Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.2000, Blaðsíða 18

18
Helgarblað
LAUGARDAGUR 6. MAÍ 2000
DV
Café París
Vantar ekki fjármagn
Ég hef í meira en hálfa öld veriö stað-
fastlega þeirrar skoöunar að maður sé
manns gaman, það er að segja ef menn
eru ekki tiltakanlega leiðinlegir.
Þess vegna hef ég gert mér far um að
hitta fólk svona af og til einsog til að stað-
festa þessa grundvallarskoðun að maður
sé manns gaman.
Þegar ég fer í kaupstaðarferðir geri ég
mér far um að leita uppi staði þar sem
hugsalegt er að einhverjir sem eru manns
gaman séu að fá sér kaffisopa.
Café París í Kvosinni í Reykjavík státar
af stammgestum sem óvéfengjanlega eru
manns gaman.
Sá sem ætlar að taka púls samtíðarinn-
ar, komast að því hvað er títt og leita uppi
reglulegt manns gaman, leggur tvímæla-
laust leið sína á Café París.
Þarna getur maður valið sér menn og
málefni því kaffigestir skiptast í grúppur
og stundum tala aliir í einu og enginn
hlustar á neinn. Þá má segja að hver mað-
ur sé manns gaman.
Þegar mig bar þarna að í gærmorgun
voru bankafulltrúi og barnakennari í
hörkusamræðum um greinarkorn sem
bankafulltrúinn hafði lesið í Berlinske
Tidende.
Greinin fjallaði um það að í Rússlandi
hefði maður nokkur verið tekinn fastur
fyrir aö nauðga ungum stúlkum, drepa
þær svo og éta þær síðan, eða selja ketið
af þeim sem svínaket á fínustu hótelin og
matsölustaðina í nágrenninu.
Út við gluggann sátu rithöfundur, alt-
múlímann og lögfræðingur í hrókasam-
ræðum um sauðburðinn á Akureyri og
hvaö kæmi undan rollunum sem Akureyr-
ingurinn hefði sloppið inn til um fengitím-
ann í vetur.
Maður þessi var sífellt, um fengitímann
í vetur, að svala ástarþrá sinni og likams-
losta á sauðkindum Akureyringa og undr-
uðust bæjarbúar athæfið stórlega þar til
skýringinn kom. Hér var um aðkomu-
mann að ræða.
Einsog þyrfti að taka það fram?
Þarna voru menn semsagt á Café París
að taka á púlsi samtíðarinnar og skegg-
ræða um afbrigðilega ástarþrá og þá sem
áður voru kallaðir „öfuguggar" en eru í
dag kallaðir „kynhneigðir", svona eftir því
hvert kynhvötin hneigist.
Rússinn og „aðkomumaðurinn" á Akur-
eyri voru mjög til umræðu.
- Það er nú meira andskotans fúlmenn-
ið þessi Rússadjöfull að fara að éta stúlk-
urnar, sagði bankafulltrúinn.
- Ekkert skárri en Akureyringurinn,
sagði kennarinn
- Hann er þó skárri en Rússinn, sagði
heildsalinn. Hann drepur þær þó ekki, þó
hann éti þær kannske einhvern tímann
seinna, af því að hann veit bara ekki að
þetta eru þær.
Svo var farið að tala um sjónvarpið og
einhvern þátt um afbrigðilega ástarþrá
þar sem annarsvegar Gunnar - antíhommi
- í Krossinum og hinsvegar talsmaður
samkynhneigðra gátu ekki orðið sammála.
Og nú fannst mér kominn tími til að ég
segði nokkur orð um þau málefni sem hér
voru efst á baugi:
- Persónulega hefur mér alltaf fundist
hommar og lespíur jafn sjálfsagður hluti
af mannfélaginu einsog Brímar Proppear
og Tórsarar.
