ekki verður drepið á þetta án
þess að á fréttastjóra sjónvarpsins
sé minnst. Hann getur verið góður
fréttamaður og stjórnað fréttastof-
unni vel en hann er ekki hæfur
fréttaþulur og ætti ekki að fá tæki-
færi til þess að afbaka „ástkæra yl-
hýra málið.“
Strigabassaröddin er afleit með
sínum síbreytilegu áherslum. Fros-
ið andlitið og svo það sem miklu
máli skiptir, hve hljóðvilltur hann
er. Oft fáum við að heyra framburð
sem er ekki í samræmi við íslenskt
mál.
Dæmi flest frá 26.10.95: heilsu-
gæslustuð=heilsugæslustöð, grið-
lega= greiðlega, ingin hús=engin
hús, viðurfræðingur=veðurfræðing-
ur, gireyðilagðist=gereyðilagðist,
tilhlukkun=tilhlökkun, giti=geti.
Áhrifa enskrar tungu verður að
varast en þá ber ekki síður að var-
ast að íslendingar, sem ekki tala ís-
lensku svo vel sé, komi fram í fjöl-
miðlum.
Myntbandalagið:
Fótfúinn „risi“
„Ekki þarf meira til hérlendis en að ein eða tvær loðnuvertíðir klikki til að
hættuástand skapist og allt leiki á reiðiskjálfi í fjárhagslegu tilliti."
Konráð Friðflnnsson skrifar:
Lengi hefur staðið til hjá þjóðum
Evrópu að þær sameinuöust um
mynt. Og hafa þar margir lagt
gjörva hönd á plóginn til að gera
verkið gjörlegt. Nafnið á gjald-
miðlinum hefur nokkuð vafist fyrir
mönnum. En svo viröist vera að
„Ekú“ ætli að verða ofan á.
Er maður hugleiðir málið er ekki
hægt að neita að ákveðin hagræðing
felst í myntinni fyrir fólkið. Og
vissulega yrði það þægilegt fyrir
mann að geta brúkað eigin mynt í
þeim löndum sem myntbandalagið
nær til.
En eitt skulu menn muna og gera
sér ljóst að við svo mikla breytingu
á peningakerfum landa Evrópu
missa löndin ákveðin sérkenni sem
þau hafa.
Öll viðfangsefni hafa á sér tvær
hliðar. Og reyndar botna ég ekki í
því hvernig menn hyggjast brúka
þessa framkvæmd (eða þetta hugar-
fóstur sitt) án þess að sleppa við
árekstra, bæði stóra og harðskeytta.
Sannleikurinn er að markmiðið
hlýtur að vera það með þessu að
svipaður efnahagslegur staðall ríki
í löndunum og ekki sé mikið um
efnahagslegar sviptingar.
Tökum sem dæmi ísland sem
byggir stærstan hluta afkomu sinn-
ar á fiskveiðum og vinnslu sjávaraf-
urða. Hvernig ætla menn að tryggja
og ábyrgjast það að vort hagkerfi
taki ekki breytingum milli ára, jafn-
vel verulegum? Ekki þarf meira til
hérlendis en að ein eða tvær loðnu-
vertíðir klikki til að hættuástand
skapist og allt leiki á reiðiskjálfi í
fjárhagslegu tilliti. Munu þátttöku-
löndin sætta sig við slíkt ítrekað?
En fiskveiðiþjóðir eins og íslending-
ar búa einfaldlega við slíkt og geta
litlu um að tarna breytt. -
Forsendurnar sem þarf til að
svona bandalag fáist staðist hljóta
að vera þær að einhver viðurkennd-
ur staðall gildi hjá öllum og sem
löndin þurfa að uppfylla og halda
þannig í horfinu. Og þess vegna sér
maður ekki annað en að slíkur risi
fái strax brauðfætur.
I>V
Léleg
símaþjónusfa
Birgir hringdi:
Ég er alveg bit yfir símaþjón-
ustunni hjá íslandsbanka við
Dalbraut. Ég þurfti að ná í
ákveðna afgreiðslukonu sem var
alltaf upptekin. Ég gafst upp á að
bíða og hringdi aftur í skipti-
borðið. Þá var á tali í skiptiborð-
inu í 30 mínútur. Maður hefur
ekki tíma til að sitja svona í sím-
anum því maður þarf að sinna
öðrum verkefnum. Ég vfl taka
það fram að ég hef ekkert út á
konuna í skiptiborðinu að setja.
En það væri hins vegar rétt af ís-
landsbanka að endurskoða sín
símamál.
Sóðaleg
veitingaborö
L.A. hringdi:
Ég brá mér í létt hádegissnarl
með nokkrum vinkonum á nýja
veitingastaðinn Astró í Austur-
stræti. Þetta er skemmtflegur
staður og góð þjónusta en eitt
þótt mér leiðinlegt að sjá, það
var hversu sóðaleg borðin voru.
Þá á ég ekki við að þau hafl ver-
ið skítug heldur voru á þeim
brunablettir eftir sígarettur, að
því er virtist. Kvöldgestir við
skál gæta kannski ekki afltaf
nógu vel að sér. En þetta er ekki
fallegt að sjá í dagsbirtu né held-
ur lystaukandi. Mér finnst að
skella mætti einhverjum dúkaró-
myndum á borðin þegar ástand-
ið er svona.
Stefán Jón
Hafstein til
Bessastaða
Kjósandi skrifar:
Mikið hefur verið ritað og
rætt um hugsanlega frambjóð-
endur til ' forsetaembættisins
undanfarið. Forsetinn okkar nú-
verandi er án efa með glæsOeg-
ustu ef ekki glæsilegasti þjóð-
höfðingi hins menntaða heims
hvað varðar útlit, framkomu,
þekkingu og tungumálakunn-
áttu. Það er ekki fyrir hvern sem
er að feta í fótspor hennar. Við
viljum forseta með örugga virðu-
lega framkomu, glæsilegt útlit,
góða menntun, tungumálakunn-
áttu og góðan bakgrunn. Einn er
sá maður sem uppfyflir ágætlega
þessi skOyrði, Stefán Jón Haf-
stein. Ég skora á hann að taka
þetta til íhugunar.
Deilurnar I
Langholtskirkju
Ögmundur hringdi:
Alveg er það dásamlegt að
deilumar í Langhóltskirkju
skuli halda áfram. Þetta er að
verða ein besta framhaldssyrpan
í langan tíma og slær auðvitað
allri vitleysu í Sjónvarpinu við.
En þegar á heddina er litið held
ég að ég verði að standa með
prestinum þó svo að ég sé ekki
kirkjurækinn né mikið trúaður.
Það er varla meiningin að org-
anistinn eigi að fá að stýra og
stjórna eftir eigin geðþótta? Og
mér finnst ekki undarlegt að
prestur spyrji sig hvort kirkjan
eigi aö vera tónleikahöfl eða
kirkja. En aflt er auðvitað best í
hófi.
Krefjist
upplýsinga
Sigríður hringdi:
Mig hryllti við þegar ég las að
íslendingar hefðu nýlega ferðast
með Boeing vél sem fórst út af
ströndum Dómíníska lýðveldis-
ins í síðustu viku. Við verðum
að gera þá kröfu til íslenskra
ferðaskrifstofa að þær fái allar
upplýsingar um þær vélar sem
farþegar eru sendir út í heim
með. Það á ekki að geta komið
fyrir að „áreiðanleg“ flugfélög
geti leitað til annarra miður
áreiðanlegra án þess að íslensk-
ar ferðaskrifstofur séu látnar
vita.