Dagblaðið Vísir - DV - 26.06.1999, Blaðsíða 18

Dagblaðið Vísir - DV - 26.06.1999, Blaðsíða 18
18 LAUGARDAGUR 26. JÚNÍ 1999 ^ðgygarðshornið Egill Helgason skrifaði snjalla grein í Moggann síðasta sunnudag þar sem hann tætti í sig rök þeirra sem halda því fram að okkur Reyk- víkingum sé meiri nauðsyn á flug- velli inni í miðri borg en byggð. Greinin var svo snjöll að henni verður aldrei svarað. Þetta var ein af þessum greinum sem látið er eins og hafi aldrei verið skrifuð. Flugvöllurinn er hættulegur ör- yggi okkar; fretir frístundaflug- manna um helgar er plága fyrir okkur vesturbæinga; íbúðafram- kvæmdir á flugvallarsvæðinu nú- verandi væru réttari, skemmti- legri og örugglega arðbærari til lengri tima en dund í kringum þetta hálaunahobbí; flugvöllurinn sker á lífæðar miðborgarinnar; staðsetning hans kemur í veg fyrir eðlilega tengingu milli hverfa. Endemisstaðsetning Englendinga á þessu mannvirki hefur orðið til þess að hrekja íbúana upp á heið- ar og læst skipulag miðborgarinn- ar í óbærilegar skorður. Allt verð- ur svo erfitt eitthvað; um langan aldur hafa íbúar miðbæjarins ver- ið svo lítt vanir framkvæmdum að þeir virðast famir að halda að þeir búi í Árbæjarsafninu; á friðuðu svæði - sérstöku verndarsvæði þar sem sérhver gata sé slík gersemi að heildarsvip og yfirbragði að engu megi hnika þar til. ****** Eða hvað veldur þeirri þrá- hyggju sem virðist búa að baki því eilífa háttalagi ibúa miðborgarinn- ar að mótmæla hverju húsi sem til stendur að reisa þar? Ibúar í bak- húsi á Laugaveginum virðast geta boðið okkur hinum upp á þann málflutning óáreittir að verslunar- húsnæði eigi ekki heima á þessum slóðum og kæra baki brotnu sér- hverja viðleitni til að reisa versl- unarhús á lóð sem stendur fyrir framan húsið þeirra. Það háttalag íbúa bakhússins að vera sífellt að kæra það að þeir búi í bakhúsi er þó ekki nándar nærri eins alvar- legt og aðfarir íbúa í grennd við Landspítalann sem um árabil hafa getað með lagarefjum þvælst fyrir því að þar verði reistur barnaspít- ali. Þetta er óvenju skýrt dæmi um þær villigötur sem þraseðli íslend- inga getur leitt þá út á. Um aldir hafa þessar fáu hræður í landi sem er alltof stórt á þær deilt um reka og landamörk af ótrúlegri þraut- seigju. Þetta er í blóðinu á okkur. En þegar þetta sjálfvirka kergju- viðbragð er farið að beinast gegn því að sómasamlega sé búið að \ veikum bömum hér á landi þá, hlýtur manni að ofbjóða. Að minnsta kosti hefur enginn af þessu kæruóðu nágrönnum spít- alans haft fyrir þvi að útskýra op- Bílastœöi eru eins og við vitum helgasti réttur sem sér- hver íslenskur húsbóndi getur ímyndað sér, þeirra er gœtt hér á landi af grimmd fresskattarins og menn geta ekki ímyndað sér að neitt verra kunni að henda þá í líf- inu en að missa hugsanlega bílastæðið sitt. inberlega nákvæmlega hvaða sví- virða sé fólgin í því að reisa barna- spítala á lóð Landspítalans. ****** Er húsið of hátt? Til þess fallið að eyðileggja útsýni yfir flugvöll- inn? Er lóð Landspítalans kannski óhentug fyrir spítala? Hvað er ná- kvæmlega að? Það fólk sem fundið hefur sér þá hugsjón í lífinu að vera á móti barnaspítala hefur ekki deilt með okkur hinum rök- unum gegn þeirri framkvæmd. Sjónvarpið var á dögunum með frétt um að íbúar