Dagblaðið Vísir - DV - 11.03.1996, Qupperneq 12

12
MÁNUDAGUR 11. MARS 1996
Spurningin
Hvað er rómantík?
Hildur Hallsdóttir nemi: Aö
fara út að borða með kærastanum.
Sigríður Sigurbjörnsdóttir
nemi: Að gefa blóm eða gera eitt-
hvað sætt.
Margrét Jónsdóttir nemi: Þegar
ástfangið fólk er gott hvað við ann-
að.
Kristján Þórðarson (Stjáni
stuð): Bara ástin.
Kristinn Pétursson nemi: Ég er
ekki alveg klár á því.
Hrafnhildur Ástþórsdóttir for-
stöðumaður: Ég hef ekki hugmynd
um það þó að ég sé mjög rómantísk
manneskja.
Lesendur_______________
Neyðarlínan í
þágu almennings?
Frá sveitasíma til einkavæddrar neyðarlínu með ríkisstyrk. Spor í rétta átt?
Aðalsteinn Aðalsteinsson, lög-
reglum. í Hafnarfirði, skrifar:
Mikil umræða hefur orðið um
Neyðarlínuna og yfirleitt hefur um-
ræðan verið á neikvæðum nótum.
Líklega er eina jákvæða hliðin á
málinu sú að nú þarf fólk aðeins að
muna eitt símanúmer. En þá er líka
það jákvæða upp talið.
Margir lögreglumenn bentu á í
upphafi að neyðarlínan þyrfti að
vera i höndum slökkviliðs og lög-
reglu. Því var haldinn fundur í Rúg-
brauðsgerðinni í Reykjavík með
stjórnmálamönnum í mars á síðasta
ári. Þar mættu fulltrúar frá öllum
stjórnmálaflokkum. Þar fullyrtu
fulltrúar allra flokkanna að neyðar-
símsvörun ætti ávallt að vera í
höndum slökkviliðs og lögreglu, þar
sem reynsla, fagmennska og þjálfað-
ur mannskapur væri til staðar.
Vart var fundarhöldum lokið fyrr
en meistarar dómsmálaráðuneytis
fundu út að líklega yrði ódýrara að
láta einkaaðila sjá um neyðarsím-
svörun. Ekki veit ég hvemig reikni-
formúlan var uppsett en hún hefur
sennilega verið zz x gg + t, þ.e. að
ódýrara er að reka stjómstöð örygg-
istækja með góðum styrk frá ríkinu.
Ef þú, lesandi góður, þarft að
hringja í neyðarlínuna er það best
með þessum hætti: Eftir að neyðar-
línan hefur svarað skalt þú ekki
bera upp erindið heldur biðja starfs-
mann neyðarlínunnar að gefa þér
samband við viðkomandi lögreglu-
eða slökkvistöð. Ef þú hins vegar
gleymir þessu atriði og segir alla
sólarsöguna áður en starfsmaður
neyðarlínunnar nær að grípa fram í
fyrir þér verður þú að gjöra svo vel
og endurtaka ALLT upp á nýtt við
starfsmann lögreglunnar/slökkvi-
liðs eftir að neyðarlínan hefur gefið
þér samband við rétta aðila (lög-
reglu/slökkvistöð).
Kannski er einfaldast og best að
muna eftir þínu gamla neyðarnúm-
eri á viðkomandi lögreglu/slökkvi-
stöð og losa þig þannig við millilið.
Því að neyðarlinan er sett upp sem
milliliður með glæsilegum ríkis-
styrk. Á sínum tíma var til svokall-
aður sveitasími, milliliður milli
Pósts og síma. Stigið var stórt fram-
faraskref þegar sá milliliður var
lagður af og fólk átti þess kost að ná
beinu sambandi. Hvort þessi ráð-
stöfun dómsmálaráðuneytis - að
einkavæða neyðarlínuna - er fram-
faraskref eða ekki verður þú sjálfur
að svara.
