Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1997, Blaðsíða 34
42 menning
MÁNUDAGUR 15. DESEMBER 1997 30? '
Jóhanna V. Þórhallsdóttir -
Flauelsmjúkar hendur ★★★
í kjölfar Díabólusar
Diabolus in Musica kom, sá og
hvarf fyrir árum sem manni flnnst
skyndilega ótrúlega mörg þegar lit-
iö er til baka. Seinni plata hópsins
er í minningunni tengd hrakning-
um. Gott ef hún datt ekki í sjóinn
á leið til landsins og er því væntan-
lega eina sjóblauta platan í safn-
inu. Þetta er aukatriði en alltént
hefur manni ávallt þótt dæminu á
einhvern hátt ólokað hjá Diabolus.
Jóhanna V. Þórhallsdóttir, söng-
kona Diabolus á sínum tíma, tekur
hér að vissu leyti upp þráðinn að
nýju. Hún vinnur að vísu plötu
sína á eigin forsendum en kallar til
liðs við sig gamla hljómsveitarfé-
laga ásamt fleirum. Útkoma starfs-
ins er lúmskt skemmtileg plata.
Tónlist sem læðist að manni þegar
síst skyldi, tangóar, bossa nóvur,
sveiflumúsik, kabarettstemningar
í gylltasalarstíl og sönglög sem
blandað er smekklega saman.
Tvö lög þykja mér reyndar
stinga i stúf við hin tólf, sönglögin
Lofið þreyttum að sofa og Móðir
mín í kví kví. Jóhanna hefði mátt
geyma þau til betri tima og ein-
beita sér að þessu sinni að hinu
því að vonandi lætur hún ekki
staðar numið hér. Þetta eru þó eng-
in stórlýti á plötunni.
Verra er hins vegar að í tækni-
vinnslu virðist eitthvað hafa farið
úrskeiðis þannig að diskanturinn
nýtur sín ekki sem skyldi. Tíðni-
sviðið þarf allt að vera til staðar til
að fingerð tónlist eins og Jóhanna
V. Þórhallsdóttir valdi sér til flutn-
ings njóti sín til fullnustu. En efni-
viðurinn er finn, flutningurinn lif-
andi og útkoman að flestu leyti hin
ágætasta.
Ásgeir Tómasson
*
Töfrar Disneys í fölvuna þína!
Vinningshafar
l.vinningshafi: Óskar Elías Sigurðsson
Hercules-Action Game tölvuleikurinn.
nr. 5950
2. vinningshafi: Laufey Steinarsdóltir nr. 4710
Hercules-print Studio tölvuforrit.
3. vinningshafi: Sigurlaug L. Jónasdóttir nr. 8764
Hercules-Animated Storybokk tölvuleikur.
4.-24. Hercules músamotta.
Björn S. Ólafsson
Kristín E. Siguröardóttir
Anna L. Gísladóttir
Egill Aron
Valur Ingólfsson
Jón F. Sigurðsson
Tinna 0, Grímarsdóttir
Geirný Ómarsdóttir
Jóhannes B. Jónsson
Jóhann B. Finnbogason
Telma Logadóttir
Svanur J. Biörnsson
Þorkell M. Guðnason
Arndís Yr Hafþórsdóttir
Ivar Orri Þorsteinsson
Björn Ó. Jóhannsson
Auður Seljavegi 11
Ragnar Árnason
puðni L. Benediktsson
Ivar K. Hallson
25.-45.Disney Interactive sýnishorna
fyrir tölvur.
Dagur G. Jónsson
Jóhann P. Harðarson
Ernir Magnússon
Haukur Þorri
Birgir Þ. Þorbjörnsson
Birgitta Sigursteinsdóttir
Koíbeinn Lárus
Perla Ó. Hjartardóttir
Guðjón H. Hilmarsson
Guðni T. Björgvinsson
Pygló Bylgja
Iris B. Róbertsdóttir
Guömundur Árnason
Elva Eir Grétarsdóttir
Sólveig Dröfn
Magnus Þ. Ingólfsson
Hörður Eiríksson
Sigurður R. Steinarsson
Kolbrún Eva
Jón Víglundsson
nr. 10778
nr. 11596
nr. 1047
nr. 11342
nr. 5628
nr. 12362
nr. 12480
nr. 6393
nr. 4811
nr. 12335
nr. 8816
nr. 8951
nr. 11778
nr. 8057
nr. 5545
nr. 7300
nr. 11197
nr. 9701
nr. 5334
nr. 7469
i-diskar
nr. 9396
nr. 11334
nr. 7412
nr. 10711
nr. 8940
nr. 7407
nr. 12488
nr. 10156
nr. 3934
nr. 6239
nr. 6581
nr. 5635
nr. 5229
nr. 10543
nr. 10057
nr. 11008
nr. 10869
nr. 3277
nr. 5179
nr. 5168
Krakkaklúbbur DV 09 Japis óska vinningshöfum til
hamingju með vinninginn og
jrakkar ölium sem töku j»átf ksrlega fyrir þátttökuna.
