Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.1996, Blaðsíða 29

S3 V LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 1996
helgarviðtalið
hafi komist upp með að tala sig út
úr vandræðunum eftir að hafa
eyðilagt líf Viðars Þórs.
Guðmundur bætir við að hvorki
hann né fjölskylda hans hafi allt
fram á þennan dag haft neinar
áhyggjur af framgangi málsins því
að þau hafi talið að sökudólgamir
fengju makleg málagjöld fyrr eða
síðar. Síðustu daga hafi hins vegar
komið í ljós að svo verði sennilega
ekki. Viðar Þór hafi haft samband
við Elínu Hallvarðsdóttur, lögfræð-
ing hjá Lögreglustjóraembættinu,
og hún hafi sagt að orð stæðu gegn
orðum og ekkert yrði að gert.
„Við erum fyrst og fremst að
varpa fram harðri gagnrýni á lög-
regluna í Reykjavik og ákæruvald-
ið vegna þess að óbótamenn í þjóð-
félaginu komast upp með að eyði-
leggja framtíð ungra efnilegra
manna í landinu. Eftir allt sem á
undan er gengið, fúskið við rann-
sóknina og loforð um að skoða
innri mál og fjóra sólarhringa fyr-
ir árásarmennina að sjóða saman
eitthvert þvaður þá erum við, fólk-
ið á þessu heimili, ábyrgðaraðili
fyrir óboðinni heimsókn þessara
manna hingað," skýúu' Guðmund-
ur inn í.
Telur árásina
Viöar Þór æföi knattspyrnu meö Fram. Hann var í drengja- og unglingalandsliði íslands og fór meö því í keppnis-
feröalög til útlanda. Hann er hér í hópi landsliösmanna ásamt Kristni Lárussyni, lengst til vinstri, Friöriki Þorsteins-
syni, fjóröa frá vinstri. Fyrir framan hann er Þálmi Haraidsson. Frá hægri er Matthías Ásgeirsson, annar frá hægri
er Davíð Þór Hallgrímsson og þriöji er svo Viöar Þór Guömundsson. Ekki er vitað um nöfn hinna í hópnum.
minni háttar
Viðar Þór segist hcifa rætt málið
fram og til baka við Elínu því að
hann hafi átt erfítt með að skilja að
ijórmenningamir myndu virkilega
sleppa. Elín hafi tjáð sér að árásin
hafi verið flokkuð sem minni hátt-
ar líkamsárás skv. 217. grein al-
mennra hegningarlaga. Það eru
feðgamir ósáttir við og telja að um
meiri háttar líkamsárás hafi verið
að ræða enda ungur maðurinn orð-
inn öryrki fyrir lífstíð.
Viðar segir að aðspurð hafi Elín
útskýrt fyrir sér að árásir væru
flokkaðar í meiri háttar eða minni-
háttar eftir því hvort bein væra
brotin og hvort afleiðingarnar
væru langvarandi. Ef um beinbrot
væri að ræða og langvarandi
meiðsl flokkist árásir sem meiri
háttar. Viðar Þór rifbeinsbrotnaði
og kinnbeinsbrotnaði auk þess sem
hann fékk langvarandi tauga- og
heilaáverka og er þvi spurning
hvort árásin á hann ætti ekki að
flokkast sem meiri háttar.
Viðar Þór segist hafa sagt Elínu
frá meiðslum sínum og segir að þá
hafi hún orðið hissa og spurt hvort
hann væri með læknisskýrslur
sem sýndu þetta. „Ég er með þær í
bunkum," segir hann. Guðmundur
bætir við að í kjölfarið á samtali
Viðars Þórs við Elínu hafi lögmað-
ur Viðars skrifað bréf og ítrekað
fyrri fyrirspum sína um það á
hvaða stigi málið sé og hvenær
vænta megi ákvörðunar um sak-
sókn í því.
„Okkar möguleiki í málinu er
náttúrlega nýr tilbúnaður lög-
mannsins með rökstuðningi að
vísa málinu til saksóknara þrátt
fyrir að lögreglan skuli stoppa
þarna,“ segir Guðmundur. Hann
segir að hann og fjölskylda hans
séu orðin óþreyjufull og bíði eftir
því að eitthvað gerist í málinu.
Guðmundur minnir á að Þorsteinn
Pálsson dómsmálaráðherra hafi
ekki alls fyrir löngu skorað á dóm-
ara landsins að herða refsingar við
ofbeldisverknaði því að enginn viti
hvenær næsta líkamsárás verði
gerð og hver lendi í henni. Það geti
verið hver sem er.
-GHS
Árásarmennirnir keyröu á Viöar Þór og hann lá uppi á húddinu á bílnum um 40-50 metra eftir götunni. Þegar þeir
tóku skarpa beygju uppi á horni datt hann af og skall meö andlitiö í götuna. DV-myndir Þjetur

