Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.1997, Blaðsíða 20

LAUGARDAGUR 4. JANÚAR 1997 33' V
sérstæð sakamál
20
ff
if
Mál horfnu stúlkubarnanna í
Belgíu og ábyrgð barnaníðinganna á
kynferðislegri misnotkun þeirra,
meintri sölu í vændishús í öðrum
löndum og drápi sumra þeirra svo
og meint yfirhylming ef ekki þátt-
taka laganna varða, hefur vakið
heimsathygli, ekki síst vegna þess að
Belgía er í miðju hins siðmenntaða
heims. En það gerast svipuð mál í
öðrum löndum, og þar koma við
sögu jafnvel enn óhugnanlegri þætt-
ir, eins og fram kemur í þessari frá-
sögn frá Bandaríkjunum.
Oftast tekst ekki að upplýsa hvað
verður um böm og unglinga sem
hverfa sporlaust. Sum strjúka að
heiman í ævintýraleit. Önnur hverfa
af þvi þau þola ekki lengur við en oft
tekur þá ekki betra við. Eini kostur
drengja er ekki ósjaldan einhvers
konar glæpastarfsemi og stúlkur
leggjast oft í vændi. Þá er eins og
unga fólkið hafið brotið allar brýr að
baki sér. En stundum bíða enn verri
örlög, misþyrmingar og síðan dauði.
Josefina Rivera.
Gary kemur í réttinn.
Gary Heidnik við handtökuna.
Hvarf í fjóra mánuði
Josefina Rivera var tuttugu og
tveggja ára þegar hún hvarf af heim-
ili sínu i Filadelfíu i nóvember 1986.
En fjórum mánuðum síðar kom hún
aftur fram, og hafði þá skelfilega
sögu að segja.
Josefina átti kærasta, Vince Nel-
son, og kvöld eitt í nóvember
hringdi hún dyrabjöllunni hjá honum. Hún
hafði verið lagleg en nú var hún grindhoruð,
klædd tötrum og með rauð fór á úlnliðum og
ökklum, eins og hún hefði verið hlekkjum í
langan tíma.
„Þú verður að hjálpa mér,“ sagöi hún, og
Vince sá að það blæddi úr sprungnum vörum
hennar. „Ég hef verið fangi geðveiks manns.“
Vince þreif strax í hana og ýtti henni inn
fyrir. Þegar hann hafði hlustað á hana í
nokkrar mínútur hringdi hann á lögregluna.
Lögregluþjónamir ætluðu í fyrstu ekki að
trúa sögu Josefinu en förin á úlnliðum henn-
ar og ökklum sögðu sína sögu og því var ekki
um annað að ræða en taka hana alvarlega.
Hún sagði að í húsi því þar sem henni hefði
verið haldið væru fleiri stúlkur. Og sjálf sagð-
ist hún ábyggilega aldrei hafa komist þaðan
lifandi hefði hún ekki talið manninum trú um
að hún gæti útvegað honum fleiri stúlkur.
Ók um í Rolls Royce bíl
Saga Josefinu um það hvemig hún komst
frá kvalara sínum var í meginatriðum á þann
veg að eftir að hafa áunnið sér traust hans
heföi hún fengið að fara með honum í ökuferð
í Rolls Royce bíl sem hann átti. Hann kom við
á bensínstöð, en þá sagöist hún hafa sagt hon-
um að hún ætti vinkonu í grenndinni og gæti
ábyggilega fengið hana til að koma með þeim.
Hún sagðist hafa fengið leyfi mannsins til að
sækja hana en þá hefði hún umsvifalaust flú-
ið.
Josefina skýröi ennfremur svo frá að geð-
veiki maðurinn, eins og hún nefndi manninn
gjarnan, teldi sig vera „Messías“ og væri það
hlutverk hans að frelsa heiminn frá ungum,
lauslátum konum.
Hún fór nú með rannsóknarlögreglumönn-
taka þátt í athöfnum hans.
Hún reyndi því að nálgast
hann með vinsemd og gaf
honum til kynna að hún
væri meira en viljug til að
gerast aðstoðarstúlka
hans. Ræddi hún af og til
við hann og þar kom að
hann lagði trúnað á það
sem hún sagði. Loks sagði
hann að hún skyldi koma
með sér í ökuferð og er
ljóst að þá hafði henni tek-
ist að ávinna sér traust
hans. En þegar hann
þurfti að taka bensín á
glæsivagninn greip hún
tækifærið til að strjúka og
leita á náðir kærastans
síns.
Vel aefinn og
efnaflur
Gary Heidnik var að
sjálfsögðu handtekinn þeg-
ar eftir húsleitina en til
hennar hafði nær umsvifa-
laust fengist heimild. Var
hann yfirheyrður en þar
kom fátt fram sem varpað
gat frekara ljósi á athafnir
hans en það sem fundist
hafði í húsinu við Mars-
hallstræti.
Það hafði hins vegar
strax vakið athygli að fyr-
ir framan húsið stóðu
Leitaö viö húsið.
um að húsi við Marshallstræti, í versta hverfi
borgarinnar. Og þar fyrir utan stóð nýr Rolls
Royce bíll við hliðina á Cadillacbíl. Framan á
húsinu var skilti og á því stóð: „Prestakirkj-
an“. En það voru rimlar fyrir öllum gluggum.