Sjónvarpsmarkaöurinn:
Sambærilegt eða betra verð
Viðar Garðarsson framkvstj.
skrifar:
Hinn 5. þ.m. skrifar H.J.G. í DV
þar sem hún kvartar yfir verðlagi
hjá Sjónvarpsmarkaðinum. í dæmi
sínu nefnir hún tvær vörutegundir
sérstaklega; Heilsukoddann og
Töfraskerann. Samkvæmt upplýs-
ingum frá TV-SHOP í Svíþjóð, en
það fyrirtæki selur þessar vörur í
sjónvarpi annars staðar á Norður-
löndum, er verðið á þessum vörum
þetta: Heilsukoddi kostar í Dan-
mörku, 1 stk., 209 dkr. og tveir sam-
an 358 dkr. Okkar verð er kr. 2.490.
Töfraskerinn kostar í Danmörku
358 dkr. Okkar verð er kr. 1.990.
Yfirleitt er þannig um vörur sem
hafa verið til sölu í sjónvarpi að sjá
hefur mátt ýmsa aðila keppast við
að selja eftirlíkingar og oft á tals-
vert lægra verði. Þegar málið er
skoðað nánar kemur yfirleitt í ljós
að þessar vörur eru óvandaðar eftir-
likingar sem engan veginn standast
gæðasamanburð við upprunalegu
vöruna.
Það hefur verið markmið Sjón-
vdrpsmarkaðarins frá upphafi að
bjóða viðskiptavinum sínum sam-
bærilegt verð eða betra en sjón-
varpssölufyrirtæki annars staðar í
Evrópu. í flestum tilvikum hefur
þetta markmið náðst. Viðskiptavin-
ir okkar, sem hafa aðgang að
Fjölvarpi Stöðvar 2 eða hafa með
öðrum hætti möguleika á að fylgjast
með útsendingum erlendra gervi-
hnattarása, sjá þar svart á hvítu að
verð okkar stenst samanburðinn.
Kæra H.G.J. Ég vil leyfa mér að
fullyrða að verðlagning okkar hjá
Sjónvarpsmarkaðinum er ekki eitt
af þeim tilvikum þar sem verðlag er
allt annað en í nágrannalöndunum.
Ég er þess fullviss að ef þú kynnir
þér málið sérðu einmitt hið gagn-
stæða. Þrátt fyrir lítinn markað og
langa flutningsleið vörunnar er
verð okkar fyllilega sambærilegt við
nágrannalöndin.
„Sjálflkjörinn" forseti?
ingarétt hafa til Alþingis." Og síðar:
„Ef aðeins einn maður er í kjöri, þá
er hann rétt kjörinn án atkvæða-
greiðslu."
Til þessa hefur ávallt verið kosið
milli fleiri manna. Forseti hefur að
vísu verið endurkjörinn, en sitjandi
í embætti til kjördags. En hvað þýða
orðin „rétt kjörinn án atkvæða-
greiðslu“? Er sá aðili þá nokkuð
„kjörinn"?
Á fundum þar sem menn eru
kosnir til embætta, er sá sem er í
framboði borinn upp, þótt hann sé
einn í boði, og hann þá samþykktur,
ýmist með lófataki eða handaupp-
réttingu. Þar hefur því kosning far-
ið fram, um þennan eina mann. Og
þýðir væntanlega „sjálfkjörinn". Á
ekki sama að gilda um kjör til for-
seta? Vill þjóðin ekki vita hve mik-
ið kjörfylgi viðkomandi persóna
hefur til að fara í forsetaembættið?
Það mætti að skaðlausu gefa út op-
inberlega skilgreiningu um hvað
gildir i þvi tilviki.
Benedikt Sigurðsson skrifar:
Nú eygja landsmenn þann mögu-
leika að aðeins einn maður verði í
kjöri til embættis forseta íslands.