*&&&**•

«■>■'22!*»'$
to^rvo
otoas'
^ssvt

5®! elt-
**!$IS&J%***S&

V.oto
Elín Hallvarðsdóttir, lög-
fræðlngur hjá Lögreglu-
stjóraembættinu:
Málið er
komiðtil
ríkissak-
j sóknara
„Það vora teknar margar skýrslur
í af kærðu og gestum í veislunni.
| Skemmst er frá því að segja að gest-
irnir eru ekki sammála um málsat-
; vik og að mínu mati er ekki hægt að
: reisa saksókn á þvi því að málið
| hefði ekki verið sannað fyrir dómi,“
| segir Elín Hallvarðsdóttir lögfræðing-
ur hjá Lögreglusfjóraembættinu í
I Reykjavik, og segir að kærðu hafi svo
i komið með enn eina söguna. Kærðu
hafi þótt sér mjög ógnaö af mann-
: fjöldanum og verið að flýja þegar þeir
I keyrðu af stað. Málið sé því í raun
s óupplýst.
s Elín segist hafa útskýrt stöðu mála
; fyrir Viðari Þór og bent honum á að
tala við sinn lögmann til að fá nánari
upplýsingar um málið. Hún segir að í
j þeim læknisvottorðum, sem hafi leg-
J ið fyrir, hafi ekkert komið fram um
I nein kinnbeinsbrot eða alvarlega
áverka. Það hafi bara komiö fram að
Viðar Þór hafi verið vankaður. Hann
hafi hins vegar gefið sér upplýsingar
sem teljist nýjar í málinu.
„Síðan er ég búin að vera í sam-
! bandi við lögmann hans og fa senda
álitsgerð læknis vegna örorkumats
l og málið er nú komið til ríkissak-
; sóknara eða er á leið þangað í pósti ef
S það er ekki þegar komið þangað.
Hann mun svo taka ákvörðun um
það hvort hægt er að reisa saksókn á
þessu og undir hvaða grein þetta
heyrir," segir hún.
Sekt þarf að sanna
-Sönnun er þá grundvöllur fyrir
því að meira gerist í málinu?
„Já. í lögum um meðferð opinberra
mála er ætlast til þess að það sé ekki
ákært nema mál séu líkleg til sakfell-
i; is. Við verðum að meta það hvort við
| teljum málið sannað eða ekki. Ef við
teljum þaö síður líklegt megum við í
rauninni ekki ákæra i því. Ákæra ein
og sér er mjög alvarlegur hlutur fyr-
ir ákærða. Svo er enginn sekur fyrr
l en sekt er sönnuð,“ svarar Elin.
Hún segir að ef hægt sé að sanna
að það, sem komi fram í nýjum vott-
orðum í málinu, eigi rætur að rekja
til atburðarins þá séu forsendur
breyttar og þá geti vel verið að lík-
amsárásin heyri undir grein 218, það
er að hún flokkist sem meiriháttar
líkamsárás. Sanna verði að þeir
áverkar, sem koma fram á nýju vott-
| orðunum, eigi rætur að rekja til árás-
arinnar því að vottorðin hafi komið
svo löngu síðar.
Hefðbundin meðhöndlun
Elín telur að mál Viðars Þórs hafi
hlotið hefðbundna meðhöndlun hjá
j lögreglunni. Viðar Þór hafl veriö að
spjalli á vettvangi þegar lögreglan
hafi komið á staðinn. Ekki sé farið
með menn sem ekki virðist slasaðir
með sjúkrabíl á sjúkrahús. Það sé
heldur ekki vani lögreglunnar að
fara með forgangi í handtökur eftir
svona árás.
„Það var bent á ákveðið bílnúmer
og það var nokkuð klárt að það yrði
haft upp á mönnunum," segir hún.
„Rannsóknin leiddi það annars
vegar í ljós að atburöarásin var ekki
eins og pabbi stráksins skýrði frá í
blöðunum. Það var ekkert sem kall-
aði á innanhúss skoöun eða breyt-
ingu á vinnubrögðum lögreglunnar,"
segir Friðrik Gunnarsson, aðstoðar-
yfirlögregluþjónn hjá Lögreglunni í
Reykjavík. -GHS