hefðu enn einu sinni kært fyrirhugaðar fram- kvæmdir og í löngu máli tókst við- komandi fréttamanni að láta ógert að segja okkur um hvað málið snerist. Hann tilgreindi ekki eina einustu röksemd gegn fram- kvæmdunum. Hann sagði okkur hins vegar frá því hversu margar blaðsíður kæran væri og í hve mörgum liðum - og gott ef ekki hversu þung hún væri líka. Is- lensk fréttamennska í hnotskum: við voram engu nær. Þó hefur heyrst að íbúar hafi áhyggjur af því sem hjarta þeirra stendur nær en aðstaða fyrir veik börn á Is- landi: bílunum sínum. Það hefur sem sé flogið fyrir að það sem fólk setji helst fyrir sig varðandi fyrirhugaðan spítala sé að því fylgi einhver vandkvæði með bílastæði. Ef til vill óttast þá Guðmundur Andri Thorsson fólk að einhverjir aðrir leggi í stæðin sem það á. Bílastæði eru eins og við vitum helgasti réttur sem sérhver íslenskur húsbóndi getur ímyndað sér, þeirra er gætt hér á landi af grimmd fresskattar- ins og menn geta ekki ímyndað sér að neitt verra kunni að henda þá í lífinu en að missa hugsanlega bila- stæðið sitt. Bílastæðavandamál eru hins vegar fortakslaust einkamál þeirra sem hafa áhuga á að lifa sig inni í þau og koma okkur hinum ekkert við, nema áð þvi leyti að Borgin þarf vitaskuld að sjá til þess að þetta verði einhvern veginn leyst. Þetta er tæknilegt spursmál, og þarf ekki að ræða. Aðalatriðið er þetta: Landspítalinn er opinber stofnun - í okkar eigu sem sé - og stendur á opinberri lóð, okkar lóð, og það eru tvímælalaust sameigin- legir hagsmunir okkar að komið sé upp húsi fyrir veik börn. Þegar stangast á almannahagsmunir og privatfirrur eins og í þessu máli á það ekki að þurfa að þvælast árum saman í kerfinu hvernig á að taka á því. Slíkt er skrípamynd af lýð- ræði. dagur í lífi Sr. Bragi Skúlason segirfrá Sólstöðuhátíð á Laugalandi: Það er karlmannlegt að vera truaður Á Sólstöðuhátiðinni að Laugaiandi í Holtum stóð séra Bragi Skúlason sjúkrahúsprestur fyrir námskeiði fyrir karlmenn sem vildu endurskoða ýmsa þætti í lífi sínu. Meðal annars komust þeir að því að umræða um karlveldi hafi virkað meiðandi fyrir stóran hóp karlmanna. Aðfaranótt laugardagsins 19. júní var með blautara móti á úti- hátíð Sólstöðuhópsins að Lauga- landi í Holtum. Það rigndi sem sé en á þessari hátíð eru menn afar bindindissamir, enda um fjöl- skylduhátíð að ræða sem hefur rækt okkar innra manns að leiðar- ljósi. En laugardagurinn var bjart- ur og stærstan hluta hans skein sólin og þurrkaði upp bleytuna frá nóttinni áður. Þetta var 5. hátíðin, sem Sólstöðuhópurinn hefur stað- ið að og vaninn hefur verið sá að fólk komi á svæðið seinnipart föstudags og dvelji fram á sunnu- dagskvöld. Ég hef verið á 2 hátíð- um á undan þessari og þær verið með svipuðu yfirbragði en þó ekki alltaf sama fólkið. Bömin setja sterkan svip á hátíð sem þessa og þau eru raunar á öllum aldri. Við skipulagningu hátíðarinnar er gert ráð fyrir þeim svo allir fái eitthvað við sitt hæfi. Andleg vakning Þegar leið á morguninn og fólk var búið að fá sér morgunmat, sumir fóru í sund, var safnast sam- an á sal til hugvekju áður en geng- ið var til námskeiða bæði fyrir börn og fullorðna. Útvarpsstöð var í gangi og spiluð var tónlist sem höfðaði einna mest til hinna yngri. Á námskeiðunum var hægt