Þegar ég var yngri, höj og slank og svo-
lítið meira tælandi en ég er núna, döðruðu
hommar stundum við mig, en þeir áttu
aldrei neinn séns, því ég var svo þræl
lespískur allan tímann að það háifa hefði
verið nóg.
Ég átti þá ósk eina og heitasta að stelp-
urnar sýndu mér meiri áhuga, en á því
gat stundum verið misbrestur einsog ger-
ist og gengur þegar misfríðir menn eiga í
hlut.
Aldrei man ég eftir því að hommar yllu
mér minnstu óþægindum. Ég held að þeir
hafi fljótlega fundið að það sem þeir voru
að pæla var ekki á mínum óskalista og þá
- segir Árni Þór Vigfússon, sjónvarpsstjóri SkjásEins
féll allt í ljúfa löð.
Þeir fóru að reyna við aðra stráka og ég
við stelpurnar.
í hópi homma voru líka menn, bæði lífs
og liðnir, sem ég hafði mikið dálæti á og
virti umfram aðra menn.
Nægir þar að nefna Njál og Gunnar,
Gög og Gokke.
Á þessum nótum enduðu uppbyggilegar
kaffiborðsumræður á Café París í gær-
morgun.
Allir voru sammála um að það væri
hrein fúlmennska að borða konu sem búið
væri að nauðga.
Sömuleiðis voru menn á einu máli um
það að aðkomumönnum sem taka sauð-
kindur Akureyringa frillutaki bæri að
refsa með því að gera þeim að ganga að
eiga þá hina sömu sauðkind og setjast að
á Akureyri.
Flosi
Sjónvarpsstöðin SkjárEinn hefur
hleypt lífi í íslenska sjónvarpsmark-
aðinn og vex í vinsældum ef marka
má nýja fjölmiðlakönnun Gallups.
Árni Þór Vigfússon sjónvarpsstjóri
er afskaplega ánægður með útkom-
una.
Hröð uppbygging
Um tilurð þess að hann keypti
sjónvarpsstöð segir Ámi: „Það var
ágóðinn af Hellisbúanum sem gerði
mér og Kristjáni Ra. Kristjánssyni
kleift að kaupa SkjáEinn. Stöðin var
búin að vera í loftinu í nokkum
tíma en var svo sem ekki að gera
merkilega hluti. Við sáum sóknar-
færi fyrir sjónvarpsstöð sem keyrði
aðallega á íslensku efni. Peningar
eru hreyfiafl og þeir eiga að vera
notaðir til þess að skapa eitthvað
nýtt, hvort sem það er sjónvarps-
stöð, kvikmyndir eða eitthvað af allt
öðrum toga, og því kom aldrei til
greina að láta hagnaðinn af Hellis-
búanum liggja óhreyfðan í banka-
kerfinu." Þess má geta að Árni Þór
og félagar vinna nú hörðum hönd-
um að uppsetningu á Hellisbúanum
víðs vegar um Norðurlöndin.
Fréttir stöðvarinnar nutu
aftur á móti ekki sömu
hylli og erótíkin. Ámi er
þó ekki tilbúinn að gagn-
rýna fréttastefnu stöðvar-
innar eða starfsmenn
hennar.
Ámi og Kristján eiga saman rétt
rúmlega 40% í SkjáEinum, 3P-Fjár-
hús tæplega 30%, Jón Amalds 20%
en aðrir minna. í fjölmiðlum hefur
komið fram að fyrirtækið sé fjár-
þurfi og leiti nýrra fjárfesta. Þetta
segir Ámi Þór af og frá og gefi mjög
ranga mynd af fyrirtækinu: „Okkur
vantar ekki nýja fjárfesta í þann
rekstur sem nú er i gangi. Við erum
í raun á undan áætlun í rekstrinum
og gerum ráð fyrir að skila hagnaði
eftir tvo eða þrjá mánuði. Ef farið
verður í hlutafjáraukningu verður
það til að víkka út starfsemina.