œm.
Pétur Östlund - Power Flower:
í jólapakka djass-
geggjarans
Ekki hef ég tölu á þeim plötum sem
Pétur Östlund hefur spilað inn á gegn-
um árin og efast satt að segja um að
Pétur sjátfur hafi sjálfur nokkra tölu
þar á. En það er fyrst nú - og kominn
tími til, kynnu margir að segja - sem
hann gefur út plötu undir eigin nafni,
Power Flower. Og ekki þykir okkur
íslendingum það slæmt að hann skuli
velja með sér til verksins tvo spilara
að heiman, þá Eyþór Gunnarsson pí-
anóleikara og Þórð Högnason
bassista.
Þessir þrir léku fyrst saman á Rú-
Rek-hátíðinni 1996 og ég minnist þess
ekki að Eyþór hafi fyrr en þá spilað í
hefðbundnu píanótríói opinberlega
þótt svo kunni reyndar að vera. En
fjórða hjólið undir Power Flower-
vagninum er kunningi Péturs af
heimaslóðum hans í Sviþjóð, Fredrik
Ljungkvist, sem blæs í tenór- og sópr-
ansaxófóna.
Opnunarópusinn, titillagið Power
Flower, er kröftug lína, snaggaralega
blásin í sópransaxinn, en Fredrik á
marga betri spretti sína á það hljóð-
færi á plötunni. The Saga of Harrison
Crabfeathers eftir Steve Kuhn er
næsta lag, ballaða sem að mestu er í
þrískiptum takti, ekki mikil melódía
en unaðslegt er hvernig íslenska tríó-
ið, með Eyþór í fararbroddi, leysir
upp hryninn þegar siglt er inn i pí-
anósólóið eftir hausinn. Hlutir svipað-
ir þessu heyrast hér og þar á plötunni
- hrynurinn fer að svífa yfir tempóinu
á draumkenndan hátt. Auk titillags-
ins á Pétur tvö önnur lög á plötunni.
Anja er falleg ballaða, snilldarlega
leikin með tilfinningahita af kvartett-
inum. Auk þess er stuttur eftirmáli,
Epilogue, að mestu slagverk á ýmis-
legt sem ekki tilheyrir hefðbundnu
trommusetti. Auk þess vekur athygli
hið vel þekkta lag Thelóníusar
Monks, Round Midnight, hér með
undirtitli Péturs, Round Seven. Það
kemur til af því að lagið er flutt í 7/4
og líður áfram á ótrúlega eðlilegan
hátt í þessari takttegund því taktskil-
in eru svo lítið undirstrikuð í flutn-
Power Flower
rcturÖstlund .
JT'
KiiiIiÆ I .jnu^kviid
Cunujrssim
ingnum. Tveir málmblásarar bætast í
hópinn í You Stepped out of a Dream,
þeir Veigar Margeirsson og Edward
Fredriksen. Útsetning Péturs er góð
og útkoman minnir á stórsveit þótt
ekki sé hljómsveitin stór.
Það má segja að Jazzís Ijúki góðu
útgáfuári með stæl þar sem þessi
fyrsta sólóplata Péturs er og hún er
sjálfsögð í jólapakka djassgeggjarans.
ÁrsæH Másson
Greifarnir - í ljósaskiptunum ★★★
Gleðimenn
The Last Emperor og Dirty
Dancing voru aðal-híómyndimar síð-
ast þegar Greifarnir sendu frá sér
plötu í fúllri lengd. Bad og The Jos-
hua Tree voru aðalplötumar og
Steingrímur Hermannsson var enn
þá forsætisráðherra. Nú er loksins
kominn tími til að fylgja Dúbli í hom
eftir þótt Greifamir hafi vitaskuld
verið duglegir við að senda frá sér lag
og lag þau ár sem þeir hafa á annað
borð starfað.