Því er rétt að velta því upp hvernig
túlka eigi orðið „sjálfkjörinn". - í
Stjórnskipunarlögum segir svo:
„Forseti skal kjörinn beinum, leyni-
legum kosningum af þeim, er kosn-
tlÍlilSÆi þjónusta
allan sólarhringinn
flðeins 39,90 mínútan
- eða hringið í síma
fc^íSO 5000
milli kl. 14 og 16
Vill þjóðin ekki vita um kjörfylgi for-
seta síns þótt hann hafi verið einn í
framboði?
DV
Vanhæfur
víkur sæti
Björn Björnsson skrifar:
Með því að biskup Islands hef-
ur nú sjálfviljugur vikið sæti við
úrlausn Langholtskirkjudeilunn-
ar ætti það sama að gilda í deil-
unni um hann sjálfan vegna
fram komins áburðar á hann
sem æðsta yfirmanns kirkjunn-
ar. Sé biskup vanhæfur í einu
máli hlýtur hann um leið að
vera vanhæfur sem biskup ís-
lands. Hann ætti því að víkja úr
embætti, a.m.k. tímabundið, á
meðan rannsókn fer fram á
meintum ákærum. Og héðan af
verður ekki komist hjá rann-
sókn. Þetta ætti nú lögfræðingur
biskups að sjá og einnig kirkju-
málaráðherra.
íslenskir
glæponar
Guðjón Sigurðsson skrifar:
Þeir eru með alveg sérstökum
hætti, glæponarnir í islensku
samfélagi. Þeir verstu að minu
mati eru þeir sem ráðast á fólk
og hins vegar fjárglæframenn-
imir. En þeir eru hvað forstokk-
aðastir. Manni blöskraði að
hlýða á þennan svokallaða
„vatnsberamann" á Stöð 2 sl.
miðvikudagskvöld. Hann var
ótrúlega heimskur. Og svo les
maður um annan daginn eftir
sem stundaði svipaða iðju og
„vatnsberinn" - að falsa skjöl í
fangelsinu! Þeir eru alveg ótrú-
legir þessir íslensku glæponar.
Systirin
sakfellda
Anna hringdi:
Furðulegur er fréttaflutning-
urinn af systkinunum sem sem
nú bera brigður á framburð syst-
ur sinnar, konuna sem hefur
greint frá áreitni biskups við sig
á yngri árum hennar. Og samt
stendur konan við sinn fram-
burð! Hvað eru systkinin að
reyna að fela? Þótt þau segist
aldrei hafa heyrt um þennan at-
burð á sínu heimili er það engin
sönnun þess að konan, systir
þeirra, hafi spunnið upp sögu
sína. En hér sem oftar er vísast
einhver maðkur í mysunni. Allt
virðist gert til að fá ákæmr á
biskup dregnar til baka.
Réttindi sam-
kynhneigðra
Þorvaldur hringdi:
Ég vil lýsa eindregnum stuðn-
ingi við þingmanninn Árna
Johnsen í því máli sem nú hefúr
verið dregið fram á Alþingi,
frumvarpi dómsmálaráðherra
um réttindi kynvilltra. Og eins
og Árni spyr réttilega: Á þá ekki
líka að leyfa fjölkvæni og bama-
giftingar, má endalaust halda
áfram að setja fram óskir um vit-
leysun? Upplausnin er nóg í
þjóðfélaginu þótt ráðherrar
gangi ekki fram í því að reka
fleyg í samfélagið með niður-
broti og siðleysi.
Stöðvið
gangafram-
kvæmdina
Jónatan hringdi:
Mér er til efs að nokkru sinni
hafi átt að leggja í jafn vafasama
framkvæmd hér á landi og þessi
áætluðu Hvalfjarðargöng. Það er
með eindæmum ef menn sjá ekki
að hér er mn gífurlega áhættu að
ræða sem ekki nokkur innlend-
ur aðili mun taka ábyrgð á ef illa
fer, hvort sem er í byggingu eða
eftir að göngin verða opnuð. Hér
á að stöðva málið áður en það er
komið lengra en raunin þó er.
Ráðamenn, stöðvið gangafram-
kvæmdina hið bráöasta.