Fangelsið í kjallaranum
í húsinu var þrjátíu og fimm ára maður,
Gary Heidnik. Hann yppti aðeins öxlum þegar
hann sá að Josefina var í fylgd með lögreglu-
mönnunum. Frumleit í hinu hrörlega húsi
leiddi í ljós að Josefina hafði í engu ýkt er hún
sagði frá. í skítugum kjallara, þar sem aðeins
logaði á einni ljósaperu, fann lögreglan tvær
stúlkur. Þær voru hlekkjaðar og lágu á saur-
ugum dýnum. Þær voru svo þakklátar að sjá
lögreglumennina að þær kysstu skó þeirra.
Innst í kjallaranum var djúp gryfja í gólf-
inu. í henni lá þriðja stúlkan, undir þunnu
teppi.
Stúlkumar þrjár voru Lisa Thomas, nítján
ára, Agnes Adams, tuttugu ára, og Jaqui
Askins, átján ára. Þær voru í skyndi sendar á
sjúkrahús til skoðunar og aðhlynningar.
En lögreglumennimir fundu fleira og enn
óhugnanlegra í „kirkju" Garys Heidnik. í eld-
húsi á fyrstu hæð fannst pottur með soðnum
leifum af mannakjöti. Og í ísskápnum lá hand-
leggur.
Er hér var komið var ljóst að Josefina
Rivera hafði með skynsemi sinni og hugrekki
upplýst eitt óhugnanlegasta sakamál í sögu
borgarinnar. Og nú sagði hún frá því sem hún
haföi ekki enn komið að.
„Skuld þjóðfálagsins"
Josefina sagðist hafa verið á gangi á götu í
Fíladelfíu þegar henni var fyrirvaralaust rænt
Hluti af kosti stúlknanna.
og hún færð í „Prestakirkjuna". Þar hefði
Gary pyntað hana og misþyrmt henni á ýms-
an hátt en að lokum nauðgað henni. Sömu
sögu heföu þær haft að segja stúlkumar sem
voru þar fyrir en þær höföu bætt því við að
stúlkur, sem heföu verið í kjallaranum þegar
þær komu, væra þar ekki lengur því Gary
hefði myrt þær. Hann flutti svo líkin upp á
efri hæðina þar sem hann stundaði mannát.
Lýsingamar á pyntingunum voru óhugnan-
legar. Þannig hafði ein stúlknanna verið lögð
hlekkjuð í baðker með ísköldu vatni. Þá
tengdi Gary rafmagnssnúrur í járnin og
hleypti síðan straumi á. Má í raun segja að
hann hafi tekið hana af lífi í „blautum raf-
magnsstól".
Gary Heidnik hafði skýrt Josefinu svo frá
að þjóðfélagið stæði í skuld við hann. „Það
skuldar mér fjölskyldu," sagði hann, „og ég
bæti mér það upp með því að ræna stúlkum
sem ég set í kvennabúrið mitt.“
Þegar stúlkurnar vora að því spurðar hvað
þær heföu fengiö að borða kom i ljós að það
hafði að mestu leyti verið hundamatur úr dós-
um.
Flóttaáætlunin
Stúlkan, sem sagt er frá að framan og tek-
in var af lífi með rafmagni í baðkerinu, var
ekki sú eina sem týnt haföi lífinu á tiltölulega
skömmum tíma því stúlkurnar, sem leystar
vora úr ánauðinni, vissu um aðra sem haföi
gefið upp öndina eftir að hafa verið lokuð inni
án matar og drykkjar í viku.
Þar sem þær stúikumar fjórar sátu og
ræddu hvað gæti orðið þeim tii bjargar gerði
Josefina sér grein fyrir því að aðeins væri ein
leið til björgunar. Hún yrði að láta sem henni
félli hvemig Gary liföi og þykjast vilja fá að
tveir dýrir bilar. Kom nú í ljós að Gary hafði
í raun lifað tvenns konar lífi. Um daga haföi
hann meðal annars stundað kauphallarvið-
skipti. Hafði hann efnast vel á þeim og síðar
kom í ljós við rannsóknir sálfræðinga og geð-
lækna að hann var vel gefinn. Því þótti sum-
um vart til önnur skýring á því að hann
skyldi setjast að í versta fátækrahverfi Fíla-
delfíu og stunda mannrán, pyntingar, nauðg-
anir og morð en sú að hann væri geðveikur.
Fyrir dóm
Mál Garys Heidnik var að sjálfsögðu mikið
til umfjöllunar í fjölmiðlum. Gagnasöfnun tók
nokkurn tíma en þegar allt lá fyrir gaf sak-
sóknaraembættiö út ákæra á hendur honum
fyrir morð, mannrán, nauðganir og annað því
tengt. Hann bjó sig meðal annars undir réttar-
höldin með því að láta skegg sitt verða sítt svo
hann líkist sem mest „Messíasi“. Taldi hann
að það yrði til að vekja stuðning kviðdómenda
við sig.
Sú tilraun bar þó ekki mikinn árangur. Til-
raunir verjandans til að fá hann úrskurðaðan
geðveikan höföu ekki borið árangúr og kvið-
dómendum fannst sú skýring langsótt því
maðurinn væri vel gefinn og heföi getað geng-
ið til kauphallarviðskipta með skýrum hug.
Gary Heidnik var sekur fundinn um öll
ákæraatriðin. Þar eð hann hafði ekki verið
úrskurðaður geðveikur fékk hann dauðadóm.
Að auki fékk hann 120 ára fangelsisdóm og er
þaö í samræmi við bandaríska réttarhefö sem
leyfir sérdóm fyrir hvert afbrot og geta menn
því fengið margfalda ævilanga dóma eða
dóma af tvennu tagi eins og nú varð raunin á.
En „Messías" lét sem hann tæki því létt.
Jafhvel „prestur" eins og hann gæti ekki af-
plánað fangelsisdóm eftir dauðann.