SkjárEinn yrði þá gmnnur sem
margvísleg önnur starfsemi byggð-
ist á. Þetta er þó allt á mótunarstigi
enn þá.“
Erótíkin heiliar
Það dagskrárefni SkjásEins sem
mestrar hylli naut í könnun Gallups
var sjónvarpsmyndin Leyndardóm-
ar Skýrslumálastofnunar. Það er að
vísu orðum aukið að þetta sé fyrsta
erótíska myndin sem gerð er hér-
lendis en væntanlega sú fyrsta sem
tekur sig ekki alvarlegar en raun
bar vitni. Ekki verður annað séð en
að þetta hafi verið klókt útspil af
hálfu sjónvarpsstöðvarinnar sem
fékk gríðarmikla athygli út á mynd-
ina: „Við viljum sýna líf - alls kon-
ar líf. Lika kynlíf. Barði Jóhanns-
son kom til okkar með hugmynd að
erótískum gamanþáttum og okkur
leist strax mjög vel á hana.“ Spurð-
ur um hvort framhald væri fyrir-
hugað svarar Árni: „Það var mjög
skemmtilegur hópur sem vann
þessa mynd og því aldrei að vita
með framhald á því.“ Svipurinn á
honum gefur nú til kynna að gera
megi ráð fyrir meiri erótík þótt
hann vilji ekkert fullyrða um það.
Hann segist ekki vilja ganga skrefið
til fulls og sýna „alvöru" klám þótt
hann sé í sjálfu sér ekki andvígur
klámi sé því haldið fjarri þeim sem
hugnast það ekki: „Það er auðvitað
hægara sagt en gert að koma því við
á sjónvarpsstöð og því stendur ekki
til að ganga lengra í þá átt.“
Fréttir stöðvarinnar nutu aftur á
móti ekki sömu hylli og erótíkin.
Árni er þó ekki tilbúinn að gagn-
rýna fréttastefnu stöðvarinnar eða
starfsmenn hennar: „Það tekur af-
skaplega langan tíma að byggja upp
fréttaáhorf. Við tókum strax þá
stefnu að leggja áherslu á annars
konar fréttir en hinar stöðvamar og
höfum enn fulla trú á því sem við
erum að gera. Fréttastofan er á
góðri leið.“ Að lokum segir Árni
spennandi breytingar fylgja sumar-
dagskránni, sem kynnt verði innan
tíðar, og að henni fylgi nýir þátta-
stjórnendur sem muni vekja mikla
eftirtekt.
-BÆN
DV-MYND ÞÓK
Ámi Þór er bjartsýnn á framtíö
SkjásEins
„Gerum ráð fyrir að skila hagnaöi
eftir tvo eða þrjá mánuöi. “
í kTi »
Amer-
ískur
sækó 2?
Bret Easton Ellis er höfundur
skáldsögunnar American Psycho,
einnar hrottafyllstu og áleitnustu
skáldsögu seinni tima. Slíkur er við-
bjóðurinn í henni að margir voru
þeirrar skoðunar að seint yrði gerð
kvikmynd eftir sögunni - en það fór
á aðra leið. Hinn ágæti leikari
Christian Bale var fenginn til þess
að fara með hlutverk aðalpersón-
unnar Bateman, en undir glansyfir-
borði hennar leynist hrottafenginn
morðingi. Myndin hefur fengið af-
bragðsdóma erlendis og býður
sviðsljósið spennt eftir komu henn-
ar á klakann. Annars hefur komist
sú kjaftasaga á kreik að framhald sé
fyrirhugað en rithöfundurinn Ellis
á að hafa fullyrt að svo sé. Bale sem
þykir afar góður í myndinni og
lagði á sig mikið líkamlegt erfiði (og
eflaust andlegt líka) svo hann yrði
sannfærandi í hlutverki morðingj-
ans, tekur þó slikum sögusögnum
með miklum fyrirvara - segir
myndina ekki vera þess eðlis.