í ljósaskiptunum er fyrst og síðast
gleðiplata. Greifamir reka ballhljóm-
sveit og reyna ekki einu sinni að
sigla undir folsku flaggi. Þeirra hlutverk er að halda
uppi stuði með hæfilegri blöndu af rómantík. Textamir
við Greifalögin bera þessu vitni. Þeir em óttalega
einnota, strákrembusvínslegir og innihaldinu er best
lýst með broti úr fyrsta lagi plötunnar, Smástund:
„Þetta er sagan endalausa. Ung stúlka hittir strák og
þau gleyma stund og stað.“ Heimspeki Greifanna er
ekki flóknari en þetta og dugar ágætiega meðan hljóm-
sveitin stefnir ekki á önnur mið.
Veika hliðin hjá Greifunum hefur
lengi verið söngurinn. Felix Bergsson
kvaddi fyrir löngu og tók Kristján
Viðar aðallega við hlutverki hans.
Hann er allur að koma til og sleppur
þokkalega frá sínu á nýju plötunni.
Að öðm leyti þarf ekki að hafa mörg
orð um frammistöðu liðsmannanna.
Hljóðfæraleikur er þéttur og stuð-
músíkin er ágætiega útsett eins og
við var að búast hjá meira en ára-
tugsgamalli hljómsveit.
Greifamir era, að því er ég best
veit, fyrstir íslenskra tónlistarmanna
til að láta fylgja myndband við eitt
laga sinna á plötunni í ljósaskiptimum. Tölvunotendur
með rétta búnaðinn geta því notið lagsins Skiptir engu
máli á skjánum meðan þeir hlusta á það. Þá er rétt að
vekja á því athygli að lagið Sexý er í tveimur útgáfum á
plötunni, þeirri venjulegu og síðan aftan við síðasta lag-
ið. I síðamefndu útgáfunni fær strákrembusvínshúmor-
inn að njóta sín til fullnustu!
Ásgeir Tómasson
KK - Heimaland ★★★
Afslappað gæðapopp
Það er með KK eins og aðra þá
sem standa í fremstu línu ís-
lenskra tónlistarmanna, það er
ætiast til meira af þeim en þeim
sem eru að byrja. KK hefur sent
frá sér frábærar plötur á ferli sín-
um og er skemmst að minn-
ast Ómissandi fólks, sem
hann gerði með Magnúsi
Eiríkssyni, og síðustu sóló-
plötu hans, Grand Hótel.
Heimaland, nýjasta plata
hans, er nokkuð misgóð.
Maður hefur það á tilfinn-
ingunni að hún sé varla
fullkláruð. KK á að geta
sent frá sér þéttari tónlist á
plötu en heyra má á Heima-
landi þegar heildin er skoð-
uð. Á plötunni nýtin hann
aðstoðar í einstaka lögum,
meðal annars systur sinnar,
EHenar Kristjánsdóttur,
Bjöms Jörundar Frið-
bjömssonar, Guðmundar
Pétinssonar og Jóns Ólafs-
sonar. Fleiri góðir tónlistar-
menn koma við sögu, auk þess
sem KK sýnir sem fyrr sntildar-
takta á gítarinn. Það vantar sem
sé ekki að undirstöðurnar séu
sterkar. KK syngur með sínu nefi,
eins og sagt er imi þá sem hafa sér-
staka rödd, og gefur lögunum oft
þá fyllingu sem vantar, hefur ein-
stakt lag á að ná upp tilfmning-
unni í textunum, en sem tónskáld
hefra hann gert betri hluti.
Á Heimalandi er að fmna tíu
lög, öti eftir KK. Sem fyrr
nýtur hann sín best í blúsn-
um og rólegum ballöðum, á
síður heima í rokkinu, enda
eru bestu lög plötunnar blús-
amir Vaknaðu pabbi og
Plastpokamaðurinn ásamt
ballöðunni Ástin sigrar. Þá
er vert að minnast á hið
skemmtilega lag, Krabbinn,
þar sem KK fær smávegis að
láni frá Spilverki þjóðanna. í
hetidina er Heimaland ekki
alveg það sem maður bjóst
við frá KK en platan hefur
sínar góðu hliðar og KK
bregst ekki frekar en fyrri
daginn sem söngvari og gít-
arleikari.
Hilmar Karlsson