að tjá sig í trumbuslætti, eða leiklist, fá undirstöðu í hugleiðslu, eða fræðslu um hamingjuna, fræöast um reynslusporin sem leið til and- legrar vakningar, eða leika sér og njóta samvista með fjölskyldunni. Námskeiðin hófust kl. 10 og stóðu fram að hádegi, en þá var gert mat- arhlé og nýtti fólk sér það til að nærast, spjalla, fara í gönguferðir eða sund og sofa. Við vorum nokk- ur sem ræddum málin í matar- tjaldinu áður en heilsumáltíðin hófst og umræðurnar héldu áfram eftir matinn. Við ræddum um þjóðfélagsmál á íslandi, um kristna íhugun, um breytingar á högum fjölskyldunnar á íslandi, um mikilvægi þess að þekkja eigin sögu o.s.frv. Kl. 14 var safnast á sal og gjöf dagsins gefin. Gjöfln var fjöður sem fólk gaf hvað öðru og áttu að fylgja með orð til uppbygg- ingar eða hvatningar. Eftir þetta var haldið áfram með lengri nám- skeiðin en nokkur ný hófust líka. Reynsluheimur karlmanna Ég var með námskeið, sem var eingöngu ætlað karlmönnum. Fór vel á því þar sem þetta var kven- réttindadagurinn. Námskeiðið nefndist Að horfa á sjálfan sig í spegli. Að sjá. Þegar við lítum í spegil, hvað má þá sjá? Þegar við lítum á konu, hvað viljum við sjá? Þegar konur líta á okkur, hvað fá þær að sjá? Hvað vilja þær sjá? Hvað vil ég sjá? Þetta var námskeið sem var fyr- ir karlmenn sem vildu skoða/end- urskoða ýmsa þætti í lífi sínu. Við skoðuðum hin ýmsu aldursskeið karlmennskunnar, skoðuðum fjöl- skyldusöguna okkar og lífshring- inn og ræddum fyrirmyndir okkar og væntingar til framtíðar. Þetta var hópur, sem átti auðvelt með að nálgast þetta viðfangsefni í um- ræðu. Þagnir voru stuttar og fáar. Ég hef verið með slík námskeið áður, bæði fyrir karla og konur saman og fyrir karla eingöngu, og munurinn á umræðu er.mikill á ' milli blandaðra hópa annars vegar og hreinna karlahópa hins vegar. Hér afsannaðist enn og aftur að ís- lenskir karlmenn hafi ekkert til málanna að leggja um væntingar, tilfmningar og framtíðardrauma. Það er okkur mikilvægt að fá að nálgast þau viðfangsefni er okkur varða á okkar forsendum, út frá reynsluheimi karlmanna. Mikið vantar hins vegar upp á að vett- vangur fyrir slíka skoðun sé opinn á meðvitaðan hátt samfélagslega, síst fyrir tjáskipti á milli ólíkra kynslóða karlmanna. Umræðan um þær breytingar sem orðið hafa á samfélagslegri stöðu íslenskra karlmanna á þessari öld er í raun og veru skammt á veg komin. Um- ræðan um ýmsa þá neikvæða þætti sem tengjast svokölluðu „karlaveldi" hefur hins vegar virk- að meiðandi fyrir stóran hóp karl- manna. Þau mál þarf nú að nálgast á öðrum forsendum, þ.e.a.s. á for- sendum karlmanna sjálfra. Það er karlmannlegt að vera trúaður. Það er karlmannlegt að vera góður maður, að vera trúr eiginmaður, að vera áreiðanlegur faðir. Það er karlmannlegt að uppfylla skyldur sínar, að njóta lífsins, að leggja af mörkum til lífsins. Það er karlmannlegt að vera trúaður, að vera sjálfum sér trúr, að vera ég. Þegar námskeiðunum lauk tók við afslappaður tími fram að kvöldmat. Fólk fór að undirbúa sig undir hlutverkaleik, sem allir áttu að taka þátt í. Auðvitað héldu um- ræður af ýmsu tagi áfram, göngu- ferðir og sund og fólk naut sam- vistanna. Kvöldin á útihátíðum eru alltaf sérstök.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.